Ένα από τα βασικότερα ένστικτα του ανθρώπου είναι το αυτό του να ζήσει, το ονομαζόμενο ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ποια είναι όμως τα βαθύτερα νοήματα αυτού του ενστίκτου;
Το συγκεκριμένο ένστικτο αν θέλουμε να δώσουμε αρχικά κάποιον όρο είναι η δύναμη – τάση του ανθρώπου να ζήσει ή να δώσει ζωή παραβιάζοντας πολλές φορές νόμους, ήθη, έθιμα και όποιος άλλος παράγοντας βρεθεί στο πέρασμα του.
Με ενστικτώδες κίνητρα είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να υπερκεράσει τους φόβους του. Ταυτόχρονα όμως κάνοντας πράξη αυτά τα κίνητρα δείχνει το πραγματικό του Εγώ με μόνο αποτέλεσμα να επιβιώσει.
Σύμφωνα με τον Άγγλο φιλόσοφο Τόμας Χομπς (1588 – 1679) κάθε άνθρωπος δεν έχει άλλη επιλογή εκτός του να συσσωρεύει δύναμη για να διασφαλίζει την αυτοσυντήρησή του, εξ αιτίας του φόβου ότι εάν δεν το κάνει ο ίδιος, θα το κάνει κάποιος άλλος, και έτσι θα βρεθεί στο έλεος του άλλου.
Η φύση βέβαια έχει κάνει τους ανθρώπους ίσους ως προς τις ικανότητες του σώματος και του νου, διότι και ο πιο αδύναμος έχει τη δύναμη να σκοτώσει τον δυνατότερο, είτε με δόλο είτε συνασπιζόμενος με άλλους.
Οι διαφορές των ανθρώπων μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο διαμορφώνουν και διαφοροποιήσεις και στην δύναμη αυτών για επιβίωση αλλά και επιβολή της κυριαρχίας τους.
Από την άλλη μεριά όσο αυτό το ένστικτο αντικρούει σε νόμους της κοινωνίας θα συμφωνεί με τον Εγωισμό του ανθρώπου.
Με αυτόν τον τρόπο η ατομική ωφέλεια συμπίπτει με την ωφέλεια του συνόλου.
Ο αχαλίνωτος αυτός Εγωισμός του ανθρώπου πειθαρχεί κατά συνθήκες μόνο με την ανώτερη ρυθμιστική αρχή που πηγάζει από την φύση.
Πρέπει να αναφερθεί ότι η ηθική με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης δεν ταυτίζονται σε καμία περίπτωση.
Αν παραβιαστεί η αυτοσυντήρηση του ανθρώπου και χτυπηθεί σε βαθύτατο βαθμό το Εγώ του, σύμφωνα με την δύναμη του μπορεί να κάνει πράξεις ανεξάρτητα αν είναι ηθικές ή όχι.
Στην ουσία ο φόβος για επιβίωση και ζωή είναι που κάνουν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να εμφανίζεται.
Οι εμπειρίες και οι δυσκολίες μέσα στην καθημερινότητα είναι τα εφόδια μας στην πορεία που θα ακολουθήσουμε.
Το συγκεκριμένο ένστικτο αν θέλουμε να δώσουμε αρχικά κάποιον όρο είναι η δύναμη – τάση του ανθρώπου να ζήσει ή να δώσει ζωή παραβιάζοντας πολλές φορές νόμους, ήθη, έθιμα και όποιος άλλος παράγοντας βρεθεί στο πέρασμα του.
Με ενστικτώδες κίνητρα είναι η προσπάθεια του ανθρώπου να υπερκεράσει τους φόβους του. Ταυτόχρονα όμως κάνοντας πράξη αυτά τα κίνητρα δείχνει το πραγματικό του Εγώ με μόνο αποτέλεσμα να επιβιώσει.
Σύμφωνα με τον Άγγλο φιλόσοφο Τόμας Χομπς (1588 – 1679) κάθε άνθρωπος δεν έχει άλλη επιλογή εκτός του να συσσωρεύει δύναμη για να διασφαλίζει την αυτοσυντήρησή του, εξ αιτίας του φόβου ότι εάν δεν το κάνει ο ίδιος, θα το κάνει κάποιος άλλος, και έτσι θα βρεθεί στο έλεος του άλλου.
Η φύση βέβαια έχει κάνει τους ανθρώπους ίσους ως προς τις ικανότητες του σώματος και του νου, διότι και ο πιο αδύναμος έχει τη δύναμη να σκοτώσει τον δυνατότερο, είτε με δόλο είτε συνασπιζόμενος με άλλους.
Οι διαφορές των ανθρώπων μέσα σε ένα κοινωνικό σύνολο διαμορφώνουν και διαφοροποιήσεις και στην δύναμη αυτών για επιβίωση αλλά και επιβολή της κυριαρχίας τους.
Από την άλλη μεριά όσο αυτό το ένστικτο αντικρούει σε νόμους της κοινωνίας θα συμφωνεί με τον Εγωισμό του ανθρώπου.
Με αυτόν τον τρόπο η ατομική ωφέλεια συμπίπτει με την ωφέλεια του συνόλου.
Ο αχαλίνωτος αυτός Εγωισμός του ανθρώπου πειθαρχεί κατά συνθήκες μόνο με την ανώτερη ρυθμιστική αρχή που πηγάζει από την φύση.
Πρέπει να αναφερθεί ότι η ηθική με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης δεν ταυτίζονται σε καμία περίπτωση.
Αν παραβιαστεί η αυτοσυντήρηση του ανθρώπου και χτυπηθεί σε βαθύτατο βαθμό το Εγώ του, σύμφωνα με την δύναμη του μπορεί να κάνει πράξεις ανεξάρτητα αν είναι ηθικές ή όχι.
Στην ουσία ο φόβος για επιβίωση και ζωή είναι που κάνουν το ένστικτο της αυτοσυντήρησης να εμφανίζεται.
Οι εμπειρίες και οι δυσκολίες μέσα στην καθημερινότητα είναι τα εφόδια μας στην πορεία που θα ακολουθήσουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου