Πως να προσδιορίσω την αλήθεια όμως αν πρώτα δεν γνωρίσω τον εαυτό μου; ποιος είμαι; τι είμαι; γιατί βρίσκομαι εδώ;
Έτσι κι εμένα άρχισαν να με βασανίζουν αυτές οι ερωτήσεις από την νεανική μου ηλικία, γιατί οι αλήθειες που μου προσέφεραν οι θρησκείες και η επιστήμη είχαν και έχουν πολλά κενά, και ότι δεν γίνεται κατανοητό και απλά το προσπερνάμε για να ζήσουμε με την ψευδαίσθηση της αλήθειας, είναι ότι χειρότερο, το να ζει ένας άνθρωπος μέσα στην λήθη.
Έτσι κι εγώ άρχισα να αναζητώ την αλήθεια με οδηγό το ένστικτό μου μέσα από την ενημέρωση που μπορούσα να έχω πρόσβαση από διάφορα έντυπα που τα είχαν γράψει άνθρωποι που είχαν τις ίδιες ανησυχίες με μένα.
Το ένα έφερε το άλλο, πολλά έμαθα, αλλά, τίποτα δεν με ικανοποιούσε, ούτε μου έλυνε τις απορίες μου, απεναντίας αυτή η αναζήτηση μου με έσπρωξε για πρώτη φορά στην σκέψη, για πρώτη φορά ένιωσα ότι δεν πρέπει να αποδέχομαι τίποτα απολύτως αν πρώτα δεν το αναλύσω μόνος μου, αν έχει λογική αυτή η σκέψη μου και συνδιάζεται αρμονικά με το ένστικτό μου, αυτό που ένιωθα μέσα μου την αρνητική ενέργεια η την θετική η το όμορφο συναίσθημα σε οτιδήποτε ανέλυα αναζητώντας να γνωρίσω τον εαυτό μου.
Στο πέρασμα του χρόνου έμαθα να εμπιστεύομαι απόλυτα αυτό που νιώθω μέσα μου και με οδηγεί, την αγαθή μου σκέψη, η οποία πάντα μου δημιουργεί όμορφα συναισθήματα και μια όμορφη ζωή, μέσα από πολλές βέβαια αντιξοότητες στο πέρασμα της ζωής, όπου έπρεπε να επιλέξω ποιον δρόμο θα ακολουθήσω.
Και σε εκείνο ακριβώς το σημείο πάντα είχα οδηγό το ένστικτό μου και όχι την λογική μου, και είμαι σίγουρος ότι έπραξα σωστά ειδάλλως αν ακολουθούσα την λογική μπορεί βέβαια να είχα όσα ζητά η λογική δηλαδή λεφτά και ότι άλλη υλική απόλαυση στο έπακρο, αλλά ήξερα καλά μέσα μου ότι θα ζούσα σαν φυλακισμένος και χαμένος μέσα στα αρνητικά συναισθήματα, ενώ η ψυχή πάντα με έσπρωχνε προς το άγνωστο όπου σε αυτόν τον δρόμο δεν υπάρχει λογική αλλά πίστη.
Και πλέον είμαι σίγουρος ότι το σύμπαν η ο θεός η όπως θέλουμε να αποκαλλούμε την όλη εδώ ζωή μας που ζούμε και κατανοούμε ως αλήθεια και πραγματικότητα, εξαρτάται από δύο επιλογές, την λογική και την πίστη σε αυτό το όμορφο που νιώθουμε μέσα μας να μας μιλά.
Η μεν λογική μας κάνει ένα με αυτόν τον κόσμο, η μεν ψυχή μας δείχνει έναν δρόμο όπου δεν υπάρχει λογική αλλά υπάρχει μια ζωή γεμάτη "θαύματα" αρκεί να δείξουμε εμπιστοσύνη σε αυτό το αγαθό που μας οδηγεί, και να είσαστε σίγουροι ότι ο δρόμος προς την αλήθεια δεν είναι τόσο εύκολος ειδικά στην αρχή, γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουμε την λογική μας, και να επιλέξουμε ποια θα είναι τα πιστεύω μας που θα μας οδηγούν στην ζωή μας.
Η αλήθεια δεν είναι εκεί έξω αλλά βρίσκεται μέσα μας και απλά πρέπει να νικήσουμε την λογική μας για να δούμε έναν καινούριο κόσμο να απλώνεται μπροστά μας, έναν κόσμο ονειρικό και αληθινό στην ζωή μας.
Έτσι κι εμένα άρχισαν να με βασανίζουν αυτές οι ερωτήσεις από την νεανική μου ηλικία, γιατί οι αλήθειες που μου προσέφεραν οι θρησκείες και η επιστήμη είχαν και έχουν πολλά κενά, και ότι δεν γίνεται κατανοητό και απλά το προσπερνάμε για να ζήσουμε με την ψευδαίσθηση της αλήθειας, είναι ότι χειρότερο, το να ζει ένας άνθρωπος μέσα στην λήθη.
Έτσι κι εγώ άρχισα να αναζητώ την αλήθεια με οδηγό το ένστικτό μου μέσα από την ενημέρωση που μπορούσα να έχω πρόσβαση από διάφορα έντυπα που τα είχαν γράψει άνθρωποι που είχαν τις ίδιες ανησυχίες με μένα.
Το ένα έφερε το άλλο, πολλά έμαθα, αλλά, τίποτα δεν με ικανοποιούσε, ούτε μου έλυνε τις απορίες μου, απεναντίας αυτή η αναζήτηση μου με έσπρωξε για πρώτη φορά στην σκέψη, για πρώτη φορά ένιωσα ότι δεν πρέπει να αποδέχομαι τίποτα απολύτως αν πρώτα δεν το αναλύσω μόνος μου, αν έχει λογική αυτή η σκέψη μου και συνδιάζεται αρμονικά με το ένστικτό μου, αυτό που ένιωθα μέσα μου την αρνητική ενέργεια η την θετική η το όμορφο συναίσθημα σε οτιδήποτε ανέλυα αναζητώντας να γνωρίσω τον εαυτό μου.
Στο πέρασμα του χρόνου έμαθα να εμπιστεύομαι απόλυτα αυτό που νιώθω μέσα μου και με οδηγεί, την αγαθή μου σκέψη, η οποία πάντα μου δημιουργεί όμορφα συναισθήματα και μια όμορφη ζωή, μέσα από πολλές βέβαια αντιξοότητες στο πέρασμα της ζωής, όπου έπρεπε να επιλέξω ποιον δρόμο θα ακολουθήσω.
Και σε εκείνο ακριβώς το σημείο πάντα είχα οδηγό το ένστικτό μου και όχι την λογική μου, και είμαι σίγουρος ότι έπραξα σωστά ειδάλλως αν ακολουθούσα την λογική μπορεί βέβαια να είχα όσα ζητά η λογική δηλαδή λεφτά και ότι άλλη υλική απόλαυση στο έπακρο, αλλά ήξερα καλά μέσα μου ότι θα ζούσα σαν φυλακισμένος και χαμένος μέσα στα αρνητικά συναισθήματα, ενώ η ψυχή πάντα με έσπρωχνε προς το άγνωστο όπου σε αυτόν τον δρόμο δεν υπάρχει λογική αλλά πίστη.
Και πλέον είμαι σίγουρος ότι το σύμπαν η ο θεός η όπως θέλουμε να αποκαλλούμε την όλη εδώ ζωή μας που ζούμε και κατανοούμε ως αλήθεια και πραγματικότητα, εξαρτάται από δύο επιλογές, την λογική και την πίστη σε αυτό το όμορφο που νιώθουμε μέσα μας να μας μιλά.
Η μεν λογική μας κάνει ένα με αυτόν τον κόσμο, η μεν ψυχή μας δείχνει έναν δρόμο όπου δεν υπάρχει λογική αλλά υπάρχει μια ζωή γεμάτη "θαύματα" αρκεί να δείξουμε εμπιστοσύνη σε αυτό το αγαθό που μας οδηγεί, και να είσαστε σίγουροι ότι ο δρόμος προς την αλήθεια δεν είναι τόσο εύκολος ειδικά στην αρχή, γιατί πρέπει να αντιμετωπίσουμε την λογική μας, και να επιλέξουμε ποια θα είναι τα πιστεύω μας που θα μας οδηγούν στην ζωή μας.
Η αλήθεια δεν είναι εκεί έξω αλλά βρίσκεται μέσα μας και απλά πρέπει να νικήσουμε την λογική μας για να δούμε έναν καινούριο κόσμο να απλώνεται μπροστά μας, έναν κόσμο ονειρικό και αληθινό στην ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου