Ο κάθε άνθρωπος έχει τις δικές του πεποιθήσεις, -συνήθως όχι ολότελα δικές του, δε γίνεται κιόλας κάνεις δε ζει μόνος του-, και σύμφωνα μ’ αυτές προσπαθεί να διαπαιδαγωγήσει τον εαυτό του.
Εγώ λοιπόν εαυτέ θέλω να σου μάθω πως μπορείς τα πάντα.
Δεν υπάρχουν όρια όσο κι αν θέλουν να σε περιορίσουν.
Τα όριά σου εσύ τα χτίζεις και εσύ τα γκρεμίζεις.
Θέλω να σου μάθω ότι ο άνθρωπος αλλάζει.
Τον αλλάζουν οι καταστάσεις και τα βιώματά του. Αλλάζει αν πονέσει πολύ, πληγωθεί, αγαπηθεί. Αλλάζει όμως κι όταν έρθει σε επαφή με προσωπικές αλήθειες, όσο μαθαίνει τον εαυτό του καλύτερα.
Θέλω να σου μάθω ότι όποιος φαίνεται χαμογελαστός,
δε σημαίνει πως είναι και καλά. Συνήθως πονά περισσότερο αλλά σιωπηλά.
Μη βλέπεις ότι σου δείχνουν.
Όταν χτίζεις άμυνες και τείχη δείχνεις απόρθητος και δεν αφήνεις τίποτα να σε πλησιάσει, δε σημαίνει όμως και πως γίνεται.
Φαίνεσαι άτρωτος ή ατσαλάκωτος αλλά τι κερδίζεις με το να είσαι φυλακισμένος στο κουτί του καθωσπρεπισμού;
Τι κερδίζεις αν σε προστατέψεις τόσο καλά και δεν πονέσεις; Ναι, είσαι σαν καινούριος. Είσαι όμως και χωρίς πληγές; Ή τις έθαψες ώσπου το πίστεψες;
Εγώ θέλω να σου μάθω να μην προτιμάς το να μένεις κάπου όπου δεν είσαι και πολύ καλά από το να μην πας εκεί που έχεις πονέσει, πληγωθεί.
Αυτό το κάνουν οι περισσότεροι, οι συμβατικοί.
Πότε ήσουν εσύ τέτοιος για να είσαι τώρα;
Εσύ δεν θα πηγαίνεις με την πεπατημένη.
Με φόρα εκεί που φοβάσαι ή δεν πρέπει, να πηγαίνεις.
Για να γίνεται σημαίνει έχεις νιώσει και πολύ.
Στα πολύ να πηγαίνεις και ας καείς ξανά.
Λες και έχεις πολλές ζωές.
Και κάθε φορά που καίγεσαι θέλω να γελάς
Κάθε πληγή και ένα παράσημο. Δεν το ευχαριστήθηκες όμως;
Πάμε για την επόμενη να λες. Δεν ένιωσες πιο ζωντανός από ποτέ;
Μη ζεις με ίσως, αλλά, πρέπει, δεν πρέπει, αλλά παίζε με τις πιθανότητες.
Ειδικά όταν δεν είναι υπέρ σου. Ακόμη και γι’ αυτό τo 1%.
Ρίσκαρε. Ζήσε. Σταμάτα να παίρνεις προφυλάξεις και να σαι σε γυάλα.
Δεν μπορεί εξάλλου όλες τις φορές να καείς το ίδιο. Η πρώτη είναι μόνο. Μετά όλα είναι στο μυαλό. Η καρδιά δεν ξεχνά. Θυμάται. Δεν καρδιοχτυπά συχνά.
Να την ακούς την καρδιά. Αν την σωπάσεις, σωπαίνεις και συ. Και μετά τι;
Και εαυτέ μου να θυμάσαι, «αυτός που δεν ξέρει να δίνει τίποτα, δεν ξέρει και να νιώθει τίποτα» (Νίτσε).
Εγώ λοιπόν εαυτέ θέλω να σου μάθω πως μπορείς τα πάντα.
Δεν υπάρχουν όρια όσο κι αν θέλουν να σε περιορίσουν.
Τα όριά σου εσύ τα χτίζεις και εσύ τα γκρεμίζεις.
Θέλω να σου μάθω ότι ο άνθρωπος αλλάζει.
Τον αλλάζουν οι καταστάσεις και τα βιώματά του. Αλλάζει αν πονέσει πολύ, πληγωθεί, αγαπηθεί. Αλλάζει όμως κι όταν έρθει σε επαφή με προσωπικές αλήθειες, όσο μαθαίνει τον εαυτό του καλύτερα.
Θέλω να σου μάθω ότι όποιος φαίνεται χαμογελαστός,
δε σημαίνει πως είναι και καλά. Συνήθως πονά περισσότερο αλλά σιωπηλά.
Μη βλέπεις ότι σου δείχνουν.
Όταν χτίζεις άμυνες και τείχη δείχνεις απόρθητος και δεν αφήνεις τίποτα να σε πλησιάσει, δε σημαίνει όμως και πως γίνεται.
Φαίνεσαι άτρωτος ή ατσαλάκωτος αλλά τι κερδίζεις με το να είσαι φυλακισμένος στο κουτί του καθωσπρεπισμού;
Τι κερδίζεις αν σε προστατέψεις τόσο καλά και δεν πονέσεις; Ναι, είσαι σαν καινούριος. Είσαι όμως και χωρίς πληγές; Ή τις έθαψες ώσπου το πίστεψες;
Εγώ θέλω να σου μάθω να μην προτιμάς το να μένεις κάπου όπου δεν είσαι και πολύ καλά από το να μην πας εκεί που έχεις πονέσει, πληγωθεί.
Αυτό το κάνουν οι περισσότεροι, οι συμβατικοί.
Πότε ήσουν εσύ τέτοιος για να είσαι τώρα;
Εσύ δεν θα πηγαίνεις με την πεπατημένη.
Με φόρα εκεί που φοβάσαι ή δεν πρέπει, να πηγαίνεις.
Για να γίνεται σημαίνει έχεις νιώσει και πολύ.
Στα πολύ να πηγαίνεις και ας καείς ξανά.
Λες και έχεις πολλές ζωές.
Και κάθε φορά που καίγεσαι θέλω να γελάς
Κάθε πληγή και ένα παράσημο. Δεν το ευχαριστήθηκες όμως;
Πάμε για την επόμενη να λες. Δεν ένιωσες πιο ζωντανός από ποτέ;
Μη ζεις με ίσως, αλλά, πρέπει, δεν πρέπει, αλλά παίζε με τις πιθανότητες.
Ειδικά όταν δεν είναι υπέρ σου. Ακόμη και γι’ αυτό τo 1%.
Ρίσκαρε. Ζήσε. Σταμάτα να παίρνεις προφυλάξεις και να σαι σε γυάλα.
Δεν μπορεί εξάλλου όλες τις φορές να καείς το ίδιο. Η πρώτη είναι μόνο. Μετά όλα είναι στο μυαλό. Η καρδιά δεν ξεχνά. Θυμάται. Δεν καρδιοχτυπά συχνά.
Να την ακούς την καρδιά. Αν την σωπάσεις, σωπαίνεις και συ. Και μετά τι;
Και εαυτέ μου να θυμάσαι, «αυτός που δεν ξέρει να δίνει τίποτα, δεν ξέρει και να νιώθει τίποτα» (Νίτσε).
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου