Πέμπτη 31 Αυγούστου 2017

L. Wittgenstein: Tractatus Logico-Philosophicus

2. 011 Είναι ουσιώδες για το πράγμα, να μπορεί να είναι το συστατικό στοιχείο [το μέρος ύπαρξης (Bestandteil)] μιας κατάστασης πραγμάτων.

· Σχόλιο: Μια κατάσταση πραγμάτων, ως μια ατομική κατάσταση ή ως συνένωση για τον εαυτό της ή ως κατάσταση πραγμάτων που υπάρχει, δηλαδή ως γεγονός, δεν αποτυπώνει το αντικείμενο. Τα αντικείμενα είναι τα πράγματα (Sachen ή Dinge). Αυτά χορηγούν ύπαρξη στην υπάρχουσα συνένωση ή σύνδεση. Αυτό το χορηγείν ύπαρξη υπάρχει αρχέγονα και συνιστά το Είναι των αντικειμένων ή πραγμάτων. Αυτό το Είναι επαληθεύει την ουσία του ως ουσία των αντικειμένων με το να ενσαρκώνει τη δυνατότητα ή την ικανότητα να χορηγεί ύπαρξη.

Να σκεπτόμαστε πώς να σκεπτόμαστε

Οι φιλόσοφοι θέτουν κι αυτοί ερωτήματα, όχι για να δώσουν ή να πάρουν πληροφορίες, όπως μπορεί να συμβαίνει με τα κοινά ερωτήματα που μπορεί να διατυπώνει ένας ενήλικος, αλλά για να σκεφτούν το «γιατί» και το «τι». Το σκέφτονται όμως; Προ-καλούν τη σκέψη να σκεφτεί τον εαυτό της, δηλαδή να σκεφτεί φιλοσοφικά. Το φιλοσοφικώς σκέπτεσθαι δεν έχει αρχή και τέλος παρά έρχεται να μας υπενθυμίσει πως δυσκολευόμαστε να σκεφτούμε, όταν βρισκόμαστε σε αμηχανία ή μπροστά σε ένα πρόβλημα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι μας παροτρύνει να τα παρατήσουμε; Όχι. Απλώς να ξανασκεφτούμε αυτό που έχουμε σκεφτεί. Να σκεφτόμαστε δηλαδή πώς να σκεφτόμαστε.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου