Νιώθουμε έτοιμοι για τα όνειρά μας, μόνο όταν εμείς επιτρέπουμε στον εαυτό μας την υπέρβαση εκείνη, που μας χαρίζει την ελευθερία να ηγηθούμε των ονείρων μας και να μην είμαστε απλοί ουραγοί τους. Νιώθουμε έτοιμοι, κάθε φορά που δεν τα αφήνουμε να μας παρασέρνουν σε δρόμους που άλλοι περπάτησαν πειθήνια ή άναρχα και άφησαν ίχνη στα οποία αν θα πατήσουμε, θα πρέπει με προκρούστειο τρόπο να περιορίσουμε τη δύναμή μας. Νιώθουμε έτοιμοι, όταν διαφοροποιούμαστε από οτιδήποτε δεν εκφράζει τη δική μας αλήθεια και, ανάλαφροι από βάρη άλλων, τολμάμε να δεσμευτούμε με την αξία μας.
Δεν είναι πάντα εύκολο να διαφοροποιηθούμε από οτιδήποτε γαλουχηθήκαμε και αποτελεί ψυχικό μας δέρμα. Μόνο, όμως εάν προσπαθήσουμε να αναλάβουμε τις επιθυμίες μας, αποδεχόμενοι την ψυχική αναστάτωση που θα επιφέρει η αποδοχή τους, θα μπορέσουμε να πραγματοποιήσουμε αυτό που υπάρχει μέσα μας και διψά να φανερωθεί.
Εκείνο που θα μπορούσε να μας βοηθήσει είναι να δώσουμε αξία σε καθετί που έχουμε βιώσει, ό,τι αντίκτυπο κι αν είχε στα συναισθήματά μας: Σε καθετί που αποτέλεσε έναν ηλιοφώτιστο ουρανό, ο οποίος μας χάρισε όμορφες εικόνες, που χάρη στο φως του κοιτάμε μέσα μας και επιβεβαιώνουμε την αξία μας.
Σε καθετί που η συμπόρευση μας με αυτό μας βοήθησε να έρθουμε σε επαφή με το σκοτάδι μέσα μας, μ’ εκείνη την πλευρά μας που, από φόβο, παρέμενε αθέατη από μας, ενώ η αποδοχή της μας βοηθά να έρθουμε σε επαφή με την πραγματικότητά μας: Η ζωή είναι απαλή αλλά και σκληρή συνάμα.
Όσο αποδεχόμαστε την προσωπική μας φύση, η οποία είναι και εκείνη απαλή αλλά και γοητευτικά σκληρή για να μας προστατεύει, τόσο αποδεχόμαστε τον εαυτό μας στην ολότητά του και δεσμευόμαστε με τη ζωή αγαπώντας την για αυτό που είναι στην αλήθεια της.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου