ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Αἴας (974-991)

ΤΕΥΚΡΟΣ

ἰώ μοί μοι.
975 ΧΟ. σίγησον· αὐδὴν γὰρ δοκῶ Τεύκρου κλύειν
βοῶντος ἄτης τῆσδ᾽ ἐπίσκοπον μέλος.
ΤΕΥ. ὦ φίλτατ᾽ Αἴας, ὦ ξύναιμον ὄμμ᾽ ἐμοί,
ἆρ᾽ ἠμπόληκας ὥσπερ ἡ φάτις κρατεῖ;
ΧΟ. ὄλωλεν ἁνήρ, Τεῦκρε, τοῦτ᾽ ἐπίστασο.
980 ΤΕΥ. ὤμοι βαρείας ἆρα τῆς ἐμῆς τύχης.
ΧΟ. ὡς ὧδ᾽ ἐχόντων— ΤΕΥ. ὢ τάλας ἐγώ, τάλας.
ΧΟ. πάρα στενάζειν. ΤΕΥ. ὦ περισπερχὲς πάθος.
ΧΟ. ἄγαν γε, Τεῦκρε. ΤΕΥ. φεῦ τάλας. τί γὰρ τέκνον
τὸ τοῦδε, ποῦ μοι γῆς κυρεῖ τῆς Τρῳάδος;
985 ΧΟ. μόνος παρὰ σκηναῖσιν. ΤΕΥ. οὐχ ὅσον τάχος
δῆτ᾽ αὐτὸν ἄξεις δεῦρο, μή τις ὡς κενῆς
σκύμνον λεαίνης δυσμενῶν ἀναρπάσῃ;
ἴθ᾽, ἐγκόνει, σύγκαμνε. τοῖς θανοῦσί τοι
φιλοῦσι πάντες κειμένοις ἐπεγγελᾶν.
990 ΧΟ. καὶ μὴν ἔτι ζῶν, Τεῦκρε, τοῦδέ σοι μέλειν
ἐφίεθ᾽ ἁνὴρ κεῖνος, ὥσπερ οὖν μέλει.

***

ΤΕΥΚΡΟΣ
Αιαί, αιαί.
ΧΟ. Σώπα, μου φαίνεται ακούω του Τεύκρου τη φωνή,
κι ο θρήνος του καλά ταιριάζει σ᾽ αυτή τη συμφορά.
ΤΕΥ. Ω Αίαντα αγαπημένε, ω αίμα μου αδελφικό.
Την εξαγόρασες, λοιπόν, τη μοίρα σου, όπως το λέει
αυτή η φήμη;
ΧΟ. Είναι νεκρός ο Αίας, Τεύκρο· τώρα το ξέρεις.
980 ΤΕΥ. Ουαί κι αλίμονο, βαριά η μοίρα που με βρήκε.
ΧΟ. Είναι πια γεγονός ΤΕΥ. Οά ο δύσμοιρος, οά.
ΧΟ. Πικρά αρμόζει ο στεναγμός...
ΤΕΥ. Τί πάθος ασυγκράτητο.
ΧΟ. Και κάτι παραπάνω, Τεύκρο...
ΤΕΥ. Τί συμφορά αβάστακτη· κι ο γιος του τί απέγινε;
σε ποιά μεριά ξέμεινε της Τρωάδας;
ΧΟ. Έμεινε μόνος πλάι στις σκηνές...
ΤΕΥ. Όσο μπορείς πιο γρήγορα, δεν πας να μου τον φέρεις;
Μήπως και κάποιος απ᾽ όσους μας εχθρεύονται,
τρέξει να τον αρπάξει, σαν λιονταράκι μοναχό
μιας χήρας λέαινας.
Εμπρός λοιπόν, δώσε κι εσύ ένα χέρι,
γιατί πολλοί το συνηθίζουν να χλευάζουν τους νεκρούς,
όταν τους δουν πεσμένους καταγής.
990 ΧΟ. Κι εκείνος, Τεύκρο, όσο ζούσε, παράγγειλε
εσύ τον γιο του να φροντίσεις — το βλέπω τώρα
πως πολύ τον νοιάζεσαι.