Μπαταρία που δουλεύει με ζάχαρη

Επιστήμονες στις ΗΠΑ κατασκεύασαν μια υψηλής απόδοσης μπαταρία που δουλεύει με ζάχαρη.
Αν και δεν είναι η πρώτη φορά που επιχειρείται κάτι τέτοιο, η νέα μπαταρία είναι πολύ πιο αποδοτική ενεργειακά από... οποιαδήποτε άλλη του είδους της έχει αναπτυχθεί μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό ακριβώς βάζει σοβαρή υποψηφιότητα κάποια στιγμή να αντικαταστήσει τις συμβατικές μπαταρίες με άλλες «ζαχαρένιες», που θα είναι φθηνότερες, επαναφορτιζόμενες και βιοδιασπώμενες, συνεπώς πιο φιλικές προς το περιβάλλον.

Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή μηχανικής βιολογικών συστημάτων Πέρσιβαλ Ζανγκ του Virginia Tech, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Nature Communications", αισιοδοξούν ότι το πολύ σε μια τριετία οι μπαταρίες τους θα χρησιμοποιούνται σε κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές-ταμπλέτες και διάφορες άλλες ηλεκτρονικές συσκευές.
«Η ζάχαρη αποτελεί την τέλεια ουσία για αποθήκευση ενέργειας στη φύση», δήλωσε ο Πέρσιβαλ Ζανγκ. «Έτσι, είναι λογικό να προσπαθούμε να χειραγωγήσουμε αυτή τη φυσική δυνατότητά της με έναν φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο, ώστε να παράγουμε μια μπαταρία». Δισεκατομμύρια μπαταρίες, που περιέχουν τοξικές ουσίες, πετιούνται κάθε χρόνο σε όλο τον κόσμο, συνιστώντας κίνδυνο για το περιβάλλον και την ανθρώπινη υγεία.

Οι ερευνητές ανέπτυξαν μια σειρά συνθετικών ενζύμων που δεν υπάρχουν στη φύση, τα οποία μεταφέρουν το εν δυνάμει ηλεκτρικό φορτίο από τα σάκχαρα σε μια ενζυματική κυψέλη καυσίμων. Στη συνέχεια, άλλα φθηνά ένζυμα χρησιμοποιούνται ως βιοκαταλύτες, στη θέση της δαπανηρής πλατίνας που χρησιμοποιείται στις συμβατικές μπαταρίες.

Όπως όλες οι κυψέλες καυσίμων, η «ζαχαρένια» μπαταρία συνδυάζει το καύσιμο (στη συγκεκριμένη περίπτωση την μαλτοδεξτρίνη, έναν πολυσακχαρίτη που παράγεται από την μερική υδρόλυση του αμύλου) με τον αέρα, για να παράγει ηλεκτρισμό και νερό ως βασικό υποπροϊόν. «Απελευθερώνουμε όλα τα φορτία των ηλεκτρονίων, που είναι αποθηκευμένα στο διάλυμα του σακχάρου, με μια αργή βήμα-βήμα διαδικασία, με τη χρήση διαφόρων ενζύμων», ανέφερε ο Π. Ζανγκ.

Αντίθετα με άλλες κυψέλες καυσίμων που χρησιμοποιούν υδρογόνο ή μεθανόλη, το διάλυμα του σακχάρου που χρησιμοποιείται ως καύσιμη πρώτη ύλη, δεν είναι ούτε εκρηκτικό, ούτε εύφλεκτο, ενώ έχει μεγαλύτερη ικανότητα αποθήκευσης ενέργειας. Επίσης, τόσο τα ένζυμα, όσο και τα καύσιμα που χρησιμοποιούνται, είναι βιοδιασπώμενα.

Ακόμα, καθώς με το πέρασμα του χρόνου αναλώνεται το σάκχαρό της η μπαταρία μπορεί να ανανεωθεί με την προσθήκη νέου καυσίμου (σακχάρου), όπως κανείς ξαναγεμίζει με μελάνη μια άδεια «κεφαλή» εκτυπωτή.

Η χώρα των Υπερβορείων και η χαμένη γνώση

Όσο ο Οδυσσέας περιπλανήθηκε δέκα χρόνια στο Αιγαίο ή στην Μεσόγειο και όσο η Αργώ ήταν ένα απλό καράβι της θάλασσας, άλλο τόσο και η χώρα των... Υπερβορείων, βρίσκεται στον πλανήτη Γη…

Σύμφωνα με την Ελληνική Ιερή Παράδοση, την Μυθολογία μας, ο Θεός Απόλλων με το ιπτάμενο άρμα του, το οποίο έσερναν Κύκνοι κάθε φθινόπωρο επισκεπτόταν την χώρα των Υπερβορείων και επέστρεφε πάλι την άνοιξη στη Δήλο και στους Δελφούς.

Όπως είναι γνωστό (δυστυχώς όχι σε όλους) η Ελληνική Μυθιστορία, περιγράφει πραγματικές καταστάσεις και γεγονότα, που συνέβησαν και συνέβαιναν στο μακρινό παρελθόν, μάλιστα και σε εποχές προκατακλυσμιαίες, και δεν περιορίζονται μόνο στον Γήινο χώρο.

(Όσοι επιμένουν να θεωρούν την Ελληνική Μυθολογία παραμύθια και γέννημα της φαντασίας των δημιουργών της, …μπορούν να συνεχίσουν να την θεωρούν έτσι.) Όπως μας πληροφορεί η Μυθολογία μας, την χώρα των Υπερβορείων εκτός από τον Απόλλωνα που πηγαινοερχόταν, επισκέφθηκαν επίσης ο Θησέας κι ο Περσέας.

Το ζήτημα είναι που βρίσκεται αυτή η χώρα. Άλλοι την τοποθετούν σε μια αδιευκρίνιστη περιοχή στις βόρειες περιοχές της Ευρασίας και στη φαντασία των περισσότερων υπήρχε στα εδάφη της σημερινής Βρετανίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας. Άλλες περιγραφές την τοποθετούν στην ευρύτερη περιοχή των Ουραλίων.

Ο σκοταδισμός που επιβλήθηκε δια της βίας πριν 1700 χρόνια ήταν επόμενο μετά από μερικές γενιές να περιορίσει και τους πνευματικούς ορίζοντες γενικότερα. Έτσι και η αναζήτηση της χώρας των υπερβορείων περιορίστηκε, στον βόρειο Ελλαδικό χώρο κατ αρχήν και οι πιο τολμηροί λαμβάνοντας υπ όψιν την ετυμολογία της λέξεως, φτάνουν έως τα βορειότερα σημεία του πλανήτη Γη.

Μέχρι εκεί. Για παρά «έξω» ούτε συζήτηση, αφού ο σκοταδισμός φρόντισε να περάσει στις συνειδήσεις, ότι η μυθολογία περιγράφει παραμύθια. Μια άποψη που ισχύει μέχρι και σήμερα.

Η (κάποτε) απαγόρευση της πρόσβασης στην γνώση και στις αρχαίες πηγές, ίσως άφησε τα κατάλοιπα της, αφού και σήμερα οι περισσότεροι εξακολουθούν να αγνοούν πεισματικά την αρχαία Ελληνική γραμματεία και τον θησαυρό των πληροφοριών της.

Δυστυχώς όμως υπάρχει και άλλο ένα «εμπόδιο», το σημαντικότερο, που δεν επιτρέπει να σταθούν διαφορετικές εκδοχές από τις συνηθισμένες. Και αυτό δεν είναι άλλο από το δόγμα της συμβατικής Ιστορίας.

Όπως ξέρουμε, δόγμα είναι ένα καθορισμένο πλαίσιο σκέψης, θρησκευτικού, πολιτικού, ή επιστημονικου περιεχομένου, έξω από το οποίο κάθε αντίθετη άποψη χαρακτηρίζεται αίρεση και ανοησία.

Έτσι ο δογματισμος επικράτησε σε όλες της εκδηλώσεις της ζωής μας και πρέπει να πειθαρχουμε υποχρεωτικα σε αυτόν για να είμαστε αποδεκτοί από το σύστημα. Ξεχάσαμε όμως ότι η Ελληνική σκέψη μεγαλούργησε γιατί παρέμεινε αδογμάτιστη και αγωνίστηκε για την ελευθερία του πνεύματος.

Αν υποθέσουμε ότι η χώρα των Υπερβορείων είναι κάποιο σημείο από τα προαναφερθέντα, ερχόμαστε σε σύγκρουση με την αρχαιοελληνική γραμματεία που αναφέρει ότι οι Υπερβόρειοι μιλούσαν ΕΛΛΗΝΙΚΑ! Διαβάζουμε στον Διόδωρο:

«Έχειν δε τους Υπερβορείους τίνα διάλεκτον, και προς τους Έλληνες οικειότατα διακείσθα...». Οι Υπερβόρειοι λοιπόν είναι Έλληνες, αδέλφια μας, όλοι ιερείς και λάτρεις του Απόλλωνα του οποίου «...η αληθινή κατοικία... βρίσκεται ανάμεσα στους Υπερβορείους, σε μια χώρα Αιώνιας Ζωής...» όπως αναφέρει και ο Πλάτων.

Βέβαια Αιώνια Ζωή και Αιώνια Ευτυχία δεν υπάρχει στις εσχατιές του βορρά της Γης, ούτε είναι ασφαλώς ένας παντοτινός καταπράσινος τόπος με ανέσπερο φως χωρίς να γνωρίζει ποτέ χειμώνα και πολύ περισσότερο ένας τόπος με δυο ετήσιες σοδειές, όπως τον θέλει η Ελληνική Μυθολογία.

Από τα παραπάνω θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η Υπερβορεία δεν ανήκει στις βόρειες πολικές περιοχές. Δεν βρίσκεται καν στον πλανήτη Γη. Και ως προς αυτό μας πληροφορεί σχετικά ο μεγάλος λυρικός αλλά και μύστης ποιητής Πίνδαρος: «Την θαυμαστήν οδόν την άγουσαν εις τας πανηγύρεις των Υπερβορείων ούτε πεζός, ούτε δια πλοίων ερχόμενος θα δυνηθείς να εύρεις...»

Εφόσον λοιπόν ο δρόμος που οδηγεί στους Υπερβορείους δεν υφίσταται ούτε δια ξηράς, ούτε δια θαλάσσης, άρα ο μόνος δρόμος που απομένει είναι ο εναέριος δρόμος τον οποίο για να τον διασχίσεις χρειάζεται να διαθέτεις τι άλλο; Ιπτάμενα σκάφη!!!

Επομένως οι Υπερβόρειοι ανήκουν σε χώρους κοσμικούς. Εν συνεχεία ο Πίνδαρος μας γνωστοποιεί τα αίτια της Αιώνιας Ευτυχίας των Υπερβορείων αναφέροντας ότι αν και είναι άνθρωποι εντούτοις δεν προσβάλλονται ποτέ από νοσήματα, ούτε μάλιστα υπόκεινται στη διαδικασία της γήρανσης των κυττάρων τους και κατά συνεπείαν είναι αθάνατοι!! Αναφέρει σχετικά:

«Ούτε ασθένειαι ούτε το απάισιον γήρας προσβάλλουν την ιερά ταύτην γενεάν, χωρίς δε πόνον και μακράν των μαχών ζουν... Εις των ευτυχών τούτων ανθρώπων το έθνος ήλθε άλλοτε της Δανάης ο υιός (ο Περσέας)».

Ο Πλάτωνας εξηγεί την αθανασία των Ολύμπιων προπατόρων μας όταν αναφέρει πως η διατήρηση της συνοχή τους οφείλεται στο γεγονός πως η συγκόλληση των τεσσάρων στοιχείων του Σύμπαντος (Γη, Ύδωρ, Πυρ, Αήρ), που αποτελούν την προαναφερθείσα συνοχή τους, έγινε με Δεσμούς Άλυτους (ότι κι αν σημαίνει αυτό).

Εφόσον λοιπόν οι Υπερβόρειοι είναι αθάνατοι και εφόσον αυτό προϋποθέτει «Αλύτοις Δεσμοίς» εν τη συνοχή τους και εφόσον είναι Έλληνες Αδέλφια μας, συνεπάγεται ότι είναι και αυτοί κάποιοι από τους (χιλιάδες) ΟΛΥΜΠΙΟΥΣ.

Πάλι ο Πίνδαρος μας πληροφορεί για τον σύνδεσμο που ενώνει τους Ελλάνιους εν τη Ελλάνια, με τους Ελλάνιους Ολύμπιους:

«Υπάρχει μια φυλή ανθρώπων, μια φυλή θεών. Έχουν και οι δύο πνοή ζωής από μα μόνο μητέρα.

Χωριστές όμως δυνάμεις μας κρατάνε μοιρασμένους και η μία είναι τα τίποτε, ενώ η άλλη έχει τον ορειχάλκινο ουρανό για σίγουρη ακρόπολη.

Και όμως έχουμε κάποια ομοιότητα σε μεγάλη ευφυία και δύναμη, με τους αθάνατους, κι ας μην ξέρουμε τι θα μας φέρει η μέρα...»

Στην περίπτωση που μελετάμε και σύμφωνα με την Ελληνική παράδοση, ο σύνδεσμος δεν είναι άλλος από τον θεό Απόλλωνα.

Αξίζει να αναφέρουμε κάποια στοιχεία από την μυθολογία μας που συνδέει τον Απόλλωνα με τους Υπερβορείους πριν ακόμα τη γέννησή του. Κατά την παράδοση η μητέρα του θεού, η Λητώ, γεννήθηκε στη χώρα των Υπερβορείων γεγονός που αμέσως την κατατάσσει στο αυτό έθνος. Όταν πλησίαζε η ώρα της γέννησης του θεού του Φωτός, η Υπερβόρεια Λητώ μετέβη στη Δήλο συνοδευόμενη από τις δύο Υπερβόρειες παρθένες Άργη και Ώπιδα.

Ο θεός Απόλλωνας είναι γνωστός για την ασύγκριτη ευστοχία του στη τοξοβολία• τα βέλη του δεν αστοχούν ποτέ. Αυτή του την ικανότητα χρησιμοποίησε για να εκδικηθεί τους Κύκλωπες τους οποίους θεώρησε ως υπαίτιους για το θάνατο του υιού του Ασκληπιού. Με μεγάλη επιδεξιότητα στόχευσε με το τόξο του και με ένα και μοναδικό βέλος σκότωσε όλους τους Κύκλωπες.

Μετά από το φονικό, το βέλος πέταξε μόνο του(;) και κρύφθηκε στο ναό του Απόλλωνος στη χώρα των Υπερβορείων.

Αυτό το ιπτάμενο βέλος χάρισε ο θεός στον Υπερβόρειο ιερέα Άβαρι πάνω στο οποίο μεταφέρθηκε για το ταξίδι του από την Υπερβορεία στην Δήλο.

Ο Άβαρις επισκέφθηκε τον πλανήτη μας στην εποχή του Πυθαγόρα, με τον οποίο είχε και επαφή και σε αυτό το γεγονός εντοπίζεται η καταγωγή του Πυθαγόρα, αλλά και του δασκάλου του Φερεκύδη, στους Υπερβόρειους.

Η σχέση άλλωστε του Πυθαγόρα με τον Υπερβόρειο Απόλλωνα διαφαίνεται όταν ο Άβαρις συνάντησε τον Πυθαγόρα και τον «νόμισε» για τον ίδιο τον θεό «...για τον θεό του οποίου ήταν ιερέας..» αναφέρει σχετικά ο Ιάμβλιχος, στα κείμενα του οποίου μπορούμε επίσης να διαβάσουμε:

«Αυτοί λοιπόν θεωρούν ότι αυτή είναι η πίστη των δικών τους αντιλήψεων, γιατί ο πρώτος που διακήρυξε αυτά δεν ήταν κανείς τυχαίος, αλλά ο θεός, και ένα από τα “Ακούσματα είναι αυτό: ποιος είσαι Πυθαγόρα”. Επειδή ισχυρίζονται πως ήταν ο Απόλλωνας ο Υπερβόρειος.

Αποδείξεις δε αυτού είναι ότι σε αγώνα αφού σηκώθηκε, έδειξε το μηρό του χρυσό και τον Άβαρι τον Υπερβόρειο φιλοξενούσε και πήρε από αυτόν ένα ακόντιο (βέλος) με το οποίο αυτός ταξίδευε μέσα στον αιθέρα».

Και αλλού: «(Ο Άβαρις) χάρισε στον Πυθαγόρα ένα βέλος το οποίο κρατούσε όταν βγήκε από το ιερό. Αυτό θα ήταν χρήσιμο σε αυτόν για όσες δυσκολίες θα συνέβαιναν κατά την τόσο μεγάλη περιπλάνηση.

Πάνω σε αυτό λοιπόν ιππεύοντας θα μπορούσε να διαβεί τα αδιάβατα».
Επίσης: «Αιθεροβάτης είναι το επίθετο του Άβαρι, γιατί σε αυτόν δωρήθηκε ακόντιο (βέλος) από τον Υπερβόρειο Απόλλωνα και μεταφερόμενος πάνω σε αυτό... διάβαινε τα αδιάβατα, βαδίζοντας, κατά κάποιον τρόπο, στον αέρα, πράγμα το οποίο υπέθεσαν μερικοί ότι είχε κάνει και ο Πυθαγόρας».

Το φονικό-ιπτάμενο βέλος είναι φυσικά, όπως και το ιπτάμενο άρμα του Απόλλωνα που σέρνουν Κύκνοι, σκάφος που έχει την δυνατότητα διαστρικών ταξιδιών.

Σχετικά με τα παραπάνω αναφέρει και ο Raymond Drake στο βιβλίο του Gods and Spacemen in Greece and Rome (τίτλος στα ελληνικά: Διαστημάνθρωποι και Ιπτάμενοι Δίσκοι στην Ελλάδα).

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι «Διαστημάνθρωποι» κατά τον Drake, είναι οι θεοί των Αρχαίων Ελλήνων. Αναφέρει λοιπόν ο Άγγλος συγγραφέας: «...Ο Αμμιανός Μαρκελλίνος έγραψε ότι ο Πυθαγόρας πήρε τις γνώσεις του από τον Υπερβόρειο Δρυϊδη Άβαρι, τον ιερέα του Απόλλωνα, που δεν έτρωγε γήινες τροφές και ταξίδευε στον αέρα πάνω στο “Βέλος του Απόλλωνα”, υπονοώντας έναν διαστημάνθρωπο...

Ο Πυθαγόρας μίλησε επίσης για επικοινωνία με τους θεούς. Οι άνθρωποι πίστευαν ότι ο σοφός είχε μεταφερθεί κατά κάποιο θαυμαστό τρόπο γύρω από γη, ένας υπαινιγμός για τη φιλία του με πλάσματα του διαστήματος...»

Όπως είπαμε οι Υπερβόρειοι είναι Έλληνες Αδέλφια μας του βορείου ημισφαιρίου του ουράνιου θόλου.

Κατά την επίσκεψη του Ήρωα Περσέα στις περιοχές των Υπερβορείων από τους οποίους έλαβε βοήθεια στην επικείμενη σύγκρουση του με την Μέδουσα, οι Υπερβόρειοι του προσφέρανε το «σπαθί» που θα προοριζόταν για τον αποκεφαλισμό του φοβερού τέρατος, καθώς επίσης και την περικεφαλαία που θα τον έκανε κατά βούληση αόρατο.

Φύλακας Άγγελος του Περσέα αναλαμβάνει η θεά Αθηνά η οποία και αρχικά τον βοηθάει να μεταβεί στους Υπερβόρειους, όπως μας πληροφορεί ο Πίνδαρος: «...Εις των ευτυχών τούτον ανθρώπων το έθνος ήλθεν άλλοτε της Δανάης ο υιός (ο Περσεύς) με τόλμην και θάρρος υπό την οδηγίαν της Αθηνάς»

Παράδοξος όμως είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Περσέας βρέθηκε ανάμεσά τους. Στο παρακάτω απόσπασμα του Πίνδαρου μπορούμε να διαβάσουμε:

«...Λέγω τους Υπερβορείους εις των οποίων τα δώματα ήλθεν άλλοτε ο Περσεύς ο ήρως, και παρακάθισεν εις γεύμα. Εύρε δε αυτούς προσφέροντας εις τον θεόν ιεράς θυσίας όνων...».

Ο Περσέας λοιπόν θυσίασε όνους για να μπορέσει να μεταβεί στη χώρα τους. Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι ο ποιητής στη συγκεκριμένη ωδή μιλάει με κώδικα. Ο συγγραφέας Παναγιώτης Τουλάτος στο έργο του «Τα Αρχεία της Χαμένης Γνώσης, Βιβλίο1» δίνει μια εξήγηση:

«...Ο γνωρίζων ελληνικά θα καταλάβει ότι η προσφορά των Υπερβορείων αδελφών μας, είναι προσφορά του όλου νοητικού κόσμου, αφού ο Περσέας τους βρήκε “προσφέροντας θυσίας ό ν ω ν” (διάβαζε αποκωδικοποιημένα ν ό ω ν)... Και για όποιον δεν εννόησε, τον παραπέμπω στον μεγάλο γραμματολόγο Λουκιανό (έργο Λούκιος ή Όνος), στον Πλάτωνα (έργο «Ευθύδημος»).

Επίσης στον «Κρατύλο» του Πλάτωνα, να καταλάβει τη βαθύτερη ουσία του Ελληνικού αλφαβήτου και να συλλαμβάνει μηνύματα μέσα από λέξεις κλειδιά όπως, Κρ-Ονος ή Θρ-Ονος...» Για όποιον θα θελήσει να ψάξει περισσότερο το θέμα σχετικά με τους «όνους», θα πρέπει να καταφύγει και σε εργασίες που ασχολούνται με την πινακίδα του Ιδαλίου στη Κύπρο.

Η χώρα των Υπερβορείων λοιπόν, σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες που αντλούμε από το βιβλίο «Η Άγνωστη Αρχαιολογία των Ελλήνων» του Στρατηγού κ. Γ. Καλογεράκη, δεν βρίσκεται στην Γη αλλά στην Ουράνια περιοχή του Βέγκα, που ανήκει στο αστρικό σύστημα της Λύρας.

Ο Βέγκας το 14000 μΧ. Θα κατέχει την σημερινή θέση του Πολικού αστέρα.

Σύμφωνα με τον Παυσανία, οι Υπερβόρειοι έστελναν δώρα από τη μακρινή τους περιοχή, που κατέφταναν πρώτα στη Δωδώνη κι έπειτα έφταναν μέχρι το ναό του Απόλλωνα στη Δήλο.

Ίσως μπορούμε να υποθέσουμε πως η σύνδεση με των ουράνιο αυτόν τόπο, γίνεται μέσω του διαύλου της Δωδώνης.

Ο γυρισμός του Απόλλωνα γιορτάζονταν στους Δελφούς κάθε εαρινή ισημερία, με τα Θεοφάνια ενώ υπήρχε και ο Αστραφτερός Κύκνος που συμβόλιζε το ιπτάμενο άρμα του θεού.

Η συνήθεια νεκρώνει την ευαισθησία

Συνηθίζει, δυστυχώς, κανείς τα πάντα. Τόσο την κατάθλιψη όσο και την ευτυχία. Ακόμα και την ανοησία, την αναλγησία, τη φτώχεια και την πείνα, την φιλαργυρία, την υποκρισία, τον φαρισαϊσμό. Συνηθίζει τους γιατρούς που παίρνουν φουσκωμένα φακελάκια για να χειρουργήσουν τον ετοιμοθάνατο και τους πρώην υπουργούς που κυκλοφορούν με πλαστές πινακίδες. Συνηθίζει να βλέπει την καταστροφή της κοινωνίας και να μένει μουγγός και άπρακτος. Συνηθίζει να βλέπει τους νεκρούς να πολλαπλασιάζονται γύρω του. Άλλοι αυτόχειρες, άλλοι από κρύο ή από πείνα ή από …απόγνωση. Και δεν επαναστατεί. Θεέ μου…

Συνηθίζεις την αυτοκαταστροφή σου. Και γίνεσαι ένα με τον όχλο. Όταν δεν μπορείς να συνηθίσεις είσαι πιο ταραγμένος, πιο δυστυχισμένος, δε σε χωράει αυτός ο τόπος, θέλεις να φύγεις, να εξαφανιστείς. Είναι καλύτερα λοιπόν να γίνεις αναίσθητος∙ να πεις : «δε βαριέσαι, εγώ θα αλλάξω τον κόσμο;», είναι καλύτερα να αποστασιοποιηθείς ή να ψευτογκρινιάζεις ασταμάτητα παρά να ζητάς περισσότερες φασαρίες και προβλήματα. Είναι καλύτερα να θάψεις την ευαισθησία σου, να πεθαίνεις σιγά-σιγά, μέρα την μέρα, ώρα την ώρα… Είναι πιο εύκολο έτσι γιατί συνηθίζεις και τον ίδιο τον θάνατο σου.

Η συνήθεια, όσο βολική κι αν είναι σου καταστρέφει λίγο-λίγο κάθε ευαισθησία.Έρχεται ο αδελφός σου να σου ζητήσει βοήθεια, που μπορεί να είναι ασήμαντη για σένα, (τι είναι τελικά πιο σημαντικό στη ζωή απ’ το να βοηθήσεις τον ίδιο τον αδελφό σου) και από συνήθεια δε του την προσφέρεις. Σου ακούγεται υπερβολικό; Αυτό όμως κάνεις! Δες τον αδελφό στα μάτια κάθε συνανθρώπου σου και νιώσε πόσοι γύρω σου έχουν ανάγκη από αυτή τη βοήθεια.

Οι συνήθειες σου όμως , ο τρόπος που έχεις προγραμματιστεί, το software σου, σου δίνουν ένα αίσθημα ασφάλειας και σιγουριάς ώστε να επιμείνεις στην εγωιστική σου δράση. Πόση ασφάλεια αλήθεια μπορείς να βρεις σ’ αυτήν την πλάση που όλα τόσο ταχύτατα αλλάζουν; Πόσο μπορεί να αναπτυχθεί η εγρήγορση και η ευαισθησία μέσα σ’ αυτή την εικονική ασφάλεια; Πόσο μέρος του Όλου μπορείς να αντιληφθείς χωρίς ευαισθησία;


Ψευδαίσθηση και πλάνη η ζωή σου. Τα πάντα γρήγορα καταντούν συνήθεια, ακόμη και η υποκρισία σου που δεν τη βλέπεις πια σαν υποκρισία αλλά σαν αλήθεια. Και ύστερα έρχεται η πλήξη και η ματαιότητα και δεν καταλαβαίνεις το γιατί. Η έλλειψη νοήματος για τη ζωή. Γιατί η συνήθεια, η συνεχής επανάληψη των ίδιων και των ίδιων πραγμάτων, περιορίζουν αυτό το ασύλληπτο φαινόμενο που ονομάζουμε ζωή και το εκφυλίζουν σε κάτι μικρό, ελάχιστο κι ανάξιο. Σε κάτι χωρίς νόημα. Στη ζωή σου έτσι όπως την κατάντησες. Στη ζωή έτσι όπως την αντιλαμβάνεσαι με την μυωπική όρασή σου.

«Το υπάρχειν δεν ταυτίζεται ούτε περατούται στο οράν»

Φόβος, θλίψη, ενοχές, προσκολλήσεις, ματαιοδοξίες… Δε μπορεί, όλο αυτό το νταβαντούρι κάποιο λόγο έχει. Κανένα όμως απαντημένο από άλλον γιατί δε θα μπορέσει ποτέ να απαλύνει την τραχύτητα της ανάμνησης του πόνου σου. Δε θα μπορέσει να εξηγήσει πως μπόρεσες και χάλασες ανούσια τόσες μέρες απ’ τη ζωή σου. Η ίδια η ζωή στις πήρε πίσω. Και τι σου άφησε αλήθεια; Πόσο αγάπησες; Πόσο πόνεσες συνειδητά; Πόσες φορές ξέχασες τις δικαιολογίες και ξεπέρασες την ανθρώπινη φύση σου; Πόσες φορές έχασες την ανάσα σου; Πόσες στιγμές θυσίασες το εγώ σου για το γενικότερο καλό;

Αν όλα αυτά σου ακούγονται παράλογα δεν πειράζει. Είναι η συνήθεια που σ’ έχει καταβάλλει. Το αύριο δυστυχώς δεν πρόκειται να σου χαριστεί. Δεν χαρίστηκε ποτέ σε κανένα. Ποτέ σε έναν αναίσθητο άνθρωπο. Το πολύ-πολύ να σου δώσει λίγες μέρες ακόμη να χαλάσεις. Και είναι η συνήθεια φίλε μου που σκοτώνει την ευαισθησία. Να την προσέχεις όσο μπορείς. Ζωή χωρίς ευαισθησία είναι νεκρή ζωή. Προσοχή σημαίνει επίγνωση. Προσοχή σημαίνει ευαισθησία. Το να είσαι ολοκληρωτικά ευαίσθητος σημαίνει να είσαι ολοκληρωτικά ζωντανός. Αυτή είναι η αληθινή αγάπη κι όχι η αγάπη που πουλιέται στα παζάρια της κοινωνίας που δημιουργήσαμε.

9η Μαρτίου του 1941 Ύψωμα 731: Οἱ Θερμοπύλες ποὺ δὲν ἔπεσαν Ποτέ !

Ὕψωμα 731: Οἱ Θερμοπύλες ποὺ δὲν ἔπεσαν…Ποτέ!
Στις αρχές Μαρτίου 1941, ο ίδιος ο Μπενίτο Μουσολίνι έφτασε στην Αλβανία για να παρακολουθήσει από κοντά τις επιχειρήσεις. Κύριος στόχος, η διάσπαση του μετώπου σε μια γραμμή έξι χιλιομέτρων, από την Γκλάβα στο Μπούμπεσι.

Την επιχείρηση είχε αναλάβει το όγδοο ιταλικό σώμα στρατού, που έριξε στη μάχη τέσσερις μεραρχίες και δυο τάγματα μελανοχιτώνων, κρατώντας άλλεςδύο σε εφεδρεία. Απέναντι τους, η πρώτη ελληνική μεραρχία που πολεμούσε συνεχώς από την αρχή της εκστρατείας. Η πολυδιαφημισμένη «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών ξέσπασε στις 9 του Μάρτη του 1941 σε όλη τη γραμμή του μετώπου. Στις 26 του Μάρτη ο απολογισμός ήταν τραγικό. Δώδεκα ιταλικές μεραρχίες με άφθονα εφόδια είχαν ριχτεί σε έξι καταπονημένες ελληνικές και δεν πήραν ούτε σπιθαμή εδάφους.

Μεγάλη συμβολή στον Β” ΠΠ είχε η χώρα μας. Πιο γνωστή στο ευρύ κοινό η Ελληνο-ιταλική σύγκρουση στην Πίνδο, η Μάχη των Οχυρών της Γραμμής Μεταξά και η Μάχη της Κρήτης. Ένα περιστατικό ηρωικό από το ελληνο-αλβανικό μέτωπο που δεν είναι τόσο πολύ γνωστό, διαδραματίστηκε κατά την διάρκεια της «Εαρινής Επίθεσης» των Ιταλών στο Ύψωμα 731.

Το εν λόγω ύψωμα (υψόμετρο 731 μ.) βρίσκεται περί τα 20 χλμ. βόρεια της Κλεισούρας. Ήταν ένα από τα ισχυρότερα ερείσματα που κατέλαβε ο Ελληνικός Στρατός κατά τους χειμερινούς αγώνες, που προηγήθηκαν, κλειδί της όλης τοποθεσίας, στον κεντρικό τομέα της Αλβανίας. Η παραμονή σε ελληνικά χέρια του υψώματος αυτού καταδίκαζε κάθε προσπάθεια των Ιταλών. Η αρχή της ιταλικής επίθεσης έγινε νωρίς το πρωί της 9ης Μαρτίου, με σφοδρή δράση του πυροβολικού με όλμους και αεροπορικό βομβαρδισμό των ελληνικών θέσεων.



Ένας τιτάνιος αγώνας διεξήχθη. Στο ύψωμα 731, καθώς και στα γειτονικά υψώματα, πολέμησαν οι άνδρες του 5ου Συντάγματος της I Μεραρχίας πού κατάγονταν κυρίως από την Καρδίτσα και τα Τρίκαλα.
Στο διάστημα από 9 έως 11 Μαρτίου 1941, πενήντα Τρικαλινοί θυσιάστηκαν ηρωικά, υπερασπιζόμενοι το ύψωμα. Η τρίτη μέρα βρίσκει το 5° σύνταγμα Τρικάλων να έχει 586 άνδρες νεκρούς και τραυματίες, περίπου την μισή του δύναμη. (Απολογισμός της μάχης για τους Ιταλούς 1.000 νεκροί και 3.000 τραυματίες και για τους Έλληνες 145 νεκροί και 400 τραυματίες.)



Η τιτανομαχία του Υψώματος 731
Γράφει ο Δημήτρης Κωνσταντάρας- Σταθαράς: «Ελέγαμε: ένα Μαραθώνα ακόμα! Ελέγαμε: μια Σαλαμίνα ακόμα! Ελέγαμε: ακόμα ένα Εικοσιένα! Και ήρτες τέλος Συ Μητέρα-Μέρα…»Το ηρωικό έπος του 1940-41 τα έχει όλα, όσα διασαλπίζει με τη στεντόρεια φωνή του ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός.
Από τα βαθιά χαράματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 μέχρι τον Απρίλιο του 1941 διαδραματίστηκαν επικά γεγονότα, που προκαλούν τη συγκίνηση και το θαυμασμό μας. Εμείς οι νεότεροι τα διαβάζουμε στην Ιστορία. Η προηγούμενη όμως γενιά τα έζησε ενεργά και τα έγραψε με ιδρώτα και αίμα πάνω στα βουνά της Βορείου Ηπείρου και της Αλβανίας.
Το 731 αναδείχθηκε και Μαραθώνας και Σαλαμίνα και Εικοσιένα!»
Η Ιστορία του Ελληνικού Έθνους της Εκδοτικής Αθηνών γράφει: «Επί 7 ημέρες, ως τις 15 Μαρτίου η μεραρχία δοκιμάστηκε σκληρά, αλλά απέκρουσε τα κύματα των επιτιθέμενων αντιπάλων. Οι επιθέσεις και αντεπιθέσεις άρχιζαν με πυκνό κανονιοβολισμό που κατέσκαβε τα υψώματα, για να καταλήξουν σε συμπλοκές, όπου το λόγο είχαν η χειροβομβίδα και η λόγχη.
Το ύψωμα 731, μεταξύ Αώου και Άψου, έμεινε θρυλικό. Ως τις 19 Μαρτίου, μετά από σχετική τριήμερη ανάπαυλα, οι Ιταλοί εξαπέλυσαν κατά του υψώματος 731 όχι λιγότερες από 18 επιθέσεις.



Το «731», όπως έμεινε γνωστό στην πολεμική ιστορία και των δύο αντιπάλων, υπήρξε ίσως ένα από τα πιο αιματοβαμμένα υψώματα ολόκληρου του παγκοσμίου πολέμου». (ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. 1978, τόμος ΙΕ, σελ.441-442).
Ο λογοτέχνης και ακαδημαϊκός Άγγελος Τερζάκης, πολεμιστής του 1940, γράφει: «Ξημερώνει η 10 Μαρτίου 1941 ,ημέρα Δευτέρα, και το πυροβολικό του Καβαλλέρο ξαναρχίζει. Ξαναρχίζει από την Τρεμπεσίνα, με πείσμα διπλό, γιατί η πρώτη μέρα χάθηκε κι αυτό είναι άσχημο για μιαν επίθεση, που πρέπει να το πετύχει στις πρώτες ώρες της.
Το κανονίδι τώρα απλώνεται ανατολικά, στο 731. Είναι τέτοιο που μόνο με τους θρυλικούς βομβαρδισμούς του Βερντέν, στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, μπορεί να παραβληθεί.
Τ” ακούει και ζαρώνει περίτρομη η ψυχή του ανθρώπου. Τα ελληνικά πυρά της έκοψαν την ορμή, ως που το μεσημέρι οι Ιταλοί ενισχυμένοι με νέες δυνάμεις, ξανάρχισαν, όμως, το πεζικό κατόρθωσε με μόνα τα δικά του να σπάσει το πρώτο κύμα του εχθρού. Στις 6 τ” απόγεμα οι Ιταλοί άνοιγαν μεγάλη φωτιά κατά του 731. Χύμηξαν ύστερα με ταυτόχρονη προσπάθεια να το υπερκεράσουν από τη δημοσιά, ενώ έπιαναν και να βομβαρδίζουν την Τρεμπεσίνα
. Είταν η έβδομη επίθεσή τους για το 731. Το ύψωμα έμπαινε πια, ζωσμένο με φλόγες στο θρύλο» (Άγγελος Τερζάκης, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ 1940-1941, Αθήναι 1964, σελ.177-178).

Τχης (ΠΖ) Δημήτριος Κασλᾶς, διοικητὴς τοῦ II/5 Τάγματος κατὰ τὴν μάχη τοῦ Ὑψώματος 731 (9-10 Μαρτίου 1941)
Ο τιτάνιος αγώνας στο ύψωμα 731 μέσα από το ημερολόγιο του Ταξίαρχου Δημήτρη Κασλά
Στο προσωπικό χειρόγραφο ημερολόγιο του Ταγματάρχη (τότε) Δημητρίου Κασλά, από το Πουρί Ζαγοράς, Διοικητή του ΙΙ (2ου) Τάγματος του 5ου Συντάγματος Τρικάλων, που με τους στρατιώτες του υπερασπίστηκε το ύψωμα 731, αναφέρει:
«(Ημέρα πρώτη: Κυριακή 9η Μαρτίου 1941, «έναρξις της επιθέσεως»)
(Πρωινές ώρες): Την 06:30 ώραν ήρξατο τρομακτικόν και καταιγιστικόν πυρ του εχθρικού Πυροβολικού και όλμων. Η πρώτη ομοβροντία μιας βαρέως Πυροβολαρχίας ερρίφθη ακριβώς την 06:30 ώραν επί του υψώματος 731, όπου ο Σταθμός Διοικήσεώς μου ήτο το σύνθημα της ενάρξεως της βολής.
Ο βομβαρδισμός συνεχίζεται με αυξάνουσαν έντασιν. Σμήνη αεροπλάνων ρίπτουν συνεχώς τα φορτία των επί των υψωμάτων 731 και 717. Το ύψωμα 731, όπου το Τάγμα μου, σείεται συνεχώς, σκόνη, φωτιά και καπνός, η ατμόσφαιρα είναι βαρειά, δύσκολα αναπνέει κανείς από τα αέρια των εκρήξεων, κόλασις πυρός, μας περιβάλλαν καπνοί και αι φλόγες, δεν ημπορούμε να διακρίνουμε τι γίνεται εις απόστασιν 10 μέτρων.
Το ύψωμα 731 ήτο δασωμένον με δέντρα ύψους 4-5 μέτρων, εντός διώρου έμεινε γυμνόν. Τα συρματοπλέγματά μας κατεστράφησαν, τα χαρακώματα ισοπεδώθηκαν, οι στρατιώται καλύπτονται εις τας οπάς των οβίδων και αγωνίζονται απεγνωσμένα να επανορθώσουν τας ζημίας, ιδίως να προστατεύσουν τα πολυβόλα και οπλοπολυβόλα από την καταστροφήν, από τις πέτρες και χώματα που εγείροντο από τας εκρήξεις.
Τα υπάρχοντα επί του υψώματος 731 δύο πυροβόλα των 6,5 και αντιαρματικός ουλαμός των 37 κατεστράφησαν ολοτελώς.
Περί την 07:30 ώραν κατόρθωσα να επικοινωνήσω τηλεγραφικώς δια λίγα λεπτά με τον Συνταγματάρχην Κετσέαν, επίσης μετά του Διοικητού του Συγκροτήματος Συνταγματάρχου Γεωργούλα Ν., οι οποίοι αγωνιούσαν να πληροφορηθούν την κατάστασίν μας. Με ερώτησαν εάν οι άνδρες του Τάγματος κρατούν τας θέσεις των, τους απάντησα ότι οι Λόχοι ευρίσκονται εις τας θέσεις των.
Μου διεβίβασεν την εξής Διαταγήν γραπτήν: «Επί των θέσεών σας θ” αμυνθήτε μέχρις εσχάτων, Η Πατρίς, η Ανωτάτη Διοίκησις απαιτεί να κρατήσητε ψηλά την τιμήν των όπλων.».
…Του απήντησα: οτιδήποτε και αν συμβή δεν θα εγκαταλείψωμεν το 731 και έχω πεποίθησιν ότι δεν θα περάσουν οι Ιταλοί.
Περί την 8ην ώραν το Πυροβολικόν του εχθρού ήρχισε να επιμηκύνη την βολήν του εις τα μετόπισθεν του Τάγματος και την 08:30 έπαυσεν την βολήν του επί των υψωμάτων 731 και 717. ΄Ητο φανερόν πλέον ότι θα ήρχιζεν η επίθεσις των Ιταλών. Διέταξα τους Λόχους να ετοιμάσουν τα αυτόματα και να μη βάλουν από μεγάλας αποστάσεις, παρά μόνον όταν οι Ιταλοί θα έφθαναν εις ωρισμένα σημεία του εδάφους που υπεδείχθησαν επί τόπου εις απόστασιν περίπου 200 μέτρων.

Περί την 09:30 ώραν οι Ιταλοί χρησιμοποιούντες τας δεξιά του 5ου Λόχου βαθείας γραμμάς πλησιάζουν επικινδύνως και προσεγγίζουν τα κατεστραμμένα συρματοπλέγματα. Αρχίζει πλέον ο αγών διά της χειροβομβίδος. Οι Ιταλοί δοκιμάζουν με τρόμον και φωνάς τα καταστρεπτικά αποτελέσματα των αμυντικών μας χειροβομβίδων.
(Μεσημέρι): Την μεσημβρίαν προσπαθούν οι Ιταλοί να επαναλάβουν την επίθεσίν των, αλλά ευθύς ως αναπτύσσονται καθηλούνται και διασκορπίζονται από το Πυροβολικό και τα Πολυβόλα μας.
(Απόγευμα): Το απόγευμα και ενώ μέχρι της στιγμής εκείνης τα εχθρικά πυρά είχον αραιωθή, εκσπά και νέα επίθεσις μετά σφοδρού βομβαρδισμού, εφ” ολοκλήρου του τομέως της Ι Μεραρχίας και ανασκάπτεται πάλιν το έδαφος από το πυροβολικόν και τας βόμβας αεροπλάνων.
Οι στρατιώται περιμένουν να πλησιάσουν τα εχθρικά τμήματα πεζικού, τα παραλαμβάνουν με τα αυτόματα και τα αποδεκατίζουν με επιτυχείς ριπές και όταν ο εχθρός χρησιμοποιή τας βαθείας γραμμάς και προσεγγίζει τα χαρακώματα, επιτίθενται διά της χειροβομβίδος και της λόγχης.
Οι Ιταλοί όμως δεν παραιτούνται. Δοκιμάζουν διά μία ακόμα φοράν, προτού νυκτώση, να διασπάσουν τας γραμμάς μας επί του υψώματος 731.Και η προσπάθεια αυτή αποκρούεται σε σοβαροτάτας απωλείας.
(Βράδυ): Η νύκτα μας βρίσκει όλους εξηντλημένους σωματικώς. Είμεθα όλη την ημέραν νηστικοί. Εν τούτοις κανείς δεν θέλει να φάγη. Έχουμε άφθονο κονιάκ. Οι Λόχοι δεν ζητούν ψωμί αλλά χειροβομβίδας αμυντικάς και σκαπανικά εργαλεία. Καθ” όλην την νύκτα οι ημιονηγοί του Τάγματος, οι αφανείς αυτοί ήρωες επηγαινοερχόνταν εις τον σταθμόν εφοδιασμού διά να μας φέρουν εκατοντάδας φορτίων χειροβομβίδων, πυρομαχικών και λοιπών εφοδίων.
(Ημέρα δεύτερη: Δευτέρα 10 Μαρτίου 1941).
(Πρωινές ώρες): «Την 7ην πρωινήν ήρχισε πάλιν το ιταλικόν πυροβολικόν. Εις τας 9 ώρα αρχίζει η Ιταλική επίθεσις. Αυτήν την ημέραν κατευθύνεται προς το αριστερόν μας διά να υπερφαλαγγίσουν το 731 εκ του αριστερού. Οι Ιταλοί κινούνται με μυρίας προφυλάξεις, τους καταλαμβάνει πρώτον το Πυροβολικόν μας και τους αποδεκατίζει. Το Πυροβολικόν των Ιταλών προσπαθεί να υποστηρίζει την κινουμένην φάλαγγα.
Οι Ιταλοί προχωρούν κατά διαδοχικά κύματα με προφανή σκοπόν να καταλάβουν οπωσδήποτε το 731, χωρίς να λαμβάνουν υπ” όψιν τας απωλείας των. Οι Ιταλοί φθάνουν εις απόστασιν από 50-100 μ. από την γραμμήν αντιστάσεως. Διά να εξαπατήσουν τους στρατιώτας μας υψώνουν λευκά μανδίλια, προς στιγμήν υπέθεσαν ότι επρόκειτο να παραδοθούν.
Αντελήφθην εκ πρώτης στιγμής ότι επρόκειτο περί απάτης. Επενέβην αμέσως, διέταξα έντασιν των πυρών διά χεροβομβίδων και τοπικήν αντεπίθεσιν. Οι Στρατιώται κραυγάζοντες την περίφημον πολεμικήν ιαχήν «αέρα» διά της λόγχης και των χειροβομβίδων αιφνιδιάζουν τους Ιταλούς, οι οποίοι αρχίζουν να τρέχουν προς τα οπίσω, μεταβαλόντες την υποχώρησίν των εις πανικόβλητον φυγήν. Η επίθεσις των συνετρίβη.
(Μεσημέρι): Ολίγον προ της μεσημβρίας διεξάγεται νέα προσπάθεια εις το ίδιο σημείον παρά Ιταλών κατόπιν πάλιν προπαρασκευής διά σφοδρού βομβαρδισμού και η επίθεσις αύτη συνετρίβη προ του ακαμάτου ηρωισμού των Λόχων, διά της λόγχης, μέχρι την 12:30 ώραν τρέπομεν εις νέαν άτακτον φυγήν τους Ιταλούς.
(Απόγευμα): … Εις τας 06:30 αρχίζει βομβαρδισμός επί των υψωμάτων 731 και 717 και μετ” ολίγον νέα επίθεσις των Ιταλών και κατά των δύο πλευρών του υψώματος 731, δηλαδή εναντίον και των δύο Λόχων μου. Και η επίθεσις αυτή απεκρούσθη με βαρυτάτας απωλείας διά τον εχθρόν.
(Βράδυ): Προς το εσπέρας νομίζουν ότι θα κλονίσουν το ηθικόν των στρατιωτών μας, ρίπτουν δι” αεροπλάνων χιλιάδας προκηρύξεις, καλούν τους στρατιώτας μας να ρίψουν τα όπλα και να σπεύσουν να παραδοθούν. Αι προκηρύξεις αυταί μόνον γέλωτας προσέφερον εις τους ηρωικούς οπλίτας.
Και η δευτέρα ημέρα της επιθέσεως έκλεισε με την απόλυτον διατήρησιν των θέσεών μας επί του υψώματος 731, καθώς επίσης και το δεξιά μου ΙΙΙ Τάγμα επί του υψώματος 717.»
Η «Εαρινή Επίθεση» των Ιταλών απέτυχε. Ο Μουσολίνι έφυγε ταπεινωμένος. Το ύψωμα 731 έγινε δόξα και το όνομά του γράφτηκε στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη: «731».

Στοιχεία που παρουσίασε σε διάλεξη του Φ.Ι.Λ.Ο.Σ. ο Ιωάννης Μυτιληναίος για την τιτανομαχία στο Ύψωμα 731.
Επιμέλεια αφιερώματος: Αποστόλης Ζώης
Μοναδικό φαινόμενο ηρωϊσμού και αυταπάρνησης αποτελεί η απόκρουση της εαρινής ιταλικής επίθεσης από 9 έως 25 Μαρτίου 1941, από το 5ο Σύνταγμα Πεζικού Τρικάλων στην τιτανομαχία του Υψώματος 731, σύμφωνα με όσα επεσήμανε σε διάλεξη η οποία πραγματοποιήθηκε στα Τρίκαλα στις 4 Μαρτίου 2000 με οργανωτή τον Φ.Ι.Λ.Ο.Σ. ο Ιωάννης Μυτιληναίος, προσθέτοντας ο ίδιος πως ο αγώνας αυτός μόνο με τη μάχη του Μαραθώνα θα μπορούσε να συγκριθεί….
Ο Ιωάννης Μυτιληναίος αναφέρεται αναλυτικά στη διεξαγωγή της Ιταλικής επίθεσης, μέρα με τη μέρα, παρουσιάζοντας τα εξής στοιχεία:
Πρώτη Ημέρα (9-3-1941)
«Την 04:00 ώρα της 9ης Μαρτίου 1941 ο Μουσολίνι εγκαθίσταται στο προκεχωρημένο παρατηρητήριο «ΚΟΜΑΡΙΤ», απέναντι περίπου από το ύψ. 731, σε απόσταση βολής από το ελληνικό ΠΒ. Είναι γεγονός ότι κατά τον Β” Παγκόσμιο Πόλεμο κανένας άλλος αρχηγός κράτους ή κυβερνήσεως δεν πήγε ποτέ τόσο κοντά στην πρώτη γραμμή, όσο ο Μουσολίνι σ” αυτή την επίθεση. Ήθελε να δει πως οι λογχοφόροι του θα διασπάσουν το Ελληνικό Μέτωπο.
Στις 06:00 αρχίζει η Ιταλική Εαρινή Επίθεση. Ξαφνικά όλος ο τομέας της Ι ΜΠ συγκλονίζεται από ορυμαγδό εκρήξεων βλημάτων ΠΒ παντός διαμετρήματος και βαρέων όλμων. Η διάταξη της Μεραρχίας βάλλεται σε όλο το πλάτος και βάθος. Υπολογίζεται ότι βάλλει ένα πυροβόλο ανά μέτρο μετώπου. Tα πάντα ανασκάπτονται.
Δυόμισι ώρες κράτησε η προπαρασκευή του ιταλικού ΠΒ και στις δυόμισι αυτές ώρες έπεσαν πάνω στις ελληνικές θέσεις κάπου 100.000 βλήματα. Η Μεραρχία έχασε την επικοινωνία της με τα εμπρός τμήματα, είχε όμως καταλάβει τώρα ότι ο κλήρος είναι δικός της. Μπορεί ο βομβαρδισμός να γινόταν σ” όλο το Κεντρικό Μέτωπο, η επιμονή όμως του εχθρού, το μανιακό σφυροκόπημα συγκεντρωνόταν στα υψώματα 731 και Μπρέγκου-Ράπιτ, καθώς και στο Κιάφε-Λούζιτ του Υποσυγκροτήματος Μπαλντούμη.
Με το ξημέρωμα στα 400 ΠΒ και τους 300 περίπου βαρείς όλμους προστίθενται και τα πυρά της Ιταλικής Αεροπορίας (περίπου 190 Α/Φ στον Κεντρικό Τομέα). Κάποιο σμήνος διοικεί ο ίδιος ο Τσιάνο.
Στις 08:00 αρχίζει η κίνηση του Πεζικού με παραπλανητική ενέργεια εναντίον του δεξιού του Υποσυγκροτήματος ΚΕΤΣΕΑ (υψώματα χ. Μπούμπεσι) και του αριστερού του, δηλαδή εναντίον του Υποσ. ΜΠΑΛΝΤΟΥΜΗ και του Συγκροτήματος ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ. Τα ιταλικά τμήματα καθηλώνονται χωρίς να παραπλανήσουν τη Διοίκηση του Β” Σ.Σ».
Η κανονική επίθεση… Όσον αφορά την κανονική επίθεση ο ίδιος σημειώνει:
«Στις 09:00 αρχίζει η κανονική επίθεση κατά του υψ. 731 και του Μπρέγκου-Ράπιτ. Το ιταλικό ΠΖ προχωρεί με την ΑΥ του ΠΒ του, βέβαιο ότι, στα υψώματα αυτά, που τ” ανασκάλεψε με νύχια πυρωμένα το πνεύμα της οργής, δεν θ” ανάσαινε πια ψυχή ζωντανή.
Με την άρση των ιταλικών πυρών ΠΒ της ΑΥ, τους παραλαμβάνουν τα πυρά ανασχέσεως του ελληνικού ΠΒ και τους αποδεκατίζουν. Όμως παρά τις μεγάλες απώλειες διέρχονται τον φραγμό και προχωρούν. Και τότε έγινε το θαύμα. Μέσα απ” τα χώματα, τις πέτρες, τα κομματιασμένα συρματοπλέγματα, τους ξεκοιλιασμένους γαιόσακους, αναδεύτηκαν ανθρώπινα όντα, σαν να βρικολάκιαζαν, ανασηκώθηκαν, έσφιξαν στο μάγουλο το όπλο, σημάδεψαν, έριξαν στο ψαχνό. Τα ελληνικά πολυβόλα με το βαρύ τους κροτάλισμα γάζωναν τον αέρα.
Οι Ιταλοί αιφνιδιάζονται, καθηλώνονται. Οι ελάχιστοι επιζώντες Έλληνες, την κατάλληλη στιγμή εξέρχονται των κατεστραμμένων χαρακωμάτων τους και με εφ” όπλου λόγχη και την κραυγή «ΑΕΡΑ» αντεπιτίθενται. Οι Ιταλοί ανατρέπονται και υποχωρούν προς την αρχική γραμμή εξορμήσεώς τους, καταδιωκόμενοι, αρχικά από τους μαχητές και στη συνέχεια από τα πυρά του ελληνικού ΠΒ.
Οι Ιταλοί επιτίθενται εκ νέου με νέα τμήματα. Το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται. Οι Ιταλοί καταφέρνουν να διατηρήσουν ένα μικρό ύψωμα με υψοδείκτη 717, μαστό του 731, 500 περίπου μέτρα μπροστά του, όπου ήταν εγκατεστημένες οι Προφυλακές Μάχης. Ανακαταλαμβάνεται με αντεπίθεση από το εφεδρικό τμήμα του Τάγματος του Κασλά.
Στις 12:00 εξαπολύουν τρίτη επίθεση στο 731 και στο Μπρέγκου-Ράπιτ. Αποκρούονται και πάλι αλλά καταλαμβάνουν εκ νέου το ύψ. 717 προ του 731. Δεν επιχειρείται ανακατάληψή του, διότι το ύψωμα δεν θεωρείται σημαντικό και οι υπολογιζόμενες απώλειες υπερβολικές.
Στις 14:00 εξαπολύουν τέταρτη επίθεση και στις 16:50 πέμπτη και στα δύο υψώματα, οι οποίες επίσης αποκρούονται.Έτσι η πρώτη ημέρα της επιθέσεως στον τομέα της Ι Μεραρχίας τερματίστηκε με πενιχρά, για τον εχθρό, αποτελέσματα, αφού το μόνο ύψωμα που κατέλαβε ήταν το ύψ. 717 των Προφυλακών Μάχης. Αυτό ήταν και το μόνο ύψωμα που κατέλαβαν οι Ιταλοί κατά την Εαρινή Επίθεση».
Απέτυχαν παταγωδώς…
Ο Ιωάννης Μυτιληναίος περιγράφει αναλυτικά τις υπόλοιπες μέρες, από τη δεύτερη (10-3-1941) έως και την τελευταία, δέκατη έκτη ( 24-3-1941), όπου οι Ιταλοί παρά τις δύο τελευταίες σκληρές επιθέσεις δεν κατόρθωσαν τελικά, να καταλάβουν το ύψωμα , για να επισημάνει ο Ιωάννης Μυτιληναίος:
Τελικά οι Ιταλοί δεν πέρασαν από το ύψ. 731 και η επίθεσή τους εκφυλίστηκε. Ο αρχιστράτηγος Αλέξανδρος Παπάγος, αναγνωρίζοντας τον ρόλο της Διοικήσεως και των μαχητών του, σε ειδική για τους αγώνες στο ύψ. 731 διαταγή του, αναφέρει μεταξύ άλλων: «… Η προσπάθεια, την οποίαν καταβάλλει εναντίον σας ο εχθρός, δεν σας εκλόνισε, σας έδωσε μία νέα αφορμή να αποδείξητε, δια πολλοστήν φοράν, τας λαμπράς αρετάς σας και προπαντός την πίστην σας επί το δίκαιον τον αγώνος σας… Η μάχη αυτή, την οποίαν νικηφόρως διεξαγάγατε, σας εκάλυψε με δάφνας δόξης άφθαστου… Ολόκληρος ο Στρατός μας, τον οποίον Σεις τόσο λαμπρά αντιπροσωπεύετε και εις την ιστορίαν του οποίου προσθέσατε νέας ένδοξους σελίδας, σας παρακολουθεί και σας θαυμάζει. Σας απευθύνω τα πλέον θερμά συγχαρητήρια. Ζήτω ο Ελληνικός Στρατός».
(ΓΕΣ/ΔΙΣ, «Ἑλληνοϊταλικὸς Πόλεμος 1940-41»)

… Εις τον ορισθέντα ως αντιπρόσωπον διὰ την υπογραφήν του πρωτοκόλλου εκεχειρίας Διοικητήν του Ι/67 Τάγματος, εδόθη η ευκαιρία να διατρέξη το προ του 731 έδαφος μέχρι του προς Δυσμάς υψ. 717, μήκους 500 περίπου μέτρων και να αντιληφθή ιδίοις όμμασι την τρομακτικήν φθοράν ην είχον υποστή οι Ιταλοί κατά τας εναντίον του 731 επιθέσεις των.
Ούτος, εις σχετικήν έκθεσίν του, αναφέρει ότι, καίτοι είχεν ήδη αντικρίσει εικόνας ανθρωποσφαγής εις τα πεδία μαχών εν Μακεδονία και Μικρά Ασία, εν τούτοις το μακάβριον και φρικιαστικόν θέαμα όπερ αντίκρυσεν εις τον μεταξύ του 731 και του 717 χώρον, υπερέβαινε τας δυνατότητας της φαντασίας του.
Όλη σχεδόν η ορατή κατά μήκος της μεταξύ των δύο υψωμάτων κορυφογραμμής ζώνη, πλάτους 150 περίπου μέτρων, ήτο κεκαλυμμένη διά πτωμάτων, εγκατεσπαρμένων κατά σωρούς, μεταξύ των οποίων, ως διακοσμητικόν συμπλήρωμα, προέβαλον αποκεκομμένα μέλη κατατεμαχισθέντων μαχητών. Η μακάβριος εντύπωσις εκορυφούτο διά της θέας θανασίμου εναγκαλισμού αντιπάλων, εξ ων ουκ ολίγοι από της Ελληνικής πλευράς.
Ανάλογον εικόνα θα παρουσίαζον ασφαλώς και αι εκατέρωθεν της κορυφογραμμής προς τας χαράδρας Προι Μαθ και Προι Βέλες κατερχόμεναι κλιτείς (2) (Αρχείον ΔΙΣ/Φ.682/Θ/1)

Σημειωτέον ότι, ως αναφέρεται εν τη εκθέσει του 19ου Συντάγματος, όπερ ημύνετο του υψ. 731, ο επί κεφαλής των αποσταλέντων υπό των Ιταλών εις τας Ελληνικάς γραμμάς την πρωίαν της 22ας Μαρτίου κηρύκων στρατιωτικός ιερεύς, υπέστη ισχυρόν ψυχικόν κλονισμόν επί τη θέα της τρομεράς ανθρωποσφαγής.
Ούτος, καίτοι είχε διαδράμει με δεδεμένους οφθαλμούς το εγγύτερον προς τας Ελληνικάς γραμμάς έδαφος, ένθα η πυκνότης των πτωμάτων ήτο μεγαλυτέρα, εν τούτοις ευθύς ως ωδηγήθη εις το Σ.Δ. του ΙΙΙ/19 Τάγματος και τω αφηρέθη ο επίδεσμος των οφθαλμών, εκάλυψε το πρόσωπόν του δι” αμφοτέρων των χειρών, ψιθυρίζων «terribile» (τρομερόν), κατελήφθη υπό τρομώδους καταστάσεως και απητήθη αρκετή δόσις κονιάκ ίνα συνέλθη και ανακτήση την ηρεμίαν του.
Η εξαιρετική αυτή φθορά των ενεργησάντων τας εναντίον του υψ. 731 τμημάτων, δικαιολογεί την απόφασιν των Ιταλών όπως ανεγείρουν επί του υψώματος τούτου όπερ απεκάλεσαν «Ιεράν Ζώνην» (1) (Στρατάρχη Cavallero. «DIARIO» 14 Μαρτίου) το γενικόν μνημείον των πεσόντων εν Αλβανία μαχητών των …

Απελευθερώστε την καρδιά σας

Διώξτε από μέσα σας τα αρνητικά συναισθήματα που σας βαραίνουν και δείτε με ποιους τρόπους μπορείτε να ελευθερώσετε την ψυχή σας βοηθώντας ταυτόχρονα την υγεία της καρδιάς σας.

Τα αρνητικά συναισθήματα, όπως η θλίψη, ο θυμός και το άγχος, είναι επιζήμια όχι μόνο για την ψυχή, αλλά και για την καρδιά σας. Μάλιστα, σύμφωνα με την έρευνα «Interheart», μία από τις μεγαλύτερες μελέτες σχετικά με τις καρδιαγγειακές νόσους (περιλαμβάνει 24.767 άτομα από 52 χώρες), τα στρεσογόνα αυτά συναισθήματα ευθύνονται για ένα σημαντικό ποσοστό εμφραγμάτων του μυοκαρδίου. Δεν είναι τυχαίο, λοιπόν, το γεγονός ότι οι επιστήμονες συμπεριέλαβαν τις ψυχοκοινωνικές παραμέτρους ανάμεσα στους παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο στεφανιαίας νόσου, καθώς ανεβάζουν τον καρδιακό ρυθμό και συμβάλλουν στην έκκριση υψηλών επιπέδων δυνητικά επικίνδυνων ορμονών, όπως η κορτιζόλη και η αδρεναλίνη. Ο οδηγός μας θα σας βοηθήσει να αντιμετωπίσετε αυτά τα αρνητικά συναισθήματα, προστατεύοντας ταυτόχρονα την καρδιά σας.

Διώξτε τη θλίψη
Η κατάθλιψη και οι καρδιακές παθήσεις συνδέονται με δύο τρόπους: μπορεί να πρόκειται για αντιδραστική κατάθλιψη (μορφή που εμφανίζεται συνήθως μετά από μία καρδιακή προσβολή) ή η κατάθλιψη να συμβάλλει στην έκκριση ορμονών του στρες, που κάνουν τα αιμοπετάλια κολλώδη, προκαλώντας με τον καιρό ζημιές στα αιμοφόρα αγγεία και στα τοιχώματα των αρτηριών.
Τι να κάνετε:
-Εάν τα συμπτώματα της κατάθλιψης (π.χ. υπερυπνία ή αϋπνία, κόπωση, απόγνωση) διαρκούν περισσότερο από 2 εβδομάδες, ζητήστε τη βοήθεια ενός ψυχολόγου ή ψυχιάτρου.
-Η άσκηση είναι φάρμακο και δεν είναι λίγες οι έρευνες που το υποστηρίζουν. Μόλις 30΄ γυμναστική την ημέρα αρκούν για να εκκρίνει ο οργανισμός σας συγκεκριμένες ορμόνες (σεροτονίνη και ενδορφίνες), οι οποίες σχετίζονται με την καλή διάθεση.

Ελέγξτε τον θυμό
Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες αισθάνονται θυμό, απλώς τον εκφράζουν διαφορετικά. Όπως, όμως, και αν εκφράζουν τα δύο φύλα τον θυμό τους, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο: η οργή «πληγώνει» την καρδιά, αφού ασκεί απίστευτη πίεση στα αιμοφόρα αγγεία.
Τι να κάνετε:
-Εκφράστε τις σκέψεις σας, ειδικά στους κοντινούς σας ανθρώπους. Μελέτη που εξέτασε πώς επιλύουν ζευγάρια τις διαφωνίες τους διαπίστωσε ότι οι γυναίκες που δεν εξέφραζαν τα συναισθήματα και τις απόψεις τους είχαν τέσσερις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου από καρδιακή νόσο συγκριτικά με εκείνες που μιλούσαν ανοιχτά.
-Αν τα πρότυπα συμπεριφοράς στα οποία έχετε συνηθίσει σας επηρεάζουν και δεν σας επιτρέπουν να εκφράσετε ή να αντιμετωπίσετε τον θυμό σας, η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία μπορεί να σας φανεί χρήσιμη, καθώς θα σας βοηθήσει να αλλάξετε συμπεριφορές.
-Απομακρυνθείτε από αυτό που σας θυμώνει, πηγαίνοντας για παράδειγμα μια βόλτα. Μετά από λίγο θα δείτε ότι θα αντιμετωπίσετε τα πράγματα πιο ψύχραιμα.

«Καταλαγιάστε» το άγχος
Το άγχος αποτελεί τον «συναγερμό» του εγκεφάλου, που σας προειδοποιεί όταν θεωρεί ότι είστε σε κίνδυνο. Είμαστε γονιδιακά φτιαγμένοι να ανησυχούμε, αλλά η ανησυχία αυτή είναι πιο έντονη στις γυναίκες κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής τους ηλικίας. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι κατά τα πρώιμα στάδια της ανθρώπινης εξέλιξης οι μητέρες ήταν υποχρεωμένες να είναι υπερπροστατευτικές με τα παιδιά τους, επειδή έτσι αυτά είχαν περισσότερες πιθανότητες να επιβιώσουν. Αν και το ελεγχόμενο άγχος έχει θετική επίδραση στον οργανισμό, γιατί τον ωθεί σε δράση, το ανεξέλεγκτο άγχος ανεβάζει την αρτηριακή πίεση και τον καρδιακό ρυθμό και διαστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, με αποτέλεσμα το άτομο να βιώνει μια έκπτωση στη λειτουργικότητά του.
Τι να κάνετε:
-Χαλαρωτικές μορφές άσκησης, όπως η γιόγκα και το περπάτημα, μπορούν να σας βοηθήσουν. Βέβαια, το δικό σας φάρμακο μπορεί να είναι πιο έντονο. Το ζήτημα είναι να βρείτε το είδος άσκησης που σας χαλαρώνει και να το ακολουθήσετε.
-Περιορίστε την κατανάλωση τροφών με υψηλή περιεκτικότητα σε ζάχαρη και/ή λίπος, καθώς αυξάνουν τους παλμούς της καρδιάς, καθιστώντας δύσκολο το να ηρεμήσετε.
-Μην προσπαθείτε να αποδίδετε πάντα τα μέγιστα. Αυτό, αν και επιθυμητό, δεν είναι πάντα εφικτό. Αν, για παράδειγμα, το βρίσκετε δύσκολο να κρατήσετε το σπίτι καθαρό, ζητήστε από τον σύντροφο ή τα παιδιά σας να σας βοηθήσουν ή εναλλακτικά αφήστε για λίγο τις δουλειές στην άκρη, εστιάζοντας σε κάτι λιγότερο μονότονο.

Καλλιεργήστε την κοινωνικότητά σας
Η κοινωνική απομόνωση και η μοναξιά επιδεινώνουν την υψηλή αρτηριακή πίεση και «ρίχνουν» την άμυνα του οργανισμού σας. Και οι δύο αυτοί παράγοντες μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την καρδιά σας. Δυστυχώς, στις σύγχρονες μεγαλουπόλεις η κοινωνική απομόνωση δεν είναι κάτι ξένο, καθώς οι άνθρωποι σε αυτές έχουν πολλές γνωριμίες, αλλά λίγους φίλους. Μην αφήνετε, λοιπόν, καμία ευκαιρία για κοινωνική αλληλεπίδραση να πάει χαμένη.
Τι να κάνετε:
-Ξεκινήστε μια δραστηριότητα. Γραφτείτε, για παράδειγμα, σε μαθήματα μαγειρικής ή χορού, ή γίνετε εθελοντής σε κάποιον οργανισμό.
-Τηλεφωνήστε σε έναν φίλο, στον οποίο νιώθετε κοντά αλλά δεν έχετε μιλήσει εδώ και καιρό. Αφήστε στην άκρη τον εγωισμό και τις ενοχές και προσπαθήστε απλώς να επανασυνδεθείτε με τους γύρω σας.

Αποβάλλετε τις αρνητικές σκέψεις
Αιτία των δυσάρεστων συναισθημάτων, τα οποία έχουν άμεσο αντίκτυπο στη συμπεριφορά σας, είναι τις περισσότερες φορές οι αρνητικές σκέψεις. Κάποια δυσάρεστα γεγονότα είναι πιθανό να γεννούν τις σκέψεις αυτές, που συχνά σας κάνουν και νιώθετε άγχος, φόβο, θυμό, στενοχώρια και οργή, οδηγώντας τελικά σε δυσάρεστα συναισθήματα, τα οποία σας κάνουν να υποφέρετε. Επιπλέον, μερικές φορές, ο τρόπος που έχετε μάθει να σκέφτεστε και να αντιμετωπίζετε την πραγματικότητα μπορεί να σας εμπλέκει σε δυσλειτουργικές καταστάσεις, να δημιουργεί προβλήματα στον τρόπο που διαχειρίζεστε τα θέματα που προκύπτουν και να σας γεμίζει με πίεση, οργή, θυμό, ζήλια και στρες.
Τι να κάνετε:
-Προσπαθήστε να αναγνωρίσετε τις αρνητικές σκέψεις που σας βασανίζουν και να τις καταγράψετε. Ελέγξτε κατά πόσον επηρεάζουν πραγματικά τη ζωή σας.
-Σκεφτείτε θετικά, αλλά πάντα έχοντας ρεαλιστικές προσδοκίες. Μην πιέζετε τον εαυτό σας να υπερβαίνει τις δυνατότητές του.
-Πολλές φορές, θετικά σημεία που μπορείτε να εντοπίσετε στον εαυτό σας και να τα καλλιεργήσετε βοηθούν στην προσέγγιση του εαυτού σας.
-Η γνωσιακή ψυχοθεραπεία μπορεί να φτιάξει ένα «σχέδιο δράσης», πάνω στο οποίο θα μπορείτε να αναλύετε τις σκέψεις σας και να κατανοείτε τον τρόπο που αντιδράτε και ενεργείτε.

Ισορροπία σε σώμα & ψυχή
Είναι πια κοινή αποδοχή ότι όλα συνδέονται και το ίδιο ισχύει για το σώμα και την ψυχή μας. Έτσι, ό,τι βλάπτει και επιβαρύνει τον οργανισμό μας (όπως π.χ. οι τοξίνες), μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη διάθεση και την ψυχολογία μας. Είναι, επομένως, σημαντικό να φροντίζουμε τον οργανισμό μας και να τον βοηθάμε με όποιο τρόπο μπορούμε να ισορροπεί και να αυτοθεραπεύεται, ενεργοποιώντας τους εσωτερικούς μηχανισμούς του. Για παράδειγμα, ο καθαρισμός του σώματός μας εξωτερικά και εσωτερικά μπορεί να μας βοηθήσει να απελευθερωθούμε.

Απογειώθηκε το ηλιακό αεροπλάνο Solar Impulse-2 για το γύρο του κόσμου χωρίς καύσιμα

Απογειώθηκε από το διεθνές αεροδρόμιο του Αμπού Ντάμπι στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, από όπου το ηλιακό αεροσκάφος Solar Impulse-2 άρχισε την ιστορική αεροπορική προσπάθεια να κάνει το γύρο του κόσμου χωρίς να χρησιμοποιήσει καύσιμα.

Το ηλιακό μονοθέσιο αεροπλάνο με πιλότο τον Ελβετό Αντρέ Μπόρσχμπεργκ, απογειώθηκε στις 7:12 τοπική ώρα ( 5:12 ώρα Ελλάδας) από το αεροδρόμιο της πρωτεύουσας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, για το πρώτο εγχείρημα να κάνει τον γύρο του κόσμου χωρίς ούτε μια σταγόνα καυσίμου. Στόχος η προώθηση των καθαρών πηγών ενέργειας.

Το ηλιακό αεροσκάφος με την απογείωσή του κατευθύνθηκε προς το Μουσκάτ, πρωτεύουσα του Ομάν, όπου αναμένεται να προσγειωθεί προς το τέλος της ημέρας. Επόμενος σταθμός θα είναι η Ινδία. Κατά τους επόμενους πέντε μήνες, θα περάσει από ήπειρο σε ήπειρο, διασχίζοντας τόσο τον Ειρηνικό όσο και τον Ατλαντικό Ωκεανό. Σε κάποια στάση της πολύμηνης διαδρομής τον πρώτο πιλότο Αντρέ Μπόρσχμπεργκ, θα διαδεχτεί ο επίσης Ελβετός πιλότος Μπέρτραντ Πικάρ.
Το Solar Impulse-2 θα κάνει διάφορες στάσεις στη διαδρομή του για να «ξεκουραστεί» και να γίνει η απαραίτητη συντήρηση, καθώς επίσης για να διαδώσει το μήνυμα της εκστρατείας για καθαρές τεχνολογίες.

Το μοντέλο Solar Impulse-2 λαμβάνει ισχύ από 17.000 ηλιακά κύτταρα που ευθυγραμμίζονται στην κορυφή των γιγαντιαίων φτερών του. ενώ ενεργειακές μπαταρίες λιθίου, θα χρησιμοποιηθούν ως συλλέκτες ενέργειας για τις ώρες της νυχτερινής πτήσης. Οι μπαταρίες θα παίξουν καθοριστικό ρόλο όταν το ηλιακό αεροσκάφος εξ αιτίας της αργής ταχύτητας του θα πρέπει να διασχίσει τον Ειρηνικό και τον Ατλαντικό μέσα στο σκοτάδι χωρίς επιλογή στάσης.

Το αεροσκάφος έχει άνοιγμα φτερών 72 μέτρα, που είναι μεγαλύτερο από ότι ένα τζάμπο τζετ 747. Παρόλα αυτά ζυγίζει μόνο 2,3 τόνους. Το μικρό βάρος του είναι ένα κρίσιμο δεδομένο για την επιτυχία του εγχειρήματος.

Για τη σημασία του εχθρού στη ζωή μας

Μπορεί να σας ξενίζει στο άκουσμα, κι όμως οι εχθροί παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στη ζωή μας.
Η συγγραφέας Καρέ Σάντος είχε σχολιάσει κάποτε πως ένας άνθρωπος που έχει περάσει τα 30 και δεν έχει εχθρούς τότε αξίζει τη συμπόνια μας γιατί δεν έχει καταφέρει τίποτα στη ζωή του. Μια άποψη που μας θέτει σε σκέψεις ποιο βαθιές και γεννά ερωτήματα. Ένας εχθρός δεν θέλει το κάλο μας, εκπέμπει αρνητική ενέργεια, μας επηρεάζει λάθος, γιατί να υπάρχει στη ζωή μας; Ίσως, στα εύλογα αυτά ερωτήματα μπορεί να μας απαντήσει ο Δαλάι Λάμα παρουσιάζοντας μια πολύ διαφορετική οπτική.

« Ποτέ δεν πρέπει να βρίσκουμε προφάσεις και να λέμε πως οι εχθροί μας μάς εμποδίζουνε να εξασκηθούμε στη γαλήνη, και πως αυτή είναι η αιτία του εκνευρισμού μας. Αν δεν είμαστε υπομονετικοί, δεν εξασκούμαστε με ειλικρίνεια. Δεν μπορούμε να λέμε πως ο ζητιάνος είναι εμπόδιο για τη γενναιοδωρία, αφού αυτός ακριβώς είναι ο λόγος της ύπαρξής τους. Από την άλλη, οι άνθρωποι που μας εκνευρίζουν και βάζουν σε δοκιμασία την υπομονή μας είναι σχετικά λίγοι. Το να βρεις έναν πραγματικό εχθρό είναι τόσο σπάνιο που θα έπρεπε να χαιρόμαστε όταν το βλέπουμε και να εκτιμούμε τα οφέλη που μας χαρίζει. Αξίζει να είναι ο πρώτος στον οποίο προσφέρουμε όλα τα ευεργετήματα που ο ίδιος θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε, και να είναι άξιος σεβασμού και μόνο το γεγονός ότι μας επιτρέπει να εξασκηθούμε στην υπομονή».

Με άλλα λόγια θα πρέπει να μάθουμε να εκτιμούμε «τη σιωπή μέσω του φλύαρου, την ανοχή μέσω του αδιάλλακτου, και την ευγένεια μέσω του αγενούς».

ΠΡΟ(Σ)ΚΑΛΕΣΕ ΤΟ ΕΡΕΒΟΚΤΟΝΟ ΦΩΣ

Η ΚΟΣΜΙΚΗ ΟΠΤΙΚΗ
Υπάρχει κάτι περί της οπτικής του κόσμου, το οποίο για κάποιους ανθρώπους είναι επί-Φώτηση.
Ας μάθουμε τώρα για αυτή τη «κοσμική προοπτική» :
Βρισκόμαστε σε έναν πλανήτη, ο οποίος είναι σε τροχιά γύρω από ένα αστέρι (ζωτικό για μας) γιατί είναι πηγή ενέργειας.
Από αυτό το αστέρι (τον ήλιο μας), αντλούμε μια πολύτιμη ενέργεια, νιώθοντας, διάθεση για ζωή.

Και επί της ευκαιρίας (των παραπάνω)…
Υπάρχουν 100 δισεκατομμύρια «άλλα αστέρια», με τους δικούς τους πλανήτες!

Ίσως να υπάρχει «μια άλλη» ζωή εκεί έξω… στους διαφορετικούς πλανήτες μία ίσως, Διαφορετική ζωή!

Επίσης τα «άτομα» από το σώμα μας, μας δείχνουν το πώς λειτουργούν τ ’αστέρια… «είμαστε ο Δρόμος, για να γνωρίσεις τον εαυτό σου, μέσα στον Cosmo!

ΠΡΟ(Σ)ΚΑΛΕΣΕ ΤΟ ΕΡΕΒΟΚΤΟΝΟ ΦΩΣ έξω απ’ το ΣΥΜΠΑΝ, ως ένα πλάσμα του ίδιου οργανισμού, ως μέρος του Όλου, του φωτός, της σκληρότητας και της βαρύτητας.

Αυτή η οπτική ή προοπτική είναι η πραγματικότητα…

Όλοι είμαστε ρεύματα ατόμων, ρεύματα ηλεκτρονίων.
Το φως του ήλιου είναι μόνο ένα ρεύμα μια ροή ενέργειας.
Αυτό που μπορείς να κάνεις, είναι, να καθίσεις αναπαυτικά απολαμβάνοντας την θέα, σε αυτή την οπτική σου για τον κόσμο.

Τα υποατομικά σωματίδια που συναντούμε στη φύση, τα κουάρκ, τα ηλεκτρόνια δεν είναι τίποτα άλλο, παρά νότες μουσικής σε μια μικροσκοπική δονούμενη χορδή.

Η φυσική δεν είναι τίποτε άλλο, παρά νόμοι της αρμονίας που μπορείς να γράψεις πάνω σε δονούμενες χορδές.

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ είναι μία συμφωνία δονούμενων χορδών…

ΕΣΥ

ΠΡΟ(Σ)ΚΑΛΕΣΕ ΤΟ ΕΡΕΒΟΚΤΟΝΟ ΦΩΣ

Έξω απ’ το (απώτερο) Σύμπαν

ΖΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ

ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΣΑ ΜΑΣ

Καταγράφεται η μνήμη στο DNA ;

Επιστήμονες ανακάλυψαν σε έρευνες που έγιναν σε ποντίκια, πως κάποιες από τις «μνήμες» τους μεταφέρονται στα παιδιά τους μέσα από αλλαγές που γίνονται από τις μνήμες αυτές στο DNA τους (στα γονίδιά τους, δηλαδή).

Ερευνητές έβαλαν ποντίκια να μυρίσουν άνθη κερασιάς, ενώ συγχρόνως τους έκαναν ένα μικρό ηλεκτροσόκ (στρες) που τα φόβιζε. Μετά από κάποιες επαναλήψεις του πειράματος, τα μικρά, που γεννήθηκαν στη συνέχεια από τα πιο πάνω ποντίκια, διαπιστώθηκε πως παρουσίαζαν την ίδια αντίδραση φόβου στην μυρωδιά των ανθέων της κερασιάς, χωρίς να έχουν τα ίδια υποστεί ηλεκτροσόκ.

Οι ερευνητές θεωρούν πως η μνήμη του φόβου αυτού καταγράφηκε στο DNA των ποντικιών και στη συνέχεια μεταφέρθηκε μέσω αυτού στα παιδιά τους.

Το θέμα είναι πολύ ενδιαφέρον, όπως γίνεται κατανοητό, γιατί εάν διαπιστωθεί κάτι τέτοιο και στους ανθρώπους (πράγμα που θεωρείται πολύ πιθανό) θα φωτίσει το ολοένα αυξανόμενο φαινόμενο των φοβιών και των νευροψυχιατρικών διαταραχών που παρατηρείται μεταξύ των νέων στην εποχή μας, καθώς και τα μεταβολικά προβλήματα, όπως η παχυσαρκία και ο διαβήτης, όπως λέει ο παιδιατρικός γενετιστής Marcus Pembrey, στο University College του Λονδίνου .

Η επιστήμη της επιγενετικής, για την οποία σας έχω μιλήσει και παλαιότερα, έχει αποδείξει εδώ και κάποια χρόνια, πως τα γονίδιά μας επηρεάζονται από το περιβάλλον των κυττάρων, το οποίο με τη σειρά του επηρεάζεται από τον τρόπο της ζωής μας (διατροφή, ατμόσφαιρα, ηλεκτρομ. ακτινοβολίες κ.λπ) και από τα συναισθήματά μας. Ο φόβος, λοιπόν, που το ηλεκτροσόκ προκαλούσε στα ποντίκια της πιο πάνω έρευνας, είναι φυσικό να έχει αλλάξει τη λειτουργία των γονιδίων τους, ως ένα αρνητικό συναίσθημα.

Το νέο και πολύ ενδιαφέρον στοιχείο, όμως, που κατά τη γνώμη μου η έρευνα αυτή πρόσθεσε στα όσα γνωρίζαμε από την επιγενετική είναι, πως η αλλαγή αυτή της λειτουργίας των γονιδίων, διατήρησε στα παιδιά που την κληρονόμησαν και την συσχέτισή της με το πρόβλημα που την δημιούργησε στους γονείς,(σύμφωνα με την αντίληψη, βέβαια, που είχαν αυτοί οι τελευταίοι)... Τα παιδιά δηλαδή δεν γεννήθηκαν έχοντας γενικότερα περισσότερους φόβους, αλλά έχοντας ειδικότερα τον συγκεκριμένο φόβο που είχαν αισθανθεί οι γονείς τους. Δεν επηρεάστηκε δηλαδή απλά η λειτουργία των γονιδίων των ποντικιών, αλλά με κάποιον τρόπο που μένει να ερευνηθεί, αποθηκεύτηκε σε αυτά όχι μόνον το συναίσθημα (μέσω της αλλαγής της λειτουργίας τους) αλλά και η μνήμη που προκάλεσε αυτή την αλλαγή.

Η έδρα της μνήμης, έχει απασχολήσει πολύ τους ερευνητές μέχρι τώρα. Έχουν διατυπωθεί πολλές απόψεις, χωρίς ωστόσο να έχει ακόμη γίνει κάποια γενικά αποδεκτή. Το θέμα παραμένει εξαιρετικά ενδιαφέρον.

Ο Ιησούς δεν γνώριζε ότι τα άπλυτα χέρια είναι φορείς μικροβίων!

Ιησούς Χριστός ο αποθεωθείς Εβραίος προφήτης υπέπεσε σε τρομακτικά λάθη:

Στην ΤV - ΑΝΤΕΝΑ (4/6/08) ο δημοσιογράφος Ευαγγελάτος στην εκπομπή του «Αποδείξεις» εξέτασε την διασπορά των μικρόβιων και κατέληξαν ότι τα άπλυτα χέρια είναι η κυριότερη αιτία της διασποράς μολυσματικών μικρόβιων με σοβαρούς κίνδυνους υγείας. Βασική σύσταση, το προσεκτικό και επιμελημένο πλύσιμο των χεριών ακόμα και με αντισηπτικές ουσίες, αν θέλουμε να περιορίσουμε την μετάδοση ασθενειών και να αποφύγουμε περιπέτειες υγείας.

Όση ώρα παρακολουθούσα εμβρόντητος την ανάγκη υγιεινής των χεριών, δεν έφευγε απ’ το μυαλό μου η δήλωση του Ιησού Χριστού, του δήθεν θεανθρώπου και σωτήρα της ανθρωπότητας όπου έχει λάβει εντελώς την αντίθετη θέση απ’ την απλή αυτή επιστημονική διαπίστωση.

Απολαύστε την δήλωση του υποτιθέμενου Εβραίου θεού σωτήρα Ιησού ή Γιάχσουα:

«Το δε να φάγει κανείς με ανίπτους χείρας δεν μολύνει τον άνθρωπον» Ματθαίος 15.20

Βέβαια δεν λέω… η "θεοφώτιστη" σκέψη του Χριστού που θέλει τα άπλυτα χέρια να μη μολύνουν τον άνθρωπο, έχει μια αισθητή διάφορα απ' τον Μωάμεθ που είπε: "Αν είστε ακάθαρτοι από γυναίκα ή ακαθαρσίες και δεν βρίσκετε νερό για να πλυθείτε τότε πάρτε στα χέρια σας καθαρό χώμα (!!!) και σκουπίστε μ' αυτό το πρόσωπο και τα χέρια σας". Κοράνι 4.44.

Αν λοιπόν είστε πιστοί χριστιανοί, και θεωρείτε τον συγκεκριμένο Ιουδαίο σωτήρα και θεό σας, ξανασκεφτείτε το, γιατί είναι μάλλον ολοφάνερο ότι κανένας πραγματικός Θεός δεν θα τολμούσε να ξεστομίσεις μια τέτοια βλαβερή για τους ανθρώπους ανοησία… Εκτός βεβαία κι αν αντί για θεός, ήταν ένας απλός άνθρωπος με τις γνώσεις της εποχής του, όπως φαίνεται ξεκάθαρα ότι ήταν ο έντεχνα θεοποιημένος Ιησούς Χρηστός!

Όπως καταλαβαίνετε, κανένας Θεός και δημιουργός του σύμπαντος Κόσμου δεν δικαιούται να αγνοεί τα μικρόβια και φυσικά δεν θα μπορούσε κάτω από οποιασδήποτε συνθήκες να ξεστομίσει την δήλωση: τρώτε άφοβα με άπλυτα χέρια γιατί δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος μόλυνσης του σώματος! Η δήλωση του αυτή, είναι όχι μονό αποκαλυπτική των πενιχρών γνώσεών του, αλλά και απόλυτο επιχείρημα καθαίρεσής του απ' το ψεύτικο βάθρο της θεοποίησής του!
Θα μπορούσε κανείς να σφάλει με ποιο εκρηκτικό τρόπο;
Θα μπορούσε κανείς να πάρει χειρότερη θέση απ’ αυτήν;

Παρακαλώ οποιονδήποτε να μου απαντήσει: Αν ο θεός κάνει τέτοια λάθη... τι χειρότερο λάθος θα μπορούσε να διαπράξει ένας απλός αγράμματος ανθρωπάκος;

Προσωπικά όρια

Το όριο είναι όπως μια γραμμή ιδιοκτησίας. Γιατί μας χρειάζονται;
Τι είναι τα προσωπικά όρια;
Τα προσωπικά μας όρια είναι αυτά που καθορίζουν τον προσωπικό μας χώρο, σωματικά, συναισθηματικά, διανοητικά, σεξουαλικά, πνευματικά. Τα όρια μας επιτρέπουν να διαχωρίζουμε τον εαυτό μας από τους άλλους, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, από τις σκέψεις και τα συναισθήματα των άλλων.
Μας βοηθούν να διαφυλάξουμε την ακεραιότητά μας, να παίρνουμε την ευθύνη του εαυτού μας και να έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας. Μας προστατεύουν από την χειραγώγηση, την εκμετάλλευση και την παραβίαση των άλλων.

Γιατί χρειαζόμαστε τα προσωπικά όρια;
Το να θέτουμε όρια είναι ουσιαστικής σημασίας για τη σωματική και συναισθηματική μας υγεία. Έχοντας υγιή όρια, ενδυναμώνουμε τον εαυτό μας, προστατεύουμε την αυτοεκτίμησή μας, διατηρούμε τον αυτοσεβασμό μας και απολαμβάνουμε υγιείς σχέσεις.
Τα μη υγιή όρια επιφέρουν συναισθηματικό πόνο που μπορεί να οδηγήσει σε άγχος, εξάρτηση, κατάθλιψη ή ψυχοσωματική ασθένεια.
Η έλλειψη ορίων είναι σα να αφήνεις ανοιχτή την πόρτα του σπιτιού σου ξεκλείδωτη, οπότε μπορεί να μπει μέσα όποιος θέλει, ακόμη και ανεπιθύμητοι επισκέπτες. Από την άλλη, το να έχεις πολύ αυστηρά όρια μπορεί να οδηγήσει σε απομόνωση, σα να ζεις σ’ ένα φρούριο όπου κανένας δεν μπορεί να μπει μέσα αλλά ούτε εσύ μπορείς να βγεις έξω.

Το όριο είναι όπως μια γραμμή ιδιοκτησίας. Όταν δεις μια πινακίδα που λέει «Απαγορεύεται η καταπάτηση», είναι ξεκάθαρο ότι αν παραβιάσεις το όριο, θα υπάρξουν συνέπειες. Αυτό το είδος ορίου είναι εύκολο να το φανταστείς και να το κατανοήσεις γιατί βλέπεις την πινακίδα και το σύνορο που προστατεύει.
Τα προσωπικά όρια είναι πιο δύσκολο να οριστούν γιατί οι γραμμές είναι αόρατες, μπορούν να αλλάξουν και είναι διαφορετικές για κάθε άτομο. Όπως ακριβώς η πινακίδα «Απαγορεύεται η καταπάτηση», τα προσωπικά όρια καθορίζουν που τελειώνεις εσύ και που αρχίζουν οι άλλοι και προσδιορίζονται από την έκταση σωματικού και συναισθηματικού χώρου που επιτρέπεις μεταξύ του εαυτού σου και των άλλων.
Τα προσωπικά όρια σε βοηθούν να αποφασίσεις ποια είδη επικοινωνίας, συμπεριφοράς και συνδιαλλαγής είναι αποδεκτά για σένα.

Είδη προσωπικών ορίων
Σωματικά όρια. Τα σωματικά όρια παρέχουν ένα φράγμα μεταξύ του εαυτού σου και μιας απρόσκλητης εισβολής, όπως ένας επίδεσμος προστατεύει μια πληγή από τα βακτήρια. Τα σωματικά όρια αφορούν το σώμα, την αίσθηση του προσωπικού ζωτικού χώρου, την σεξουαλική προτίμηση και την ιδιωτικότητα. Αυτά τα όρια εκφράζονται μέσω των ρούχων, του καταφυγίου, της ανοχής στο θόρυβο, των λεκτικών οδηγιών και της γλώσσας του σώματος.
Ένας απλός τρόπος για να προσδιορίσουμε τα όριά μας σε σωματικό επίπεδο, είναι να ανοίξουμε τα χέρια μας σε έκταση. Ο κυκλικός χώρος που δημιουργείται γύρω από τον εαυτό μας, με διάμετρο την έκταση των χεριών μας, είναι ένας ασφαλής προσδιορισμός του προσωπικού μας χώρου.
Βέβαια τα όρια ποικίλουν από άτομο σε άτομο γιατί, η προσωπικότητα του καθενός, η ιστορία του, το σύστημα αξιών του και πολλά άλλα στοιχεία που ίσως δεν συνειδητοποιεί, παίζουν καθοριστικό ρόλο στο πόσο προσωπικό χώρο χρειάζεται για να νιώθει άνετα.
Παράδειγμα μια παραβίασης σωματικού ορίου είναι όταν κάποιος έρχεται πολύ κοντά σου για να σου μιλήσει. Η άμεση αντίδρασή σου είναι να κάνεις πίσω, προκειμένου να επαναφέρεις τον προσωπικό σου χώρο.
Κάνοντας αυτό, στέλνεις ένα μη-λεκτικό μήνυμα πως όταν αυτό το άτομο στέκεται τόσο κοντά σου, νιώθεις μια εισβολή στον προσωπικό σου χώρο. Αν το άτομο συνεχίσει να έρχεται κοντά, μπορείς να προστατέψεις το όριό σου λεκτικά, λέγοντάς του να σταματήσει να σε στριμώχνει.
Άλλα παραδείγματα παραβίασης σωματικών ορίων είναι:
● Να σε αγγίζουν χωρίς τη θέλησή σου ή με μη αποδεκτό τρόπο.
● Να ψάχνεις τα προσωπικά πράγματα του άλλου.
● Να μην επιτρέπεις στους άλλους τον προσωπικό τους χώρο π.χ. να μπαίνεις στο γραφείο ενός συναδέλφου χωρίς να χτυπήσεις την πόρτα.

Συναισθηματικά και διανοητικά όρια
Τα συναισθηματικά και διανοητικά όρια προστατεύουν την αίσθηση της αυτοεκτίμησης και την ικανότητα να διαχωρίζεις τα συναισθήματά σου από τα συναισθήματα των άλλων.
Όταν έχεις αδύναμα συναισθηματικά όρια, είναι σα να βρίσκεσαι στο κέντρο ενός τυφώνα χωρίς προστασία. Εκθέτεις τον εαυτό σου στην επιρροή των άλλων (στα λόγια, στις σκέψεις και στις πράξεις των άλλων) και καταλήγεις να νιώθεις πληγωμένος και κακοποιημένος.
Τα συναισθηματικά και διανοητικά όρια περιλαμβάνουν τις πεποιθήσεις, τις επιλογές, την αίσθηση υπευθυνότητας και την ικανότητά σου να έχεις οικειότητα με τους άλλους.

Παραδείγματα συναισθηματικών και διανοητικών παραβιάσεων:
· Να μην ξέρεις πώς να διαχωρίσεις τα συναισθήματά σου απ’ αυτά του συντρόφου σου και να επιτρέπεις στην διάθεσή του να υπαγορεύει τη χαρά σου ή τη λύπη σου (συνεξάρτηση).
· Να θυσιάζεις τα σχέδια, τα όνειρα και τους στόχους σου, προκειμένου να ευχαριστήσεις τους άλλους.
· Να μην παίρνεις την ευθύνη του εαυτού σου και να κατηγορείς τους άλλους για τα προβλήματά σου.
Προφανώς κανείς δεν θα ‘θελε να παραβιαστούν τα όριά του. Οπότε γιατί το επιτρέπουμε; Γιατί δεν επιβάλλουμε ή δεν υπερασπιζόμαστε τα όριά μας;

Ας δούμε μερικούς λόγους:
1. Φοβόμαστε την απόρριψη και τελικά την εγκατάλειψη.
2. Φοβόμαστε την αντιπαράθεση.
3. Από ενοχή.
4. Δεν έχουμε μάθει να έχουμε υγιή όρια.

Υγιή και μη υγιή όρια
Τα υγιή όρια είναι δυνατά αλλά και εύκαμπτα, ενθαρρύνοντας θετικές επιλογές. Τα μη υγιή όρια, είτε είναι πολύ άκαμπτα ή πολύ χαλαρά ή ανύπαρκτα και αυτό οφείλεται σε βλάβη που έχουν υποστεί από προηγούμενες εμπειρίες.
Ένας λόγος για τον οποίο κάποιοι άνθρωποι μπαίνουν συνεχώς σε κακές ή κακοποιητικές σχέσεις είναι ότι τα όρια τους έχουν υποστεί βλάβη και χρειάζονται αποκατάσταση.

Ενδείξεις υγιών ορίων:
● Έχεις υψηλή αυτοεκτίμηση και αυτοσεβασμό.
● Μοιράζεσαι σταδιακά τις προσωπικές πληροφορίες σε μια αμοιβαία σχέση μοιράσματος και εμπιστοσύνης.
● Προστατεύεις το ζωτικό σου χώρο (σωματικό και συναισθηματικό) από παραβιάσεις.
● Έχεις ισότιμες συνεργασίες όπου η ευθύνη και η ισχύς είναι μοιρασμένες.
● Είσαι αποφασιστικός. Λες ΝΑΙ ή ΟΧΙ με σιγουριά και ειλικρίνεια και είσαι εντάξει όταν οι άλλοι σου λένε ΟΧΙ. Μπορείς άνετα να λες ΟΧΙ όταν κάτι δεν σου ταιριάζει
● Διαχωρίζεις τις ανάγκες, τις σκέψεις, τα συναισθήματα και τις επιθυμίες σου απ’ αυτές των άλλων. Αναγνωρίζεις ότι τα όριά σου και οι ανάγκες σου είναι διαφορετικές από των άλλων.
● Ενθαρρύνεις τον εαυτό σου να κάνει υγιείς επιλογές και αναλαμβάνεις την ευθύνη για τον εαυτό σου και για όλα όσα σε αφορούν.
● Τιμάς τις προσωπικές σου αξίες και πεποιθήσεις, ακόμη κι αν αυτό δεν αρέσει στους άλλους.
● Σέβεσαι τον προσωπικό χώρο των άλλων και τα προσωπικά τους αντικείμενα και τους μιλάς με σεβασμό.
● Περιμένεις να αποκτήσεις οικειότητα με έναν άνθρωπο πριν τον πλησιάσεις σωματικά και αγγίζεις σεξουαλικά κάποιον μόνο με τη συγκατάθεσή του.
● Ενημερώνεις τους άλλους όταν έχουν παραβιάσει το όριό σου.

Ενδείξεις μη υγιών ορίων:
● Μοιράζεσαι πολλά προσωπικά σου στοιχεία πολύ γρήγορα ή κλείνεις τον εαυτό σου και δεν εκφράζεις τις ανάγκες και τα θέλω σου.
● Νιώθεις υπεύθυνος για την ευτυχία των άλλων.
● Δεν μπορείς να πεις ΟΧΙ, γιατί φοβάσαι την απόρριψη ή την εγκατάλειψη.
● Έχεις αδύναμη αίσθηση της δικής σου ταυτότητας. Το πώς νιώθεις για τον εαυτό εξαρτάται από το πως σε αντιμετωπίζουν οι άλλοι.
● Αποδυναμώνεσαι. Επιτρέπεις στους άλλους να παίρνουν αποφάσεις για σένα, οπότε νιώθεις αδύναμος και δεν παίρνεις την ευθύνη της ζωής σου.
● Πας ενάντια στις προσωπικές σου αξίες ή πεποιθήσεις για να ευχαριστήσεις κάποιον άλλο.
● Παίρνεις ευθύνη για πράγματα που δεν σε αφορούν.
● Ψάχνεις τα προσωπικά αντικείμενα των άλλων ή παραβιάζεις τον προσωπικό ζωτικό τους χώρο.
● Λειτουργείς πολύ παρορμητικά με τους άλλους (φιλικά ή σεξουαλικά) χωρίς να έχεις πρώτα αποκτήσει οικειότητα μαζί τους.
● Στέκεσαι πολύ κοντά στους άλλους ή τους αγγίζεις χωρίς τη συγκατάθεσή τους.
● Βρίζεις, χλευάζεις ή εξευτελίζεις τους άλλους ή επιτρέπεις στους άλλους να κάνουν αυτά σε σένα.
● Δεν μπορείς να προστατέψεις τον ζωτικό σου χώρο.

Κοινωνίες Μπαταριών

Ζούμε σε μία κατασκευασμένη κοινωνία ως μπαταρίες, τροφοδοτώντας την σε όλα τα επίπεδα!
Πως όμως;
Το κυριότερο είναι χωρίς να το γνωρίζουμε, αφού δεν μας άφησαν να έχουμε πρόσβαση στη γνώση από την αρχή, ο λόγος είναι απλός ! Αρπαγή της Ενέργείας μας, φυσικά με την συγκατάθεση μας, δίνοντας μας μικρές απολαύσεις, κάνοντας την φυλακή μας όσο πιο όμορφη γίνεται, με όμορφα τοπία, πληθώρα πλασμάτων, πληθώρα συναισθημάτων, μπάλα, κόμματα, πιστεύω, και άλλα πολλά, που για να το καταλάβεις πρέπει να ξυπνήσεις τον παρατηρητή για να δεις τι δεν κολλά! Σιγά μην τον ξυπνήσεις!
Όλα αυτά με απόλυτη άγνοια και χωρίς κανένα ενδιαφέρων να το αλλάξουμε αφού «περνάμε καλά μωρέ» και όπως είπα και πριν με την συγκατάθεση μας και βεβαία με απόλυτο φόβο μην τα χάσουμε!
Ένας από τους τρόπους που τροφοδοτεί και ελέγχεται από την «μπαταρία» είναι ο καταναλωτισμός. Όλα άρχισαν μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο όταν οι οικονομίες και περισσότερο ο δυτικός πολιτισμός, θέλανε να διατηρήσουν την σταθερότητα σε συνδυασμό με την πληθώρα των φυσικών πόρων και βέβαια την πλήρη εκμετάλλευση τους.. Πως θα γινόταν αυτό και το κυριότερο με τέτοιο τρόπο ώστε να ελέγχουν άμεσα οι μάζες; Με τον καταναλωτισμό και την υποτιθέμενη, ελεγχόμενη σαφέστατα, ανάπτυξη, παράγοντας υλικά αγαθά απόλυτος άχρηστα και συμβάλλοντας στην «κενό-ποίηση του ανθρώπου» αλλά και την ανάπτυξη που νομίζει ότι συμβάλει!
Για να νιώσουμε καλά εσωτερικά, τα ελεγχόμενα Media προτείνουν το“shopping therapy” όπου ο καταιγισμός των διαφημίσεων για αγαθά που δεν χρειαζόμαστε βεβαία είναι ανελέητος! Δημιουργώντας πρώτα όμως ένα σωστό έδαφος, η μάλλον αδειάζοντας εσωτερικά τον άνθρωπο με την τακτική «πρόβλημα-λύση-αποτέλεσμαα». αφού όντας κενός πλέον δεν μπορεί να αντιληφτεί το κακό που τον βρήκε και γεμίζει με αντικείμενα την ζωή του!

Το «κακό» δεν λέει να σταματήσει αφού πλέον δημιουργεί και ένα είδος εξάρτησης μαζί τους, σε βαθμό που αν δεν το κάνει για μεγάλο διάστημα αρχίζει η εσωτερική κατάπτωση!
Άχρηστα μπιχλιμπίδια που τους δίνει τόση σημασία ώστε αν πάθουν κάτι γίνεται έξαλλος, στενοχωριέται, τσακώνεται, χαλάει σχέσεις κλπ κλπ. Με λίγα λόγια χάσιμο ενεργείας για το τίποτα και βεβαία δίνοντας την σε αυτούς που πρέπει ή απλά χάνοντας την ώστε όταν πραγματικά την χρειαστεί να μην έχει απομείνει τίποτα παρά μόνο κάτι ψηλά.
Προσπαθεί να τα γεμίσει το κενό που του δημιούργησαν με τον πιο εύκολο και άμεσο τρόπο και βέβαια να μην έχει παράπονο κανένας. Ούτε οι Ποιμενάρχες ούτε τα πρόβατα!
Μία πολύ καλή τεχνική σε Ένα καλά οργανωμένο σχέδιο να κρατήσουν πάση θυσία το πρόβατο όσο πιο ευχαρίστα γίνεται στην πολύτιμη φυλακή του που δεν θέλει να αποχωριστεί ακόμα και μετά θάνατον!

Oι ακατάλληλοι ηγέτες

“Τρία πράγματα πρέπει να θυμάται κανείς όταν βρίσκεται στην εξουσία: Ότι κυβερνάει ανθρώπους, ότι πρέπει να διαχειρίζεται την εξουσία σύμφωνα με το νόμο και ότι δεν θα κυβερνάει αιώνια”.
Χθες έπεσα τυχαία πάνω σε αυτά τα λόγια που ανήκουν σε ένα τραγικό ποιητή της αρχαιότητας. Αστείο και τραγικό ειδικά για την εποχή που διανύουμε και για τον τρόπο που ασκούν την εξουσία οι κυβερνώντες.
Ηγέτες που ξεχνούν ότι κυβερνούν ανθρώπους και νομίζουν ότι είμαστε απλά νούμερα στατιστικής στα τεφτέρια τους. Ηγέτες που διαλύουν συγκεντρώσεις με σπρέι πιπεριού και μάνικες νερού. Ενέργειες έξω από κάθε νόμο και αλλού έξω από κάθε λογική. Αποφασίζουν και διατάζουν. Αλλού περνάνε αποφάσεις σε ένα βράδυ και αλλού στους άτυχους λαούς δίνουν εντολές να πέσουν βόμβες ακόμα και σε νηπιαγωγεία. Και όλα αυτά τα «Υπερεγώ» που νομίζουν ότι θα ζουν και θα κυβερνούν αιώνια. Όλη αυτή η απουσία θνητότητας από τις πράξεις τους, τους κάνει ακόμα πιο αντιπαθείς.
Πάντα έτσι ήταν. Πάντα μας κυβερνούσαν οι ακατάλληλοι και πάντα η ευθύνη βάραινε τους ώμους μας. Σχεδόν δεχτήκαμε αυτή την βεβαιότητα σαν κομμάτι της ύπαρξη μας. Γεννιέσαι, ζεις, πεθαίνεις και συνεχίζει αιώνια να σε κυβερνάει ο ακατάλληλος. Σχεδόν το είχαμε ξεχάσει. Όμως στα χρόνια του ίντερνετ ο καθημερινός βομβαρδισμός εικόνας και πληροφορίας από όλα τα σημεία του πλανήτη το υπενθυμίζει συνέχεια: Ζεις σε ένα κόσμο που τα ηνία κρατούν οι ακατάλληλοι. Και στις περισσότερες των περιπτώσεων η επιλογή του ηγέτη βαραίνει εσένα τον ίδιο. Σε μια εποχή που τα πάντα φαίνονται να αλλάζουν και να εξελίσσονται μια από τις μοναδικές σταθερές μέσα στο χρόνο παραμένει ο ακατάλληλος ηγέτης.
Ένα πρόσωπο που ξεχνάει ότι κυβερνάει ανθρώπους, που θα έκανε και την πιο χοντρή παρανομία για να σώσει το τομάρι το δικό του και των συγγενών του, που νομίζει ότι θα είναι για πάντα στην εξουσία. Αλλά ποιος ηγέτης νοιάζεται για αυτά που λένε οι ποιητές;

Ο Αγάθων ήταν ένας τραγικός ποιητής. Γεννήθηκε μεταξύ του 448 και 446 π.κ.ε. στην Αθήνα και πέθανε γύρω στο 400 στην Πέλλα της Μακεδονίας. Οι χρονολο­γίες της ζωής του είναι αβέβαιες, επειδή συνά­γονται μόνο από περιγραφές της εποχής του (του Πλάτωνα και του Αριστοφάνη). Νέος ακό­μη ο Αγάθων σύχναζε, ως εξαιρετικά προικισμένος μαθητής, στους κύκλους των σοφιστών (Πρωτα­γόρα, Πρόδικου, Ιππία, Γοργία)• ήταν φίλος του Παυσανία και είχε γνωριμία με τον Σωκράτη.
Στα Λήναια του 416 π.κ.ε. κέρδισε την πρώτη του νίκη σε τραγικό αγώνα• η νίκη αυτή υπήρξε ύστερα η αφορμή για μια γιορτή στο σπίτι του, που έμεινε περίφημη χάρη στο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα. Κάπου μεταξύ του 411 και του 408 ο Αγάθων πήγε, όπως πριν από αυτόν ο Ευριπίδης, στην αυλή του βασιλιά Αρχέλαου στην Πέλλα της Μακεδονίας, όπου και πέθανε μεταξύ 405 και 400.

Η γενιά των φρούτων-X

Πολλές φορές έχουμε πληροφορηθεί από τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας για την επιστήμη, κυρίως για την εξέλιξή της, αλλά και για τα επιτεύγματα που προσπαθούν να μας προβάλλουν, ένα από τα οποία είναι και τα μεταλλαγμένα τρόφιμα. Αν αφήσουμε τη σκέψη μας να γυρίσει αρκετά χρόνια πριν, θα θυμηθούμε πως οι πρόγονοί μας τρέφονταν σωστά, άρα ζούσαν περισσότερο και καλύτερα, αλλά το κυριότερο, δεν είχαν να αντιμετωπίσουν τόσους νέους «εχθρούς», όπως στην εποχή μας, που νέες ασθένειες προκύπτουν συνεχώς. Επομένως, η διατροφή και συνήθειές τους είχαν πολύ μεγάλη, τη μέγιστη θα λέγαμε, σημασία για την ποιότητα στη ζωή σου.
Είναι προφανές ότι τα μεταλλαγμένα τρόφιμα ελλοχεύουν κινδύνους για κάθε είδος έμβιας ζωής και δεν μας ενημερώνουν εκ των προτέρων γι’ αυτούς, παρά μας αποκρύπτουν μέρος της αλήθειας. Πιο συγκεκριμένα, πολλοί άνθρωποι, εάν ερωτηθούν, θα παρατηρήσουμε ότι απαντούν πως τα γενετικά τροποποιημένα τρόφιμα χρησιμοποιούνται στις γεωργικές καλλιέργειες για καλύτερης ποιότητας προϊόντα και πιο ανθεκτικά. Προσπερνούν όμως το γεγονός ότι αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει και αρνητικά. Αρκετοί επίσης, έχουν στο μυαλό τους αυτήν την έννοια αρνητικά διαμορφωμένη, χωρίς όμως να γνωρίζουν τους ενδεχόμενους κινδύνους.
Οι νέοι αυτοί οι οργανισμοί που δημιουργούνται απ’ τα γονίδια που τους εμφυτεύουν οι επιστήμονες στα εργαστήρια, αποκτούν αντοχή σε ζιζανιοκτόνα. Αυτό δεν είναι μονόπλευρα αρνητικό, αν όμως αντιστρέψουμε τους όρους, η ανθεκτικότητα αυτή απαιτεί αυξημένη χρήση τους, που αυτό είναι επικίνδυνο για το περιβάλλον. Επιπλέον, απειλή για το περιβάλλον είναι και το γεγονός ότι με διαδικασίες «αντιγραφής» των φυσικών νόμων, καταργούνται οι φυσικοί φραγμοί που έχουν δημιουργηθεί μεταξύ των ειδών, ενώ αλλοιώνεται η βιοποικιλότητα και η ποικιλομορφία που το διέπουν.
Περισσότερες όμως απ’ όσες μπορούμε να φανταστούμε είναι οι συνέπειες της γενετικής ρύπανσης. Υπάρχει το ενδεχόμενο να παραγκωνιστούν φυσικά συγγενικά είδη, ενώ η ανεξέλεγκτη και μη τεκμηριωμένη δράση τους μπορεί να προκαλέσει την εμφάνιση νέων αλλεργιών και ασθενειών που δεν έχουμε καν φανταστεί, άρα προφανώς δε θα είμαστε και ετοιμοπόλεμοι ώστε να τις αντιμετωπίσουμε.

Η επιστημονική έρευνα «παράγει» νέες ποικιλίες με ξεχωριστές και εντυπωσιακές ιδιότητες. Στο δημοφιλές κόμικ X-MEN κάποια στιγμή ορισμένοι άνθρωποι μεταλλάχθηκαν αποκτώντας μοναδικές ικανότητες. Το ίδιο συμβαίνει και με διάφορα φρούτα που οι επιστήμονες μεταλλάσσουν δημιουργώντας νέες απίστευτες ποικιλίες. Ας δούμε ορισμένα από τα φρούτα-Χ…

Η σωτήρια μπανάνα. Ξεκινούν οι δοκιμές μιας γενετικά τροποποιημένης μπανάνας που δημιούργησαν ερευνητές στην Αυστραλία. Η μπανάνα αυτή έχει αυξημένα επίπεδα σιδήρου και βιταμίνης Α και στόχος είναι να βοηθήσει όσο το δυνατόν περισσότερο στη μείωση της βρεφικής θνησιμότητας αλλά και της απώλειας της όρασης σε μικρά παιδιά οι οποίες οφείλονται στην έλλειψη διατροφής πλούσιας σε θρεπτικά συστατικά.
Τη γενετικά τροποποιημένη μπανάνα ανέπτυξαν ερευνητές του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Queensland στο Μπρίσμπεϊν έπειτα από προσπάθειες εννέα ετών. Η μπανάνα περιέχει αυξημένα επίπεδα της αντιοξειδωτικής ουσίας βήτα-καροτίνης (την οποία ο οργανισμός μετατρέπει σε βιταμίνη Α) η οποία, μεταξύ άλλων, αποτρέπει τις βλάβες που προκαλούν οι ελεύθερες ρίζες και προστατεύει τα μάτια.

Η «ζαχαρένια» ντομάτα. Καλλιεργητές στην Ισπανία δημιούργησαν για λογαριασμό της μεγάλης εταιρείας λιανικής πώλησης τροφίμων Τesco μια ντομάτα η οποία, όπως υποστηρίζουν, είναι τόσο γλυκιά όσο ένα ροδάκινο. Η ντομάτα-ζάχαρη είναι το αποτέλεσμα προσπαθειών δύο ετών και διασταύρωσης 3.000 διαφορετικών ποικιλιών ντομάτας. Και η υπεροχή της δεν είναι μόνο γευστική, σύμφωνα με τους δημιουργούς της.
Η… μελένια τομάτα, που είναι μικρή όσο ένα τοματάκι τσέρι, είναι άκρως υγιεινή: μια χούφτα από τα νέα ντοματάκια μπορεί να προσφέρει περίπου το 50% της ημερήσιας συνιστώμενης δόσης πρόσληψης βιταμίνης C, ενώ παρέχει επίσης μεγάλες δόσεις του αντιοξειδωτικού λυκοπένιο (πρόκειται για το χημικό που χαρίζει στην ντομάτα το κόκκινο χρώμα της). Όπως ανέφερε εκπρόσωπος της Τesco, τα νέα ντοματάκια ελπίζεται ότι θα είναι ελκυστικά στα μικρά παιδιά τα οποία συχνά αρνούνται να φάνε ντομάτα λέγοντας ότι είναι ξινή.

Διαστημική κερασιά. Ένα κουκούτσι κερασιάς που ταξίδεψε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό και στη συνέχεια επέστρεψε στη Γη για να φυτρώσει και να αναπτυχθεί έχει καταπλήξει ειδικούς και μη αποδίδοντας, αν όχι καρπούς, τουλάχιστον άνθη πολύ νωρίτερα από τα άλλα φυτά του είδους του. Η «διαστημική» κερασιά φύεται σε έναν ναό κοντά στο Κιότο και άνθισε σχεδόν στον μισό χρόνο από ό,τι οι γήινες «ομόλογοί» της.
Οι επιστήμονες δεν είναι ακόμη σε θέση να γνωρίζουν την ακριβή αιτία που προκάλεσε αυτή την ταχεία ανάπτυξη δηλώνοντας ότι δεν έχουν ακόμη επαρκή στοιχεία. Ορισμένοι σχολιαστές έσπευσαν ωστόσο να επισημάνουν στον ξένο Τύπο ότι τα αποτελέσματα της Ιαπωνίας ενδέχεται να βοηθήσουν τα φιλόδοξα σχέδια της NASA – και όχι μόνο – για την καλλιέργεια φυτών στο Διάστημα προς βρώση αλλά και τέρψη των αστροναυτών.

Το «απόλυτο» καρπούζι. Διεθνής ομάδα ερευνητών κατάφερε να αποκωδικοποιήσει το γονιδίωμα του καρπουζιού. Η εξέλιξη είναι ιδιαίτερα σημαντική αφού, σύμφωνα με τους ειδικούς, ανοίγει ο δρόμος για την ανάπτυξη νέων ποικιλιών με πιο ζουμερά, πιο θρεπτικά, πιο γλυκά αλλά και πιο ανθεκτικά στις ασθένειες καρπούζια.
Την προσπάθεια της αποκωδικοποίησης έκανε ομάδα 60 επιστημόνων από τις ΗΠΑ, την Ευρώπη και την Κίνα. Οι ερευνητές μελέτησαν και συνέκριναν το γονιδίωμα 20 ειδών καρπουζιών και διαπίστωσαν ότι πολλά γονίδια που συνδέονται με την ανθεκτικότητα στις ασθένειες στα καρπούζια χάθηκαν κατά τη διαδικασία της «εξημέρωσης» του φρούτου. Όπως σημειώνουν, το καρπούζι έχει 23.440 γονίδια, περίπου όσα και ο άνθρωπος. Δημιούργησαν μάλιστα έναν χάρτη γονιδιακών παραλλαγών του καρπουζιού πρώτης γενεάς.
Έχοντας πλέον ολοκληρωμένο το γονιδίωμα του καρπουζιού οι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα γενετικά δεδομένα για να δημιουργήσουν νέες διασταυρώσεις οι οποίες θα οδηγήσουν τελικά σε καρπούζια που θα έχουν φυσικούς αμυντικούς μηχανισμούς απέναντι στις ασθένειες ενώ ταυτόχρονα θα είναι πιο εύγευστα και θρεπτικά. Είναι πιθανό μάλιστα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις τους, να υπάρξει επέμβαση στο χρώμα αλλά και στο μέγεθος των καρπουζιών.

Το τέλος των κουκουτσιών. Πολλές ερευνητικές ομάδες πειραματίζονται με φρούτα που περιέχουν κουκούτσια προσπαθώντας να τα… εξαφανίσουν. Η πιο πρόσφατη σχετική προσπάθεια έγινε από ομάδα ερευνητών από το Πανεπιστήμιο της Μπιχάρ, στην Ινδία, οι οποίοι επέφεραν βελτιώσεις σε μια ποικιλία μάνγκο με μικρό κουκούτσι. Σύμφωνα με τους ίδιους, ο καρπός της νέας ποικιλίας Sindhu ζυγίζει 200 γρ., είναι γλυκός και ζουμερός και η σάρκα του είναι λιγότερο ινώδης συγκριτικά με άλλα μάνγκο. Ο πυρήνας του καταλαμβάνει μόλις το 10% του όγκου του, σε σχέση με το 15%-30% των άλλων ποικιλιών.
Παράλληλα αμερικανοί ερευνητές αποφάσισαν να ασχοληθούν με τα πορτοκάλια και κατάφεραν να δημιουργήσουν μια νέα ποικιλία πορτοκαλιών στο εσωτερικό των οποίων δεν υπάρχουν κουκούτσια. Συνήθως τα πορτοκάλια έχουν 15-30 κουκούτσια, ωστόσο τα πορτοκάλια της νέας ποικιλίας διαθέτουν το πολύ 2-3 κουκούτσια. Το νέο είδος πορτοκαλιού, σύμφωνα με τους δημιουργούς του, θα προσελκύσει τους λάτρεις του ευρέως διαδεδομένου φρούτου.
Η νέα ποικιλία ονομάζεται KinnowLS και αναπτύχθηκε από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Τα πορτοκάλια της νέας ποικιλίας έχουν μέγεθος λίγο μεγαλύτερο από μανταρίνι και λεπτή λεία φλούδα ενώ, σύμφωνα με τους δημιουργούς τους, διαθέτουν πολύ γλυκιά γεύση.

Μας αρέσει να εξαπατούμε

Είναι κοινό μυστικό, αλλά όμως και πραγματικότητα πως, σε όλους τους ανθρώπους αρέσει να εξαπατούν τους άλλους και να «τη γλιτώνουν» –και φυσικά δεν αναφερόμαστε μόνο στις ερωτικές σχέσεις!
Οι ψυχολόγοι, έχουν από καιρό διαπιστώσει ότι, όταν κανείς δε δεχθεί συνέπειες για τις μη δόκιμες πράξεις του (επειδή δεν τον κατάλαβαν οι άλλοι), ακολουθεί ένας υπέροχος ενθουσιασμός! Αυτό αποτελεί γεγονός για όλους τους ανθρώπους και όχι για μερίδα αυτών.
Οι ερευνητές σήμερα δηλώνουν πως, αν και οι άνθρωποι πιστεύουν -κατά γενική ομολογία- ότι θα αισθάνονται ένοχοι αν κάνουν κάτι ανήθικο ή μη αποδεκτό, στην πραγματικότητα όταν κάτι τέτοιο συμβεί, το διασκεδάζουν!

«Σε μεγάλο βαθμό, αυτό το συναίσθημα έχει να κάνει με το πόσο πολύ πιο έξυπνοι από τους άλλους νοιώθουν οι άνθρωποι», λέει η Nicole Ruedy, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης από το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον. «Η ιδέα ότι έχουν βρει έναν τρόπο για να εξαπατήσουν επιτυχώς τους άλλους, δίνει μια αίσθηση ολοκλήρωσης.»

Αυτό έρχεται σε αντίθεση με κάποιες άλλες μελέτες που λένε ότι, οι ανέντιμες πράξεις και οι εκ προθέσεως εξαπατήσεις, κάνουν τους ανθρώπους να νοιώθουν ένοχοι και χειρότερα για τον εαυτό τους.
Όμως, γιατί να υπάρχει αυτή η διαφορά ανάμεσα στις έρευνες; Η Ruedy και οι συνεργάτες της, εξέτασαν τις άμεσες συνέπειες της εξαπάτησης, οπότε είναι πολύ πιθανό, η έξαψη αυτή να είναι βραχύβια και οι «απατεώνες» να μετανιώνουν εν τέλει αργότερα. Υπάρχει, επίσης, το γεγονός ότι κοινωνικά, δεν είναι αποδεκτό να παραδέχεται κανείς ότι αισθάνεται καλά με την εκ προθέσεως παράκαμψη των κανόνων προς όφελός του.
«Υπάρχει ναι μεν αυτή η άμεση ώθηση, αλλά δε γνωρίζουμε ποια είναι η μακροπρόθεσμη συναισθηματική αντίδρασή τους, όταν καλούνται να προβληματιστούν σχετικά με τη συμπεριφορά τους», σημειώνει η Ruedy.
Εντούτοις, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι, η αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, έχει ενισχύσει τις ανταμοιβές που προέρχονται με τη χρήση πλάγιων μέσων, γεγονός που αποβαίνει σε βάρος άλλων και απαιτεί ανήθικες ενέργειες.
Ωστόσο, προτού κανείς απελπιστεί από την ανήθικη κοινωνία όπου ζει, είναι σημαντικό να γνωρίζει πως, οι περισσότεροι άνθρωποι δε φαίνεται να είναι πραγματικά θιγμένοι από την εξαπάτηση!
Άλλωστε η σοβαρότητα της απάτης, όπως και όλα τα πράγματα στη ζωή, έχει να κάνει και με την οπτική γωνία που το βλέπει κάποιος. Αν πεις, για παράδειγμα, ότι δεν πληρώνεις τους φόρους σου γιατί το κράτος σε έχει κατακλέψει και δεν του ξαναδίνεις χρήματα, πιστεύεις ότι διαπράττεις βέβαια αδίκημα, αλλά όχι τόσο σοβαρό. Αν όμως σκεφτείς ότι τα χρήματα που θα έδινες θα χρησιμοποιούνταν για φάρμακα, νοσήλια παιδιών, την πυρόσβεση, την παιδεία κλπ, τότε μάλλον παίρνει άλλη αξία η απάτη!

Το ωραίο να λέγεται

Πόσο περίεργο είναι, που αντί να θαυμάζουμε το ωραίο, το φθονούμε.
Κάθε φορά που κάποιος εντυπωσιάζει, αποκτά και έναν εχθρό. Για να είναι δημοφιλής κανείς πρέπει να είναι μέτριος. Την μετριότητα τη δέχονται οι περισσότεροι άνθρωποι, με την «τελειότητα» αντιμετωπίζουν ένα θέμα. Κάποτε, ο ψυχιάτρος Ενρίκε Ρόχας, είχε πει πως «όσοι νιώθουν ότι αποτελούν αντικείμενο του φθόνου συναδέλφων, συμμαθητών, γειτόνων, φίλων, ακόμα και συγγενών, πρέπει να ξέρουν πως το πιο σημαντικό είναι να προφυλάσσονται, να μην εκτίθενται σε καταστάσεις που προκαλούν και οξύνουν αυτό το συναίσθημα».
Για το τόσο ανθρώπινο ελάττωμα του φθόνου, μια παραδοσιακή ιστορία αναφέρει πως μια φορά ένα φίδι άρχισε να κυνηγάει μια πυγολαμπίδα, σταματήστε και μίλησε στο φίδι:
-Μπορώ να σου κάνω μια ερώτηση;
-Δε συνηθίζω ν΄ακούω τα θηράματά μου, αλλά μια που θα σε καταβροχθίσω, μπορείς να ρωτήσεις…
-Ανήκω στην τροφική σου αλυσίδα;
-Όχι.
-Σου έκανα κανένα κακό;
-Τότε γιατί θέλεις να με σκοτώσεις;
Αφού σκέφτηκε λίγο, το φίδι απάντησε:
-Επειδή δεν αντέχω να σε βλέπω να λάμπεις.
Πόση αλήθεια κρύβει η παραπάνω ιστορία; Αντί να θαυμάσουμε το ξεχωριστό, το ζηλεύουμε; Δεν χαιρόμαστε με τα όμορφα πράγματα και τα επιτεύγματα των άλλων, αλλά προσπαθούμε να βρούμε τα ψεγάδια τους προκειμένου να τα απομυθοποιήσουμε. Γιατί απλά χωρίς αυτή την «λάμψη» μπορούμε να το δούμε καλύτερα και να το καταλάβουμε. Το ζητούμενο όμως δεν είναι να φέρουμε κάτι κοντά μας, βρίσκοντας τις ατέλειες του αλλά να ακολουθήσουμε την αντίστροφη διαδικασία.

Ακρυλαμίδιο Κίνδυνος καρκίνου

Ακρυλαμίδιο: Κίνδυνος καρκίνου από τις τηγανητές πατάτες. Η θερμότητα που χρησιμοποιείται κατά τη διάρκεια του μαγειρέματος μπορεί να οδηγήσει στον σχηματισμό λιγότερο ορισμένων ουσιών που κάνουν ζημιά στην υγεία. Μία τέτοια ουσία, είναι το ακρυλαμίδιο (ή ακρυλαμίδη) η οποία προκαλεί καρκίνο. Το 2002, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης στην Σουηδία, ανακάλυψαν με έκπληξη ότι μια καρκινογόνα ουσία, το ακρυλαμίδιο (ή ακρυλαμίδη) περιέχεται σε ορισμένα τρόφιμα.
Το ακρυλαμίδιο μπορεί να σχηματιστεί στα τρόφιμα κατά τη θερμική παρασκευή τους σε θερμοκρασίες που φτάνουν ή ξεπερνούν τους 120 βαθμούς Κελσίου, όπως για παράδειγμα στο τηγάνισμα και το ψήσιμο.
Ποιές τροφές περιέχουν ακρυλαμίδιο; Οι τηγανητές πατάτες, τα πατατάκια, τα μπισκότα, τα κράκερ, τα κριτσίνια, τα δημητριακά πρωινού, οι ψητές πατάτες, τα αρτοσκευάσματα και ο καφές βρέθηκαν αρχικά ότι περιέχουν ακρυλαμίδιο.
Περαιτέρω μελέτες έχουν εντοπίσει το ακρυλαμίδιο σε αποξηραμένα φρούτα, σε ψημένα λαχανικά, στις μαύρες ελιές και σε κάποιους ψημένους ξηρούς καρπούς. Οι προτηγανισμένες πατάτες μπορεί να βλάπτουν σοβαρά την υγεία, επειδή έχουν περισσότερες πιθανότητες να περιέχουν υψηλά επίπεδα καρκινογόνων χημικών ουσιών, υποστηρίζουν τώρα βρετανοί επιστήμονες.
Όπως εξηγούν στην «Επιθεώρηση Γεωργικής & Διατροφικής Χημείας (JAFC), οι προτηγανισμένες πατάτες κόβονται σε μικρά κομμάτια, τηγανίζονται εν μέρει και καταψύχονται, με μία διαδικασία που τους επιτρέπει να είναι τραγανές στο εξωτερικό αλλά ωμές στο εσωτερικό τους. Αυτό σημαίνει ότι δεν χρειάζονται πολλή ώρα για να μαγειρευτούν πριν σερβιριστούν, είτε στο σπίτι είτε συνηθέστερα σε ταχυφαγεία και εστιατόρια. Όμως η εργοστασιακή επεξεργασία τους μπορεί να επηρεάσει τις ποσότητες του ακρυλαμιδίου που παράγεται κατά το τηγάνισμά τους, σημειώνουν οι ερευνητές.
Μέχρι σήμερα δεν έχει ανιχνευθεί ακρυλαμίδιο στα τρόφιμα που έχουν βραστεί, ποσαριστεί ή μαγειρευτεί στον ατμό. Αυτό ίσως να εξηγείται από τη μέγιστη θερμοκρασία αυτών των τεχνικών μαγειρέματος, η οποία δεν ξεπερνά τους 100οC, καθώς και από την απουσία της αντίδρασης αμαύρωσης.

Η ακρυλαμίδη προκαλεί καρκίνο: Το ακρυλαμίδιο είναι μία δυνητικά καρκινογόνος ουσία και η δημιουργία του είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους οι ειδικοί συνιστούν σθεναρά να καταναλώνουμε με μέτρο και σε ειδικές περιστάσεις τηγανητά τρόφιμα.
«Η επεξεργασία συμπεριλαμβάνει επιλογή και ξεδιάλεγμα των πατατών, κόψιμο, λεύκανση, ενίσχυση των σακχάρων, στέγνωμα, τηγάνισμα και κατάψυξη», γράφουν ο δρ Ντόναλντ Σ. Μότραμ, ομότιμος καθηγητής Χημείας των Τροφίμων στο Πανεπιστήμιο του Ρήντινγκ, και οι συνεργάτες του. «Σε συνδυασμό με το τελικό μαγείρεμα, αυτό προσδίδει στις πατάτες το χρώμα, την υφή και την γεύση που αναμένουν οι καταναλωτές από τις τηγανητές πατάτες».
Και συνεχίζουν: «Το ακρυλαμίδιο σχηματίζεται εκ φύσεως κατά το μαγείρεμα πολλών διατροφικών προϊόντων. Ο σχηματισμός ακρυλαμιδίου στα προϊόντα τηγανητής πατάτας είναι αναπόφευκτος».
Ο σχηματισμός του ακρυλαμιδίου στα τρόφιμα προκαλείται ως αποτέλεσμα μιας αντίδρασης γνωστής ως αντίδραση Maillard, η οποία είναι μια χημική αντίδραση μεταξύ ενός αμινοξέος (δομικό συστατικών των πρωτεϊνών) και ενός σακχάρου, όπως είναι η γλυκόζη, η φρουκτόζη ή η λακτόζη. Απαιτείται θερμότητα για να ξεκινήσει η αντίδραση του μαγειρέματος που προκαλεί ένα χείμαρρο χημικών αλλαγών, οι οποίες τελικά οδηγούν στην «αμαύρωση» (δηλαδή την καστανή χροιά) του τροφίμου και τη δημιουργία μιας ποικιλίας συστατικών οσμής και γεύσης. Όλα αυτά τα συστατικά μαζί δίνουν τη χαρακτηριστική εμφάνιση και γεύση του μαγειρεμένου τροφίμου. Ένα από τα πιο κοινά παραδείγματα της αντίδρασης Maillard είναι το ψήσιμο του άσπρου ψωμιού για να δώσει το «καστανό» τοστ.

Επικίνδυνες οι προτηγανισμένες πατάτες: Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μοντέλο ηλεκτρονικού υπολογιστή για να μετρήσουν πως άλλαζαν τα επίπεδα του ακρυλαμιδίου, των αμινοξέων, των σακχάρων, του λίπους και άλλους ουσιών στα διάφορα στάδια της ετοιμασίας τηγανητών πατατών και τι συνέβαινε όταν άλλαζαν οι αναλογίες τους.
Έτσι κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι προτηγανισμένες πατάτες περιέχουν πάρα πολύ ακρυλαμίδιο, ενώ ο καλύτερος τρόπος για να μειωθεί είναι να ελαττωθεί η αναλογία φρουκτόζης και γλυκόζης στις πατάτες, αμέσως μετά το κόψιμό τους σε κομμάτια.
«Για να μειωθούν οι ποσότητες του ακρυλαμιδίου στις τηγανητές πατάτες, είναι σημαντικό να κατανοήσουμε την επίπτωση κάθε σταδίου της ετοιμασίας τους στον σχηματισμό ακρυλαμιδίου», επισημαίνουν οι ερευνητές στο άρθρο τους.