Αναζητώντας την εσωτερική ασφάλεια στις σχέσεις και αλλού

Καθένας μας αναζητά ψυχολογική ασφάλεια πολύ περισσότερο από σωματική ασφάλεια. Χρησιμοποιούμε περιουσίες, αντικείμενα, την εξωτερική ασφάλεια σαν μέσο για να έχουμε ψυχολογική ασφάλεια. Όταν οι υλικές ανάγκες γίνονται ψυχολογική ανάγκη τότε αυτή η ψυχολογική ανάγκη καταστρέφει την εξωτερική ασφάλεια.

Εσείς κι εγώ μπορεί να τη θέλουμε, αλλά υπάρχει εσωτερική ασφάλεια; Όταν θέλω να νιώσω σιγουριά σε μια σχέση -είτε είναι σχέση με μια ιδέα, είτε μ' ένα πρόσωπο, είτε μ' ένα πράγμα- μπορώ να βρω ασφάλεια σ' αυτή τη σχέση, να βρω εσωτερική σιγουριά;

Αν νιώθω ασφάλεια μέσα στη σχέση μου, είναι αυτό σχέση; Αν είμαι σίγουρος για σένα, για τη γυναίκα μου ή τον άντρα μου, για το αφεντικό μου, το φίλο μου ή τη φίλη μου -σίγουρος με την έννοια ότι σε χρησιμοποιώ σαν μέσο για να νιώθω εσωτερική ασφάλεια- υπάρχει σχέση μεταξύ μας; Από τη στιγμή που σε χρησιμοποιώ σαν μέσο για να νιώθω ψυχολογική ασφάλεια, ποια είναι η σχέση μας; Υπάρχει σχέση ανάμεσα σ' εσένα και σ' εμένα όταν σε χρησιμοποιώ; Για μένα είσαι απλώς και μόνο ένα χρήσιμο εργαλείο. Δεν έχω σχέση μαζί σου. Είσαι ένα έπιπλο για χρήση.

Δηλαδή: εσωτερικά, ψυχολογικά, είμαι φτωχός, άδειος, ανεπαρκής, κι έτσι χρησιμοποιώ εσένα σαν μέσο για να κουκουλώσω τον εαυτό μου, σαν μέσο φυγής από τον εαυτό μου. Κι αυτή τη φυγή την ονομάζουμε αγάπη, έρωτα ή ό,τι άλλο θέλετε. Αυτή τη φυγή την ονομάζουμε σχέση, και σίγουρα μια τέτοια σχέση δεν μπορεί παρά, αναπόφευκτα, να οδηγήσει σε σύγκρουση, σε θλίψη και σε διάλυση.

Αυτή είναι η κατάσταση στην οποία ζούμε: χρησιμοποιούμε τους ανθρώπους και τα πράγματα σαν μέσα για να καλύψουμε την εσωτερική μας φτώχεια. Οπότε όλα όσα χρησιμοποιούμε γι' αυτόν το λόγο αποκτούν εξαιρετική σπουδαιότητα: κάποιος άνθρωπος, η ιδιοκτησία, μια ιδέα, μια πίστη - όλα αυτά γίνονται σπουδαία γιατί χωρίς αυτά νιώθουμε χαμένοι. Οπότε θέλουμε περισσότερη γνώση, περισσότερους ανθρώπους, μεγαλύτερη ιδιοκτησία, και δεν κατανοούμε ποτέ αυτό που είμαστε. Και νομίζω ότι όσο αναζητάμε ψυχολογική ασφάλεια δεν θα κατανοήσουμε ποτέ τον εαυτό μας.