Όταν σκεφτόμαστε τη ζωή με ένα απόλυτο και συγκεκριμένο τρόπο, συνήθως κλεινόμαστε στον εαυτό μας και δεν μπορούμε να δούμε οποιαδήποτε ευκαιρία περνάει από μπροστά μας. Αντιθέτως, όταν απελευθερωνόμαστε από τη σκέψη για το «πως θα έπρεπε να είναι η ζωή μας», αφήνουμε τον εαυτό μας ελεύθερο να βιώσει, με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, κάθε αλλαγή, πρόκληση και απρόσμενο γεγονός που φέρνει η ζωή.
Δημιουργούμε, ουσιαστικά, χώρο για αποδοχή, μάθηση και εξέλιξη. Μαθαίνουμε από τα λάθη μας και τα λάθη των άλλων. Βλέπουμε τον κόσμο με αμερόληπτο βλέμμα. Σταδιακά, επιτρέπουμε στον εαυτό μας να προχωρήσει με πιο συγκεντρωμένο και καθαρό νου.
Έχοντας κατά νου τα παραπάνω, οφείλω να ομολογήσω ότι δεν απελευθερώνω τη ζωή μου πάντα από τα “πρέπει”. Δεν έχω πάντα καθαρό και συγκεντρωμένο νου. Γιατί είμαι κανονικός άνθρωπος και ως κανονικός άνθρωπος έχω την τάση να 'κολλάω' σε αυτά που πιστεύω. Καμιά φορά, η ζωή δίνει ένα ηχηρό -για άλλους, σκληρό- χαστούκι και κολλάμε στον πόνο που μας προκαλεί. Δυσκολευόμαστε να απαλλαγούμε από τον πόνο, παρά το γεγονός ότι ξέρουμε ότι φεύγοντας από εκεί θα ζήσουμε καλύτερα.
Όταν συμβαίνει αυτό, το νιώθω σε όλο μου το σώμα. Είμαι νευρικός, νιώθω απογοήτευση, έχω άγχος και ταραχή. Νιώθω μία πίκρα, πονάω που τα πράγματα δεν έχουν πάει όπως τα ήθελα – υπάρχει ένα αίσθημα απόρριψης, προδοσίας και άρνησης. Μια απελπισία. Είμαι σίγουρος ότι μπορείς να με καταλάβεις. Θα το έχεις ζήσει κι εσύ. Όλοι τα περνάμε αυτά, ο καθένας με το δικό του τρόπο. Και ξέρεις, το μεγαλύτερο κομμάτι αυτού του 'μαρτυρίου' έχει να κάνει με το πόσο έχουμε παγιδευτεί σε αυτό που θεωρούμε ότι θα "έπρεπε” να είναι η ζωή.
Ξεκίνα από τα 7 tips που θα σε απελευθερώσουν από την ιδέα της ζωής όπως θα "έπρεπε" να είναι:
1. Ζωή σημαίνει αλλαγή. Αποδέξου το γεγονός ότι τα πράγματα ποτέ δεν μπορεί να είναι τα ίδια – όπως παλιά – κι αυτό το τέλος σημαίνει μια νέα αρχή.
2. Μπορεί να μην έχεις τη δυνατότητα να ελέγξεις αυτό που θα συμβεί, έχεις όμως την δυνατότητα να επιλέξεις τη συμπεριφορά σου. Και κάνοντας αυτό, σταδιακά θα διαχειριστείς την αλλαγή και δεν θα σε διαχειριστεί αυτή.
3. Κάθε πρόκληση στη ζωή μπορεί να γίνει είτε μια δικαιολογία για απελπισία, είτε μια ευκαιρία για εξέλιξη. Αυτό εξαρτάται από τον τρόπο που βλέπεις αυτό που συμβαίνει.
4. Η καθημερινή πρακτική και προσπάθεια ποτέ δεν είναι χαμένος κόπος και χρόνος, ακόμη και στην περίπτωση που οδηγεί σε αποθαρρυντικά αποτελέσματα. Αυτός είναι ο τρόπος να γίνεις πιο δυνατός, να αποκτήσεις εμπειρία και γνώση.
5. Αν θέλεις να είσαι αποτελεσματικός, παραιτήσου από την ιδέα να είσαι πάντα σωστός και τέλειος.
6. Όταν ακούς μόνο όσα θέλεις να ακούς, τότε μάλλον δεν “ακούς”. Άκουσε και όλα αυτά που δεν θέλεις να ακούσεις. Έτσι θα ωριμάσεις και θα εξελιχθείς.
7. Να είσαι ταπεινός. Να είσαι δεκτικός. Ο κόσμος είναι πολύ μεγαλύτερος από αυτό που βλέπεις ότι είναι. Υπάρχει πάντα περισσότερος χώρος για να αναπτύξεις μια νέα προοπτική, να κάνεις ένα καινούριο βήμα, να αποκτήσεις μια νέα ικανότητα, να δεις μια νέα δυνατότητα…να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα.
Τα βήματα για να διαχειριστείς τις απρόσμενες εκβάσεις της ζωής
Τα 7 tips θα σε βοηθήσουν, σίγουρα, να γειωθείς. Τι γίνεται, όμως, όταν η ένταση και το στρες σε βγάζουν εκτός ελέγχου; Εδώ θα δεις μερικά, μόνο, βήματα για να διαχειριστείς την κατάσταση, όταν η ζωή που συμβαίνει, είναι διαφορετική από τη ζωή που προσδοκούσες.
Αναγνώρισε την ένταση μέσα σου - Αν διαπιστώσεις ότι διακατέχεσαι από θυμό, οργή και απογοήτευση, αυτό είναι σημάδι ότι πρέπει να κάνεις ένα διάλειμμα. Να σταματήσεις. Να πάρεις μια βαθιά αναπνοή…και να προχωρήσεις στα επόμενα βήματα.
Αντιστάσου στον πειρασμό να δράσεις αντανακλαστικά και βιαστικά - Τα χειρότερα συμβαίνουν ότι μας κατευθύνει ο θυμός, η οργή και η ένταση. Τότε κάθε δράση μπορεί να είναι καταστροφική. Από το να καταναλώσεις ουσίες που θα βλάψουν την υγεία σου, έως να επιτεθείς σε κάποιον. Όταν διαπιστώσεις ότι σε έχει κυριεύσει ο θυμός, αντί να “αντιδράσεις”, γύρνα μέσα σου και δες τι είναι αυτό που νιώθεις, ό,τι κι αν είναι.
‘Κάτσε’ με αυτά που νιώθεις και δώσ' τους χώρο - Παρατήρησε την ένταση που νιώθεις. Δέξου την ως μία κατάσταση που συμβαίνει, όχι ως κάτι που είσαι εσύ ο ίδιος. Είναι ένα συναίσθημα και μόνο. Ένα σύννεφο στον καθαρό ουρανό, όχι μια καταιγίδα που ήρθε για να μείνει. Αντί να σου γίνει εμμονή αυτό το σύννεφο, άνοιξε το βλέμμα σου και κοίτα και τον υπόλοιπο ουρανό, δίνοντας χώρο στο σύννεφο να κινηθεί και να φύγει. Μερικές φορές χρειάζεται να πάρεις μια απόσταση από αυτό που συμβαίνει για να δεις καθαρά.
Όταν η ζωή σου προσφέρει απλόχερα μία υπερβολική δόση ρεαλισμού, το πρώτο που κάνεις είναι να μείνεις σιωπηλός και να αναγνωρίσεις τις σκέψεις σου. Αναγνώρισέ τις μόνο. Μην τις κρίνεις, μην τις λογοκρίνεις. Γιατί αν το κάνεις τόσο γρήγορα, θα χάσεις την επίγνωση. Αν βιαστείς να πεις “αυτό που συμβαίνει είναι τρομερό” ή “δεν έπρεπε να γίνουν έτσι τα πράγματα”, θα βρεθείς πολύ πολύ γρήγορα σε μία χαοτική ένταση.
Χρειάζεται πρακτική εξάσκηση για να καταφέρεις να δημιουργήσεις μία απόσταση από την αναγνώριση μιας σκέψης και το πως ανταποκρίνεσαι σε αυτή. Μόλις δημιουργηθεί αυτή η απόσταση, θα εκπλαγείς από αυτό που θα συμβεί. Θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν είσαι οι σκέψεις σου, ούτε η ένταση και ο θυμός που τις επηρεάζει. Είσαι ένας παρατηρητής, που έχει την ικανότητα να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται και να σταθεί όρθιος μέσα στην αναταραχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου