“Οι άνθρωποι δεν θα μπορέσουν ποτέ να μάθουν τους νόμους του πολέμου, πολύ περισσότερο να τους εφαρμόσουν”Η γνώση της τέχνης του πολέμου είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Είναι δρόμος που οδηγεί στην επιτυχία ή στην ήττα. Συνεπώς, πρέπει να τον γνωρίζει και να τον εφαρμόζει ο μαχητής σε βάθος. Δεν έχει φτάσει στις μέρες μας αρχαιότερη πραγματεία περί πολέμου, από το έργο του Κινέζου στρατηγού Sun Tzu «Η Τέχνη του Πολέμου». Γράφτηκε στην λεγόμενη «κλασική» Κινεζική περίοδο, πιθανόν μεταξύ του 400 π.κ.ε. και του 320 π.κ.ε. Ο Sun Tzu ΔΕΝ είναι ένας ακόμα ανόητος κι αιμοδιψής στρατηγός της ιστορίας. Από την πρώτη σελίδα της πραγματείας του, άλλωστε ορίζει τον πόλεμο ως την έσχατη λύση και δηλώνει σαφώς ότι πρέπει να φροντίζουμε να είναι όσο γίνεται πιο σύντομος για να επιφέρει το ελάχιστο δυνατό κόστος σε ζωές, υλικά αγαθά, πόρους κλπ και στους δύο αντιπάλους.
Πολλοί είναι εκείνοι που εφάρμοσαν τη θεωρία του Sun Tzu στα πεδία των μαχών της σύγχρονης Ιστορίας. Σήμερα όμως; Πού θα μπορούσε να εφαρμοστεί μια πολεμική θεωρία, που αναπτύχθηκε πριν 2.500 χρόνια; Μα ο πόλεμος δεν έχει μονάχα μια μορφή, αυτή που μας έρχεται στον νου κάθε φορά που ακούμε την λέξη “πόλεμος” αλλά ας δούμε τι ορισμό δίνει το λεξικό και τι αναφέρει “περί πολέμου” ο Μέγας Ηράκλειτος.
πόλεμος ο [pólemos]: 1. ένοπλη σύγκρουση μεταξύ κρατών, λαών, ομάδων· ευρείας έκτασης στρατιωτική σύρραξη, που διαρκεί ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. ANT ειρήνη: Συμβατικός / ατομικός / πυρηνικός / χημικός / βιολογικός / ηλεκτρονικός / ψυχολογικός / οικονομικός ~, ανάλογα με τα μέσα που διεξάγεται. Tοπικός / παγκόσμιος / εμφύλιος / επιθετικός / κατακτητικός / αποικιακός / αμυντικός / απελευθερωτικός / εθνικοαπελευθερωτικός / θρησκευτικός / ιερός ~. Aιματηρός / εξοντωτικός / δίκαιος / άδικος ~Tρωικός / πελοποννησιακός ~. Πρώτος / δεύτερος παγκόσμιος ~. Kηρύσσω / διεξάγω / αρχίζω / σταματώ / αποτρέπω / κερδίζω / χάνω έναν πόλεμο. Aφορμή / αιτία / έναρξη / λήξη πολέμου. Εγκληματίας / αιχμάλωτος πολέμου. Πηγαίνω στον / γυρίζω από τον πόλεμο. ~ μέχρις εσχάτων. Εξοπλίζομαι / ετοιμάζομαι για πόλεμο. Aνωτάτη Σχολή Πολέμου. Yλικό πολέμου. Kάνω πόλεμο, διεξάγω. Kάντε έρωτα, όχι πόλεμο, σύνθημα των ειρηνιστών. Ο ~ των άστρων*. (έκφρ.) ακήρυχτος* ~. (λόγ.) επί ποδός* πολέμου. (απαρχ.) εν καιρώ* πολέμου. ΦΡ ~ νεύρων* / χαρακωμάτων*. ψυχρός* ~. ΠAΡ ΦΡ θέρος*, τρύγος, ~. || η χρονική διάρκεια, η περίοδος της σύγκρουσης: Σκοτώθηκε / τραυματίστηκε / πλούτισε / καταστράφηκε στον πόλεμο.Πόλεμος, η αντιπαράθεση μεταξύ των αντιθέτων
2. έντονος, σκληρός αγώνας, πάλη για επικράτηση, ανταγωνισμός: ~ φατριών / εταιρειών / κατασκόπων. Mου έχει κηρύξει πόλεμο, είναι εχθρικός απέναντί μου. ~ ανακοινώσεων, αντιπαράθεση μεταξύ δύο πλευρών με αλλεπάλληλες και σε έντονο ύφος ανακοινώσεις. ~ / μάχη εντυπώσεων, αντιπαράθεση χωρίς ουσία, που αποσκοπεί στον εντυπωσιασμό συνήθ. της κοινής γνώμης.
3. έντονη προσπάθεια, εκστρατεία ενάντια σε κτ. ή σε κπ.: ~ κατά των ναρκωτικών / του καρκίνου / του έιτζ / των φοροφυγάδων.
Ο Ηράκλειτος θεωρείται ως ένας από του πρωϊμότερους φιλοσόφους αναγνωρίζοντας την παγκοσμιότητα της αλλαγής και ανάπτυξης, διαμέσου εσωτερικών αντιφάσεων. Διαφώνησε με τους Θαλή, Αναξίμανδρο και Πυθαγόρα γύρω από τη φύση της τελικής ουσίας, αλλά αντί αυτής υποστήριζε ότι η φύση των πάντων αποτελεί την αλλαγή την ίδια, μέσω της αντιπαράθεσης μεταξύ των αντιθέτων. Χρησιμοποιεί το πυρ μεταφορικά παρά σαν λύση του υλικού μονισμού. Αυτό οδήγησε στη πεποίθηση ότι η αλλαγή είναι αληθής ενώ η σταθερότητα ψευδής. Για τον Ηράκλειτο τα πάντα βρίσκονται σε «ρευστότητα», όπως αφορίζει με το διάσημο «Τα Πάντα Ρεί, μηδέποτε κατά το αυτό μένειν»!
Κάθε πράγμα είναι αυτό πού είναι, διότι κατέχει άλλα πράγματα πού οροθετούν την ουσία, για παράδειγμα ξέρουμε ότι είναι ημέρα γιατί γνωρίζουμε τη νύχτα. Συνεπώς ορίζουμε την ημέρα σαν εκείνο πού αντιτίθεται στη νύχτα, εάν δεν υπήρχε η νύχτα δεν θα μπορούσαμε να ξέρουμε τι είναι η ημέρα. Ο Ηράκλειτος δηλώνει ότι δεν θα υπήρχε φώς δίχως σκοτάδι, υγεία δίχως ασθένεια, χορτασμός δίχως πείνα, κάθε πράγμα προσεγγίζει τον ορισμό του από τη σύγκριση με τα άλλα.
O «πόλεμος πατήρ πάντων» είναι ένα επίσης από τα γνωστά ρητά του συνδέεται στην ουσία με το «Τα Πάντα Ρεί, μηδέποτε κατά το αυτό μένειν» καθώς τα πάντα στον Κόσμο είναι σε συνεχή κίνηση και διεργασία = σε πόλεμο. Κάθε πράγμα για να υπάρχει και να ορισθεί απαιτεί την ύπαρξη και άλλων πραγμάτων κατά τρόπο πού να εκφράζει τη ταυτότητά του σε σύγκριση με τα άλλα. Αυτή η έννοια ορίζεται από τον Ηράκλειτο ως πόλεμος, ή αντίθεση μεταξύ των αντιθέτων, (φλόγα vs πάγος).
Τα πράγματα υπάρχουν και συνεχώς υπεισέρχονται στα άλλα (για παράδειγμα η ημέρα υπεισέρχεται στη νύχτα, το κρύο στη ζέστη, το υγρό στο ξηρό) και είναι αυτή η έριδα πού δημιουργεί εκείνη την απαραίτητη ισορροπία πού διαιωνίζει την ύπαρξη κάθε πράγματος. (σημ. Αν στην δημιουργία δεν υπάρχει πόλεμος, δεν υπάρχει δημιουργία). Περίσσεια θερμότητας σημαίνει περίσσεια κινήσεως και συνειδήσεως. Περίσσεια ψυχρού, σημαίνει ακινησία και νέκρα.
Όλα τα δόγματα και όλοι οι –ισμοί είναι περίσσεια ψυχρού, δηλ. είναι ακίνητα και άρα νεκρά. -ισμός είναι και η λογική. Μερικοί πολύ γνωστοί –ισμοί, που κρατούν νεκρό τον άνθρωπο, χριστιανισμός, ελληνισμός, πολιτισμός, λογισμός, πρωταθλητισμός, σκεπτικισμός, κρατισμός, υλισμός, νατουραλισμός, διαφωτισμός, μινιμαλισμός, φουτουρισμός, ιμπεριαλισμός, σουρεαλισμός, κυνισμός, μεταλλισμός, διαλογισμός, σαδισμός, ισλαμισμός, ταοϊσμός, βουδισμός, ρομαντισμός και δεκάδες παγωμένα (ψυχρά) και άρα νεκρά συστήματα (οριακά κατά την θεωρία του Χάους) αποτελούν την ταφόπλακα της ανθρώπινης ψυχής. Αυτοί που είπαν σκοτεινό τον Ηράκλειτο είναι οι παγωμένοι, γιατί είναι αδύνατο για τον πάγο να καταλάβει την ζεστασιά και την ροή της φωτιάς.
Μπορεί οι πόλεμοι φαινομενικά να μειώθηκαν [στην πραγματικότητα αυξήθηκαν] και τα όπλα να άλλαξαν, αλλά η πολεμική διάθεση της ανθρώπινης φύσης παρέμεινε αμετάβλητη στο πέρασμα των αιώνων. Απλώς μεταφέρθηκε από τα πεδία των μαχών στα πεδία των επιχειρήσεων και της καθημερινότητας. Το βιβλίο μεταφράστηκε για πρώτη φορά σε ευρωπαϊκή γλώσσα το 1782 από τον Γάλλο Ιησουίτη Ζαν Ζοζέφ Μαρί Αμιό και είχε σαφώς επηρεάσει τον Ναπολέοντα, ακόμα και το σχεδιασμό της Επιχείρησης “Καταιγίδα της Ερήμου”. Ηγέτες διαφορετικοί, καλοί ή απόλυτα κακοί, αναφέρουν ότι άντλησαν έμπνευση από το έργο. Για αυτό και η Τέχνη του Πολέμου του Sun Tzu εξακολουθεί να είναι επίκαιρη, όσο διεξάγονται «πόλεμοι», όσο υπάρχουν άνθρωποι κι όχι μόνο άνθρωποι, αλλά όσο υπάρχει ζωή και όντα νοήμονα.
* Πόλεμος: Αυτό δεν μπορεί παρά να είναι η έσχατη λύση. Εάν όμως είναι η μόνη λύση τότε η πρώτη επίθεση που εξαπολύει ένας ιδιοφυής στρατηγός είναι ενάντια στο πνεύμα του εχθρού. Αυτή φροντίζει να χειραγωγήσει πριν κάνει το επόμενο βήμα.
* Διπλωματία: Αυτή βασίζεται αποκλειστικά στην Δωροδοκία τον Δόλο και την Απάτη. (το ίδιο αναφέρει και ο Δον Χουάν)
* Νίκη: Νίκη με κάθε μέσο είναι ο βασικός στόχος κάθε πολέμου.
* Στρατηγική: Όταν γνωρίζεις καλά τον εχθρό γνωρίζεις και τον εαυτό σου καλά, μπορείς να δώσεις 100 μάχες και να κερδίσεις και τις 100. Αποκορύφωμα είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς να δώσεις ούτε μια μάχη. Επομένως εκείνο που έχει πρωταρχική σημασία στον πόλεμο, είναι να επιτεθείς όχι απευθείας στον εχθρό αλλά στην ίδια την στρατηγική του εχθρού.
* Ηγεσία: Ένας ικανός διοικητής επιδιώκει να νικήσει επωφελούμενος από την κατάσταση και δεν ζητά νίκη από τους υποτελείς του. Διαλέγει συνετά λίγους άξιους άνδρες και εκείνοι εκμεταλλεύονται την κατάσταση.
* Προσαρμοστικότητα: Εν καιρώ πολέμου απαιτείται προσαρμοστικότητα και ευελιξία. Αδιαφορήστε για τις συνηθισμένες πρακτικές πρακτικές. Εκδώστε διαταγές, αδιαφορώντας για την πεπατημένη.
* Αιφνιδιασμός: Κινήσου στο άδειο, εισχώρησε στο κενό, παράκαμψε περιοχές που ο εχθρός υπερασπίζεται, παράμεινε ανεξιχνίαστος σαν τα σύννεφα και ρίξου πάνω στον εχθρό σαν κεραυνός εκεί που δεν το περιμένει.
* Ταχύτητα: Πεμπτουσία του πολέμου είναι η ταχύτητα. Στην επιδρομή & τη λεηλασία, σαρωτικοί σαν την φωτιά. Στην ακινησία, ακλόνητοι σαν τα βουνά. Στην οπισθοχώρηση γρήγοροι σαν τον άνεμο, δεν καταδιώκεται ποτέ όποιος κινείται με τόση ταχύτητα που δεν τον προλαβαίνει κανείς.
* Καρδιά: Η καρδιά είναι εκείνη με την οποία διοικεί ένας στρατηγός. Η τάξη και η σύγχυση, η γενναιότητα και η δειλία είναι ιδιότητες που εξουσιάζονται από την ψυχή. (αν υπάρχει)
* Απελπισία: Κάντε την απελπισία σύμμαχο κι οπλίστε τον στρατό σας με την δύναμη της απελπισίας. Τα άγρια θηρία όταν παγιδευτούν, μάχονται απελπισμένα, πολύ περισσότερο οι άνθρωποι. Εάν ξέρουν πως δεν υπάρχει άλλη λύση, θα αγωνιστούν μέχρι θανάτου και θ’ ακολουθούν κατά γράμμα κάθε διαταγή. Οι στερημένοι από κάθε ελπίδα, δεν φοβούνται τίποτα. Σε τέτοιες καταστάσεις οι άνθρωποι είναι ικανοί να αποσπάσουν, μέσα από μια ήττα, τη ΝΙΚΗ. Όταν ένας στρατηγός “καίει τα πλοία του” και “σπάει τις καραβάνες του”, αισθάνεται παγιδευμένος και θα πολεμήσει μέχρι θανάτου. Ο εχθρός ταΐζει σιτάρι τα άλογα του και οι άντρες τρώνε κρέας, προκειμένου να αυξήσουν τη δύναμη και την αντοχή τους. Εάν ο στρατός δεν έχει πια καραβάνες, δεν θα ξαναφάει. Εάν τα στρατεύματα δεν επιστρέφουν στις σκηνές τους, δεν σκέφτονται πια την επιστροφή στην πατρίδα και προτίθενται να δώσουν μια αποφασιστική μάχη.
* Αυτοπειθαρχία: Είναι υποχρέωση του Στρατηγού να είναι ήρεμος και αυτοκυριαρχημένος.
* Μυστικότητα: Παραμείνετε ανεξιχνίαστος ως προς τις επόμενες κινήσεις σας. Κάθε πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση. Ο Στρατηγός πρέπει να έχει την ικανότητα να κρατά για τον εαυτό του τα όποια σχέδια του (σκοτεινά ή μη) (νόμιμα ή μη) και να μην τα αποκαλύπτει ποτέ στους αξιωματικούς και τους άνδρες του, ώστε κανείς να μην καταλαβαίνει τι κάνει. Τίποτα δεν είναι πιο απόρρητο από τις μυστικές επιχειρήσεις και ποτέ να μην ξεχνάτε πως σε κάθε τέτοιο ελιγμό συνυπάρχουν το πλεονέκτημα και ο κίνδυνος. Ο στρατηγός θα πρέπει, επίσης, να αλλάζει τις μεθόδους του και να τροποποιεί τα σχέδια του, ώστε οι άλλοι να μην καταλαβαίνουν τι κάνει. Από όλους όσοι απαρτίζουν το στράτευμα, κανένας δεν έχει τόσο στενές σχέσεις με το διοικητή όσο ένας μυστικός πράκτορας. Κανένας δεν ανταμείβεται πιο πλουσιοπάροχα. Και τίποτα δεν είναι πιο απόρρητο από τις μυστικές επιχειρήσεις. (στις επιχειρήσεις αυτή είναι η θέση του πωλητή)
* Όταν, χωρίς προηγούμενη συνεννόηση, ο εχθρός ζητάει ανακωχή, συνωμοτεί.
* Στήλη σκόνης που ανεβαίνει ψηλά, είναι σημάδι ότι πλησιάζουν τέθριππα. Σκόνη που μένει να αιωρείται χαμηλά και σε μεγάλη έκταση, είναι σημάδι ότι πλησιάζει το πεζικό.
* Μπορώ να προβλέψω ποια πλευρά θα νικήσει και ποια θα ηττηθεί αν μου πείτε:
· ποιος από τους ηγέτες διαθέτει την καλύτερη ψυχική επιρροή στο στρατό του.
· τίνος ο στρατός είναι πιο εξοικειωμένος με το περιβάλλον.
· τίνος στρατηγού οι εντολές και οι οδηγίες εκτελούνται αμεσότερα κι αποτελεσματικότερα.
· ποιος διαθέτει καλύτερα εκπαιδευμένους ηθικά και σωματικά αξιωματικούς κι άντρες.
· ποιος χειρίζεται την επιβράβευση και την τιμωρία με τον πιο δημιουργικό και φωτισμένο τρόπο.
* Οι πέντε ιδιότητες που είναι επικίνδυνες παγίδες όταν χαρακτηρίζουν έναν στρατηγό ή έναν ηγέτη:
1. Όταν είναι ριψοκίνδυνος, κινδυνεύει να σκοτωθεί
2. Εάν είναι δειλός, μπορεί να αιχμαλωτισθεί.
3. Εάν είναι ευερέθιστος, μπορεί να γελοιοποιηθεί.
4. Εάν έχει υπερβολικά ανεπτυγμένο το αίσθημα της τιμής, μπορεί εύκολα να συκοφαντηθεί.
5. Εάν είναι συμπονετικός, μπορεί εύκολα να αιφνιδιαστεί.
Αυτά τα πέντε έμφυτα ανθρώπινα χαρακτηριστικά είναι για ένα στρατηγό ή οποιονδήποτε ηγέτη, ελαττώματα σοβαρά, που σε περίοδο πολεμικών επιχειρήσεων, μετατρέπονται σε καταστροφικά.
*Στον πόλεμο πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι εξής πέντε παράγοντες:
1ον Ψυχική επιρροή. Δηλ. ό,τι εμπνέει τους ανθρώπους να αγαπούν τους ηγέτες τους, τόσο, ώστε να τους ακολουθούν στη ζωή και το θάνατο, χωρίς να φοβούνται να ρισκάρουν.
2ον Περιβάλλον. Δηλ. το κρύο και τη ζέστη, το χειμώνα και το καλοκαίρι, τη νύχτα και την ημέρα, στις πολεμικές επιχειρήσεις είναι υψίστης σημασίας ο καιρός. ( Για τον Ναπολέοντα και τον Χίτλερ ο Ρωσικός Χειμώνας αποδείχθηκε ολέθριος. )
3ον Προβλεψιμότητα. Δηλ. το τι θα συναντήσει κάποιος στην πορεία. Αν το έδαφος βαδίζεται εύκολα ή δύσκολα, αν είναι πεδινό ή ορεινό, αν έχει στενά περάσματα και που καιροφυλακτεί ο θάνατος. (για τον Ξέρξη, τα στενά των Θερμοπύλων ήταν καταστροφικά)
4ον Διοίκηση. Δηλ. σε τι βαθμό ο στρατηγός διαθέτει τις αρετές της σοφίας, της ειλικρίνειας, της ανθρωπιάς, του θάρρους και της αυστηρότητας.
5ον Οργάνωση. Δηλ. τον έλεγχο, την σωστή ιεραρχία των στελεχών, τις προμήθειες του στρατού με τα απαραίτητα και την εξασφάλιση ανεφοδιασμού. Δεν υπάρχει στρατηγός που να μην έχει αντιμετωπίσει αυτούς τους πέντε παράγοντες. Όσοι τους σέβονται νικούν. Όσοι τους αγνοούν, ηττώνται.
* Αν την ηγεσία αναλάβει στρατηγός που ασπάζεται τη στρατηγική μου, είναι βέβαιο ότι θα νικήσει. Κρατήστε τον! Αν την αναλάβει ένας που αρνείται να την ακολουθήσει, είναι βέβαιο ότι θα ηττηθεί. Αποπέμψτε τον! Αφού υιοθετήσει τη στρατηγική μου, ο στρατηγός οφείλει, επιπλέον, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις που θα συμβάλλουν στην αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων που αυτή προσφέρει. Λέγοντας «προϋποθέσεις» εννοώ ότι θα πρέπει να ενεργήσει σύμφωνα με το τι είναι επωφελές κι έτσι να ελέγξει την ισορροπία της όλης επιχείρησης
* Κάθε πόλεμος βασίζεται στην παραπλάνηση. (όπως και κάθε επιτυχημένη ζωή)
[Όλο αυτό, όταν ήδη ο καλύτερος εαυτός του Νίτσε είχε δείξει μια οδό για να ξαναβρούμε ένα νόημα της ύπαρξης και να δώσουμε σε αυτή ένα νόμο και μια αξία μη εφαπτόμενες επίσης και εμπρός από ένα ριζοσπαστικό μηδενισμό, στο βασίλειο ενός θετικού υπαρξισμού κατά την έκφραση μιας ευγενούς φύσης. Αυτές είναι οι γραμμές των υπερβάσεων που δεν πρέπει να είναι διανοουμενίστικες, αλλά πραγματικές, πραγματοποιημένες στην άμεση τους σημασία για την εσωτερική ζωή και για την άμεση συμπεριφορά. Η επανόρθωση δεν είναι δυνατή έως ότου παραμένουμε σαν να είμαστε κάτω απ’ την επιρροή παρόμοιων μορφών ενός σκέπτεσθαι ψευδούς και εκτός πορείας. Μετά την αποτοξίνωση μπορούμε να αποκτήσουμε διαύγεια, ευθύτητα, δύναμη.
Οι άνθρωποι της νέας παράταξης θα είναι βεβαίως αντιαστοί, μα διαμέσου της προαναφερθείσας ανώτερης αντίληψης, ηρωικής και αριστοκρατικής της ύπαρξης, θα είναι αντιαστοί διότι αντιπαθούν την εύκολη ζωή, αντιαστοί διότι θα ακολουθήσουν όχι αυτούς που υπόσχονται υλικά πλεονεκτήματα, αλλά αυτούς που απαιτούν τα πάντα απ’ τους εαυτούς τους, αντιαστοί, εντέλει, διότι δεν έχουν την ανησυχία της ασφάλειας, αλλά αγαπούν μια ουσιώδη ένωση μεταξύ ζωής και κινδύνου, σε όλα τα επίπεδα, κάνοντας δικό τους το ασυμβίβαστο της γυμνής ιδέας και της ακριβούς δράσης!] «Προσανατολισμοί» Julius Evola
Κι αν όλα ακούγονται απλά και εύκολα, κι αν η αρχή κατά τον Πυθαγόρα είναι το ήμισυ του παντός, πόσο εύκολο είναι τελικά να φτιάξουμε έναν άνθρωπο, έναν άνθρωπο μοναδικά ανώτερο, έναν στρατηγό-φιλόσοφο-πολεμιστή; Έναν άνθρωπο ο οποίος θα αποτελέσει την κυτταρική ουσία ενός ζωντανού οργανισμού, ο οποίος θα δράσει αριστοκρατικά, μακριά από πολιτικά κόμματα που θα προπαγανδίζουν τύπους ενός ψεύτικου πολιτικού ρεαλισμού.
Μια δράση αγωνιστική, μια δράση διαφορετική, μια στάση ζωής αριστοκρατικά ανώτερη, μια στάση παραδειγματική. Μια σιωπηλή επανάσταση. Κι αν από το 1 για να φτάσουμε στο 2 χρειαστούν 1000 χρόνια, εμείς αν χρειαστεί θα περιμένουμε άλλα χίλια. Αν ο Σοβιετικός κομμουνισμός και το τοίχος του Βερολίνου πέσανε σε μία μόνο μέρα, όταν πλέον θα έχει καταρρεύσει η δημοκρατία και ο φιλελευθερισμός μαζί με όλα τα παράγωγα τους, όταν ο ήλιος ανατείλει πάλι φωτεινός, τότε ίσως το κείμενο αυτό χαρακτηρισθεί προφητικό. Είθε!
Μια όμορφη πρακτική ιστορία σχετικά με την Τέχνη του Πολέμου.
Ο Βασιλιάς του Βου, Χο Λου κάλεσε τον Σουν Τσου διορισμένο διοικητή του στρατού του και του είπε:
«Διάβασα πολύ προσεκτικά τα δεκατρία κεφάλαια του βιβλίου σας. Μήπως θα μπορούσατε να μου κάνετε μια μικρή επίδειξη του πώς εφαρμόζεται πρακτικά η θεωρία σας – ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τον έλεγχο των στρατευμάτων;»
«Θα μπορούσα», απάντησε ο Σουν Τσου.
«Και μήπως θα μπορούσατε να χρησιμοποιήσετε στην επίδειξη γυναίκες;» συνέχισε ο Βασιλιάς.
«Βεβαίως» είπε χωρίς δισταγμό ο Σουν Τσου.
Έτσι, δόθηκε διαταγή να φέρουν από το παλάτι 180 όμορφες γυναίκες. Ο Σουν Τσου τις χώρισε σε δυο λόχους και έθεσε επικεφαλής τις δυο πιο αγαπημένες κι ευνοούμενες παλλακίδες του Βασιλιά. Ύστερα έδειξε στα κορίτσια πώς να κρατούν το δόρυ και ρώτησε: «Ξέρετε τη διαφορά ανάμεσα στο «Μπροστά» και το «Πίσω», το «Αριστερά» και το «Δεξιά;»
«Την ξέρουμε» απάντησαν εκείνες.
«Ωραία», είπε ο Σουν Τσου. «Τώρα, όταν σας δώσω τη διαταγή «Μέτωπο εμπρός», θα κοιτάξετε κατευθείαν μπροστά. Όταν σας πω «Μεταβολή», θα κάνετε μισή στροφή, ώστε να κοιτάξετε όλες προς τα πίσω. Όταν σας πω «Επ” αριστερά», θα γυρίσετε προς τη μεριά του αριστερού σας χεριού κι όταν σας πω «Επί δεξιά» θα γυρίσετε προς τη μεριά του δεξιού σας χεριού». Οι γυναίκες είπαν «Καταλάβαμε» και τότε ο Σουν Τσου, αφού τους εξήγησε ποιο χτύπημα του τυμπάνου αντιστοιχούσε οε κάθε παράγγελμα, τους μοίρασε τα δόρατα και έδωσε το σύνθημα: «Επί δεξιά». Τα κορίτσια, όμως, αντί να υπακούσουν, ξέσπασαν σε γέλια. Τότε ο Σουν Τσου είπε ήρεμα: «Εάν τα παραγγέλματα δεν είναι σαφή και οι διαταγές δεν είναι απόλυτα κατανοητές, το λάθος είναι του στρατηγού».
Ύστερα επανέλαβε τρεις φορές τα παραγγέλματα, τα εξήγησε πέντε φορές, κι έδωσε το παράγγελμα: «Επ’ αριστερά». Τα κορίτσια ξέσπασαν, γι’ άλλη μια φορά, σε γέλια. Τότε ο Σουν Τσου, πάντα το ίδιο ήρεμος, είπε: «Όταν τα παραγγέλματα δεν είναι σαφή και οι διαταγές δεν είναι απόλυτα κατανοητές, το λάθος είναι του στρατηγού. Όταν, όμως, οι διαταγές είναι σαφείς και κατανοητές, αλλά οι στρατιώτες δεν υπακούουν, τότε το λάθος είναι των αξιωματικών τους» και λέγοντας αυτά, διέταξε να αποκεφαλιστούν οι δυο επικεφαλής των λόχων! Ο βασιλιάς που παρακολουθούσε τη σκηνή από ψηλά, μόλις αντιλήφθηκε ότι οι δυο ευνοούμενές του θα έμεναν χωρίς κεφάλι, έσπευσε να μηνύσει στον Σουν Τσου: «Είμαι απόλυτα ικανοποιημένος από την επίδειξή σας. Αλλά εάν στερηθώ τις δυο αυτές παλλακίδες, το φαγητό και το ποτό μου θα χάσουν τη γεύση τους. Επιθυμία μου, λοιπόν, είναι να μην αποκεφαλιστούν». Οπότε, ο Σουν Τσου απάντησε: «Ο υπηρέτης σας έχει κάνει ήδη δεκτό το διορισμό του ως Διοικητή και όταν ένας διοικητής ηγείται του στρατού, δεν υποχρεούται να υπακούει σε όλες τις διαταγές του ηγεμόνα του». Αμέσως μετά, έδωσε διαταγή να αποκεφαλιστούν οι δυο γυναίκες προς παραδειγματισμό και όρισε ως επικεφαλής δύο άλλες.
Ύστερα, επανέλαβε τα παραγγέλματα με τη βοήθεια του τυμπάνου και οι γυναίκες ανταποκρίθηκαν, χωρίς να κάνουν το παραμικρό λάθος και, φυσικά, χωρίς να τολμήσει καμιά τους να γελάσει! Μετά από αρκετή εκπαίδευση ο Σουν Τσου διαμήνυσε με αγγελιοφόρο στον βασιλιά: «Ο στρατός σας, κύριε, είναι πανέτοιμος. Μπορείτε να κατέβετε και να τον επιθεωρήσετε. Είναι πρόθυμος να κάνει ό,τι του ζητήσετε, ακόμη και να πέσει στη φωτιά». Ωστόσο, η όρεξη του Βασιλιά για πειράματα είχε κοπεί, αφού είχε χάσει τις ευνοούμενες παλλακίδες του. «Πες στο Στρατηγό», είπε στον αγγελιαφόρο, «ότι μπορεί να επιστρέφει στο στρατόπεδο του και να αναπαυθεί. Ο Βασιλέας του Βου δεν έχει καμιά διάθεση για επιθεώρηση». Όταν ο Σουν Τσου έλαβε το μήνυμα, σχολίασε ατάραχα: «Ο Βασιλιάς αγαπάει τα λόγια, όχι όμως και τα έργα»
Εν Τάχει:
Χρησιμοποίησε τα στην ζωή σου και ζήσε την απόλαυση της αλλαγής προς την Ανεξαρτησία.
