Ήρωες κι οι δύο στη ταινία που ηθελημένα ή άθελα παρακολουθούμε. Ο καθένας θα ταυτιστεί με όποιον του μοιάζει , μ' αυτόν που φαντάστηκε ότι θα υλοποιηθούν οι μεγάλες του προσδοκίες. Ο μύλος της ζωής γυρίζει σαν ένας τεράστιος αλετήρας κι αλέθει προσωπικότητες, ξερνάει το παλιό το φθαρμένο και πλάθει το νέο το καινούριο το ελπιδοφόρο.
Αν ο θεατής καθίσει στην άκρη του κόσμου πάνω σε ένα ύψωμα και στρέψει το βλέμμα του πίσω στο χρόνο για να παρακολουθήσει την ιστορία μέχρι τις μέρες του, θα μπορέσει να δει με ποιο τρόπο το κάρβουνο δουλεύεται υπόγεια στους αιώνες και μεταμορφώνεται σε διαμάντι, θα δει πως λιώνουν τα βαριά μέταλλα στο αλχημικό εργαστήρι της φύσης κι αργά-αργά μετουσιώνονται σε χρυσό, πως το ατσάλι σφυρηλατείται αλύπητα ανάμεσα στη σφύρα και τον άκμονα για ν' αποκτήσει την περήφανη κοφτερή του μορφή.
Ο τροχός της ζωής γυρίζει και το καλέμι της χτυπά υπομονετικά σμιλεύοντας εφήμερες ακατέργαστες μορφές απομακρύνοντας επίπλαστα πρωτόγονα υλικά για να φτιάξει τα γλυπτά του μέλλοντος που θα έχουν ξανά την εξαγνισμένη αρχετυπική τους μορφή.
Ο θεατής αντί να ανησυχεί και να αγωνιά για τη συνέχεια και το τέλος αυτού του έργου που διαδραματίζεται καθημερινά θα πρέπει να πάρει τη δική του θέση στην ιστορία και με το ρόλο του να γράψει το φινάλε που έχει οραματιστεί ή η μοίρα του έχει υφάνει σε άχρονα ανώτερα πεδία με υφάδι απ' τη δική του ψυχή.
"Τα πάντα ρει" ειπώθηκε πριν χιλιάδες χρόνια απ' τον Ηράκλειτο ως έκφραση κατανόησης φυσικού νόμου κι όχι ως θαύμα που φανερώθηκε στα έκπληκτα μάτια του. Στη δράση είναι η γνώση γι αυτούς που έχουν πολλά ακόμη να εμπειραθούν, οι υπόλοιποι μπορούν απλά να διαλογιστούν και στο πλήρωμα του χρόνου όλοι θα συναντηθούν.....κάποτε στο κέντρο του κύκλου σαν ακτίνες που επιστρέφουν και πάλι στη πηγή του φωτός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου