Σε μαθαίνω... από τη μυρωδιά σου
Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τη μυρωδιά ενός ανθρώπου πρέπει συνήθως να εισχωρήσουμε στην «προσωπική του ατμόσφαιρα, δηλαδή να έρθουμε πολύ κοντά με τον άλλον. Αποτέλεσμα αυτής της κοντινής επαφής είναι η δημιουργία μιας ανεξίτηλης εντύπωσης στην οσφρητική μας μνήμη, ικανής να αναγνωρίσει και να ανακαλέσει το συγκεκριμένο άτομο ακόμα κι από ένα κομμάτι από το ρούχο ή το άρωμα που φορούσε!
Η καταγραφή των προσωπικών οσμών γίνεται υποσυνείδητα. Η συνειδητό καταγραφή της μυρωδιάς ενός ανθρώπου γίνεται συνήθως όταν αυτή είναι πολύ έντονη.
Αυτές μπορεί να είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες οσμές του σώματος.
Οι έντονες αυτές οσμές χτυπούν πιο επίμονα το συνειδητό μέρος και είναι αυτές που έχουμε αντιληφθεί στους ανθρώπους με τους οποίους μας συνδέει μια στενή σχέση, όπως αυτή ανάμεσα σε μητέρα και παιδί ή ανάμεσα σε δύο συντρόφους.
Γι΄ αυτό και οι οσμές είναι άμεσα συνδεδεμένες με τα συναισθήματα μας. Καθώς αντιλαμβανόμαστε τις οσμές των ανθρώπων στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, παίρνουμε μία σιωπηλά απόφαση για την οικειότητα και την ποιότητα της οσμής.
Υπάρχει λοιπόν μια στενή σχέση μεταξύ όσφρησης και συμπάθειας ή εξοικείωσης, Το να μυρίζεις κάποιον έχει διπλή σημασία: είναι σα να ελέγχεις, για προσωπική ασφάλεια, ότι ο άνθρωπος αυτός σου είναι οικείος και σαν να χρησιμοποιείς την όσφρηση για να τον γνωρίσεις.
Η μυρωδιά του σώματος λοιπόν που υπάρχει π υπήρξε σε ένα χώρο παραμένει παρούσα για περισσότερο χρόνο, πράγμα το οποίο οδηγεί σε μια πολύ σημαντική εκδοχή: Αυτό είναι είναι κάτι πραγματικό. κάτι που παραμένει. κάτι που δένει τους ανθρώπους σε μια σιωπηλή σχέση, ώστε να μπορεί ν' ανακαλέσει ο ένας τον άλλον.
Διαβάζουμε σε νουβέλες για παράδειγμα: «Καθώς έφευγε από κοντά του. έβαλε τα χέρια της στα μαλλιά του και τα χτένισε πολλές φορές και μετά φόρεσε γρήγορα τα γάντια του. Την επόμενη μέρα μύρισε ιην οσμή του αγαπημένου της, την οσμή των μαλλιών του που είχε μείνει στα χέρια της που δεν είχε πλύνει».
Επειδή λοιπόν ο έρωτας είναι παντρεμένος με την οσμή. παρατηρούμε πολλούς ερωτευμένους να μυρίζουν αντικείμενα των συντρόφων τους. Η οσμή του σώματος λοιπόν παίζει σημαντικό ρόλο στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αυτό φαίνεται και από την αυξανόμενη χρήση αρωμάτων, αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι κάνουν τα πάντα για να μυρίζουν ωραία. Κι αυτό γίνεται όχι μόνο για να ευχαριστήσουν τον εαυτό τους, αλλά και για να ευχαριστήσουν τον άλλο. Στη σημερινή εποχή, όταν οι άνθρωποι χαιρετιούνται μεταξύ τους, δεν είναι οι μυρωδιές του σώματος που έρχονται στο προσκήνιο, αλλά οι οσμές από τα καλλυντικά για την περιποίηση του σώματος...