> Προσποιήσου ότι είσαι κατώτερος και ενθάρρυνε την αλαζονεία του εχθρού.
> Να φαίνεσαι αδύναμος όταν είσαι δυνατός και δυνατός όταν είσαι αδύναμος.
> Όταν περικυκλώνεις έναν εχθρό, άφηνέ του μια διέξοδο φυγής.
> Η μεγαλύτερη τέχνη στον πόλεμο είναι να υποτάξεις τον εχθρό χωρίς μάχη.
> Το να είσαι ανίκητος εξαρτάται από την άμυνα. Η πιθανότητα να νικήσεις εξαρτάται από την επίθεση.
> Οι ευκαιρίες πολλαπλασιάζονται καθώς τις αρπάζουμε. [και ζούμε με ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ]
> Πέντε ελαττώματα επικίνδυνα για ένα στρατηγό: Αν είναι παράτολμος, οι άντρες του θα σκοτωθούν. Αν είναι δειλός, ο στρατός του θα αιχμαλωτισθεί. Αν είναι οξύθυμος, θα αντιδρά από θυμό. Αν είναι υπερόπτης, μπορεί να εξαπατηθεί. Αν είναι δεμένος με τους άντρες του, θα διστάσει την κρίσιμη στιγμή.
> Θα νικήσει αυτός που ξέρει [ΔΙΑΚΡΙΝΕΙ] πότε να πολεμήσει και πότε να μην πολεμήσει.
> Στρατηγική με τακτικούς ελιγμούς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος για τη νίκη. Τακτικοί ελιγμοί χωρίς στρατηγική, είναι ο θόρυβος πριν την ήττα.
> Όλος ο πόλεμος [και η ζωή] βασίζεται στην παραπλάνηση.
> Ο πολεμιστής είναι δυνατός, όταν αναγκάζει τον εχθρό να του απαντήσει. Είναι αδύναμος, όταν αυτός απαντά στον εχθρό.
> Αν περιμένεις αρκετά στην όχθη του ποταμού, θα δεις τα πτώματα των εχθρών σου να περνούν επιπλέοντας από μπροστά σου.
> Όπως η ροή του νερού διαμορφώνεται από τη μορφολογία του εδάφους, έτσι και η ροή της νίκης διαμορφώνεται από τις ενέργειες του αντιπάλου.
> Φτιάξε μια χρυσή γέφυρα για να μπορέσει να περάσει ο εχθρός σου υποχωρώντας.
> Οι αρχές της στρατηγικής είναι να ξέρεις το πεδίο μάχης, να ξέρεις τις δυνάμεις του αντιπάλου σου και να κάνεις κάτι που ο αντίπαλος σου δεν περιμένει.
> Οι αρχαίοι πολεμιστές πρώτα έκαναν τους εαυτούς τους αόρατους. Μετά περίμεναν τη στιγμή που ο εχθρός ήταν ευάλωτος.
> Μην καταλαμβάνεις μια θέση που είναι απομονωμένη και αποκομμένη από πόρους.
> Αν είσαι μακριά από τον εχθρό σου, κάνε τον να πιστέψει ότι είσαι κοντά.
> Ένας επιδέξιος πολεμιστής κινεί τον αντίπαλό του. Δεν περιμένει ο αντίπαλός του να κινήσει αυτόν.
> Η επιβίωση εξαρτάται από τις δικές μας ενέργειες. Η ευκαιρία για θρίαμβο εξαρτάται από τις ενέργειες των άλλων.
> Καθώς οι φωνές δεν μπορούν να ακουσθούν στη μάχη, τύμπανα και τρομπέτες χρησιμοποιούνται και καθώς οι στρατιώτες δεν μπορούν να δουν καθαρά, σημαίες, φανταχτερές στολές και λάβαρα χρησιμοποιούνται. [Βασικές αρχές ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ]
