ΣΧΕΣΕΙΣ: EΛΕΥΘΕΡΙΑ ΄Η ΠΑΡΑΠΟΝΟ ;

«…Παράπονο, παράπονο, πώς οι άνθρωποι αγκιστρώνουν τους άλλους ανθρώπους με παράπονα, γιατί φέρεσαι έτσι ; Θα ήθελα να μου’ κανες αυτό, γιατί δεν μου το’ κανες, γιατί αυτό γιατί το άλλο. Πόση ανασφάλεια, χειραγώγηση και έλλειψη δείχνει το παράπονο , πού ακριβώς έχει παγιδευτεί ο άνθρωπος και δεν μπορεί να βγει ; πόσο λίγος αισθάνεται για να ζητάει συνεχώς με τη μορφή παραπόνων την εκπλήρωση κάποιου πράγματος ή συναισθήματος που ο άλλος του το αρνείται. Η μήπως όχι ή μήπως ασυνείδητα παραπονιέται για να μην δώσει ποτέ στον άλλον την γενναιοδωρία παραδοχής ότι είναι καλός, αυτάρκης γιατί τότε τι θα είναι ο ίδιος πώς θα ζήσει αν δεν ρουφήξει από τον άλλον την ενοχή της έλλειψης, της ατέλειας και όλα αυτά ασυνείδητα, υποβόσκοντας…. απ΄ έξω είμαι η μαμά σου, η δήλωση που τα λέει όλα σαν να λέμε οφείλεις πρέπει .. και άλλα συναφή ρήματα πνιγμού…»

Σχέσεις, όλα είναι σχέσεις, όλοι μιλούν για σχέσεις και ζητούν σχέση. Πώς τις εννοούν, πώς μπαίνουν σε αυτές, γιατί το κάνουν, το θέλουν το επιθυμούν, έχουν στοχαστεί πάνω σε αυτές, ή τις θεωρούν δεδομένες ; Νιώθουν το βάθος της συσχέτισης, το δούναι και λαβείν, ή μήπως αραδιάζουν λόγια και θεωρίες και στην πράξη είναι μόνοι γιατί μόνοι φτιάχνουν τις θεωρίες και περιμένουν πίσω από τα παρασκήνια να τις δουν να εκπληρώνονται. Ευχές είναι οι σχέσεις ή η πραγματικότητα της ζωής σε εξέλιξη ;
Έλεγχος ή σεβασμός, αγάπη ή φόβος, ψέμα ή ειλικρίνεια. Τι απ’ όλα ;
Όλα αυτά είναι πηγή αστείρευτης έμπνευσης ανά τoυς αιώνες και η βάση πολλών επαγγελμάτων που αντικείμενό τους είναι ο άνθρωπος και η σχέση.
Όμως πολλές φορές ξεχνάμε πως η βάση της ανθρώπινης ύπαρξης στον πλανήτη, προϋποθέτει και επιβεβαιώνει ότι ευρίσκεται είτε θέλει , είτε δεν θέλει σε σχέση με κάτι. Με τη Γη, με τον αέρα, με το Σύμπαν, με το Σώμα του , με τη Φύση και ναι και με τους άλλους ανθρώπους. Βασικά πράγματα, σχέση δεν έχω μόνο με το προφανές με τους άλλους, σχέση έχω και με όλα τα παραπάνω, το συνειδητοποιώ ; και αν όχι, πώς περιμένω να είμαι σε αρμονία με το περιβάλλον ; μήπως η αλήθεια είναι πως βρίσκομαι σε μια εγωκεντρική σχέση με εμένα στο κέντρο και όλο το Σύμπαν, συμπεριλαμβανομένων ενδεικτικά των ανωτέρω να γυρνούν γύρω από μένα. Οι ανάγκες μου, το χρήμα μου, το πρόβλημά μου, η αλήθεια μου, όλα τα Μου..Πώς αυτό εμπίπτει στην έννοια της σχέσης ή αλλιώς σεξ (όχι μην πάει το μυαλό σας στο σωματικό) ; Mήπως λέω ότι είμαι σε σχέση και στην ουσία είμαι μόνος μου ; Aναρωτιέμαι κάποια στιγμή, ότι δίπλα ο κόσμος ζει γελάει, δημιουργεί, αλλά και πεθαίνει, πονάει, αγκομαχάει, παλεύει για τα αυτονόητα. Ανοίγω τα μάτια, τα αυτιά και την καρδιά να έρθω σε επικοινωνία, ή συνέχεια ρωτάω : γιατί αυτό μου συμβαίνει, γιατί δεν με πήρες τηλέφωνο, γιατί δεν έχω λεφτά, γιατί αυτό γιατί εκείνο ..;
Kαι εν τέλει δεν είναι κακό να ρωτάς, μόνο γιατί ρωτάς τους άλλους να σου απαντήσουν στα δικά σου ερωτήματα και δεν ρωτάς απευθείας εσένα .
Γιατί ; E ; Γιατί η ζωή σου και εσύ είναι αυτό που είναι ; Toλμάς ή ξέρεις μόνο να παραπονιέσαι ; Γιατί αντί να κατηγορείς, απλά να ψάξεις να μάθεις, ή να αφουγκραστείς την απάντηση που δίνεις εσύ σε εσένα. Μήπως γιατί αμέσως μετά πρέπει να δεις τι να την κάνεις την απάντηση που θα πάρεις και αυτό είναι πολύ μα πολύ δύσκολο, ενώ αν ζητάς από τους άλλους βάζεις τους άλλους να δράσουν και αυτοί βέβαια μέσα από την εκπλήρωση ή μη θα πάρουν κάτι που αυτοί θέλουν, είτε την επιδοκιμασία σου και την αγάπη σου και έτσι θα νιώσουν χρήσιμοι αλλά στ΄ αλήθεια πιο φτωχοί αν έχουν εκχωρήσει δύναμη και ενέργεια να εκπληρώσουν κάποιου άλλου τα θέλω, και αν πάλι δεν το κάνουν και σου αρνηθούν , πάλι θα εκτονωθείς με το θυμό και την δικαιολογία ότι δεν σε βοήθησαν οπότε δεν μπορείς να κάνεις κάτι…
Αν όμως έχεις ειλικρινή σχέση με τον εαυτό σου και δεν φοβάσαι να δεις και να πεις για ποιο λόγο σου συμβαίνουν αυτά που σου συμβαίνουν τότε θα αναλάβεις και την ευθύνη για σένα και όταν όλοι το έχουν κάνει αυτό, τότε δεν θα υπάρχουν παράπονα μόνο υγιείς και αληθινές σχέσεις.