Πνευματική ανισορροπία

Στη Δύση και στην Ανατολή, η πνευματική ανισορροπία είναι ένα κοινό φαινόμενο. Παρουσιάζεται σε εκείνους που, χωρίς προετοιμασία και ετοιμότητα, ανεβαίνουν τα βουνά της Διδασκαλίας σε μεγάλο υψόμετρο και συναρπάζονται από την ομορφιά και το μέγεθος των υψών. Και αναγκάζουν τους εαυτούς τους να παραμείνουν στις κορυφές. Όταν επιστρέφουν στην καθημερινότητά τους, χάνουν την ισορροπία τους. Δεν μπορούν να βρουν ένα σημείο ισορροπίας μεταξύ της κορυφής και της καθημερινής τους ζωής, και ο νους και τα συναισθήματά τους μπαίνουν σε κατάσταση ανισορροπίας.

Όταν έρχονται στην κοιλάδα, ζουν στην κορυφή, και όταν πάνε στη κορυφή, ζουν στην κοιλάδα. Στην κοιλάδα της καθημερινής ρουτίνας και της εργασίας λένε: "Η ζωή είναι παροδική, τίποτα δεν είναι πραγματικό. Να αδιαφορείτε για τα πάντα, ξεχάστε τις ευθύνες και τα καθήκοντα και ζήστε μια ζωή που δεν περιορίζεται από νόμους και κανονισμούς".

Όταν βρίσκονται στην κορυφή, μιλάνε για τον πόνο και τα βάσανά τους, τις επιθυμίες τους, τα υπάρχοντά τους, τις οικογένειες, τους φίλους τους. Αισθάνονται τον πόνο από τις περασμένες αγάπες τους, από τα διαζύγια και τους γάμους τους. Δεν προσαρμόζονται ούτε στην κοιλάδα ούτε στην κορυφή.

Οι ανισόρροποι άνθρωποι βγαίνουν στους δρόμους και σε εξέδρες και φωνάζουν: "Μη νομίζετε ότι υπάρχετε, είναι όλα μάταια, είναι όλα σκιές - όλα είναι κενότητα". Δεν έχουν καμία γνώση για τίποτα που είναι πραγματικό, κι έτσι ζουν μια μη πραγματική ζωή ανάμεσα στα όνειρά τους και τα καθημερινά γεγονότα.

Όταν οι άνθρωποι παρατηρούν τέτοια συμπεριφορά, λένε ότι αυτά τα άτομα είναι φιλόσοφοι. Μερικές φορές λένε, "Είναι τιποτένια άτομα." Άλλες φορές λένε, "Είναι σημαντικά άτομα."

Η πραγματικότητα είναι η ισορροπία μεταξύ πνεύματος και ύλης, μεταξύ του αφηρημένου και του χειροπιαστού.

Οι ανισόρροποι άνθρωποι λένε: "Μην δίνετε σημασία σε όλα τα σοφά λόγια που ακούτε, απλώς βιώστε τη ζωή, αφήστε τη ζωή να περνάει μέσα από εσάς". Αλλά αν τους ρωτήσετε για τη ζωή, δεν έχουν καμία ιδέα γι 'αυτήν. Μιλούν και μιλούν, και συνεχώς αντιφάσκουν. Θέλουν οι άνθρωποι να τους ακούν, αλλά τους προκαλούν μόνο σύγχυση.

Λένε: "Πηγαίνετε βαθύτερα στον εαυτό σας και δεν θα βρείτε τίποτα - δεν υπάρχει εαυτός. Υπάρχει μόνο κενότητα εκεί". Αυτή είναι η κατάσταση όταν χάνουν την ισορροπία τους. ΠΟΙΟΣ είναι αυτός που πηγαίνει πραγματικά βαθιά και βιώνει πράγματα αν δεν υπάρχει κανείς εκεί; Είναι ακριβώς σε αυτό το σημείο που χάνουν την επαφή με τα λογικά τους. Τέτοια στρεβλωμένα μυαλά λένε, "Υπάρχει μόνο η ανυπαρξία μέσα σας". Αλλά πώς μπορεί κανείς να ξέρει ότι υπάρχει η ανυπαρξία μέσα του αν είναι ανύπαρκτος;

Λένε: "Δεν υπάρχει ατομικότητα, δεν υπάρχει εγώ, δεν υπάρχετε εσείς". Πότε λοιπόν η ζωή δημιούργησε εσένα και εμένα και τους άλλους; Γιατί αρνείστε την ύπαρξη όλων των πραγμάτων που υπάρχουν και μπορούν να αποδειχθούν από τις αισθήσεις μας;

Η πολλαπλότητα είναι τόσο πραγματική όσο και η ενότητα. Η πολλαπλότητα έχει το χρόνο της και η ενότητα έχει το χρόνο της. Και οι δύο είναι πραγματικές. Η ενότητα δεν μπορεί να αρνηθεί την πολλαπλότητα και η πολλαπλότητα δεν μπορεί να αρνηθεί την ενότητα.

Μερικοί από αυτούς τους ανθρώπους ασχολούνται πολύ με έννοιες της Διδασκαλίας όπως η κενότητα. Επειδή η κενότητα γι 'αυτούς είναι φυσικό φαινόμενο, δεν βλέπουν το γεγονός ότι το κενό στην πραγματικότητα αναφέρεται στην πληρότητα, την πραγματικότητα, την αντικειμενικότητα.

Αυτοί οι άνθρωποι μας συμβουλεύουν και λένε, "Μην κάνετε τίποτα". Αυτό σημαίνει να ξαπλώσετε στον πνευματικό και υλικό σας τάφο.

Ο μόχθος είναι μια διαδικασία εξάλειψης όλων των εμποδίων που είναι ενάντια στην ανάπτυξη και την διεύρυνσή σας. Χρειάζεται δράση, προσπάθεια, αγώνα και υπομονή.

Δεν υπάρχει ούτε ένα μόριο που να είναι στατικό. Όλα είναι ενεργά. Όλα οδεύουν στον προορισμό τους. Το να έχετε προορισμό και να αγωνίζεστε προς αυτόν σάς φέρνει στα λογικά σας.

Η πραγματική Διδασκαλία δεν προκαλεί σύγχυση, αλλά βήμα βήμα διευρύνει τη συνειδητότητα και κάνει τους ανθρώπους να αισθανθούν την πραγματικότητα στο δικό τους πεδίο.

Υπάρχει μόνο πραγματικότητα. Η μη πραγματικότητα δεν υπάρχει. Η Διδασκαλία βοηθά τους ανθρώπους να ζουν στην πραγματικότητα όπου κι αν βρίσκονται. Το να έχουν πραγματικότητα κάνει τους ανθρώπους πραγματικούς.