Ξεπεράστε τα «Κολλήματα»

«Κολλήματα» παθαίνουμε όλοι πού και πού.

Είναι όταν έχουμε κάποιο πρόβλημα και κολλάει το μυαλό μας. Πασχίζουμε να βγούμε απ’ αυτό αλλά δεν μπορούμε. Γιατί, αν δεν βγούμε πάνω από το επίπεδο ενός προβλήματος, το μόνο που θα πάρουμε θα είναι περισσότερα προβλήματα.

Αυτοί που κάνουν τζόκινγκ, ξυπνάνε καμιά φορά το πρωί και απλώς δεν μπορούν να φορέσουν τα αθλητικά παπούτσια τους. Οι μαραθωνοδρόμοι «πέφτουν σε τοίχο» και αδυνατούν να συνεχίσουν. Οι συγγραφείς «μπλοκάρουν». Οι πωλητές δεν μπορούν με τίποτα να κάνουν άλλο ένα «τηλεφώνημα εν ψυχρώ». Οι επενδυτές να «μπουν στην αγορά». Συμβαίνει σε όλους μας τη μια ή την άλλη φορά.

Το σημαντικό είναι να μη μείνουμε εκεί, να μην το αφήσουμε να μας καθηλώσει. Γι’ αυτόν που τρέχει, η λύση είναι να φορέσει τα αθλητικά παπούτσια του και να βγει στο δρόμο. Άνθρωποι που το έχουν κάνει, ενώ δεν είχαν την παραμικρή διάθεση να τρέξουν, αναφέρουν ότι αισθάνθηκαν εκπληκτικά καλύτερα όταν τελείωσε η δοκιμασία.

Οι μαραθωνοδρόμοι το κάνουν με την καρδιά τους. Το σώμα τους λέει όχι, αλλά η καρδιά τους λέει ναι. Και όταν σπάνε το φυσικό τοίχο, η πνευματική τους ενέργεια ξεχειλίζει. Οι συγγραφείς ξαναπαίρνουν μπρος γράφοντας. Κάθονται και γράφουν κάτι εύκολο. Όταν τελειώσουν, αισθάνονται ότι έχουν εξασφαλίσει το δικαίωμα να συνεχίσουν να επικοινωνούν με αυτό τον τρόπο. Το εμπόδιο έχει διαλυθεί.

Το Α και το Ω των αποφάσεων είναι πάντα να το παίρνεις απόφαση.

Οι πωλητές απλώς ξαναρχίζουν να τηλεφωνούν, όσο αφόρητο και αν τους φαίνεται. Οι επενδυτές ξαναβουτάνε στα βαθιά νερά της αγοράς.

Ανεξάρτητα από το πού θα κολλήσετε, η απάντηση είναι μία:

Ενεργήστε! Κάντε αυτό ακριβώς που δεν θέλετε να κάνετε. Είναι σαν τη «δέσμευση του χλωρίου» στην πισίνα. Το ακάθαρτο νερό δεσμεύει το χλώριο που δεν μπορεί πια να δράσει. Η λύση; Προσθέτουμε κι άλλο χλώριο.

Όταν «κολλήσετε», κλείστε τα μάτια σας και, υπομονετικά, αφήστε την «εσωτερική σας αντίληψη» να βρει τη λύση. Πιστέψτε στον εαυτό σας και αμέσως, ή λίγο αργότερα, θα τη βρείτε.

Μην τα παρατάτε, ότι κι αν γίνει.

Όπως λέει το παλιό ρητό του Κομφούκιου, «όλα έρχονται σ’ αυτόν που περιμένει». Το πρόβλημα είναι… ότι πολλοί περιμένουν να φτάσει το πλοίο, ενώ βρίσκονται στο σταθμό των λεωφορείων!