Για να μπορέσουμε να αντιληφθούμε τη μυρωδιά ενός ανθρώπου πρέπει συνήθως να εισχωρήσουμε στην «προσωπική του ατμόσφαιρα, δηλαδή να έρθουμε πολύ κοντά με τον άλλον. Αποτέλεσμα αυτής της κοντινής επαφής είναι η δημιουργία μιας ανεξίτηλης εντύπωσης στην οσφρητική μας μνήμη, ικανής να αναγνωρίσει και να ανακαλέσει το συγκεκριμένο άτομο ακόμα κι από ένα κομμάτι από το ρούχο ή το άρωμα που φορούσε!
Η καταγραφή των προσωπικών οσμών γίνεται υποσυνείδητα. Η συνειδητό καταγραφή της μυρωδιάς ενός ανθρώπου γίνεται συνήθως όταν αυτή είναι πολύ έντονη.
Αυτές μπορεί να είναι ευχάριστες ή δυσάρεστες οσμές του σώματος.
Οι έντονες αυτές οσμές χτυπούν πιο επίμονα το συνειδητό μέρος και είναι αυτές που έχουμε αντιληφθεί στους ανθρώπους με τους οποίους μας συνδέει μια στενή σχέση, όπως αυτή ανάμεσα σε μητέρα και παιδί ή ανάμεσα σε δύο συντρόφους.
Γι΄ αυτό και οι οσμές είναι άμεσα συνδεδεμένες με τα συναισθήματα μας. Καθώς αντιλαμβανόμαστε τις οσμές των ανθρώπων στις διαπροσωπικές μας σχέσεις, παίρνουμε μία σιωπηλά απόφαση για την οικειότητα και την ποιότητα της οσμής.
Υπάρχει λοιπόν μια στενή σχέση μεταξύ όσφρησης και συμπάθειας ή εξοικείωσης, Το να μυρίζεις κάποιον έχει διπλή σημασία: είναι σα να ελέγχεις, για προσωπική ασφάλεια, ότι ο άνθρωπος αυτός σου είναι οικείος και σαν να χρησιμοποιείς την όσφρηση για να τον γνωρίσεις.
Η μυρωδιά του σώματος λοιπόν που υπάρχει π υπήρξε σε ένα χώρο παραμένει παρούσα για περισσότερο χρόνο, πράγμα το οποίο οδηγεί σε μια πολύ σημαντική εκδοχή: Αυτό είναι είναι κάτι πραγματικό. κάτι που παραμένει. κάτι που δένει τους ανθρώπους σε μια σιωπηλή σχέση, ώστε να μπορεί ν' ανακαλέσει ο ένας τον άλλον.
Διαβάζουμε σε νουβέλες για παράδειγμα: «Καθώς έφευγε από κοντά του. έβαλε τα χέρια της στα μαλλιά του και τα χτένισε πολλές φορές και μετά φόρεσε γρήγορα τα γάντια του. Την επόμενη μέρα μύρισε ιην οσμή του αγαπημένου της, την οσμή των μαλλιών του που είχε μείνει στα χέρια της που δεν είχε πλύνει».
Επειδή λοιπόν ο έρωτας είναι παντρεμένος με την οσμή. παρατηρούμε πολλούς ερωτευμένους να μυρίζουν αντικείμενα των συντρόφων τους. Η οσμή του σώματος λοιπόν παίζει σημαντικό ρόλο στις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Αυτό φαίνεται και από την αυξανόμενη χρήση αρωμάτων, αφού όλο και περισσότεροι άνθρωποι κάνουν τα πάντα για να μυρίζουν ωραία. Κι αυτό γίνεται όχι μόνο για να ευχαριστήσουν τον εαυτό τους, αλλά και για να ευχαριστήσουν τον άλλο. Στη σημερινή εποχή, όταν οι άνθρωποι χαιρετιούνται μεταξύ τους, δεν είναι οι μυρωδιές του σώματος που έρχονται στο προσκήνιο, αλλά οι οσμές από τα καλλυντικά για την περιποίηση του σώματος...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου