Ο Άλεξ Ροβίρα λέει ότι η καλή τύχη δεν έρχεται συμπτωματικά, είναι στάση ζωής. Όταν δουλεύουμε, δρέπουμε τους καρπούς με φυσικό τρόπο, ως συνέπεια του κόπου μας.Ο Κάφκα, ωστόσο, στον αφορισμό αυτό μιλάει για τα τυχαία εκείνα γεγονότα που περιέχουν κάποιο μήνυμα και που διεισδύουν στην καθημερινότητά μας και «μας βρίσκουν» όταν έχουμε τις κεραίες μας ανοιχτές.
Ο Καρλ Γκούσταβ Γιούνγκ ορίζει τη συγχρονικότητα ως μια νοήμονα σύμπτωση δύο ή περισσότερων συμβάντων στην οποία εμπλέκεται κάτι περισσότερο από την τυχαία πιθανότητα. Ο Ελβετός αυτός νευρολόγος έζησε πολλές τέτοιες καταστάσεις τόσο στην προσωπική του ζωή όσο και ψυχαναλύοντας τους ασθενείς του.
Σε ποιον δεν έχει συμβεί να σκέφτεται έναν παλιό του φίλο – κάποιον που δεν τον έχει θυμηθεί για χρόνια – και ξαφνικά να χτυπάει το τηλέφωνο και να είναι εκείνος;
Αυτό κατονομάζει ο Γιούνγκ ως «νοήμονα σύμπτωση».
Οι συγχρονικότητες δεν είναι απλές συμπτώσεις, αλλά περιέχουν βαθιά μηνύματα που δεν είμαστε πάντα ικανοί να τα αποκρυπτογραφήσουμε.
Το ακόλουθο παράδειγμα είναι προγενέστερο ακόμα και του Γιούνγκ. Το 1900 ο βασιλιάς Ουμβέρτος Α’ της Ιταλίας δειπνούσε σε ένα εστιατόριο και εξεπλάγη βλέποντας ότι ο σερβιτόρος ήταν πράγματι σωσίας του, του έμοιαζε σαν κλώνος. Έπιασαν την κουβέντα και ανακάλυψαν ότι και οι δύο είχαν παντρευτεί την ίδια μέρα με γυναίκες που είχαν το ίδιο όνομα. Ονομάζονταν και οι δύο Ουμβέρτοι και είχαν γεννηθεί την ίδια μέρα στην ίδια πόλη.
Ο εστιάτορας είχε εγκαινιάσει την επιχείρησή του την ίδια μέρα που στέφθηκε βασιλιάς ο Ουμβέρτος Α’. Την επόμενη μέρα, ο μονάρχης, ο οποίος προΐστατο σε κάποια δημόσια τελετή, πληροφορήθηκε ότι ο καινούριος φίλος του δολοφονήθηκε με πυροβόλο το ίδιο εκείνο πρωί. Λίγες ώρες αργότερα ο βασιλιάς Ουμβέρτος πυροβολήθηκε μέχρι θανάτου από κάποιον αναρχικό
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου