O Σχηματισμός των λέξεων στην Αρχαία Ελληνική γλώσσα

Ι V . -νο

Το παλιό επίθημα -νο- διατηρείται στα Ελληνικά σε πολλές παραφυάδες, χωρίς γι' αυτό το λόγο να εξαπλώνεται κάπως:

1. Το απλό -(ᾰ)νο-

§ 316. Το -νο- σχηματίζει μόνο ως απονεκρωμένο ρηματικό επίθετο ακόμη μια μικρή ομάδα: δεινός 'φοβερός' (Όμ.) από το δει- 'φοβάμαι' (ἔδεισα δέδοικα), σεμνός 'αξιοσέβαστος' (από τους Ομηρικούς Ύμνους και εξής) από το σέβεσθαι 'τιμώ' κτλ.· πρβ. λατ. dig - nus 'άξιος' από το dec - et.

-ᾰνός: εμφανίζεται σε αρκετά ουσιαστικά και επίθετα, χωρίς να μπορούμε να μιλήσουμε για έναν τύπο.

ἱκανός 'αρκετός' (κλασ.) από το ἱκ- 'φτάνω', πρβ. ομ. ἱκ ά̄ νειν,

δρέπανον και δρεπάνη 'δρεπάνι' (Όμ.) από το δρέπειν 'αποκόπτω',

ἕδρανον 'κάθισμα' (κλασ.) = ἕδρα.

Σχετικά με το -δανός