Το Ανθρώπινο Και Το Θεϊκό Κομμάτι Μέσα μας

Όλοι μέσα μας φέρουμε δύο κομμάτια, το θεϊκό και το ανθρώπινο. Το θεϊκό κομμάτι είναι εκείνο που βλέπει τη χαρά παντού, που βλέπει τη δημιουργία όπως πραγματικά είναι και που κατανοεί γιατί συμβαίνει οτιδήποτε και ποιο πλάνο εξυπηρετείται την κάθε στιγμή. Είναι εκείνη η οπτική που μπορεί να αποστασιοποιείται από τα γεγονότα της ανθρώπινης φύσης και να βλέπει το ανώτερο καλό σε καθετί που συμβαίνει. Πρόκειται για τον παρατηρητή, ο οποίος αντιλαμβάνεται όλη τη ζωή σαν μια συνισταμένη ρόλων που διαδραματίζονται για την επίτευξη του σκοπού μας, δηλαδή της αποστολής μας εδώ στη Γη.

Το ανθρώπινο κομμάτι της φύσης μας είναι αυτό που επικεντρώνεται στην υλική εμπειρία, βιώνει πολύ έντονα καθετί που συμβαίνει γύρω του και επηρεάζεται νοητικά, συναισθηματικά και σωματικά από τα πάντα. Βασίζεται στα αποτελέσματα που έχουν εκδηλωθεί στην ύλη και αλληλεπιδρά με αυτά.

Ο ανθρώπινος εαυτός μας είναι σαν ένα μυρμηγκάκι που πασχίζει για την επιβίωσή του, ζει στη δική του οργανωμένη κοινωνία, λειτουργεί μέσα σε αυτή, κάνει την εργασία του και βλέπει μόνο όλα όσα είναι στο έδαφος και στο ύψος του. Γι’ αυτό το κομμάτι της φύσης μας δεν υπάρχει τίποτα άλλο πέρα από το πεδίο δράσης και όρασής του.

Το θεϊκό μας κομμάτι είναι σαν τον αετό, βλέπει από ψηλά και όχι μόνο το μυρμηγκάκι, αλλά και τη φωλιά του και τα άλλα μυρμήγκια, ενώ παράλληλα παρατηρεί το ρόλο που εκτελεί κάθε μέλος της οργανωμένης αυτής κοινωνίας. Το πεδίο που βλέπει δηλαδή είναι μεγαλύτερο και αυτό του επιτρέπει να έχει μια διευρυμένη οπτική.

Εμείς οι άνθρωποι είμαστε ένας αετός και ένα μυρμηγκάκι ταυτόχρονα. Η πρόκλησή μας είναι να μάθουμε να λειτουργούμε σαν και τα δύο, αν όχι την ίδια στιγμή, τουλάχιστον να μπορούμε να έχουμε και τις δύο οπτικές στη ζωή μας.

Η ευρύτερη οπτική έχει να κάνει με τον ανώτερο εαυτό μας και τη σύνδεση μαζί του. Η σύνδεση με τον ανώτερο εαυτό οδηγεί σε μια ζωή πληρότητας και απόλαυσης της κάθε στιγμής σαν μια ανεπανάληπτη και μοναδική εμπειρία.

Μας δείχνει το δρόμο που οδηγεί στον παράδεισο, στον παράδεισο μέσα μας και γύρω μας. Στον παράδεισο που σπέρνουμε στο διάβα μας.

Μέσω αυτής της οπτικής, η ανθρώπινη εμπειρία και το ταξίδι στην ύλη γίνεται πιο όμορφο και πιο δημιουργικό!