Επειδή για πολλούς ανθρώπους η θρησκεία είναι αυτή η ίδια η ύπαρξη τους, και ο φόβος του θανάτου τους καθιστά ανασφαλείς χωρίς αυτήν, ευλόγως γεννάτε το ερώτημα, αν δεν μας επέβαλαν οι Ρωμαίοι δια της βίας το Χριστιανισμό, ποιο θα ήταν το επικρατέστερο θρήσκευμα σήμερα, θα ήταν το Δωδεκάθεο, ή ο Χριστιανισμός; Η απάντηση είναι ρητή, ΟΧΙ. Κανένα από τα δύο. Καθ’ ότι όλες οι μέχρι τώρα θρησκείες είναι δημιουργήματα των ανθρώπου σε εποχές που το μεγαλύτερο πρόβλημά του ήταν η επιβίωση, και στερείτο επιστημονικής γνώσης.
Για τους λόγους αυτούς είναι αναχρονιστικές, και η μη φιλοσοφημένη δομή τους τις έχουν καταντήσει παράλογες και αιμοβόρες. Επίσης δε στηρίζονται σε μεγάλα ψέματα, που τις καθιστούν στη σκέψη των ορθολογιστών ουτοπία. Ειδικά ο Χριστιανισμός που πάσχει μεταξύ άλλων και από το σύνδρομο του δογματισμού, τον καθιστά δύσκαμπτο σε κάθε είδους εκσυγχρονιστικές προτάσεις.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων θα ήταν άθρησκοι. Αλλά το τι θα πίστευαν, οι έχοντες ανάγκη τη θρησκεία, είχαν ήδη φροντίσει οι πρόγονοι μας, διότι διέβλεπαν ότι η ήδη κρατούσα θρησκεία δεν ανταποκρινόταν στις τότε σύγχρονες απαιτήσεις. Με πρώτον λοιπόν τον Πλάτωνα, και την Πλατωνική του φιλοσοφία.
Μία φιλοσοφία που δεν έπασχε από το σύνδρομο του δογματισμού και έτσι νεότεροι φιλόσοφοι της έδωσαν νέα διάσταση και την έκαναν περισσότερο πνευματική, αποκαλώντας την Νεοπλατωνική φιλοσοφία.
Ο Νεοπλατωνισμός ήταν η απάντηση των Ελλήνων στο Χριστιανισμό, διότι δεν μπορούσαν να αποδεχθούν τα χοντροκομμένα ψέματα, και τα σκηνοθετημένα θαύματα, που αραδιάζονται στη Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, υποτιμούσαν την νοημοσύνη των, αλλά και κάτι που δεν ήταν δικό τους πνευματικό δημιούργημα.
Η πορεία του Νεοπλατωνισμού θα ήταν λαμπρή εάν ο Χριστιανισμός δεν επιβάλλονταν από τους Ρωμαίους δια της βίας. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα σήμερα που γνωρίζουμε πόσο επηρέασε την σκέψη πολλών νεότερων Ευρωπαίων διανοουμένων. Κυριότερος δε εκπρόσωπος του νέου ρεύματος ήταν ο φιλόσοφος Πλωτίνος επίσης η Αλεξανδρινή φιλόσοφος Υπατία, ο Πορφύριος, κ.α. και ένθερμος νεότερος υποστηρικτής του ο Γεώργιος Γεμιστός η Πλήθων.
Βασικές αρχές του φιλοσοφικού ρεύματος του Νεοπλατωνισμού είναι:
“Υπέρτατη οντολογική αρχή είναι το « Εν » το (μοναδικό) που ίσταται υπεράνω ύπαρξης Όπου και καλείται «Υπερούσιον». Το Υπερούσιον Εν όπου δια ακτινοβολίας «απορροών» παράγονται διαδοχικά ο Νους, (νοητός κόσμος των ιδεών), η ψυχή, η φύση και τελευταία η ύλη.
Ηθικός προορισμός του ανθρώπου είναι η επανύψωση της εκπεσούσας ψυχής από το «Υπερούσιον Εν» στην αρχική αφετηρία, δηλαδή την ένωση της στο αρχικό «Εν» που αν συμβεί αυτό τότε η ψυχή περιπίπτει σε κατάσταση « Έκστασης», Όμως κύρια προϋπόθεση για την εκπλήρωση της επανασύνδεσης αυτής είναι «Κάθαρση» που επιτυγχάνεται με τον ενάρετο βίο”.
Έτσι σήμερα θα είχαμε μια πνευματική βαθιά φιλοσοφιμένη, σύγχρονη, και μοντέρνα Ελληνική θρησκεία, όχι Εβραϊκή, και θα είχαμε αποφύγει τον αναχρονιστικό μεσαίωνα.
Γιατί πώς να το κάνουμε, « ο Ελληνισμός προϋπήρξε του Χριστιανισμού».
Αλλά το σπουδαιότερο είναι η προσφορά του Ελληνισμού στον παγκόσμιο πολιτισμό που υπήρξε ανεπανάληπτη.
Σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό που μας φόρτωσε με πάνω από 20 000 κοκορόμυαλους και άχρηστους Αγίους που δεν προσέφεραν τίποτα στην κοινωνία αλλά και με δέκα αιώνες σκοταδισμό και οπισθοδρόμηση.
Για τους λόγους αυτούς είναι αναχρονιστικές, και η μη φιλοσοφημένη δομή τους τις έχουν καταντήσει παράλογες και αιμοβόρες. Επίσης δε στηρίζονται σε μεγάλα ψέματα, που τις καθιστούν στη σκέψη των ορθολογιστών ουτοπία. Ειδικά ο Χριστιανισμός που πάσχει μεταξύ άλλων και από το σύνδρομο του δογματισμού, τον καθιστά δύσκαμπτο σε κάθε είδους εκσυγχρονιστικές προτάσεις.
Η πλειοψηφία των ανθρώπων θα ήταν άθρησκοι. Αλλά το τι θα πίστευαν, οι έχοντες ανάγκη τη θρησκεία, είχαν ήδη φροντίσει οι πρόγονοι μας, διότι διέβλεπαν ότι η ήδη κρατούσα θρησκεία δεν ανταποκρινόταν στις τότε σύγχρονες απαιτήσεις. Με πρώτον λοιπόν τον Πλάτωνα, και την Πλατωνική του φιλοσοφία.
Μία φιλοσοφία που δεν έπασχε από το σύνδρομο του δογματισμού και έτσι νεότεροι φιλόσοφοι της έδωσαν νέα διάσταση και την έκαναν περισσότερο πνευματική, αποκαλώντας την Νεοπλατωνική φιλοσοφία.
Ο Νεοπλατωνισμός ήταν η απάντηση των Ελλήνων στο Χριστιανισμό, διότι δεν μπορούσαν να αποδεχθούν τα χοντροκομμένα ψέματα, και τα σκηνοθετημένα θαύματα, που αραδιάζονται στη Παλαιά και την Καινή Διαθήκη, υποτιμούσαν την νοημοσύνη των, αλλά και κάτι που δεν ήταν δικό τους πνευματικό δημιούργημα.
Η πορεία του Νεοπλατωνισμού θα ήταν λαμπρή εάν ο Χριστιανισμός δεν επιβάλλονταν από τους Ρωμαίους δια της βίας. Αυτό φαίνεται ξεκάθαρα σήμερα που γνωρίζουμε πόσο επηρέασε την σκέψη πολλών νεότερων Ευρωπαίων διανοουμένων. Κυριότερος δε εκπρόσωπος του νέου ρεύματος ήταν ο φιλόσοφος Πλωτίνος επίσης η Αλεξανδρινή φιλόσοφος Υπατία, ο Πορφύριος, κ.α. και ένθερμος νεότερος υποστηρικτής του ο Γεώργιος Γεμιστός η Πλήθων.
Βασικές αρχές του φιλοσοφικού ρεύματος του Νεοπλατωνισμού είναι:
“Υπέρτατη οντολογική αρχή είναι το « Εν » το (μοναδικό) που ίσταται υπεράνω ύπαρξης Όπου και καλείται «Υπερούσιον». Το Υπερούσιον Εν όπου δια ακτινοβολίας «απορροών» παράγονται διαδοχικά ο Νους, (νοητός κόσμος των ιδεών), η ψυχή, η φύση και τελευταία η ύλη.
Ηθικός προορισμός του ανθρώπου είναι η επανύψωση της εκπεσούσας ψυχής από το «Υπερούσιον Εν» στην αρχική αφετηρία, δηλαδή την ένωση της στο αρχικό «Εν» που αν συμβεί αυτό τότε η ψυχή περιπίπτει σε κατάσταση « Έκστασης», Όμως κύρια προϋπόθεση για την εκπλήρωση της επανασύνδεσης αυτής είναι «Κάθαρση» που επιτυγχάνεται με τον ενάρετο βίο”.
Έτσι σήμερα θα είχαμε μια πνευματική βαθιά φιλοσοφιμένη, σύγχρονη, και μοντέρνα Ελληνική θρησκεία, όχι Εβραϊκή, και θα είχαμε αποφύγει τον αναχρονιστικό μεσαίωνα.
Γιατί πώς να το κάνουμε, « ο Ελληνισμός προϋπήρξε του Χριστιανισμού».
Αλλά το σπουδαιότερο είναι η προσφορά του Ελληνισμού στον παγκόσμιο πολιτισμό που υπήρξε ανεπανάληπτη.
Σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό που μας φόρτωσε με πάνω από 20 000 κοκορόμυαλους και άχρηστους Αγίους που δεν προσέφεραν τίποτα στην κοινωνία αλλά και με δέκα αιώνες σκοταδισμό και οπισθοδρόμηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου