Ερευνητές εντόπισαν ένα προηγουμένως άγνωστο χαρακτηριστικό της ανθρώπινης ανατομίας το οποίο συνδέεται με τη λειτουργία όλων των οργάνων, των περισσότερων ιστών και των μηχανισμών των σημαντικότερων ασθενειών.Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε με την καθοδήγηση της Ιατρικής Σχολής της Νέας Υόρκης αποκάλυψε ότι στρώματα του ανθρώπινου σώματος τα οποία έως τώρα θεωρούνταν πυκνοί συνδετικοί ιστοί, βρίσκονται κάτω από την επιφάνεια του δέρματος, περιβάλουν τον πεπτικό σωλήνα, τους πνεύμονες και το ουροποιητικό σύστημα, συναντιούνται γύρω από τις αρτηρίες, τις φλέβες και μεταξύ των μυών, είναι διασυνδεδεμένα διαμερίσματα γεμάτα με υγρά. Αυτές οι σειρές χώρων υποστηρίζονται από ένα δίκτυο ισχυρών και εύκαμπτων συνδετικών ιστών, μπορούν να δράσουν σαν απορροφητές κραδασμών οι οποίοι προστατεύουν τους ιστούς από το να υποστούν ζημιές σκιστούν καθώς, τα όργανα, οι μύες και οι φλέβες συμπιέζονται και πάλλονται ως μέρος της καθημερινής λειτουργίας του οργανισμού.
Η διαπίστωση ότι αυτό το σύστημα λειτουργεί ως αυτοκινητόδρομος κινούμενου υγρού ίσως εξηγεί γιατί ο καρκίνος που εισβάλει σε αυτό είναι πολύ πιο πιθανό να εξαπλωθεί. Το νέο αυτό σύστημα είναι η πηγή της λέμφου, υγρού ζωτικής σημασίας για την λειτουργία των κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος που δημιουργούν φλεγμονή. Περισσότερο από το μισό του υγρού στο σώμα βρίσκεται μέσα στα κύτταρα, ένα ακόμα ποσοστό συναντάμε στην καρδιά, τα αιμοφόρα αγγεία, στους λεμφαδένες και στα λεμφικά αγγεία. Το υπόλοιπο υγρό είναι «παρενθετικό» και η τρέχουσα μελέτη είναι η πρώτη που το ορίζει ως όργανο από μόνο του και ως ένα από τα μεγαλύτερα του σώματος, λένε οι συγγραφείς.
Σύμφωνα με τους ερευνητές κανείς δεν είχε παρατηρήσει μέχρι τώρα αυτούς τους χώρους, λόγω της μεθόδου που χρησιμοποιούσαν για να πραγματοποιήσουν εξετάσεις στους ιστούς. Οι επιστήμονες προετοιμάζουν τον ιστό για την εξέταση επεξεργάζοντας τον με χημικές ουσίες, κόβοντάς τον σε λεπτά τμήματα για να τονίσουν τα βασικά χαρακτηριστικά με τη χρήση μικροσκοπίου. Η διαδικασία αυτή δημιουργεί ζωντανές λεπτομέρειες των κυτταρικών δομών, αλλά απομακρύνει κάθε υγρό. Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι η απομάκρυνση των υγρών κατά τη δημιουργία των τομών στον υπό εξέταση ιστό προκαλεί την κατάρρευση του πρωτεϊνικού πλέγματος που περιβάλει τους χώρους αυτούς.
Ένας διάμεσος χώρος βρέθηκε στο δέρμα και στους υποβλεννογόνους και άλλους ινοσυνδετικούς ιστούς
Όπως τονίζει ο Neil Theise, καθηγητής της ιατρικής σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, η τεχνική που χρησιμοποιείται για την εξέταση των ιστών που περικλείουν το σώμα και που όπως αποδείχτηκε είναι γεμάτοι με υγρό, τους κάνει να εμφανίζονται στέρεοι στις διαφάνειες βιοψίας. «Το εύρημα αυτό μπορεί να οδηγήσει σε δραματικές εξελίξεις στην ιατρική, συμπεριλαμβανομένης της πιθανότητας ότι η άμεση δειγματοληψία του ενδιάμεσου υγρού μπορεί να γίνει ένα ισχυρό διαγνωστικό εργαλείο».
Τα ευρήματα της μελέτης βασίζονται σε μια νέα τεχνολογία,την probe-based Confocal Laser Endomicroscopy (pCLE), οποία συνδυάζει την παραδοσιακή κάμερα που κινείται στο λαιμό για να καταγράψει τα εσωτερικά όργανα με ένα λέιζερ που φωτίζει τους ιστούς, και αισθητήρες . Η τεχνολογία αυτή προσφέρει μικροσκοπική άποψη των ζωντανών ιστών αντί των σταθερών. Όπως αναφέρουν οι επιστήμονες στην δημοσίευση: «αναδύεται η δυνατότητα η άμεση δειγματοληψία του ενδιάμεσου υγρού θα μπορούσε να είναι ένα διαγνωστικό εργαλείο. Τελικά, η μελέτη μας αποδεικνύει την ισχύ της in vivo μικροσκοπίας για να δημιουργήσει νέες γνώσεις για την ανατομία και τη φυσιολογία των κανονικών και άρρωστων ιστών».
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου