ηπίαχον τὸν Ἔρωτα καλᾶς ἐκ χειρὸς ἄγοισα
ἐς χθόνα νευστάζοντα, τόσον δέ μοι ἔφρασε μῦθον·
«μέλπειν μοι, φίλε βοῦτα, λαβὼν τὸν Ἔρωτα δίδασκε».
5 ὣς λέγε· χἂ μὲν ἀπῆλθεν, ἐγὼ δ᾽ ὅσα βουκολίασδον,
νήπιος ὡς ἐθέλοντα μαθεῖν, τὸν Ἔρωτα δίδασκον,
ὡς εὗρεν πλαγίαυλον ὁ Πάν, ὡς αὐλὸν Ἀθάνα,
ὡς χέλυν Ἑρμάων, κίθαριν ὡς ἁδὺς Ἀπόλλων.
ταῦτά νιν ἐξεδίδασκον· ὃ δ᾽ οὐκ ἐμπάζετο μύθων,
10 ἀλλά μοι αὐτὸς ἄειδεν ἐρωτύλα, καί με δίδασκε
θνατῶν ἀθανάτων τε πόθως καὶ ματέρος ἔργα.
κἠγὼν ἐκλαθόμαν μὲν ὅσων τὸν Ἔρωτα δίδασκον,
ὅσσα δ᾽ Ἔρως με δίδαξεν ἐρωτύλα πάντα διδάχθην.
ἐς χθόνα νευστάζοντα, τόσον δέ μοι ἔφρασε μῦθον·
«μέλπειν μοι, φίλε βοῦτα, λαβὼν τὸν Ἔρωτα δίδασκε».
5 ὣς λέγε· χἂ μὲν ἀπῆλθεν, ἐγὼ δ᾽ ὅσα βουκολίασδον,
νήπιος ὡς ἐθέλοντα μαθεῖν, τὸν Ἔρωτα δίδασκον,
ὡς εὗρεν πλαγίαυλον ὁ Πάν, ὡς αὐλὸν Ἀθάνα,
ὡς χέλυν Ἑρμάων, κίθαριν ὡς ἁδὺς Ἀπόλλων.
ταῦτά νιν ἐξεδίδασκον· ὃ δ᾽ οὐκ ἐμπάζετο μύθων,
10 ἀλλά μοι αὐτὸς ἄειδεν ἐρωτύλα, καί με δίδασκε
θνατῶν ἀθανάτων τε πόθως καὶ ματέρος ἔργα.
κἠγὼν ἐκλαθόμαν μὲν ὅσων τὸν Ἔρωτα δίδασκον,
ὅσσα δ᾽ Ἔρως με δίδαξεν ἐρωτύλα πάντα διδάχθην.
***
ΕΡΩΣ ΜΑΘΗΤΗΣΑκόμη εγώ κοιμόμουνα κι η Αφροδίτη μπαίνει
τραβώντας απ᾽ το χέρι της τον Έρωτα παιδί
σκυφτό σκυφτό και τόσα δα με λέει η χαριτωμένη
«Γιά μάθε μου τον Έρωτα, βοσκέ, να τραγουδεί».
5 Έτσ᾽ είπ᾽ εκείνη κι έφυγε· κι εγώ όσα τραγουδούσα
τα μάθαινα στον Έρωτα ο χάχας, να λαλεί
πώς ήβρε την φλογέρα ο Παν και το σουραύλ᾽ η Μούσα
την μονή λύραν ο Ερμής και ο Φοίβος την διπλή.
Νά, τούτα τον ερμήνευα· μα τίνος τα λαλούσα;
10 Άρχισ᾽ αυτός να τραγουδεί σ᾽ εμέ και να εξηγά
θεών αγάπες και θνητών και της καρδιάς τα πάθη.
Κι απ᾽ όσα είπα στον Έρωτα, ξεχνάω σιγά σιγά
μόν᾽ όσα μου ᾽πε ο Έρωτας, τα ᾽χω όλα νερό μάθει!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου