ἄπιστον οὐδὲν ὅ τι θ[εῶν μέ]ριμνα [στρ. ε]τεύχει· τώτε Δαλογενὴ[ς Ἀπώ]λλων
φέρων ἐς Ὑπερβορέο[υς γ]έροντα
60σὺν τανισφύροις κατ[έν]ασσε κούραις
δι᾽ εὐσέβειαν, ὅτι μέ[γιστα] θνατῶν [αντ. ε]
ἐς ἀγαθέαν ‹ἀν›έπεμψε Π[υθ]ώ.
ὅσο[ι] ‹γε› μὲν Ἑλλάδ᾽ ἔχουσιν, [ο]ὔτι[ς,
ὦ μεγαίνητε Ἱέρων, θελήσει
65 φάμ]εν σέο πλείονα χρυσὸν [επωδ. ε]
Λοξί]ᾳ πέμψαι βροτῶν.
εὖ λέ]γειν πάρεστιν ὅσ-
τις μ]ὴ φθώνῳ πιαίνεται,
. . . . .]λη φίλιππον ἄνδρ᾽ ἀ[ρ]ήϊον
70. . . .]ίου σκᾶπτρ[ο]ν Διὸ[ς
***
Δεν είν᾽ απίστευτο, των θεών η πρόνοια ό,τι φέρνει·ο Απόλλωνας, το γέννημα της Δήλου, πήρε τότετο γέρο και τις κόρες του60τις σφιχταστράγαλες μακριά στους Υπερβόρειους Τόπους.Γιατί ήταν θεοφοβούμενος· απ᾽ όλους τους ανθρώπουςτα πιο μεγάλα στην ιερή Πυθώ είχε στείλει δώρα.Αλλ᾽ απ᾽ αυτούς που κατοικούν μες στην Ελλάδα ούτ᾽ ένας,Ιέρωνα πολυδόξαστε, να πει δε θα τολμήσειότι πιότερο από σέναστους Δελφούς χρυσό είχε στείλει.Ταιριαστό ειναι να παινάς,από φθόνο αγνός αν είσαι,άντρα που οι θεοί αγαπούνε,70άντρα στα άτια και στον πόλεμο τρισάξιο,
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου