Κοσμικά ρεύματα μέσα στα πάλσαρ μπορεί να κινούνται ταχύτερα από το φως

Αν και κανένα σώμα με μάζα δεν μπορεί να κινηθεί ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός, οι επιστήμονες τώρα πιστεύουν ότι ορισμένα παράξενα ρεύματα που κινούνται ταχύτερα και από το φως, μπορεί να είναι τα εργοστάσια παραγωγής για τα γρήγορα περιστρεφόμενα αστέρια.

Νέφη από φορτισμένα σωματίδια κινούνται κατά μήκος των μαγνητικών γραμμών του πεδίου ενός πάλσαρ (μπλε) και έτσι δημιουργούν μια δέσμη ακτίνων γάμμα σαν του φάρου (μωβ)

Η ιδέα μπορεί να ακούγεται αιρετική σε ένα από τα πιο βαθιά ριζωμένα δόγματα στη φυσική, η οποία αναφέρει ότι η ταχύτητα του φωτός είναι το απόλυτο όριο της ταχύτητας.

Αλλά η νέα πρόταση των φυσικών διαφεύγει από τον απόλυτο αυτό κανόνα από ένα "παραθυράκι", το οποίο ισχυρίζεται ότι εξαιρείται του ορίου της ταχύτητας μόνο ό,τι δεν έχει μάζα ή πληροφορία.

Στην περίπτωση αυτή, ένα ρεύμα ταχύτερο σε σχέση με το φως θα περάσει μέσα από ορισμένα περιστρεφόμενα γρήγορα αστέρια. Αυτό θα αναγκάσει κάποια θετικά φορτισμένα άτομα στο αστέρι να κινηθούν προς μία κατεύθυνση και τα αρνητικά προς την αντίθετη. Κάθε επιμέρους σωματίδιο θα κινηθεί πιο αργά από την ταχύτητα του φωτός, αλλά το κύμα της κίνησης θα διέρχεται από το αστέρι με ρυθμό ταχύτερο από την ταχύτητα του φωτός.

"Κανένας νόμος της φυσικής δεν καταργείται ή αλλάζει σε αυτήν την παραγωγή”, δήλωσε ο ερευνητής John Singleton του Εργαστηρίου Los Alamos. “Δεν είναι επιστημονική φαντασία, είναι πραγματικότητα."

Ο Singleton και ο συνάδελφός του Andrea Schmidt, του ίδιου Εργαστηρίου, προτείνει την διαδικασία αυτή για να εξηγήσει το πώς ορισμένα μυστηριώδη αστέρια, τα γνωστά πάλσαρ, λάμπουν. Αυτά τα αστέρια είναι πολύ πυκνά και περιστρέφονται απίστευτα γρήγορα, ενώ εκπέμπουν μια δέσμη φωτός σαν τον φάρο. Πώς ακριβώς το κάνουν αυτό τα πάλσαρ είναι ένα ανεξιχνίαστο μέχρι τώρα μυστήριο.

Οι δύο ερευνητές πιστεύουν ότι τα τα περιστρεφόμενα μαγνητικά πεδία του πάλσαρ δημιουργούν αυτό το ρεύμα, το οποίο ωθεί τα φορτισμένα σωματίδια μακριά σε διαφορετικές κατευθύνσεις, με αποτέλεσμα μια εστιασμένη εκπομπή δέσμης φωτός.

"Πιστεύουμε ότι μπορούμε να εξηγήσουμε όλα σχεδόν τα δεδομένα των παρατηρήσεων χρησιμοποιώντας αυτή τη μέθοδο," λέει ο Singleton.

Παρ ‘όλα αυτά, είναι μια ριζικά νέα ιδέα, έτσι ώστε αυτοί δεν περιμένουν όλοι να συμφωνήσουνε μαζί τους αμέσως.

"Είναι ουσιαστικά μια εντελώς νέα προσέγγιση για τα πάλσαρ, γι αυτό και θα πρέπει αρχικά να αντιμετωπιστεί με μεγάλη εχθρότητα μέχρι να συμφωνήσουν με αυτή," είπε ο Σίνγκλετον.

Οι Singleton και Schmidt παρουσίασαν την έρευνα τους στην 215η συνεδρίαση της Αμερικανικής Αστρονομικής Ένωσης στην Ουάσιγκτον.