Πρωτοσυνάντησα τον κ. Τσόου, σε ένα διεθνές συνέδριο, στο οποίο ήμαστε και οι δύο ομιλητές. Ο κ. Τσόου μοιάζει εκπληκτικά στον Χοτέι, το Γελαστό Βούδα. Είναι μετρίου αναστήματος, πολύ παχουλός, πολύ χαρούμενος και έχει ένα εκπληκτικά αστραφτερό χαμόγελο στο πολύ στρογγυλό του πρόσωπο. Όταν γελάει, όλο του το σώμα χορεύει και τραντάζεται.
Ο κ. Τσόου είναι ένας προικισμένος ανατολίτης επιχειρηματίας. Όταν μιλάει, δε θέλεις να σταματήσει. Επί δύο ώρες, πρόσφερε στο ακροατήριό του την πιο συναρπαστική ομιλία, περί «Δημιουργικής επίλυσης προβλημάτων».
«Στη χώρα μου», μας είπε, «χρησιμοποιούμε την ίδια λέξη τόσο για το «πρόβλημα» όσο και για την «ευκαιρία». Διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, επειδή κάθε πρόβλημα είναι, στην πραγματικότητα, μια κρυφή ευκαιρία που σε προτρέπει να ωριμάσεις, να ευημερήσεις και να ελευθερωθείς».
Υπήρχαν άλλα δύο πράγματα που είπε ο κ. Τσόου σχετικά με τη δημιουργική επίλυση προβλημάτων, που αληθινά με εντυπωσίασαν. Το πρώτο ήταν: «Τα προβλήματα συμβαίνουν μόνο σ’εκείνους που τα πιστεύουν» και το δεύτερο: «Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν το θέλεις και δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν μπορείς να το λύσεις». Αυτά τα λόγια μου φάνηκαν και προκλητικά και χρήσιμα.
Πιστεύεις στα προβλήματα; Έχεις εκπαιδευτεί να πιστεύεις ότι είναι απαραίτητα, αναπόφευκτα, ένα φυσικό μέρος της ζωής; Μπορείς έστω να συλλάβεις μια ζωή χωρίς αυτά;
Τα προβλήματα είναι ο νούμερο ένα εργοδότης της κοινωνίας, η οποία είναι γεμάτη από… προβληματολόγους: ειδικούς, εμπειρογνώμονες, συμβούλους, διπλωμάτες, ψυχοθεραπευτές και ό,τι άλλο βάλει ο νους σου. Για φαντάσου να μην υπάρχουν προβλήματα!
Τα προβλήματα δεν είναι φυσικά. Είναι ένδειξη εσωτερικής σύγκρουσης. Η δουλειά μου με έχει διδάξει πως κάθε πρόβλημα είναι, σε κάποιο επίπεδο, μια μορφή αυτό-επίθεσης. Τα προβλήματα δίνουν ζωή στις αρνητικές σου σκέψεις, αυξάνουν την πίστη σου στο μόχθο, επιβεβαιώνουν την αίσθηση της αναξιότητας και διεγείρουν περισσότερο φόβο.
Όμως, είναι δυνατόν, να δώσεις στα προβλήματά σου ένα υψηλότερο σκοπό. Όπως λέει ο κ. Τσόου, μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις ως ευκαιρίες «να ωριμάσεις, να ευημερήσεις και να ελευθερωθείς». Από τη στιγμή που θεωρείς ότι κάτι είναι «πρόβλημα», προσδιορίζεις τον εαυτό σου ως θύμα.
Παρατήρησε πώς η αντίληψή σου γεμίζει από φόβο, αμφιβολία και άγχος. Συνειδητά και ασυνείδητα, κάνεις υπερωρίες για να ψάξεις για πόνο, παγίδες και δυστυχισμένο τέλος. Από την άλλη, τη στιγμή που θεωρείς ότι κάτι είναι «ευκαιρία», ανοίγεσαι ξανά στην έμπνευση, στα δώρα, στα μαθήματα, στις νέες επιλογές και στις διεξόδους.
Η λέξη «πρόβλημα», σε πολλές γλώσσες του κόσμου, είναι παραλλαγή της ελληνικής, που σημαίνει «κάτι που προεξέχει», από το «προ-βάλλω». Είναι κάτι που υψώνεται πάνω από το συνηθισμένο επίπεδο της συνειδητότητάς σου και σου ζητάει να το προσέξεις.
Είναι δική σου επιλογή αν θα το δεις σαν εμπόδιο ή σαν ευκαιρία για κάτι δημιουργικό. Από τώρα και στο εξής, εκπαίδευσε το νου σου να πιστεύει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, μόνο ευκαιρίες.
Ο κ. Τσόου είναι ένας προικισμένος ανατολίτης επιχειρηματίας. Όταν μιλάει, δε θέλεις να σταματήσει. Επί δύο ώρες, πρόσφερε στο ακροατήριό του την πιο συναρπαστική ομιλία, περί «Δημιουργικής επίλυσης προβλημάτων».
«Στη χώρα μου», μας είπε, «χρησιμοποιούμε την ίδια λέξη τόσο για το «πρόβλημα» όσο και για την «ευκαιρία». Διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, επειδή κάθε πρόβλημα είναι, στην πραγματικότητα, μια κρυφή ευκαιρία που σε προτρέπει να ωριμάσεις, να ευημερήσεις και να ελευθερωθείς».
Υπήρχαν άλλα δύο πράγματα που είπε ο κ. Τσόου σχετικά με τη δημιουργική επίλυση προβλημάτων, που αληθινά με εντυπωσίασαν. Το πρώτο ήταν: «Τα προβλήματα συμβαίνουν μόνο σ’εκείνους που τα πιστεύουν» και το δεύτερο: «Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν το θέλεις και δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν μπορείς να το λύσεις». Αυτά τα λόγια μου φάνηκαν και προκλητικά και χρήσιμα.
Πιστεύεις στα προβλήματα; Έχεις εκπαιδευτεί να πιστεύεις ότι είναι απαραίτητα, αναπόφευκτα, ένα φυσικό μέρος της ζωής; Μπορείς έστω να συλλάβεις μια ζωή χωρίς αυτά;
Τα προβλήματα είναι ο νούμερο ένα εργοδότης της κοινωνίας, η οποία είναι γεμάτη από… προβληματολόγους: ειδικούς, εμπειρογνώμονες, συμβούλους, διπλωμάτες, ψυχοθεραπευτές και ό,τι άλλο βάλει ο νους σου. Για φαντάσου να μην υπάρχουν προβλήματα!
Τα προβλήματα δεν είναι φυσικά. Είναι ένδειξη εσωτερικής σύγκρουσης. Η δουλειά μου με έχει διδάξει πως κάθε πρόβλημα είναι, σε κάποιο επίπεδο, μια μορφή αυτό-επίθεσης. Τα προβλήματα δίνουν ζωή στις αρνητικές σου σκέψεις, αυξάνουν την πίστη σου στο μόχθο, επιβεβαιώνουν την αίσθηση της αναξιότητας και διεγείρουν περισσότερο φόβο.
Όμως, είναι δυνατόν, να δώσεις στα προβλήματά σου ένα υψηλότερο σκοπό. Όπως λέει ο κ. Τσόου, μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις ως ευκαιρίες «να ωριμάσεις, να ευημερήσεις και να ελευθερωθείς». Από τη στιγμή που θεωρείς ότι κάτι είναι «πρόβλημα», προσδιορίζεις τον εαυτό σου ως θύμα.
Παρατήρησε πώς η αντίληψή σου γεμίζει από φόβο, αμφιβολία και άγχος. Συνειδητά και ασυνείδητα, κάνεις υπερωρίες για να ψάξεις για πόνο, παγίδες και δυστυχισμένο τέλος. Από την άλλη, τη στιγμή που θεωρείς ότι κάτι είναι «ευκαιρία», ανοίγεσαι ξανά στην έμπνευση, στα δώρα, στα μαθήματα, στις νέες επιλογές και στις διεξόδους.
Η λέξη «πρόβλημα», σε πολλές γλώσσες του κόσμου, είναι παραλλαγή της ελληνικής, που σημαίνει «κάτι που προεξέχει», από το «προ-βάλλω». Είναι κάτι που υψώνεται πάνω από το συνηθισμένο επίπεδο της συνειδητότητάς σου και σου ζητάει να το προσέξεις.
Είναι δική σου επιλογή αν θα το δεις σαν εμπόδιο ή σαν ευκαιρία για κάτι δημιουργικό. Από τώρα και στο εξής, εκπαίδευσε το νου σου να πιστεύει ότι δεν υπάρχουν προβλήματα, μόνο ευκαιρίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου