Πυθοῖ τε γυμνὸν ἐπὶ στάδιον καταβάντες ἤλεγξαν [στρ. δ]50 Ἑλλανίδα στρατιὰν
ὠκύτατι. θεόθεν ἐραίμαν καλῶν,
δυνατὰ μαιόμενος ἐν ἁλικίᾳ.
52τῶν γὰρ ἀνὰ πόλιν εὑρίσκων τὰ μέσα μακροτέρῳ
{σὺν} ὄλβῳ τεθαλότα, μέμφομ᾽ αἶσαν τυραννίδων·
ξυναῖσι δ᾽ ἀμφ᾽ ἀρεταῖς τέταμαι· φθονεροὶ δ᾽ ἀμύνονται. [αντ. δ]
55 ‹ἀλλ᾽› εἴ τις ἄκρον ἑλὼν
ἡσυχᾷ τε νεμόμενος αἰνὰν ὕβριν
ἀπέφυγεν, μέλανος {δ᾽} ἂν ἐσχατιὰν
57καλλίονα θανάτου ‹στείχοι› γλυκυτάτᾳ γενεᾷ
εὐώνυμον κτεάνων κρατίσταν χάριν πορών·
ἅ τε τὸν Ἰφικλείδαν [επωδ. δ]
60 διαφέρει Ἰόλαον
ὑμνητὸν ἐόντα, καὶ Κάστορος βίαν,
σέ τε, ἄναξ Πολύδευκες, υἱοὶ θεῶν,
τὸ μὲν παρ᾽ ἆμαρ ἕδραισι Θεράπνας,
τὸ δ᾽ οἰκέοντας ἔνδον Ὀλύμπου.
***
Και στην Πυθώ κατέβηκαν γυμνοί δρομείς στο στάδιο [στρ. δ]και με τη γρηγοράδα των ποδιών τους50ντροπιάσαν όλη των Ελλήνων τη στρατιά.Άμποτε να επιθυμώ όσα αγαθά οι θεοί δίνουνκαι πάντα να ποθώ ό,τι στην ηλικία μου είναι εφικτό.Γιατί μέσα στην πόλη βρίσκωπως οι μετρημένοι μακρότερα χαίρονται την ευτυχία·των τυράννων τη μοίρα δεν ζηλεύω·
ποθώ τις αρετές που για όλων είναι το καλό, [αντ. δ]ενώ οι φθονεροί τις πολεμούνε.55Την κορυφή τους αν κανείς αγγίξει,γαλήνια ζώντας κι αποφεύγοντας την άγρια υπεροψία,στο τέρμα του μελανού θανάτου καλύτερα θα φτάσεικαι στην ευτυχισμένη του γενιά για χτήμα θεν᾽ αφήσειόνομα καλό, το πιο ακριβό αγαθό.
60Για τούτο και τον Ιόλαο, του Ιφικλή το τέκνο, [επωδ. δ]παντού ανυμνούν και την αντρεία του Κάστορα,και σένα άρχοντα Πολυδεύκη, παιδιά θεών,που τη μια μέρα στη Θεράπνη ζείτε,και στου Ολύμπου τα παλάτια την άλλη κατοικείτε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου