Δευτέρα 13 Ιουλίου 2015

Οι φυλακές του μυαλού μας

Η φυλακή του καθενός μας έχει πολλές ποιότητες, πολλές αποχρώσεις αλλά η χειρότερη από όλες είναι η φυλακή του μυαλού μας. Εκεί που οι σκέψεις, μας περικυκλώνουν αδυσώπητα και μας κόβουν την ανάσα, μας στερούν το όνειρο…
 
Εκεί όπου ο φόβος και η ανασφάλεια πολλαπλασιάζονται με υπερβολική ταχύτητα…

Εκεί όπου η ζωή παίρνει σκοτεινά χρώματα και γεμίζει μαύρα σύννεφα απελπισίας…

Κι αναρωτιέμαι ποιος είναι αυτός που μας βάζει μέσα σ’ αυτή τη φυλακή; Είναι άραγε κάποιος έξω από εμάς ή εμείς οι ίδιοι φυλακίζουμε την ελευθερία μας μέσα στα πρέπει, τα γιατί, τα δεν μπορώ;
Μήπως εμείς οι ίδιοι επιλέγουμε να ζούμε τη δυστυχία και έχουμε κάνει το φόβο και τη ¨μη εμπιστοσύνη¨ σύντροφους πιστούς σε κάθε μας βήμα;

Μήπως εμείς οι ίδιοι ξεχάσαμε ακούμε το τραγούδι της καρδιάς μας και παραδοθήκαμε στο ανελέητο μουρμουρητό του μυαλού μας;

Και που βρίσκεται άραγε το κλειδί για την ελευθερία, τη λύτρωση;  Συνηθίζουμε να το ψάχνουμε στα πιο απίθανα μέρη. Πιστεύουμε ότι ίσως κάποιος άλλος κρατά το κλειδί της αποφυλάκισης μας. Όμως δεν βρίσκεται μακριά. Λίγα εκατοστά πιο κάτω από το κεφάλι μας βρίσκεται. Μέσα στην καρδιά μας. Εκεί που όλα γίνονται πολύχρωμα. Εκεί που δεν υπάρχουν σύνορα και κανόνες! 

Πόσοι από εμάς όμως είναι σε θέση να ζήσουν ¨επικίνδυνα¨ στις αχαρτογράφητες περιοχές της καρδιάς;
Πόσοι από εμάς μπορούν να επιλέξουν να ζουν χωρίς συμβόλαια και προϋποθέσεις;

Πόσοι από εμάς είναι έτοιμοι να εγκαταλείψουν τον έλεγχο και να αφεθούν, να παραδοθούν στη ζωή χωρίς πλαίσια;
 
Η απάντηση είναι μια: ΟΛΟΙ ΜΑΣ! 
Το μόνο που χρειάζεται είναι να κατανοήσουμε ότι η δυστυχία είναι επιλογή μας και τις περισσότερες φορές τη χρησιμοποιούμε για να τραβήξουμε την προσοχή των άλλων, να ¨ελέγξουμε¨, να δικαιολογήσουμε την έλλειψη θάρρους μας… 

Όμως αυτό που μοιάζει γνωστό και ασφαλές είναι και το πιο επικίνδυνο γιατί κάθε μέρα μας αποδυναμώνει ολοένα και περισσότερο, μας αποξενώνει από την καρδιά μας, μας κάνει να ξεχνάμε τι θα πει Αυτοαγάπη και Αυτοσεβασμός και μας οδηγεί στο να ζούμε μια νεκρή Ζωή

Καταλήγουμε να μισούμε τις ¨μέρες¨ μας, τις στιγμές μας, τους άλλους, τον εαυτό μας, να του στερούμε τις ανάσες του και σκοτώνουμε με την συμπεριφορά μας καθετί όμορφο που υπάρχει γύρω μας μόνο και μόνο για να επιβεβαιώσουμε ότι η μαυρίλα που κυριαρχεί στο μυαλό μας υπάρχει και γύρω μας.

Αν θέλει να δει κάποιος ροζ τους ελέφαντες αρκεί να βάλει ροζ γυαλιά.
Αν θέλει να δει τη ζωή μαύρη φορά μαύρα γυαλιά.
Αν θέλει να δει κάποιος τον εαυτό του, την Αλήθεια απλά ¨πετά¨ τα γυαλιά και αντικρίζει τη ΖΩΗ κατάματα…

Κι όμως είμαι ακόμα εδώ…
Έχω ζήσει την αδυναμία,
την έχω στραγγίξει από το ποτήρι μου γουλιά- γουλιά
την έχω αφήσει να κυλήσει στο αίμα μου
να ματώσει την καρδιά μου...

Έχω γνωρίσει τον πόνο
τον έχω αφήσει να με κυριεύσει,
να με κάνει να σκύψω το κεφάλι,
να κλάψω τόσο πολύ που να νομίζω ότι δεν έχω άλλα δάκρυα….

Έχω ζήσει την απώλεια
την εγκατάλειψη
το κενό βλέμμα
το δίχως όνειρα μέλλον
το τρέμουλο στο κορμί ουρλιάζοντας Γιατί;

Έχω γνωρίσει τον εγκλωβισμό
τους άδειους τοίχους,
το ταβάνι που έρχεται να σε πλακώσει
την χωρίς αέρα ανάσα…

Έχω ζήσει πως είναι να σέρνεσαι σε ένα ερειπωμένο τώρα
κοιτάζοντας ένα σκοτεινό μέλλον…

Κι όμως….
Είμαι ακόμα εδώ…
στο τώρα μου
με όνειρα
με απαιτήσεις από τη Ζωή
με τη δύναμη να μην κάνω πια
ούτε συμβάσεις ούτε εκπτώσεις στα θέλω μου,
στις ανάσες μου,
στη ζωή μου…

Γι' αυτό σου λέω “μη μασάς”, πάτα γερά…
ποια νομίζεις ότι είναι
η απόσταση της αδυναμίας από την δύναμη
ένα κλικ….
ένα τόσο δα μικρούλη κλικ…

Σταμάτα να πιστεύεις ότι δεν μπορείς
ότι δεν έχεις…
δεν αξίζεις…
ότι δεν…
και Άρπαξε τη Ζωή!!!!

Κάποια στιγμή θα το κάνεις έτσι ή αλλιώς…
όπως το έκανα εγώ…
όπως το έκαναν πολλοί από εμάς…
Απλά, Μην Χάνεις Χρόνο….

Η γνώση της απόγνωσης

1349666716_1-4Κατά τον Αριστοτέλη, στο παιχνίδι της ζωής υπάρχουν πάντα οι παίκτες, υπάρχουν και οι θεατές.
      
Όμως ανάμεσα σ’ αυτούς που, γενικά κι αόριστα, αποκαλούμε «θεατές» κυκλοφορεί και το τεράστιο ρεύμα εκείνων που, επιθυμώντας να «παίξουν», στήνουν μια μίμηση ζωής με τεχνητούς αλλά σαφείς κανόνες. Κανόνες που οι ίδιοι επινόησαν κι όχι κανόνες που η ζωντανή ζωή ξέβρασε μέσα από τις τρομερές και μεγαλειώδεις τρικυμίες της. Επειδή ντρέπονται να θεωρούνται απλοί θεατές και επειδή φοβούνται να δράσουν ως παίκτες, κατασκευάζουν ένα είδος ζωής από τις αντανακλάσεις της, στα μέτρα του και στις αντοχές τους, για να αφεθούν κατόπιν να πιστεύουν πως τούτη η σκηνοθεσία είναι ζωή αληθινή, επιβλητική και επίσημη.

Και δεν είναι δύσκολο να το πιστέψουν, ούτε να πείσουν. Γιατί τούτοι «οι δραστήριοι θεατές» είναι αμέτρητοι σε αριθμό. Είναι όπως η πλειοψηφία σε ψευδοδημοκρατίες: σίγουρη για τη θεμιτή δικαιοδοσία της. Θεμιτή βέβαια σύμφωνα με τα κριτήρια που οι ίδιοι καθιέρωσαν και κάτω από τα ιδεολογικά μέτρα που οι ίδιοι έκοψαν και έραψαν για μια πρόχειρη συνείδηση, για να συνεννοούνται με τους ομοίους τους και για τους κουτούς. Είναι δυνατοί κυρίως διότι είναι πολλοί και συνεννοούνται περίφημα όπως όλοι όσοι έχουν κοινά συμφέροντα και κοινούς φόβους.

Η κοινωνική σύμβαση είναι το θεσμικό τους αριστούργημα και τα «κατά συνθήκη ψεύδη» είναι ο ηθικός τους κώδικας. Όλη η γιγαντιαία και δύσκαμπτη μηχανή που ονομάζουμε «Κράτος», «Κοινωνία», ακόμα και «Λαός», τέτοια άτομα έχει για θεμελιωτές, θεσμοθέτες και στυλοβάτες. Και για να αναφερθεί σ’ αυτούς, ο Λέων Τολστόι περιγράφει έναν τυπικό τους εκπρόσωπο, τον υψηλόβαθμο κρατικό υπάλληλο Καρένιν, ως εξής: Όλα του τα χρόνια έζησε και δούλεψε σε υπηρεσιακούς κύκλους που έχουν να κάνουν μονάχα με τις αντανακλάσεις της ζωής…

Όμως η ζωή είναι τρομερή και επίφοβη. Είναι ωραία, αλλά πανάκριβη. Η αυθεντική αίσθηση σπαράζει. Το θεοσκότεινο ρέμα του αύριο καμιά εγγύηση δε χαρίζει. Δεν είναι παράλογο το δέος που μας γεννά η ζωή. Δεν είναι παράλογος ο φόβος του αγνώστου που υπόσχεται διάφορα, ευφροσύνη και κινδύνους, όταν αναζητούμε το πρόσωπό της. Είναι όμως παράλογη η παραποίηση που της κάνουμε, ο στρουθοκαμηλισμός που μας βάζει να περιφρονούμε την αλήθεια, υποκαθιστώντας τη με αληθοφάνειες που τη λερώνουν.

Η ανεπάρκεια και η ανημποριά είναι ανθρώπινες και σεβαστές, σαν την αναπηρία, όταν όμως δεν αγωνίζονται να επισημοποιήσουν την κατάστασή τους. Όταν δε χαλούν τον κόσμο, όταν δεν επιβάλλονται, όταν δεν ξεφωνίζουν να αναγνωριστούν ως γενναιότητα και ως υγεία. Όταν δεν εχθρεύονται και δεν πολεμούν την ακεραιότητα και το θάρρος.

Κανένας δειλός δεν έχει το κουράγιο να παραδεχθεί τη δειλία του. Από τη στιγμή που διαθέτεις ένα τέτοιο κουράγιο, παύεις αυτόματα να είσαι δειλός. Δεν υπάρχει δύναμη ανώτερη από εκείνη που παραδέχεται την αδυναμία της, και σοφία μεγαλύτερη απ’ αυτήν που παραδέχεται την αμάθειά της. Δεν υπάρχει σθένος σπουδαιότερο από το σθένος της ταπείνωσης, της τέλειας υποταγής. Υποταγή σε τι όμως; Μαθητεία σε ποιον;

Οι θεατές και οι υποτακτικοί της κοινωνίας διαθέτουν έπαρση. Οι υποτελείς των συστημάτων σκύβουν τη ράχη από εξουσιομανία, ταπεινώνονται από πονηριά. Είναι ελαστικοί σαν μαλάκια μπροστά στον ανώτερο και άκαμπτοι σαν πέτρα μπροστά στον κατώτερο. Η ζωή γι’ αυτούς έχει αντικατασταθεί από την ιεραρχία και τη σταδιοδρομία. Όσο επαχθής και αν είναι η σταδιοδρομία τους, όσο ψυχοφθόρες οι ίντριγκες και οι ασταμάτητοι υπολογισμοί, εκείνοι αποδέχονται και ενσωματώνουν τους νόμους της σύμβασης, τους κατανοούν πλήρως. Είναι σχετικά ευκολότερο να παρακολουθεί κανείς τη λογική τέτοιων νόμων. Άλλωστε, θεωρείται σωστός και σεβαστός όταν του τηρεί.

Η ζωή, όμως, δεν είναι παράλογη. Ακολουθεί μια εξαίσια σοφή λογική, που όμως δεν είναι προσυμφωνημένη. Πρέπει τίμια να την αναζητήσεις για να καταδεχτεί να σου αποκαλυφθεί. Τα κλειδιά της αλήθειας είναι ιδιαιτέρως ευαίσθητα στα ζητήματα εντιμότητας. Θέλουν να ψηλαφείς με πίστη τα ιερογλυφικά του αινίγματός της.

Η αλήθεια «ούτε φανερώνεται, ούτε κρύβεται», αντίθετα στέλνει σημάδια στα μάτια της ψυχής. Η ζωή είναι παράλογη μονάχα όταν τη συγκρίνουμε με εκείνο που συμφωνήσαμε να θεωρούμε «λογικό».

Η οδύνη, η αποτυχία, η αμαρτία σε κάνουν καλό μαθητή. Όπως, για να είσαι δάσκαλος, χρειάζονται κάποιες προϋποθέσεις, προϋποθέσεις χρειάζονται και για να είσαι καλός μαθητής. Μαθητής που μαθαίνει, και επειδή μαθαίνει, μεταμορφώνεται. Για να καρπίσει τους σπόρους το μέσα χώμα σου πρέπει να σκαφτεί. Τίποτα δε σκάβει βαθύτερα, τίποτα δεν ξεριζώνει σαν ζιζάνια τις ψευδαισθήσεις, τίποτα δε σε κάνει δεκτικότερο όσο ο πόνος και η συντριβή. Πρέπει να έχεις φτάσει στην απόγνωση για να γυρέψεις τη γνώση. Κι όπως παραδέχεται μεγάλος Ρώσος, ο Ντοστογιέφσκι, παλεύοντας κι αυτός με το θηρίο του εγωισμού στο υγρό Υπόγειο: Τα βάσανα είναι η μοναδική αιτία της συνείδησης.

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΛΕΥΘΕΡΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΑΘΗΝΑΙΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ ΙΣΟΚΡΑΤΗ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

IsokratisΑ) ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ : Οι γαρ κατ' εκεινον τον χρόνον την πόλιν διοικούντες κατεστήσαντο πολιτείαν ουκ ονόματι μεν τω κοινοτάτω και πραοτάτω προσαγορευομένην, επι δε των πράξεων ου τοιαύτην τοις εντυγχάνουσι φαινομένην, ουδ' 'η τουτον τον τρόπον επαίδευε τους πολίτας ωσθ' ηγεισθαι την μεν ακολασίαν δημοκρατίαν, την δε παρανομίαν ελευθερίαν, την δε παρρησίαν ισονομίαν, την δ' εξουσίαν του ταυτα ποιειν ευδαιμονίαν, αλλα μισούσα και κολάζουσα τους τοιούτους βελτίους και σωφρονεστέρους απαντας τους πολίτας εποίησεν.

ΑΠΟΔΟΣΗ : Διότι εκείνοι που διοικούσαν την πόλη τότε (ενν. στην εποχή του Σόλωνα και του Κλεισθένη), δεν δημιούργησαν ένα πολίτευμα το οποίο μόνο κατ' όνομα να θεωρείται το πιο φιλελεύθερο και το πιο πράο από όλα, ενώ στην πράξη να εμφανίζεται διαφορετικό σε όσους το ζουν· ούτε ένα πολίτευμα που να εκπαιδεύει τους πολίτες έτσι ώστε να θεωρούν δημοκρατία την ασυδοσία, ελευθερία την παρανομία, ισονομία την αναίδεια και ευδαιμονία την εξουσία του καθενός να κάνει ό,τι θέλει, αλλά ένα πολίτευμα το οποίο, δείχνοντας την απέχθειά του για όσους τα έκαναν αυτά και τιμωρώντας τους, έκανε όλους τους πολίτες καλύτερους και πιο μυαλωμένους.

Β) Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ :
 Α) Ο Ισοκράτης ήταν ένας από τους δέκα ρήτορες του αλεξανδρινού «Κανόνος» και από τους σπουδαιότερους ρητοδιδάσκαλους της κλασικής αρχαιότητας, που θεωρείται συγχρόνως ένας από τους παράγοντες που διαμόρφωσαν την πολιτική κατάσταση του καιρού του.Λίγο μεγαλύτερος από τον Πλάτωνα ο Ισοκράτης (436 π.Χ-338 π.Χ.) ήταν λογογράφος και ρητοροδιδάσκαλος, έζησε και έγραψε στο ίδιο πολιτισμικό και κοινωνικό πλαίσιο του Πελοποννησιακού πολέμου και την μεταβατική περίοδο από τον αποκαλούμενο χρυσό αιώνα στην περίοδο παρακμής της αθηναϊκής πόλης-κράτους. Η ανάμειξη του στα κοινά ήταν έμμεση, με τους λόγους του προσπάθησε να παρέμβει στην πολιτική της Αθήνας, εκφράζοντας πανελλήνιες ιδέες. Σώζονται 21 λόγοι του, 9 επιστολές και μερικά αποσπάσματα.Γόνος της πλούσιας οικογένειας ενός κατασκευαστή αυλών είχε την καλύτερη δυνατή εκπαίδευση και μαθήτευσε σε αρκετούς Σοφιστές, όπως και στον Σωκράτη. Η οικογένειά του έχασε τα χρήματά της στον πόλεμο και ο Ισοκράτης αντιμετώπισε το δίλημμα της διαβίωσης. Έγινε δικηγόρος,λογογράφος για τα δικαστήρια επί δέκα περίπου χρόνια. Κάποιοι από τους λόγους που έγραψε σώζονται.Επιθυμούσε απ' ό,τι φαίνεται να γίνει ρήτορας,αλλά στερείτο της απαραίτητης δυνατής φωνής και της σκηνικής παρουσίας που απαιτείτο για αυτή την τέχνη.Έτσι, αποφάσισε να γίνει διδάσκαλος της ρητορικής, γεγονός που του απέδωσε και φήμη και χρήματα.Ο Ισοκράτης πέθανε στην ηλικία των 98 χρόνων. Ο Ισοκράτης στον Πανηγυρικό του προσπαθεί να ενώσει τους Έλληνες υπό τη σκέπη της Αθηναϊκής ηγεμονίας που όμως τότε, μετά την Ανταλκίδειο Ειρήνη,παρήκμαζε στρατιωτικά. Έτσι στρέφεται στο χώρο του πολιτισμού, όπου η πόλη του είχε τα πρωτεία. Έτσι η ημετέρα παίδευση είναι η Αθηναϊκή και καλεί τους Έλληνες να ενωθούν υπό τη σκέπη της, κατ΄ αυτόν, πνευματικής τους μητέρας.Για λόγους εθνικους συμβουλεύει τον Φίλιππο να πάρει την ηγεμονία των Ελλήνων, να επιβάλει μεταξύ τους ομόνοια και να εκστρατεύσει προς την Ασία για να κατακτήσει τους βαρβάρους Περσες και τον πλούτο τους,με την αιτιολογια,για οσα δεινα ειχαν επιφερει οι περσες εναντιον των Ελληνων. Κάτι που φυσικά δεν έκανε τελικώς ο Φίλιππος αλλά ο υιός του Αλέξανδρος. Οι σκέψεις του Ισοκράτη θα συνοδεύσουν τον Αλέξανδρο μέχρι την Ινδία.

Β) Ο τέταρτος σε σειρά στους περίφημους αττικούς ρήτορες. Ήταν υιός του Θεοδώρου του αυλοποιού, και έτυχε καλής και επιμελημένης αγωγής και παιδείας. Φιλομαθής, μαθήτευσε σε ονομαστούς σοφιστές (Γοργίας, Τεισίας), γνώρισε ακόμη την διδασκαλία του Σωκράτη, δεν είχε όμως κλίση στη διαλεκτική, την οποία μάλιστα περιφρονούσε. Στην αρχή ξεκίνησε σαν λογογράφος, από την άσκησή του δε αυτή σώζονται 6 λόγοι (402 - 393 π.Χ.).Από φυσική δειλία και αδυναμία φωνής δεν έπαιρνε μέρος ούτε σε αγώνες, ούτε και σε δημόσιες συζητήσεις. Το 393 τον κάλεσε ο Κόνων στη Χίο, που μόλις είχε καταλάβει, για να του εμπιστευθεί μια πολιτική διοργάνωση δημοκρατικού τύπου. Το 390 ίδρυσε ρητορική σχολή, που το πρόγραμμά της αποτελούσε ο εναρκτήριος λόγος του κατά των σοφιστών, και με τον οποίο υποσχόταν να αναδείξει μαθητές όχι μόνο σοφούς και ρήτορες, αλλά και άνδρες ικανούς να εννοούν και να πράττουν.Το πρόγραμμα προσείλκυσε πολλούς μαθητές που φιλοδοξούσαν κυρίως να πολιτευθούν. Από την σχολή του Ισοκράτη βγήκαν διαπρεπείς ρήτορες (Ισαίος, Λυκούργος, Αισχίνης και Υπερείδης) αλλά και άλλοι μυήθηκαν στη ρητορική τέχνη, για να γίνουν δάσκαλοι των απανταχού Ελλήνων, γεγονός που δίκαια έκανε περήφανο τον Ισοκράτη, η φήμη του προσείλκυσε γύρω του ισχυρά πρόσωπα. Σχετίσθηκε με το βασιλέα της Κύπρου Ευαγόρα, τον Αρχίδαμο της Σπάρτης, το Φίλιππο της Μακεδονίας. Την αξία της διδασκαλίας του Ισοκράτη μαρτυρεί και το ότι οι μαθητές του κατέβαλλαν σαν δίδακτρα το μεγάλο ποσόν των χιλίων δραχμών.

Μερικοί από τους μαθητές του ήταν οικότροφοι του φιλοσόφου επί έτη, και όταν έφθανε η στιγμή να αποχωρισθούν το δάσκαλό τους, για να αναχωρήσουν για τις πόλεις τους και τις οικογένειές τους, έκλαιγαν. Στη σχολή του δεν δίδασκε μόνο την ευρυθμία και την περίτεχνη σύνθεση του λόγου, αλλά και πολιτικά. Γι' αυτό οι λόγοι του είναι υψηλοί, μεγαλόπρεποι και πανελλήνιου σημασία και ενδιαφέροντος. Ενώ για την εξωτερική πολιτική προέτρεπε την κατάκτηση των βαρβάρων λαών, για την εσωτερική, προτιμούσε τη δημοκρατία από την ολιγαρχία, επαινούσε τον Περικλή, όμως θαύμαζε τον Σόλωνα. Γαλήνιος, έκρινε με απάθεια τα πανελλήνια ζητήματα, δίχως να κακολογεί άλλες πόλεις, και συμβούλευε ομόνοια. Επειδή δεν αναμείχθηκε ενεργά στην πολιτική, δεν γνώρισε τις πικρίες του Δημοσθένη και του Υπερείδη, όμως οι συμφορές της πατρίδας τον κατέθλιβαν. Μη θέλοντας πια να τρώει, πέθανε από ασιτία, ύστερα από τη μάχη της Χαιρώνειας, και θάφτηκε με δημόσια έξοδα. Στον τάφο του τοποθετήθηκε σειρήνα σαν σύμβολο της ελκυστικής χάρης που είχε η φυσιογνωμία του και η προσωπικότητά του. Στήθηκε στον Ολύμπιο η προτομή του με επιγραφή, η οποία και σώζεται μέχρι σήμερα, αλλά και άλλες προτομές του φιλοτεχνήθηκαν. Οι λόγοι του Ισοκράτη διαπρέπουν σε λαμπρότητα και ευγένεια θεμάτων.

Μια τέλεια αλλά προβληματική σφαίρα

Ξέρουμε ότι είναι υπερκινητικό, ότι είναι αρνητικά φορτισμένο και ότι «κινεί» την ενέργεια του κόσμου μας. Τώρα μαθαίνουμε ότι το ηλεκτρόνιο είναι όπως όλα δείχνουν απολύτως στρογγυλό - σχεδόν το πρότυπο μιας τέλειας σφαίρας.

Η είδηση, η οποία ήρθε από τις ακριβέστερες μετρήσεις που έχουν γίνει μέχρι σήμερα, απογοήτευσε κάποιους επιστήμονες. Μια «ανωμαλία» στο σφαιρικό σχήμα του ηλεκτρονίου θα επιβεβαίωνε την ύπαρξη ορισμένων υποατομικών σωματιδίων και κάποιες νεότερες θεωρίες της Φυσικής ενώ ίσως μας έδινε απαντήσεις για την τύχη της αντιύλης.

Οι ειδικοί ωστόσο δεν το βάζουν κάτω. Θεωρούν ότι μελλοντικές, ακόμη πιο ακριβείς μετρήσεις, ίσως βάλουν τα πράγματα στη θέση τους.

Πιο τέλειο δεν γίνεται
Το πείραμα, το οποίο διενεργήθηκε από ερευνητές του Imperial College στο Λονδίνο και είναι το τελευταίο και πιο «βελτιωμένο» από μια μεγάλη σειρά ανάλογων εγχειρημάτων, ήταν κατηγορηματικό: το ηλεκτρόνιο είναι μια τέλεια σφαίρα με απόκλιση ένα σε ένα εκατομμύριο δισεκατομμύρια.

«Αν φανταστούμε ότι θα μπορούσαμε να μεγεθύνουμε το ηλεκτρόνιο, τόσο ώστε να αποκτήσει το μέγεθος του ηλιακού μας συστήματος, τότε θα ήταν σφαιρικό με απόκλιση μικρότερη από μια τρίχα των μαλλιών μας». Δήλωσε ο Εντουαρντ Χάιντς, φυσικός στο Imperial College και επικεφαλής της ομάδας των ερευνητών, στην ιστοσελίδα της επιθεώρησης «Nature» όπου και δημοσιεύεται η σχετική μελέτη.

Ηλεκτρόνιο και Καθιερωμένο Μοντέλο
Η τόση ενασχόληση των φυσικών με την τελειότητα της σφαίρας του ηλεκτρονίου δεν εμπίπτει στο πλαίσιο κάποιας επιστημονικής τελειομανίας. Το αν αυτό το υποατομικό σωματίδιο έχει απόλυτα σφαιρικό σχήμα ή όχι, έχει καθοριστική σημασία για ορισμένες σύγχρονες θεωρίες, οι οποίες έχουν στόχο να συμπληρώσουν τα κενά του Καθιερωμένου Μοντέλου, όπως η υπερσυμμετρία.

Με βάση τα όσα ξέρουμε από το Καθιερωμένο Μοντέλο της Φυσικής έχουμε μάθει να «βλέπουμε» το ηλεκτρόνιο σαν μια αρνητικά φορτισμένη σφαίρα που κινείται γύρω από τον πυρήνα του ατόμου. Το Καθιερωμένο Μοντέλο όμως αδυνατεί να εξηγήσει ορισμένα φαινόμενα του Σύμπαντος. Γι’ αυτό ορισμένες θεωρίες, όπως η υπερσυμμετρία, έχουν έλθει να συμπληρώσουν τα κενά, προσθέτοντας γύρω του ένα «νέφος» από θεωρητικά σωματίδια.

Η ύπαρξη όμως αυτών των σωματιδίων θα έπρεπε να αλλοιώνει την τέλεια στρογγυλότητα του ηλεκτρονίου: το σχήμα του αντί για απόλυτα σφαιρικό, θα έπρεπε να είναι ελαφρώς πεπλατυσμένο στους πόλους, όπως αυτό της Γης. «Αυτό που κάναμε εμείς ήταν να σχεδιάσουμε ένα πείραμα για να ελέγξουμε αυτό το ενδεχόμενο με ένα πολύ, πολύ υψηλό βαθμό ακριβείας» εξήγησε ο κ. Χάιντς.
Η αναζήτηση συνεχίζεται
Τα αποτελέσματα του πειράματος δεν εμφάνισαν ωστόσο καμία τέτοια ένδειξη, αφού δεν εντόπισαν σχεδόν ούτε ένα ψεγάδι στη σφαίρα του ηλεκτρονίου. Ο κ. Χάιντς τονίζει ότι αυτό δεν σημαίνει ότι θεωρίες όπως η υπερσυμμετρία καταρρίπτονται, το βέβαιο όμως είναι ότι δεν αποκτούν την πολυπόθητη επιβεβαίωσή τους. Τουλάχιστον όχι ακόμη!

Ο καθηγητής και η ομάδα του επεξεργάζονται την τελειοποίηση των μεθόδων τους και την επιστροφή τους με ένα νέο πείραμα δεκαπλάσιας ακρίβειας εντός της επόμενης πενταετίας. Ο απώτερος στόχος πάντως είναι μια ακρίβεια 100 φορές μεγαλύτερη από αυτή που προσφέρουν τα σύγχρονα μέσα.

«Αν εκατονταπλασιάζαμε την ακρίβεια και πάλι δεν βλέπαμε τίποτε, θα αποκλείαμε κατά κάποιον τρόπο όλες τις σύγχρονες θεωρίες» δήλωσε ο Φυσικός. «Οι θεωρητικοί όμως είναι πολύ δημιουργικοί και το πιθανότερο είναι ότι θα επινοούσαν μοντέλα, όπου η απόκλιση από το σφαιρικό σχήμα θα ήταν ακόμη μικρότερη».

Για όσους δεν ξέρουν, ηλεκτρόνιο είναι στο σχήμα το σωματίδιο που περιφέρεται στις τροχιές γύρω από τον πυρήνα και πρόκειται για λεπτόνιο, δλδ. ένα σωματίδιο που δεν περιέχει κουάρκς και δεν μετέχει σε ισχυρές αλληλεπιδράσεις!

Πως θα γυρίζονται σύντομα τα video με εικόνα 360 μοιρών!

Μέχρι σήμερα τα video που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο δείχνουν σε αυτόν που τα παρακολουθεί μία συγκεκριμένη εικόνα. Για παράδειγμα, ένα αυτοκίνητο που κινείται σε μία πίστα δείχνει μόνο μία οπτική
 
Τα δεδομένα όμως αλλάζουν και πλέον η παρακολούθηση ενός αυτοκινήτου μπορεί να γίνεται σε 360 μοίρες. Πολύ απλά την ώρα που ο player βρίσκεται σε λειτουργία, ο θεατής και με το ποντίκι του υπολογιστή μπορεί να γυρίζει την κάμερα και να βλέπει πλάνα από διαφορετική οπτική γωνία.
 
Μπορεί κάτι τέτοιο να φαντάζει απίστευτο όμως είναι αληθινό και μπορείτε να πάρετε μία γεύση μέσα από μία υβριδική Porsche Cayenne παρακολουθώντας το παρακάτω video.
 

Πώς επηρεάζει το άγχος των ημερών την καρδιά

Η λέξη άγχος είναι παράγωγο του ρήματος άγχω, που σημαίνει σφίγγω ή πνίγω. Η λέξη αυτή καθεαυτή πραγματικά αποδίδει πολλές φορές την κλινική εικόνα, γιατί όντως το άγχος οδηγεί σε συμπτώματα του τύπου του συσφιγκτικού πόνου ή του αισθήματος του πνιγμού στον λαιμό.

Το ισοδύναμο του άγχους σε συμπτώματα συχνά περιλαμβάνει την ανεξήγητη ταχυκαρδία, την ταχύπνοια, την εφίδρωση, τον μετεωρισμό (φούσκωμα) στην κοιλιά, τη διάρροια, τον πονοκέφαλο και τη ζάλη.
Γενικότερα, κινητοποιείται το νευρικό σύστημα όλου του οργανισμού και εκδηλώνεται αίσθημα κόπωσης, αϋπνία, διαταραχή στη συγκέντρωση του ατόμου, ακόμα και διαταραχή της σεξουαλικής του ζωής.
Κινητοποιείται επίσης σχεδόν όλο το ορμονικό σύστημα του οργανισμού με αύξηση της κορτιζόνης, των ορμονών του θυρεοειδούς και των ενδορφινών, και με πτώση των επιπέδων της τεστοστερόνης και της λειτουργίας του παγκρέατος, που φθάνει μέχρι το επίπεδο εκδήλωσης σακχαρώδους διαβήτη.
Το άγχος με την ανησυχία, τη νευρικότητα και την ένταση που προκαλεί, ταυτίζεται με τις επιπτώσεις που έχει στον οργανισμό το stress.
Κάθε άτομο που επιδιώκει να επιτύχει τον στόχο του ή μια επιθυμία την οποία θεωρεί θεμιτή και κοινωνικά αποδεκτή και επιβεβλημένη, βρίσκεται σε κατάσταση αρχόμενου άγχους, το οποίο μπορεί να είναι παροδικό ή χρόνιο (όπως π.χ. το άγχος που προκαλούν τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης). Σε ακραίες περιπτώσεις παίρνει τη μορφή του πανικού με παράλληλο έντονο stress που μπορεί να λάβει καταστροφικές διαστάσεις.
Η κλασική μελέτη των επιπτώσεων του άγχους στην καρδιά έρχεται από την Ολλανδία (Πανεπιστήμιο Tiberg). Στην πολυκεντρική αυτή μελέτη έλαβαν μέρος 250.000 άτομα που παρακολουθήθηκαν επί 11 χρόνια.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα αγχώδη άτομα είχαν πιθανότητες αυξημένες κατά 26% για στεφανιαία νόσο και 48% για αιφνίδιο καρδιακό θάνατο, ανεξαρτήτως αιτιολογίας.
Ανάλογα ευρήματα ανακοινώθηκαν από το Πανεπιστήμιο Karolinska της Σουηδίας, όπου η εκδήλωση της στεφανιαίας νόσου ήταν αναπόφευκτη παρά τον έλεγχο της υπέρτασης και της διακοπής του καπνίσματος.
Όμως, επειδή και το άγχος έχει γονιδιακή αναφορά, υπάρχουν άτομα που αντιδρούν με διαφορετική ένταση για δεδομένο ερέθισμα άγχους, είτε είναι οξύ είτε χρόνιο και παρατεταμένο.
Έτσι, η οικονομική κρίση θεωρείται σοβαρότατο ερέθισμα για την πρόκληση άγχους σε συνδυασμό με το έντονο stress που επιφέρει σε ορισμένα άτομα.
Το ότι το άγχος, όταν φθάνει στο επίπεδο του stress, σχετίζεται με εκδήλωση ενός εμφράγματος του μυοκαρδίου ή ενός εγκεφαλικού επεισοδίου είναι ευρύτατα επιστημονικά αποδεκτό. Ακόμα και από αναφορές στα αρχαία κείμενα αποδεικνύεται ότι η συσχέτιση αυτή ήταν γνωστή από την αρχαιότητα.
Από πλευράς παθοφυσιολογίας παρατηρείται απότομη αύξηση της αρτηριακής πίεσης σε περιπτώσεις έντονου stress. Η υπερτασική αυτή κρίση έχει ενοχοποιηθεί σε πολλές περιπτώσεις για θανατηφόρες ρήξεις ανευρύσματος της αορτής ή εγκεφαλικές αιμορραγίες, που είτε προκαλούν μεγάλη σωματική αναπηρία είτε απειλούν άμεσα ακόμα και την ανθρώπινη ζωή.
Ανάλογα αποτελέσματα έδειξαν μελέτες και από το Πανεπιστήμιο του Harvard, στις οποίες τονίστηκε ότι όχι μόνο ο αριθμός των στρεσογόνων αιτίων, αλλά και η συνύπαρξη των γνωστών παραγόντων κινδύνου για καρδιοπάθειες αυξάνουν τα καρδιαγγειακά επεισόδια στον γενικό πληθυσμό.
Με απλά λόγια, παράγοντες όπως το κάπνισμα, η υπερχοληστεριναιμία, η υπέρταση, ο σακχαρώδης διαβήτης και η παχυσαρκία με ακινησία αυξάνουν πέντε φορές περισσότερο την πιθανότητα καρδιακής προσβολής στον ασθενή με άγχος.
Κατά συνέπεια, το άγχος που αναδεικνύεται με υπόστρωμα την ψυχική αναστάτωση που προκαλούν τα προβλήματα της οικονομικής κρίσης οδηγεί σε σοβαρά καρδιακά συμβάντα.

Η κρυφή Ατζέντα των γκλομπαλιστών

«Σε αναζήτηση ενός νέου εχθρού που θα μας ενώνει, μας ήρθε η ιδέα ότι η μόλυνση, η απειλή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η έλλειψη νερού, η πείνα και τα σχετικά θα ταιριάζουν στο σχέδιο»

“Η Πρώτη Παγκόσμια Επανάσταση», μια έκθεση από το Συμβούλιο της Λέσχης της Ρώμης από τους Alexander King και Bertrand Schneider 1991.

Έχετε ποτέ σκεφτεί ότι κάτι δεν πάει καλά; Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι σας έχουν πει ψέματα οι πολιτικούς σας, η κυβέρνηση και το εκπαιδευτικό σύστημα; Έχετε ποτέ σκεφτεί σας χειραγωγούν από την τηλεόραση; Έχετε ποτέ αναρωτηθεί για το πώς λειτουργεί ο κόσμος πραγματικά; Έχετε πιάσει ποτέ τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε ένα ψέμα; Θέλετε να ξέρετε πώς λειτουργεί πραγματικά το χρήμα; Έχετε ποτέ αναρωτηθεί ποια είναι η ελίτ αυτού του κόσμου, τι πιστεύουν και όπου μας οδηγούν; Εδώ θα έχετε την ευκαιρία να πάρετε τουλάχιστον μια πρώτη γεύση από την αληθινή φύση του κόσμου και πώς έχουμε παραπλανηθεί και εξαπατηθεί σε κάθε επίπεδο.


Η ατζέντα της παγκοσμιοποίησης αποτελεί ένα σχέδιο για να φέρει το σύνολο των κατοίκων της Γης κάτω από τον έλεγχο μιας ενιαίας, παγκόσμιας κατάστασης. Υπάρχει μια μικρή αλλά ισχυρή ομάδα ατόμων που είναι οι αρχιτέκτονες και ηθικοί αυτουργοί πίσω από τη διαμόρφωση και την εφαρμογή αυτής της «Νέας Τάξης Πραγμάτων».

Χρησιμοποιώντας την επιρροή τους μέσω διεθνών οργανισμών όπως το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, το Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων (RIIA), το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR), η Τριμερής Επιτροπή, η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ, τα Ηνωμένα Έθνη, το ΝΑΤΟ, και εκατοντάδες άλλες μη-κυβερνητικές οργανώσεις, ο στόχος αυτών των διεθνιστών δεν είναι τίποτα λιγότερο από την υποδούλωση του καθενός στον πλανήτη ως υπηρέτες σε μία παγκόσμια κυβέρνηση (υπηρέτες σημαίνει δούλοι). Μια κυβέρνηση που θα διοικείται από την ίδια μικρή ομάδα των ελίτ που κυβερνούν τις μάζες για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα υπό διάφορες μορφές. Αυτές οι ελίτ είναι οι αντικαταστάτες ή απόγονοι εκείνων που κυβέρνησαν για τουλάχιστον τους τελευταίους 2 αιώνες – βασιλιάδες και βασίλισσες, τραπεζίτες, βαρώνοι, ιερείς, και ολιγάρχες μαζί με τους εκπροσώπους των μέσων ενημέρωσης. Η επιθυμία τους για την επιστροφή σε μια παγκόσμια φεουδαρχικό κράτος δεν θα πρέπει να αποτελέσει καμία έκπληξη σε όποιον έχει διαβάσει λίγη ιστορία. Είναι στη φύση τους, τελικά.

Στη σύγχρονη μορφή της, αυτοί οι άνθρωποι αυτοί είναι οι βασιλιάδες και βασίλισσες, διεθνείς τραπεζίτες, το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα και οι υπαλλήλοι τους – οι εταιρικοί διευθύνοντες σύμβουλοι, επιστήμονες, καθηγητές, δικηγόροι, επικεφαλής των ΜΚΟ, οι πολιτικοί και οι ηγέτες των μέσων ενημέρωσης – όλοι που οι ελίτ ελέγχουν μερικώς ή πλήρως. Λυπηρό αλλά αληθινό – μπορείτε να αγοράσετε ή να κάνετε πλύση εγκεφάλου στους περισσότερες εθνικές τραπεζίτες, γραφειοκράτες, Διευθύνοντες Συμβούλους, επιστήμονες, δικηγόρους, ΜΚΟ, οι πολιτικοί και οι δημοσιογράφοι να πω ό, τι θέλετε να πείτε.

Αν επιτρέψετε τα σχέδιά τους να προχωρήσουν, θα δείτε πως με το πρόσχημα της διατήρησης της ασφάλειας όλων μας, με την αντιτρομοκρατική νομοθεσία, οι παγκοσμιοποίησης κόβουν απ’ όλους τους πολίτες σταδιακά και βαθμιαία τις πολιτικές ελευθερίες τους που να εμποδίζουν οποιαδήποτε διαφωνία είτε κατά της κυβέρνησης ή της κυβερνώσας ελίτ που δίνουν στην κυβέρνηση τις προσταγές τους.

“Δεν πρόκειται να πετύχουμε μια νέα παγκόσμια τάξη, χωρίς να πληρώσουμε για αυτήν με αίμα, καθώς με λόγια και χρήμα.”
- Arthur Schlesinger, Jr.

Παιχνίδι μέσα στο Παιχνίδι: Πόσο διάφανος είσαι;

Καταφέραμε να ανακαλύψουμε έναν τοίχο που μας κρατάει χωριστούς από το Σύμπαν και την ανακάλυψη αυτού του τοίχου την ονομάζουμε διαδικασία αφύπνισης. Κοιτάξαμε γύρω μας και τότε είδαμε πως αυτός ο τοίχος δημιουργεί την Αρένα του Παιχνιδιού. Αφού πέσαμε πάνω σε αυτό τον τοίχο έπειτα από τόσα ταξίδια ψυχών, αρχίσαμε να συνειδητοποιούμε πως όλη η ζωή μας είναι πλασματική – ζούμε σε έναν εικονικό κόσμο. Το γνωρίζουμε και τώρα προσπαθούμε να ξυπνήσουμε από αυτόν τον εικονικό κόσμο και να δούμε την Πραγματικότητα που είμαστε: το Απόλυτο, η Υπέρτατη Πραγματικότητα, το Όλα Όσα Είναι. Και πώς το κάνουμε αυτό; Προσπαθώντας, μέσα από πολλούς τρόπους, να δούμε πέρα από τον τοίχο, να τον αναλύσουμε, να τον κατανοήσουμε ή να συμπεριφερόμαστε σα να μην υπάρχει, εν-θυμούμενοι το Πνεύμα που είμαστε.

Γνωρίζεις πως όλα γύρω σου είναι ένα Παιχνίδι, όλα όσα αντιλαμβάνονται οι πέντε σου αισθήσεις… εντάξει μέχρι εδώ. Τι γίνεται όμως με την προσωπικότητα που αντλεί τα δικά της δεδομένα από το νου, δημιουργώντας παιχνίδια μέσα στο Παιχνίδι;

Αναθεώρηση ζωής
Κοίταξε γύρω τη ζωή σου και κάνε μια ερώτηση στον εαυτό σου: πόσο διάφανος είσαι; Διάφανος σημαίνει να επιτρέπεις στον ανθρώπινο εαυτό σου να περνάει μέσα από κάθε εμπειρία χωρίς να τη χρεώνεται. Να καταπιάνεσαι με οτιδήποτε εμφανίζεται στο παρόν σου και με την ίδια ευκολία, να το απελευθερώνεις όταν δεν έχει κάτι άλλο να σου πει. Να εκφράζεις αυτά που πραγματικά θες να πεις, χωρίς υπονοούμε και πλάγιους τρόπους. Να μην κρύβεσαι από τον εαυτό σου και τα συναισθήματά σου – αυτά είναι, παραδέξου τα και πράξε ανάλογα. Να μην κάνεις πράγματα από υποχρέωση παρά μονάχα όταν τα νιώθεις στην καρδιά σου. Όταν είσαι διάφανος, μια άσχημη συμπεριφορά ενός άλλου δεν είναι ικανή να σκιάσει την ημέρα σου – χαμογελάς και πας παρακάτω χωρίς να κρίνεις. Γεγονότα και άνθρωποι που δεν συνηχούν με το δικό σου μονοπάτι, τα απελευθερώνεις χωρίς να τα κρίνεις επίσης.

Η διαφάνεια φέρνει την ειλικρίνεια. Να είσαι αυθεντικός σε όλα όσα μοιράζεσαι – είναι προτιμότερο να μοιράζεσαι λιγότερα και αληθινά, αντί πολλών δίχως νόημα. Μην περιμένεις ειλικρίνεια από τους άλλους, φρόντισε να γίνεις εσύ διάφανος και άσε τον κόσμο γύρω σου απλά να υπάρχει. Θα καταλάβεις ότι έγινες διάφανος όταν δε θα σε ενοχλεί αυτός ο κόσμος.

Γίνε αφιλτράριστος. Πολλές εμπειρίες, λόγια άλλων ή πράξεις άλλων που εισέρχονται στο ενεργειακό μας πεδίο, είναι δυνατόν να μας επηρεάζουν. Να θυμάσαι πως η έλλειψη κριτικής, το να μην έχεις δηλαδή φίλτρα και κουτάκια, αποδεχόμενος αυτά που εισέρχονται, σε κάνουν αφιλτράριστο και συνεπώς ανεπηρέαστο σε καταστάσεις. Πολλά που συμβαίνουν γύρω μας δεν έγκειται σε εμάς να τα αλλάξουμε. Ο παρατηρητής αλλάζει το παρατηρούμενο, αλλάζοντας τον τρόπο που το κοιτάζει.

Επί του πρακτέου τώρα
Τι σημαίνει προσποίηση; Τι σημαίνει να δημιουργείς παιχνίδι μέσα στο Παιχνίδι;
Προσποίηση σημαίνει να λες άλλα στον έναν και άλλα στον άλλον. Πολλές φορές αυτός ο «άλλος», είναι ο εαυτός σου. Ξεκίνα να λες τα ίδια σε όλους. Κι επειδή είναι δύσκολο, ξεκίνα στην αρχή με λίγες λέξεις. Αρκεί να χρησιμοποιείς τις ίδιες σε κάθε περίπτωση. Αν δεν μπορείς να παραδεχτείς πράγματα που νιώθεις ή συμβαίνουν, καλύτερα να μένεις σιωπηλός.

Προσποίηση σημαίνει να έχεις στις επαφές σου ή γύρω σου ανθρώπους που δεν συμπαθείς. Το κάνεις για να μπορέσεις να προάγεις το δικό σου έργο, προσδοκώντας οφέλη; Φοβάσαι τη μοναξιά; Θες να το παίξεις καλός; Το κάνεις από υποχρέωση ή να μην παρεξηγηθείς που δεν έχεις τον τάδε και τον τάδε στις επαφές σου; Επειδή θες να έχεις τον φίλο σου κοντά και τον εχθρό σου κοντύτερα; Επειδή σου αρέσει να φαίνεσαι υπεράνω και χρειάζεσαι αυλή; Ξεκίνα με το να ξεκαθαρίσεις το περιβάλλον σου. Πώς θα το ξεχωρίσεις όμως; Με έναν πολύ απλό τρόπο: αν ήσουν πραγματικά διάφανος, δε θα είχες πίσω σκέψεις και συγκεκριμένα κίνητρα για κάποιες επαφές σου. Όσο η προσωπικότητά σου υπολογίζει τις φιλίες και τις επαφές σου αυτές, δεν μπορείς να σταθείς διάφανος απέναντι σε οτιδήποτε.

Προσποίηση σημαίνει να έχεις ένα χείμαρρο συναισθημάτων προς κάποιον άλλον και να τα κρατάς μέσα σου γιατί τα «πρέπει» ή ο φόβος της απόρριψης σε καθηλώνουν ή το ταξίδι έξω από την ασφαλή ζώνη σε τρομάζει ή ο εγωισμός της παραδοχής είναι μεγαλύτερος της επιθυμίας. Ξεκίνα με το να τα παραδεχτείς στον εαυτό σου. Όταν πνίγουμε τα συναισθήματά μας, συνήθως έρχονται στιγμές που αναγνωρίζουμε πως θα ήταν καλύτερα να είχαμε αρπάξει την τάδε ευκαιρία. Η ώθηση του να εκφραστείς συνήθως εμπεριέχει την αντίστοιχη ενέργεια από την απέναντι πλευρά. Είναι αυτό που λέμε πως η στιγμή έχει ζυμωθεί, οι συχρονικότητες έχουν δουλέψει και έρχεται ο καιρός για δράση. Καμία ευκαιρία δεν είναι ίδια με τις άλλες. Η έκφραση βοηθάει την ενέργεια να ρέει και να βρίσκεσαι πάντοτε στη ροή. Έχοντας μέσα σου ανέκφραστα αποθυμένα που συσωρεύονται, δημιουργείς σταδιακά ένα κουβάρι μέσα σου. Να είσαι ξάστερος σαν τον ουρανό που υποδέχεται τα σύννεφα. Είτε είναι λευκά σαν μπαμπάκι είτε γκρίζα της βροχής, τα αφήνει να εκφράζονται και να πάνε παρακάτω.

Παιχνίδι μέσα στο Παιχνίδι
Παιχνίδι μέσα στο Παιχνίδι κάνουμε πολλές φορές όλοι μας, ασυνείδητα τις περισσότερες φορές. Προσποιούμαστε ότι δεν βλέπουμε, δεν αισθανόμαστε, δεν ακούμε. Πέρα από το ανθρώπινο κουστούμι, φοράμε κι άλλους ρόλους.
Τον ρόλο του ανθρώπου που προσποιείται πως δεν αγαπάει και δεν νοιάζεται για τους άλλους, επειδή κάποιοι άλλοι ρόλοι ανθρώπων τον θέλουν σκληρό ή επειδή κάποτε τσαλακώθηκε η ευαισθησία και ο άνθρωπος έμαθε να κρύβεται.

Τον ρόλο του ανθρώπου που προσποιείται πως δεν έχει ανάγκη κανέναν και πως μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του, όσο κι αν η καρδιά του φωνάζει «βοήθεια».
Τον ρόλο του ανθρώπου που προσποιείται πως είναι πάντα δυνατός, για να μη δώσει την ευχαρίστηση σε άλλους να τον δουν να λυγίζει ή να νιώθει η μάνα πως πρέπει να δείχνει ατσάλινη μπροστά στα παιδιά της.
Τον ρόλο του ανθρώπου που προσποιείται πως του αρέσει αυτά που κάνει στη ζωή του καταπιέζοντας τον εαυτό του, υποχωρώντας στα δικά του «θέλω», επειδή φοβάται να ταράξει τα «νερά» ή να μη στεναχωρήσει τους άλλους.
Τον ρόλο εκείνο που θέλει τον άνθρωπο να σκύβει το κεφάλι ενώ θέλει να χτυπήσει τη γροθιά του πάνω στο τραπέζι και να τα τινάξει όλα στον αέρα.
Τον ρόλο του ανθρώπου που αγαπάει βαθιά ένα πρόσωπο που έχει φέρει την αυγή στη ζωή του και εκείνος φοράει έναν ρόλο που τον κάνει να προσποιείται πως δεν είναι αρκετά δυνατός για να το πλησιάσει.

Ξεκαθάρισε τη δική σου ζωή. Φέρε στο συνειδητό τους ρόλους που παίζεις μέσα στο Παιχνίδι, αναγνώρισέ τους και σταμάτα να παίζεις μαζί τους. Μην ταϊζεις την προσωπικότητά σου. Μη δημιουργείς επιπλέον τοίχους γιατί θα φτιάξεις έναν λαβύρινθο μέσα στην Αρένα. Να είσαι διάφανος, αφιλτράριστος και ειλικρινής με όλες τις καταστάσεις και τους ανθρώπους γύρω σου και αυτό θα κάνει το Πνεύμα μέσα σου να διευρυνθεί. Το Πνεύμα έχει διαιρεθεί σε αρκετά επίπεδα για να καταφέρει να μας φτάσει, μη το διαιρείς περισσότερο μέσα από επιπλέον παιχνίδια.

Η κούραση είναι δείγμα συμμετοχής μέσα σε ένα παιχνίδι του Παιχνιδιού
Πώς θα αναγνωρίσεις αν είσαι διάφανος, αφιλτράριστος ή ειλικρινής με τον εαυτό σου και τα πάντα γύρω σου; Τσέκαρε την ανθρώπινη εμπειρία σου. Αν σε κουράζει, τότε ίσως να έχεις μπει σε διαδικασία να δημιουργήσεις παιχνίδι μέσα στο Παιχνίδι ή – παρ” όλο που εσύ είσαι διάφανος – να παίζεις σε παιχνίδια άλλων. Δες σε ποια σημεία της ζωής σου μπαίνεις στη διαδικασία να προσποιηθείς κάτι που δεν είσαι.

Ασυνείδητα μπορεί να εμπλακείς μέσα σε σενάρια και παιχνίδια άλλων, που έχουν δημιουργήσει λόγω της ατολμίας τους ή της έλλειψης θάρρους ή της μη παραδοχής αισθημάτων ή συμπεριφοράς ή οποιουδήποτε άλλου λόγου που τους κάνει να φοράνε ένα ακόμη κουστούμι στο ήδη υπάρχον ανθρώπινο κουστούμι. Όταν είσαι ένας άνθρωπος έχει μάθει να βλέπει τα πράγματα πολύ διαφορετικά, κουράζεται από τέτοια παιχνίδια. Εδώ κάνεις αμάν-αμάν και πώς-και-πως για να αποτινάξεις το ανθρώπινο κουστούμι με το οποίο κατέβηκες, θα φορέσεις κι άλλα;

Και τότε είναι που κουράζεσαι από την κατάσταση που παραμένει η ίδια και αφού δε λέει να αλλάξει τίποτα από την απέναντι πλευρά, την αλλάζεις εσύ δια της μη συμμετοχής σου που μπορεί να σημαίνει και την ανάγκη σου να απομακρυνθείς. Αν υπάρχουν καταστάσεις με ανθρώπους που έχουν αρχίσει να σε κουράζουν, είναι επειδή υπάρχει παιχνίδι μέσα στο Παιχνίδι. Κουράζεσαι επειδή βλέπεις τα προφανή αλλά δεν είναι η δική σου δουλειά να τα βάλεις πάνω στο τραπέζι κι έτσι φοράς κι εσύ τον ρόλο εκείνο που κάνει πως δε τα βλέπει. Αν από τη μεριά σου αναγνωρίζεις πως έχεις βάλει τα πάντα πάνω στο τραπέζι και είσαι διάφανος, τότε κάτι δεν είναι διάφανο από την απέναντι πλευρά.

Το να είσαι διάφανος σημαίνει πως δε φοβάσαι να εκθέσεις αυτά που πραγματικά επιθυμείς να εκφράσουν και οι πέντε ανθρώπινες αισθήσεις σου. Και όταν θα μάθεις να επιτρέπεις στις πέντε αισθήσεις σου να εκφράζουν μονάχα την ειλικρίνεια των όλων όσων νιώθεις, τότε τα μάτια σου το ίδιο θα κάνουν όπως και η ενέργειά σου. Μέχρι να φτάσεις στην απόλυτη διαφάνεια, του να είσαι απλά ο Εαυτός.

Αν είσαι διάφανος, αφιλτράριστος και ειλικρινής με κάθε τι που αναδύεται στο παρόν σου, όλα είναι μια χαρά στον κόσμο σου…

Ο περιορισμός του χώρου βρίσκεται μέσα στο μυαλό σου

Είναι κάποιες φορές που αναρωτιέσαι πώς μπορείς να κινήσεις τις ενέργειες και να δημιουργήσεις τον δικό σου Παράδεισο σε τούτη τη μεριά του πέπλου, χωρίς να έχεις την δυνατότητα να κινηθείς επί του πρακτέου στη ζωή σου. Είτε βρίσκεσαι στον χώρο του σπιτιού σου και μεγαλώνεις τα παιδιά σου είτε σε ένα περιβάλλον εργασίας, χωρίς δυνατότητες να ανοιχτείς όπως θες, νιώθεις να περιορίζεσαι ως προς τις κινήσεις σου. Νομίζεις πως δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα, επειδή οι συνθήκες ζωής σε θέλουν να είσαι μόνιμα σε ένα σημείο, χωρίς πρακτική βοήθεια. Δεν υπάρχει κάποιος να σου κρατήσει τα παιδιά για να παρακολουθήσεις ένα σεμινάριο ή να έρθεις σε επαφή με ανθρώπους που έχουν τα ίδια ενδιαφέροντα με σένα ή να δημιουργήσεις εκείνες τις συνθήκες που θα σε κάνουν να βρεις έναν ερωτικό σύντροφο.

 Και όσο ο νους προβάλλει τους περιορισμούς, εσύ στεναχωριέσαι και το μόνο που μπορείς να προβάλλεις στη μεγάλη οθόνη του μυαλού σου, είναι ανεκπλήρωτες επιθυμίες και τρόπους να μπορείς να ξεφύγεις. Και αν παρατηρήσεις την εικόνα σου από ψηλά, θα δεις πως μοιάζεις με ένα εγκλωβισμένο ποντικάκι, που χτυπάει από το ένα τοίχωμα του κλουβιού στο άλλο.

Αν είσαι ένας από εκείνους που βιώνουν κάτι τέτοιο, σου έχω καλά νέα. Μπορείς να δημιουργήσεις οτιδήποτε επιθυμείς στον «περιορισμένο» χώρο που βρίσκεσαι ήδη, γιατί ο περιορισμός βρίσκεται μονάχα μέσα στο μυαλό σου. Και στο γιοφύρι της Άρτας να σε είχαν χτίσει, η σχέση που θες θα σε βρει, οι επαφές με άλλους συν-οδοιπόρους επίσης και οποιοδήποτε άλλο σενάριο νομίζεις πως μονάχα ένας ελεύθερος άνθρωπος μπορεί να βιώσει, θα σου χτυπήσει την πόρτα.

Και πώς μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Υπάρχει ένα πολύ απλό μυστικούλι. Γείωσε πάθος στο σημείο του «περιορισμού» και θα τραβήξεις το ενδιαφέρον του Σύμπαντος στο να σου υλοποιήσει τις συν-δημιουργίες σου. Τόσο μα τόσο απλά. Νιώσε σα να βρίσκεσαι στο κέντρο του κόσμου, κάνε τις καθημερινές σου συνήθειες να φαίνονται σπουδαίες στο νου σου και μη σταματάς να εμπιστεύεσαι το Πνεύμα. Με το να νιώσεις ευγνωμοσύνη για όλα όσα έχεις γύρω σου, καθαρίζεις το χώρο για να γειωθούν πολλά περισσότερα.

Κι επειδή το Σύμπαν δε στέλνει αυθαίρετα πακέτα καθώς εμείς είμαστε δημιουργοί και έχουμε ελεύθερη βούληση, θα σου στείλει εκείνα που έχεις δρομολογήσει μέσα σου να συμβούν. Και να είσαι σίγουρος πως θα παρουσιαστούν ευκαιρίες για να ξεκινήσεις να υλοποιείς το πάθος σου. Θα χτυπήσει ένα τηλέφωνο «άσχετο», ένα email θα σε οδηγήσει κάπου, μια ιστοσελίδα κατάλληλη που εντελώς «τυχαία» θα εμφανιστεί στην οθόνη σου… Νομίζεις πως το Σύμπαν δεν έχει τρόπους να σε πλησιάσει μέσα από την ύλη της 3ης διάστασης;

Το Σύμπαν βοηθάει εκείνους που βοηθούν τον εαυτό τους, μου λέει συχνά ένας αγαπημένος φίλος. Και είναι αλήθεια. Με το να στέκεσαι και να παραπονιέσαι ότι δε σου συμβαίνει τίποτα, θα λάβεις αυτό ακριβώς: δε θα συμβεί τίποτα. Η ενέργεια πρέπει να κινείται για να υπάρχει, λέει συχνά το γκρουπ. Ακόμη και εκείνα που ο νους ονομάζει «λάθη», είναι εκπληκτικές ευκαιρίες για να κινηθεί η ενέργεια. Καλύτερα να κάνεις πολλά και όμορφα «λάθη» παρά να μην κάνεις τίποτα. Πώς περιμένεις να σου συμβούν γεγονότα αν δεν ξεκουνήσεις και λιγάκι την ενέργεια; Και πώς το κάνεις αυτό; Με το να αρχίσεις να αλλάζεις την οπτική σου σε αυτά που ήδη σου συμβαίνουν.

Ο νους είναι εκείνος που σε κάνει να πιστεύεις πως έχεις περιορισμό στον χώρο. Ένας άνθρωπος που αισθάνεται όλη την μεγαλοπρέπεια και την υπεροχή της ελεύθερης βούλησης, και σε ένα δωμάτιο τρία επί τρία να τον βάλεις, μπορεί να δημιουργήσει το Σύμπαν στη Γη. Ενώ ένας άνθρωπος που δεν έχει αίσθηση του ποιος πραγματικά είναι, και όλο το νομό Θεσσαλονίκης να του δώσεις, το μόνο που θα καταφέρει είναι να πηγαίνει από το ένα σημείο στο άλλο λαχανιασμένος.

Κάνε πολλά όμορφα «λάθη» και «γκάφες». Είναι η προθέρμανσή σου για να αποκτήσεις όλα όσα επιθυμείς.

Αναβλητικότητα: Που οφείλεται και πως να την αντιμετωπίσετε

Το 1/5 των ενηλίκων τείνουν να αναβάλουν τις υποχρεώσεις τους, σύμφωνα με δημοσίευμα του Psychology Today, με αποτέλεσμα να παρουσιάζουν αυξημένο άγχος, μειωμένες επιδόσεις στα επαγγελματικά τους, τύψεις και αρνητικές επιδράσεις στην ψυχική και σωματική τους υγεία. Η αναβλητικότητα, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι μια αυτοαναιρούμενη συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από βραχυπρόθεσμα οφέλη αλλά μακροπρόθεσμα προβλήματα.


Γιατί πολλοί άνθρωποι τείνουν να αναβάλουν για αύριο όσα πρέπει να κάνουν άμεσα; Σύμφωνα με τους ειδικούς, υπάρχουν τουλάχιστον 5 λόγοι που οδηγούν τους ανθρώπους στην αναβλητικότητα:

1. Οι άνθρωποι που δεν έχουν καλή σχέση με τον εαυτό τους, τείνουν να αισθάνονται περισσότερο άγχος κάθε φορά που έχουν μια υποχρέωση ή πρέπει να ολοκληρώσουν μια εργασία με αποτέλεσμα να αναβάλουν τις υποχρεώσεις τους. Προσπαθήστε να μην ασκείτε έντονη κριτική στον εαυτό σας και να αποδεχτείτε ότι κανείς δεν είναι τέλειος!

2. Οι γονείς, τα αδέρφια ή σημαντικά πρόσωπα στη ζωή σας που θεωρείτε πρότυπα μπορεί να σας έμαθαν να είστε αναβλητικοί. Μάθετε από τα λάθη τους και προσπαθήστε να έχετε πρότυπα στη ζωή σας που έχουν θετική επίδραση στην καθημερινότητά σας.

3. Αναβάλλετε επειδή δεν πιστεύετε ότι θα είστε αποτελεσματικοί. Πολλές φορές αν δεν προσπαθήσουμε δεν καταφέρνουμε τίποτα. Είναι καλύτερο να μειώσετε τις αρνητικές σκέψεις και να βλέπετε με θετική ματιά όσα πρέπει να κάνετε καθημερινά.

4. Δεν έχετε χρόνο: Οι περισσότεροι αναβάλουμε κάτι επειδή πιστεύουμε ότι δεν έχουμε αρκετό χρόνο . Καλό είναι να προγραμματίζετε τις υποχρεώσεις σας έτσι ώστε να προλάβετε να κάνετε όσα πρέπει για να μην αγχωθείτε αργότερα. Ξυπνήστε νωρίτερα ή βάλτε τις σωστές προτεραιότητες.

5.Είστε τελειομανείς: Περιμένετε την ιδανική στιγμή ώστε να ασχοληθείτε με μια συγκεκριμένη υποχρέωση. Μην βάζετε δύσκολα στον εαυτό σας και αποδεχτείτε ότι μερικές φορές δεν χρειάζεται όλα να γίνουν στην εντέλεια.

Τα ψέματα που πρέπει να πάψουμε να λέμε στον εαυτό μας

«Είμαι άσχημος και με περιττά κιλά. Δεν έχω ανάγκη τους φίλους. Όλοι τα καταφέρνουν καλύτερα από μένα…». Σας θυμίζουν κάτι; Αν μια φωνή μέσα στο κεφάλι σας επαναλαμβάνει τα παραπάνω, διαβάστε εδώ…

Το μυαλό μας παίζει ύπουλα παιχνίδια και τις περισσότερες φορές, η τυφλή εμπιστοσύνη που έχουμε στον εαυτό μας, μας κάνει να μην βλέπουμε το λάθος στο οποίο ο ίδιος μας εκθέτει. Ο φόβος, ο πανικός, οι εδραιωμένες συνήθειες και αντιλήψεις είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι στην προσωπική μας εξέλιξη και πρόοδο και αξίζει ο καθένας να αφιερώσει λίγο χρόνο για να «δει» την πραγματική αλήθεια πίσω από τα ψέμματα που αραδιάζουμε οι ίδιοι στον εαυτό μας και όχι μόνο μας κρατάνε πίσω, αλλά μας σπρώχνουν προς τελείως λάθος κατευθύνσεις.

Κάθε φορά λοιπόν, που θα είστε έτοιμοι να πάρετε την «κατηφόρα» θυμηθείτε σε πόσες λάθος αντιλήψεις στηρίζεται η διάθεσή σας και κάντε στροφή 180ο για την «ανηφόρα»…

1. «Είσαι όλα όσα σκέφτεσαι και νιώθεις»
Δεν είμαστε οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας και τη στιγμή που θα το πιστέψουμε αυτό θα κάνουμε το μεγαλύτερο κακό στον εαυτό μας. Οι κακές σκέψεις που κάνουμε όταν είμαστε πεσμένοι ψυχολογικά και η ζήλεια που νιώθουμε όταν βλέπουμε την νυν του πρώην, δεν μας κάνουν ούτε κακούς ούτε και ζηλόφθονες. Οι σκέψεις φεύγουν και τα συναισθήματα είναι παροδικά και δεν αποδεικνύουν τίποτα για τον πραγματικό μας χαρακτήρα.

2. «Δεν αξίζει το ρίσκο»
Οι περισσότεροι αναζητούμε την ασφάλεια στη ζωή μας, αλλά το μεγαλύτερο ψέμα είναι η πεποίθηση ότι θα τη βρούμε. Το μόνο σίγουρο στη ζωή είναι οι αλλαγές που πρόκειται να συμβούν και το αποτέλεσμα της κάθε πράξης μας, όσο σίγουροι και να είμαστε για την επιλογή μας, θα είναι πάντα αβέβαιο. Το μόνο πράγμα για το οποίο πρέπει να είστε σίγουροι είναι πως η μοναδική προτεραιότητά σας πρέπει να είναι και πάντα θα είναι ο εαυτός σας και κανείς άλλος.

3. «Η υλική ευτυχία»
Το ότι δεν αγοράζεται η ευτυχία το γνωρίζουν καλά, όσοι έχουν και όσοι δεν έχουν πλούτη. Το να επιμένετε εσείς σε αυτό, ακόμα και αν είστε από τους πρώτους, δεν σας κάνει ευτυχισμένο, αν σας λείπουν πράγματα όπως η αληθινή αγάπη, το ξεκαρδιστικό γέλιο, ο αυθορμητισμός της στιγμής, η ευγνωμοσύνη για το καλό που σας δόθηκε και η συντροφικότητα των φίλων. Αλλά κάτι μου λέει, πως δεν είστε από τους πρώτους και το ότι σε αυτό το γεγονός (ότι δεν είστε πλούσιοι δηλαδή) αποδίδετε τη μελαγχολία σας, είναι το μεγαλύτερο λάθος που μπορείτε να κάνετε.

4. «Είσαι χοντρός, άσχημος και βλάκας»
Πάντα θα υπάρχει κάποιος εξυπνότερος, λίγο πιο αστείος και ελαφρώς πιο επιτυχημένος από εσάς αλλά δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Η παγίδα των συγκρίσεων είναι η χειρότερη από όλες, όχι επειδή μπορεί να μην έχει καλά αποτελέσματα αλλά επειδή πέφτουμε μόνοι μας μέσα σε αυτή. Ο καθένας σύμφωνα με το clickatlife.gr έχει τις δικές του χάρες και αυτός ο όμορφος και καλλίγραμμος γείτονας είναι πολύ πιθανό να ροχαλίζει σαν τρένο και να μη μπορεί να σταυρώσει γυναίκα στο πλάι του. Εσείς όμως…

5. «Είσαι το θύμα της ζωής»
Το ευκολότερο πράγμα στη ζωή είναι η θυματοποίηση και η απόδοση ευθυνών μονίμως στους άλλους και ποτέ στον εαυτό μας. Κανένα «θύμα» όμως δεν γνωρίζει την ικανοποίηση που νιώθει εκείνος που αναγνωρίζει τα λάθη του και μαθαίνει από αυτά, αναλαμβάνει τις ευθύνες του και εξελίσσεται κάθε μέρα και περισσότερο μέσα από τις εμπειρίες του. Ο μοναδικός υπεύθυνος για τη ζωή μας είμαστε εμείς, όσο και αν κάποιοι επιμένουν σθεναρά για το αντίθετο.

6. «Δεν χρειάζομαι τους φίλους»
Θα είναι πολλές οι φορές που οι συνθήκες και οι προτεραιότητες της ζωής θα σας έχουν απομακρύνει από τους φίλους σας αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους έχετε ή δεν σας έχουν εκείνοι ανάγκη. Οι φίλοι, όσο και αν ισχυρίζεστε ότι μπορείτε και χωρίς αυτούς, σας κάνουν καλό σε πολλά επίπεδα. Με τους φίλους πολλαπλασιάζετε τη χαρά και μοιράζετε τη λύπη, καταπολεμάτε τη μοναξιά και είναι εκείνοι που θα σας κάνουν να ξεχάσετε τα προβλήματα σας όταν ο πανικός μοιάζει ο μοναδικός σας σύντροφος.

7. «Το παρελθόν καθορίζει το μέλλον μας»
Μην γίνετε σαν την χήρα στο απέναντι διαμέρισμα που ζεί μόνο με τις αναμνήσεις του πεθαμένου συζύγου της και μιας ζωής που πέρασε και χάθηκε. Το παρελθόν ανήκει στο παρελθόν και τα παλιά μας λάθη δεν μας καθορίζουν, αλλά μόνο μας διδάσκουν. Οι λάθος επιλογές του παρελθόντος θα γίνουν σωστές αποφάσεις του μέλλοντος μόνο αν εμείς το θελήσουμε.

8. «Είμαστε μόνοι»
Κάθε φορά που έχει πέσει η διάθεσή σας και νιώθετε πιο μόνοι και από μόνοι, θυμηθείτε ότι δεν είστε (μόνοι). Ακόμα και αν δεν βλέπετε τη σύνδεσή σας με όλους όσοι νιώθουν το ίδιο άσχημα με εσάς, γιατί σίγουρα υπάρχουν πολλοί άλλοι στην ίδια κατάσταση με εσάς εκεί έξω, αυτό δε σημαίνει ότι δεν υπάρχει αυτή η σύνδεση. Όσο και αν επιμένετε για το αντίθετο, δεν είμαστε μόνοι, ώστε να έχετε το δικαίωμα να χρησιμοποιείτε το χαρτί της μοναξιάς, κάθε φορά που δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε τους προσωπικούς σας δαίμονες.

9. «Στόχευε πάντα στην τελειότητα»
Ο στόχος για το καλύτερο δεν πρέπει να γίνει εμμονή για το τέλειο. Η τελειομανία φέρνει μαζί της το άγχος, την απαισιοδοξία, την ενοχή και συχνά την απογοήτευση. Μην ξεχνάτε πως τα λάθη είναι ανθρώπινα, να μην παίρνετε τον εαυτό σας και τόσο σοβαρά και ότι κανείς δεν είναι τέλειος.

10. «Να είσαι σε επαγρύπνηση για ό,τι σου συμβαίνει»
Οι έννοιες, τα άγχη και τα δυσεπίλητα προβλήματα της καθημερινότητας δεν έχουν τελειωμό και αυτός είναι ένας από τους παγκόσμιους κανόνες της ανθρώπινης φύσης. Μην περιμένετε λοιπόν να αλλάξει αυτή τη συνθήκη, αλλά μην θεωρείτε και συνέπεια αυτού πως δεν θα βρείτε ποτέ τη γαλήνη. Η γαλήνη και η ηρεμία της ψυχής, για την ακρίβεια, είναι ήδη εδώ, απλά δεν την βλέπουμε. Κάντε ένα πείραμα με τον εαυτό σας και αντιμετωπίστε μια κατάσταση με διαφορετικό τρόπο, από αυτόν που συνηθίζατε μέχρι τώρα και ίσως η λύση που ψάχνατε να ήταν ακριβώς αυτή η διαφορετική οπτική γωνία. Καμία σωστή απόφαση δεν πάρθηκε ποτέ υπό το πρίσμα του άγχους και του πανικού.

Η σκέψη και η μαγική δύναμη που κρύβεται μέσα της

Καθημερινά όλοι οι άνθρωποι , πλην ελαχίστων περιπτώσεων όπως θα δούμε παρακάτω, αφήνουμε το μυαλό μας ελεύθερο να πετάει σαν την πεταλούδα από σκέψη σε σκέψη.

Από την στιγμή που θα ανοίξουμε τα μάτια και θα καλωσορίσουμε το καινούριο πρωινό θα αναλωθούμε σε διάφορες δραστηριότητες επίπονες ή ευχάριστες μέχρι την ώρα που θα ταξιδέψουμε και πάλι στην χώρα των ονείρων, όλο αυτό το διάστημα το μυαλό μας τριγυρίζει αδιάκοπα και ανεξέλεγκτα στο παρελθόν, σε γλυκές ή πικρές θύμισες, αναζητά εικόνες απ’ το μέλλον με χαρά ή με φόβο έχοντας μόνιμα την τάση να δραπετεύει από το παρόν, απ’ το σήμερα απ’ το τώρα.

Ακόμη κι όταν είμαστε χαρούμενοι για κάτι που μας συνέβη την παρούσα στιγμή ο νους θα ξεγλιστρήσει και θα ψάξει να χαθεί μακριά με την πρώτη ευκαιρία για να αναπολήσει παρόμοιες περιπτώσεις. Όταν είμαστε λυπημένοι ή αγχωμένοι τότε είναι βέβαιο ότι θα αφεθούμε να μας περιπλανήσει σε άλλα μονοπάτια λιγότερο ευχάριστα ή να μας παρασύρει μέσα στον φόβο για ένα αβέβαιο ή δυσάρεστο μέλλον.

Τελικά τι είναι η σκέψη και γιατί έχει απλώσει τον ιστό της μέσα στον ανθρώπινο νου; Είναι απλά ένας μηχανισμός ασφαλείας που ενεργοποιείται απ’ τον εγκέφαλο μας για να μας προστατέψει; Ή μήπως είναι ένα εργαλείο που μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε προς όφελος μας ελέγχοντας συνειδητά την λειτουργία του.

Η σκέψη είναι σαν ένα εκκρεμές που πάλλεται, άλλοτε σε περιοχές χαράς και ευτυχίας και άλλοτε σε σκοτεινά μονοπάτια φόβου, άγχους και απαισιοδοξίας πότε πίσω σε παλιές στιγμές πότε μπροστά σε μια πιθανή μελλοντική κατάσταση. Το σίγουρο είναι πως όταν λειτουργεί σπάνια εστιάζεται σε κάτι που γίνεται στο παρόν. Η σκέψη όταν κινείται πάλλεται μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος, την μια για να αναπολήσει και την άλλη για να ονειροπολήσει. Όλη της η δουλειά απλώς να δραπετεύσει απ’ το παρόν.

Αυτό όμως που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό από εμάς τους ίδιους είναι πως καθώς αυτή η αράχνη πλέκει τον ιστό της στην πραγματικότητα υφαίνει και την ίδια την ζωή μας.
Δημιουργεί το αύριο που θα συναντήσουμε και έχει πλάσει το σήμερα που ζούμε. Αργότερα τελειώνοντας την ανάγνωση αυτού του κειμένου αν κοιτάξουμε στο παρελθόν μας θα κατανοήσουμε καλύτερα τον ρόλο των σκέψεων ως προς την διαμόρφωση της ζωής που ζήσαμε.
Η σκέψη σαν διαδικασία είναι ένας μηχανισμός του νου που μπαίνει σε δράση για την λήψη αποφάσεων, κατανόησης γεγονότων, δημιουργίας έργων και πράξεων.

Η σκέψη είναι ένα όχημα αναπόλησης του παρελθόντος και αναπαριστά με κάθε λεπτομέρεια σκηνές που έχουμε ζήσει. Σαν ένα τηλεκοντρόλ που βάζει σε ενέργεια το βίντεο της μνήμης μας όπου είναι καταγεγραμμένα όλα όσα έχουμε βιώσει. Είναι επίσης ένας άριστος σκηνοθέτης που με μεγάλη μαεστρία στήνει σκηνές από το μέλλον στο κινηματογραφικό στούντιο του ανθρώπινου εγκεφάλου, ανάλογα με τις επιθυμίες αλλά και τους φόβους που φωλιάζουν στην ψυχή του καθενός.
Η σκέψη έχει δυναμική ενέργεια και μπορεί να μεταβιβασθεί από ένα ανθρώπινο νου που κατέχει αυτή τη ικανότητα σε άλλους οι οποίοι είτε γίνονται συνειδητοί δέκτες ή ασυνείδητοι νιώθοντας απροσδιόριστα μέσα τους μια παράξενη αίσθηση πως κάποιος θα τους τηλεφωνήσει ή θα λάβουν νέα του κλπ.

Οι σκέψεις είναι ο σπόρος που φυτεύουμε ασυνείδητα μέσα στο χωράφι του υποσυνείδητου μας και όπως πολύ καλά ξέρουμε, ότι σπείρεις θα θερίσεις.
Αυτός είναι ο πρώτος συμπαντικός νόμος που είναι αιώνια σε ισχύ από τότε που ο άνθρωπος πάτησε πάνω στην γη. Άλλοι έχουν μιλήσει για την δύναμη της σκέψης , άλλοι έχουν διαπιστώσει πως είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε. Το βέβαιο είναι πως είτε το πιστεύουμε είτε όχι ο νόμος λειτουργεί και καλά θα κάνουμε να τον γνωρίσουμε να κατανοήσουμε πως λειτουργεί και να πράξουμε με συνειδητό τρόπο.

Όσο διαρκεί από μέρους μας η άγνοια αυτής της συμπαντικής αρχής απλά είμαστε έρμαιο της απόλυτης δύναμης της. Φερόμαστε και αγόμαστε ανάλογα με την πλευρά που έχει σταθεί περισσότερο καιρό το εκκρεμές των σκέψεων μας. Αν οι σκέψεις μας είναι γεμάτες χαρά και αισιοδοξία, αν καθημερινά το χαμόγελο λαμποκοπά στο πρόσωπο μας επειδή όλα πάνε καλά, αν δεν τρυπώσει κάποιο μαύρο κοράκι να φάει τις θετικές μας σκέψεις, τότε κάθε μέρα θα είναι γιορτή. Στη αντίθετη περίπτωση που όλα γύρω μας φαίνονται μαύρα και στο μυαλό μας μόνιμα βουίζουν αρνητικές και απαισιόδοξες σκέψεις κάθε μέρα θα μας βυθίζει όλο και πιο πολύ σε ένα βούρκο από θλίψη και οδύνη.

Όταν αντιληφθούμε πως αυτός ο νόμος υπάρχει, δουλεύει ,δημιουργεί με τα υλικά που του δίνουμε εμείς την κάθε στιγμή μας με το κάθε μας όνειρο, φωτεινό ή μαύρο, πλάθει το αύριο μας και μας στέλνει στον παράδεισο ή στη κόλαση τότε θα μπορέσουμε να πάρουμε στα χέρια μας τα χαλινάρια αυτού του άγριου αλόγου και θα καλπάσουμε εκεί που η καρδιά μας πραγματικά λαχταράει να βρεθεί.

Φαντάζει περίεργο, ίσως απίστευτο. Οι πιο πολλοί ανάμεσα μας θα γελάσουν κοροϊδευτικά, θα κουνήσουν αποδοκιμαστικά το κεφάλι τους και θα αφήσουν γι άλλη μια φορά την μοίρα τους στην τύχη.

Είναι όμως γεγονός και πρέπει να εκμεταλλευτούμε έξυπνα για το καλό μας τον νόμο αυτό.Πρέπει να κατανοήσουμε ότι η σκέψη δημιουργεί. Όλα τα ανθρώπινα επιτεύγματα που βλέπουμε γύρω μας είναι αποτελέσματα δημιουργικής σκέψης. Τίποτε δεν έπεσε απ’ τον ουρανό.

Απλά κάποιοι άνθρωποι αντιληφθήκανε, κατανοήσανε πως λειτουργούν κάποιοι άλλοι νόμοι της φύσης όπως ο ηλεκτρισμός, η βαρύτητα ο μαγνητισμός κλπ. Ακόμη όμως κι αυτοί οι μεγάλοι εφευρέτες συνειδητά ή ασυνείδητα κάνανε χρήση του νόμου της σκέψης. Δημιουργήσανε κάτι στον υλικό μας κόσμο πλάθοντας το πρώτα στον άυλο κόσμο των σκέψεων. Κάπως έτσι δημιουργούμε καθημερινά την επόμενη μας ημέρα και κατ’ επέκταση το μέλλον μας.

Κάνουμε σκέψεις οι οποίες δημιουργούν καταστάσεις και χωρίς να καταλάβουμε το πώς και το γιατί βρισκόμαστε να τις ζούμε , να τις βιώνουμε όπως ακριβώς τις είχαμε σκεφτεί.
Υπάρχει ένα μεγάλο πλήθος κόσμου που πιστεύει ότι αν όχι όλα όσα ζούμε αλλά τουλάχιστον τα περισσότερα οφείλονται στο κάρμα του καθενός από εμάς, στην ειμαρμένη ή το πεπρωμένο όπως συνηθίζουμε να λέμε και συνεπώς δεν είναι δυνατό να αλλάξουμε κάτι από το σενάριο της ζωής.
Ένα σενάριο που γράφτηκε στα άστρα για μας και θα το ζήσουμε όπως και να έχει. Ο νόμος του κάρμα είναι ισχυρός, αυτό όμως που πρέπει να τονίσουμε έντονα σ’ αυτό το σημείο είναι πως ένας ισχυρός νόμος μπορεί να αλλάξει χρησιμοποιώντας έναν ισχυρότερο κι ο νόμος της σκέψης είναι ένας απ’ αυτούς. Εξάλλου η σκέψη είναι η μια απ’ τις τρεις αιτίες ( σκέψη, λόγος, πράξη), συνεπώς ο έλεγχος της παρουσιάζει τεράστιο ενδιαφέρον ακόμη και γι αυτό.
Η μαγική δύναμη που κρύβει μέσα της μια σκέψη είναι ικανή να αλλάξει την ζωή μας. Αυτό ως τώρα ήταν κοινό μυστικό μόνο κάποιων μυημένων και αν κάποιος ερευνήσει καλά τις γραφές θα βρει ξεκάθαρους υπαινιγμούς για τις γνώσεις που κατείχαν κάποιοι στο παρελθόν, μια γνώση που φυλάχτηκε καλά μέσα σε παραβολές και υπονοούμενα ώστε να μη πέσει στα χέρια αδαών ή άπληστων.

Όπως κάθε νόμος έτσι κι αυτός απαιτεί μια συμπεριφορά. Αυτή ακριβώς την συμπεριφορά επιβραβεύει ή τιμωρεί. Αυτό θα συμβαίνει στους αιώνες των αιώνων είτε μας αρέσει είτε όχι, είτε θα το πιστέψουμε είτε όχι. Αυτός θα λειτουργεί και θα είναι στην διάθεση μας για το καλό και για το κακό.

Ο τρόπος που μπορούμε να τον εκμεταλλευτούμε για να δημιουργήσουμε ένα ευτυχισμένο αύριο όπως πραγματικά θα θέλαμε να το ζήσουμε είναι απλός. Πολλές φορές θα φανεί σα να παίζουμε ένα παιγνίδι σαν κι αυτό που παίζαμε παιδιά. Ένα κρυφτό στις γειτονιές μόνο που τώρα αντί για τους φίλους μας θα κρυβόμαστε απ’ τις αναποδιές και τις κακοτυχίες της ζωής. Θα ξεγελάμε τα προβλήματα και θα έχουμε μυστικά ραντεβού με την χαρά και την επιτυχία.

Ας δούμε λοιπόν μια μυστική συνταγή με σίγουρη επιτυχία, μια συνταγή που αν την ακολουθήσουμε πιστά πραγματικά θα αλλάξουμε την ζωή μας ή αν μας αρέσει όπως είναι θα την κρατήσουμε για πάντα έτσι.

Πρώτα θα εστιάσουμε σε όσους αντιμετωπίζουν δυσκολίες ή ατυχίες στην καθημερινή τους ζωή και είναι μπλεγμένοι στα δίχτυα αρνητικών σκέψεων.
Η περίπτωση αυτή θεωρητικά είναι η πιο δύσκολη αφού κάθε μόριο έχει ποτιστεί από άσχημες σκέψεις και οι συνεχόμενες αναποδιές βυθίζουν το άτομο ολοένα και περισσότερο στο τέλμα.

Πρώτο μέλημα μας είναι να σταματήσουμε το εκκρεμές των σκέψεων μας και στην συνέχεια να το ταλαντώσουμε στην θετική πλευρά. Βασικό κλειδί για αυτή την διεργασία είναι ο καθημερινός στοχασμός. Αν περνάνε άσχημες σκέψεις απ’ το μυαλό μας τις αφήνουμε χωρίς να μπούμε στην διαδικασία ανάλυσης ή διαλόγου. Αυτές τις στιγμές προέχει να αδειάσουμε το μυαλό μας εντελώς από οτιδήποτε μας απασχολεί ακόμη κι αν αυτό μοιάζει ευχάριστο. Ο λόγος είναι πως δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να τις ελέγχουμε και είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα ακολουθήσουν στην συνέχεια και άσχημες.

Αν μας δυσκολεύει να αδειάσουμε το μυαλό μας και αυτό στην αρχή είναι λογικό, μπορούμε με ανοιχτά μάτια να συγκεντρώσουμε την προσοχή μας στην φλόγα ενός αναμμένου κεριού, έτσι ώστε να παγιδέψουμε τον νου σε ένα σημείο και να τον κρατήσουμε απασχολημένο εκεί.

Όσο περνούν οι μέρες και εμείς εκπαιδεύουμε τον εαυτό μας με αυτή την διαδικασία, θα καταφέρουμε να δούμε πόσες σκέψεις έρχονται και φεύγουν μέσα μας με μοναδικό σκοπό να μη μας αφήσουν να ηρεμήσουμε. Με τον καιρό και εφόσον επιμείνουμε τα πράγματα θα αλλάξουν θα είμαστε σε θέση πολύ εύκολα να διώχνουμε κάθε ανεπιθύμητη σκέψη που θα προσπαθεί να γίνει εμμονή.

Όταν νιώσουμε ότι φθάσαμε σ’ αυτό το επίπεδο είναι η ώρα να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε θετικά. Πρέπει να πιστέψουμε ότι έχουμε κάθε δικαίωμα στη χαρά και την ευτυχία. Ο φόβος και η άρνηση είναι το όπλο που προσπαθεί να σκοτώσει τα όνειρα μας και εμείς έχουμε μια αλεξίσφαιρη ασπίδα, αρκεί μόνο να την φορέσουμε και να δείξουμε με πλήρη αδιαφορία ότι δεν μας φοβίζει τίποτε πια.
Η ασπίδα αυτή είναι η θετική σκέψη. Όταν την βάλουμε πάνω μας τότε ο συμπαντικός νόμος θα μας προσφέρει τα δώρα του.
Οι καθημερινές δυσκολίες της ζωής και όλα όσα ακούμε γύρω μας προσπαθούν να μας γονατίσουν. Αυτά δεν είναι δώρα του νόμου, είναι ο λάθος χειρισμός του από τους συνανθρώπους μας,απ’ αυτούς που δεν ξέρουν την χρήση του και ζουν δίπλα μας βιώνοντας τις αρνητικές σκέψεις που άφησαν να φυτρώσουν στο μυαλό τους.

Όλοι οι γεωργοί επιθυμούν μια πλούσια και ποιοτική σοδειά. Φροντίζουν και προστατεύουν τα χωράφια τους από κάθε ζιζάνιο και λαίμαργο πτηνό που προσπαθεί να τους την καταστρέψει. Ξέρουν καλά ότι αν μείνουν άπραγοι όλο τους το βιος θα απαξιωθεί. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς γιατί αφήνουν κάποιοι άνθρωποι αυτές τις αρπακτικές και λαίμαργες σκέψεις να κατατρώγουν και να ρουφούν κάθε ικμάδα ενέργειας και ευτυχίας διαμορφώνοντας την ζωή γύρω τους.

Είναι η ώρα να απαλλαγούμε όλοι απ’ αυτές τις κάργιες που φτερουγίζουν μέσα στο μυαλό μας και να αφήσουμε να αναδυθεί το Ερεβοκτόνο φως στην ψυχή μας.
Είναι αναγκαίο τώρα να κατανοήσουμε και να παραδεχτούμε την ύπαρξη του συμπαντικού αυτού νόμου και να αλλάξουμε τρόπο σκέψης για να αλλάξει και η ζωή μας. Επιτέλους πρέπει να κατανοήσουμε ότι η σκέψη δημιουργεί, έχει την δύναμη να το κάνει ή ακόμη καλύτερα αυτή είναι η δημιουργική σπίθα μέσα μας και δρα εν γνώσει μας ή εν αγνοία μας. Αυτή φταίει για όλα, γι αυτά που ζήσαμε γι αυτά που ζούμε και θα ζήσουμε αυτή κατά το ένα τρίτο φταίει για το κάρμα μας.
Όλοι οι πετυχημένοι άνθρωποι στον πλανήτη μας έχουν μόνιμα στραμμένο τον νου σε θετικές σκέψεις. Όλο και κάποιος τέτοιος βρίσκεται δίπλα σας. Παρακολουθήστε τον τρόπο που σκέφτεται και θα διαπιστώσετε πως σκέφτεται μόνο θετικά. Ίσως εύλογα κάποιος από εσάς σκεφτεί ότι το πετυχημένο παρελθόν αυτών των ανθρώπων τους έδωσε το δικαίωμα να είναι θετικοί σε κάθε τους βήμα. Σύμφωνοι, κάθε συμπεριφορά έχει και μια βάση και αναβλύζει από μια πηγή. Όταν το ξεκίνημα είναι θετικό υπάρχει μεγάλη σιγουριά και αισιοδοξία για την συνέχεια της πορείας. Αν όμως συμβαίνει το αντίθετο, τότε οι αρνητικές σκέψεις ριζώνουν για τα καλά.

Εδώ ακριβώς είναι που πρέπει να προσέξουμε κάτι πολύ σημαντικό. Όσοι από εμάς αντιδράσουν θετικά σε κάθε δοκιμασία, όσοι αποφασίσουν να διώξουν απ’ το μυαλό τους τις μαύρες σκέψεις που σαν φορτωμένα σύννεφα απειλούν να φέρουν την καταιγίδα στην ζωή μας, τότε είναι βέβαιο πως σαν καλοί καπετάνιοι θα βρούμε το απάνεμο λιμάνι που αναζητούμε.

Δοκιμασίες υπάρχουν για όλους μας, πλούσιους ή φτωχούς , ευτυχισμένους ή δυστυχισμένους χωρίς καμιά εξαίρεση. Η διαφορά είναι πως άλλοι ορθώνουν ανάστημα ενώ άλλοι σκύβουν το κεφάλι με συνέπεια οι πρώτοι να ανακάμπτουν και οι δεύτεροι να βουλιάζουν στον βυθό.

Το πλεονέκτημα με τον νόμο της σκέψης είναι ότι στην διάσταση που ζούμε τα αποτελέσματα καλά ή άσχημα δεν εκδηλώνονται άμεσα. Μεσολαβεί ένα διάστημα ασφαλείας μέχρι την στιγμή που μια σκέψη θα πάρει υλική μορφή και θα παρουσιασθεί στην ζωή μας. Φανταστείτε τι θα συνέβαινε αν υλοποιούσαμε αυτόματα κάθε μας σκέψη.

Πέρα από τα χειρότερα γεγονότα θα συγκεντρώναμε δίπλα μας τα πιο απίθανα πράγματα ανεξαιρέτως μεγέθους και κάλους. Αυτό όμως όπως θα διαπιστώσουμε παρακάτω λειτουργεί, τουλάχιστον για την εποχή που ζούμε, για καλό μας αν και πολλές φορές η καθυστερημένη φαινομενικά υλοποίηση μια θετικής σκέψης μας βάζει σε αμφιβολίες και αυτό μπορεί να μας κυλήσει σε απογοητεύσεις και αρνητικές σκέψεις.

Όμως παρά την τεχνολογική ανάπτυξη της ανθρώπινης κοινωνίας μας και την πρόοδο του πολιτισμού μας δεν είμαστε έτοιμοι να κρατάμε άδειο τον νου από σκέψεις ή να τις στρέφουμε μόνο για το καλό όλων μας. Με δεδομένη την υπάρχουσα κοινωνική κατάσταση στην οποία ο υλισμός και η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο μας είναι το κυρίαρχο σημείο, η καθυστερημένη τρόπον τινά εμφάνιση των σκέψεων μας στο υλικό- φυσικό πεδίο είναι ένα σημαντικό αβαντάζ.

Έχουμε τον χρόνο να αλλάξουμε τις σκέψεις μας εφόσον αυτές τείνουν να γίνουν ή είναι αρνητικές και να αποφύγουμε κάθε δυσάρεστη συνέπεια. Στην άλλη περίπτωση που οι θετικές σκέψεις είναι μόνιμα στο μυαλό μας αυτό που έχουμε να κάνουμε είναι να τις διατηρήσουμε έτσι. Αναρωτιέστε τώρα πως μπορεί να αλλάξει κάτι που όπως είπαμε και παραπάνω έχει ήδη πάρει μορφή στο αστρικό. Λογικά θα έπρεπε να την βιώσουμε έστω και με τα δικά μας δεδομένα αντίληψης του χρόνου.
Λοιπόν χρόνος υπάρχει, όχι όμως για την δημιουργία μια μορφής στο αστρικό, εκεί γίνεται αυτόματα όταν εκδηλώσουμε μια σκέψη, αλλά μέχρι να γίνει αντικείμενο αυτού του κόσμου που ζούμε χρειάζεται την ενέργεια μας για να εμφανιστεί μπροστά μας. Αυτή η ενέργεια είναι η συνεχής και επίμονη επανάληψη της ίδιας σκέψης συνεπικουρούμενη από το συναίσθημα που την συνοδεύει. Αυτό το διάστημα που το αντικείμενο που δημιούργησε η σκέψη μας αναζητά και απορροφά ενέργεια από τον πλάστη της, δηλαδή εμάς, μοιάζει σε μας σαν μια χρονοκαθυστέρηση.

Όλο αυτό το φαινόμενο συμβαίνει ακριβώς γιατί δεν είμαστε εμείς απόλυτα σίγουροι γι αυτό που σκεφτόμαστε , δεν είμαστε συνειδητοί όταν το κάνουμε αλλά αφήνουμε τον νου να αναμοχλεύει τις σκέψεις μας και να κινεί το εκκρεμές. Φερόμαστε σαν χαμένοι μέσα στις σκέψεις μας και δεν έχουμε κατανοήσει ακόμη πως λειτουργεί αυτό το εργαλείο και πως πρέπει να το χρησιμοποιήσουμε υπέρ μας. Είναι λοιπόν λογικό πως στα πρώτα βήματα συνειδητής χρήσης της δημιουργικής σκέψης να μας φανεί πως αργοπορούν τα αποτελέσματα. Αφεθείτε χαλαροί και ελεύθεροι και γίνεται δεκτικοί. Όπως πολύ σοφά υποστηρίζει ο μεγάλος Ψυχολόγος Γουέην Ντύερ στο ομώνυμο βιβλίο του «Πίστεψε το και θα το δεις».

Ότι κι αν συμβεί που μπορεί να μας βγάλει απ’ την ηρεμία και την αισιοδοξία είναι καλό να το αφήνουμε να περάσει χωρίς να ταυτιστούμε με αυτό. Θα περάσει , είναι σίγουρο αλλά αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να μην αφήσει σημάδια και αυτό μπορούμε να το πετύχουμε μόνο όταν δεν ταυτιζόμαστε μ’ αυτό. Όταν δεν αφήνουμε να μας παρασύρει στην δίνη του και να μας κάνει άβουλο όργανο, όταν δεν ανασύρει μαζί του δυνατά συναισθήματα που μας φορτίζουν αρνητικά τότε και μόνο τότε θα ξεφύγουμε ανώδυνα από κάθε περιπέτεια.
Η ταύτιση και η προσκόλληση με ένα ατυχές γεγονός θα μας αναγκάσει να χάσουμε τον έλεγχο και από ψύχραιμους παρατηρητές θα μας μετατρέψει σε άψυχες μαριονέτες που εξ αιτίας του φανατισμού της στιγμήςκαι του δυνατού πάθους θα οδηγηθούμε σε αβίαστα λάθη και θολές σκέψεις.
Αυτό που προέχει είναι να μείνουμε για λίγες στιγμές στο πλάι σαν να μην πρόκειται για μας αλλά σαν να είμαστε θεατές σε ταινία που πρωταγωνιστούν άλλοι. Τότε μόλις περάσουν οι κρίσιμες πρώτες στιγμές είναι βέβαιο ότι θα είμαστε πιο δυνατοί στον έλεγχο του νου και θα μπορέσουμε να δούμε πολύ πιο καθαρά πως θα αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα.

Η ταύτιση και η προσκόλληση δημιουργούν εμμονές και οι εμμονές μόνιμες σκέψεις κι όταν αυτές είναι αρνητικές θα στήσουν το αύριο μας.
Κοιτάξτε το κύμα που τρώει τα βράχια επειδή στέκουν κόντρα σ’ αυτό. Προσέξτε πόσο επίμονα τα κατατρώγουν χωρίς να νοιάζονται για τον χρόνο που κυλά, μόνο και μόνο γιατί και εκείνα επιμένουν να μείνουν κολλημένα εκεί. Αφήστε τον εαυτό σας χαλαρό να ταξιδέψει γαλήνια και όποτε εσείς το αποφασίσετε στρίψτε γλυκά το τιμόνι γι αλλού, χωρίς βία και έπαρση, απαλά κι αθόρυβα εκμεταλλευτείτε έξυπνα τη ροή του κύματος και μην προσπαθείτε να αντιπαλέψετε μ’ αυτό. Καλύτερα να κάνετε πονηρά ένα κύκλο παρά μια βίαιη κι απότομη στροφή.

Συνοψίζοντας όλα όσα αναφέραμε σ’ αυτό το κεφάλαιο που αφορά στον νόμο της σκέψης θα λέγαμε επιγραμματικά τα εξής:
1) Η σκέψη είναι ενέργεια όπως κι ο ηλεκτρισμός είναι ενέργεια και είτε γνωρίζουμε πως λειτουργεί είτε όχι τον χρησιμοποιούμε με τις ευεργετικές του ιδιότητες αλλά και με τις καταστροφικές του συνέπειες σε περίπτωση κακής ή λάθος χρήσης. Σήμερα έχουμε ανακαλύψει φυσικούς νόμους που στο παρελθόν αγνοούσαμε την ύπαρξη τους.
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι εμφανιστήκανε στην φύση μόλις τους αναγνώρισε ο άνθρωπος απλά ήρθε η στιγμή που κατανόησε ότι υπάρχουν. Στο σύμπαν όμως υπάρχουν και νόμοι που ακόμη δεν κατανοούμε την ύπαρξη τους χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κι αυτοί επίσης δεν υπάρχουν απλώς δεν έχουμε ακόμη ασχοληθεί όσο πρέπει μαζί τους. Η σκέψη είναι ένας απ’ αυτούς
Η σκέψη δημιουργεί. Αυτή η ιδιότητα μπορεί να γίνει αντιληπτή μέσα από τις καθημερινές ασχολίες και από τα επιτεύγματα του ανθρώπου. Κοιτάξτε για λίγο γύρω σας και θα καταλάβετε ότι όλα είναι αποτέλεσμα σκέψης. Σκεφτόμαστε για έναν απλό μαθηματικό υπολογισμό μέχρι την κατασκευή ενός νέου προϊόντος.
Πρώτα φέρνουμε στο μυαλό μας μια νοητική εικόνα του πράγματος που θέλουμε να δημιουργήσουμε προσπαθώντας να το φανταστούμε με κάθε λεπτομέρεια και στην συνέχεια το κάνουμε πράξη. Το ίδιο συμβαίνει ακόμη και όταν έχουμε κάποιο επαγγελματικό ραντεβού. Φέρνουμε νοερά στο μυαλό μας την εικόνα και ξεκινάμε ένα φανταστικό διάλογο που θα θέλαμε να πραγματοποιηθεί λίγο αργότερα.
Η σκέψη δημιουργεί ένα στοιχειακό πρώτα στον άυλο κόσμο και στη συνέχεια όσο επιμένουμε σ’ αυτή, την τροφοδοτούμε ασυνείδητα με ενέργεια. Κάποια στιγμή στο μέλλον αυτό το στοιχειακό θα επιδιώξει να υλοποιηθεί στο φυσικό πεδίο και θα αναζητήσει την πηγή της ενέργειας του δηλαδή εμάς. Με τον τρόπο αυτό θα ζήσουμε το γεγονός που τόσο επίμονα δημιουργήσαμε με την σκέψη.

2) Η σκέψη μπορεί να ελεγχθεί συνειδητά. Η σκέψη στο μυαλό κάθε ανθρώπου ως επί το πλείστον είναι ανεξέλεγκτη και κατασκηνώνει στον νου ή μας την προβάλει ο νους συνεχώς και μας αποπροσανατολίζει από τις πραγματικές επιθυμίες. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να ζούμε την στιγμή, το εδώ και τώρα χωρίς να αφήνουμε το μυαλό να αρμενίζει άσκοπα. Ότι κι αν έγινε στο παρελθόν όσο κι αν μας πονάει δεν έχει καμία πλέον αξία να φορτίζουμε αυτά τα γεγονότα με ενέργεια γιατί το πιο πιθανό είναι να ξαναζήσουμε παρόμοιες καταστάσεις και τίποτε περισσότερο.
Σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει πάση θυσία να γυρίσουμε τον διακόπτη του μυαλού μας σε κάτι θετικό σε κάτι όμορφο που μας έκανε να χαρούμε στο παρελθόν, μόνο και μόνο για να σβήσουμε το συντομότερο τις άσχημες σκέψεις απ’ το νου μας. Η εστίαση μας πρέπει να είναι στραμμένη σε ότι μας κάνει χαρούμενους και ευτυχισμένους.
Πρέπει να μας γίνει συνήθεια να σκεφτόμαστε έντονα και με συχνότητα αυτό που ποθούμε και να αποφεύγουμε οτιδήποτε απαισιόδοξο και λυπηρό.
Σιγά-σιγά μ΄ αυτό τον τρόπο θα είμαστε σε θέση να ζωντανεύουμε συνειδητά τις επιθυμίες μας και χρησιμοποιώντας τους νόμους που θα δούμε στα επόμενα κεφάλαια θα κατορθώσουμε να διαμορφώσουμε το μέλλον που ονειρευόμαστε υλοποιώντας απλά ότι είχαμε σαν σκέψη στο μυαλό μας.

3) Βάλτε σαν σκοπό της ζωής μόνο την θετική σκέψη. Είναι άσκοπο να σκέφτεστε αρνητικά για ότι μπορεί να αλλάξει ακόμη κι αν έγινε από ένα δικό μας λάθος. Γι αυτό είμαστε εδώ για να μάθουμε από τα λάθη μας. Λάθη δεν κάνουν μόνο οι νεκροί. Είναι επίσης εντελώς άχρηστο να σκέφτεστε αρνητικά για οτιδήποτε δεν μπορεί να αλλάξει και τις περισσότερες φορές αυτό που δεν αλλάζει με τίποτε είναι το παρελθόν. Απορήστε τώρα κι εσείς με τον εαυτό σας που κάθετε και ασχολείται με άσχημες καταστάσεις απ’ το παρελθόν σας, όσο δυνατές κι αν ήταν εκείνες οι στιγμές.
Ρωτήστε τον με θράσος ποιο είναι το κέρδος σας από μια τέτοια αναπόληση. Δηλώστε του με μανία ότι εσείς αναζητάτε μόνο την χαρά και την ευτυχία. Αν έχει να σας δώσεις κάτι από αυτές τις θετικές καταστάσεις ας ψάξει μέσα του αλλιώς ας σωπάσει το αφεντικό είστε εσείς κι εσείς θα του λέτε τι να κάνει. Ότι πρέπει να καβαλήσουμε τον νου( γαϊδούρι) , που είναι ένα χρήσιμο εργαλείο, κι όχι αυτό να μας πηγαίνει όπου θέλει με το πείσμα του.