Εδώ και χρόνια, οι αστρονόμοι προβληματίζονταν για την παρουσία ενός παράξενου αντικείμενου στο κέντρο του Γαλαξία μας, το οποίο ορισμένοι ειδικοί υπέθεταν πως ήταν ένα νέφος αέριου υδρογόνου που κατευθυνόταν προς την τεράστια μαύρη τρύπα που βρίσκεται στην ίδια περιοχή.
Τώρα όμως, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA) διατείνονται πως έλυσαν τον «γρίφο», εξιχνιάζοντας την ταυτότητα του αντικειμένου, το οποίο έχει ονομασθεί G2.
Η ομάδα, η οποία έχει επικεφαλής την Αντρέα Γκετζ, καθηγήτρια φυσικής και αστρονομίας στο UCLA, συμπέραναν πως σχεδόν σίγουρα το G2 είναι ένα διπλό αστρικό σύστημα που περιστρεφόταν γύρω από τη μαύρη τρύπα, με τους αστέρες του να συγχωνεύονται σε ένα εξαιρετικά μεγάλο άστρο λόγω του πανίσχυρου βαρυτικού πεδίου της μελανής οπής.
Σύμφωνα με τους αστρονόμους, αν το G2 ήταν ένα νέφος υδρογόνου, τότε το πεδίο θα είχα σαν συνέπεια να διαλυθεί. «Αντίθετα, το G2 επέζησε και συνέχισε την τροχιά του, παραμένοντας σχεδόν ανεπηρέαστο από τη μαύρη τρύπα», ανέφερε η Γκετζ στο σάιτ του πανεπιστημίου.
Οι μαύρες τρύπες, οι οποίες σχηματίζονται από την κατάρρευση γιγάντιων άστρων, έχουν τόσο μεγάλη πυκνότητα που τίποτε δεν μπορεί να διαφύγει από τη βαρυτική τους έλξη – ούτε καν το φως. Αν και δεν μπορούν να παρατηρηθούν άμεσα, οι ιδιότητές τους αποκαλύπτονται από την επίδραση που ασκούν σε γειτονικούς αστέρες.
Η Γκετζ, η οποία έχει μελετήσει χιλιάδες αστέρες στη «γειτονιά» τεράστιων μελανών οπών, λέει πως το G2 φαίνεται πως είναι απλώς ένα από τα «νεογέννητα» άστρα, που δημιουργήθηκαν επειδή η βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας έγινε η αιτία να συγχωνευθούν διπλά αστρικά συστήματα.
Στην περίπτωση μιας τέτοιας συγχώνευσης, τότε ο καινούριος αστέρας διαστέλλεται για περισσότερο από 1 δισ. χρόνια, πριν σταθεροποιηθεί. «Οι αστέρες στο κέντρο του γαλαξία μας είναι μεγάλοι και συχνά ανήκουν σε διπλά αστρικά συστήματα. Επομένως, είναι πιθανό πολλοί από αυτούς, για τους οποίους δεν κατανοούμε πλήρως τη συμπεριφορά τους, να προέρχονται από αυτό τον μηχανισμό και πλέον να είναι σταθεροί», συμπληρώνει η καθηγήτρια.
Σύμφωνα με την ομάδα, το G2 βρίσκεται ακόμη σε στάδιο διαστολής. Το συγκεκριμένο αντικείμενο έχει μπει στο στόχαστρο αρκετών αστρονόμων τα πρόσφατα χρόνια, ιδιαίτερα καθώς προσέγγιζε τη μαύρη τρύπα. «Στην καριέρα μου, λίγα φαινόμενα έχουν μελετηθεί σε τέτοιο βαθμό», λέει χαρακτηριστικά η Γκετζ.
Όπως συμπληρώνει, σε αυτή τη φάση το G2 επιμηκύνεται, κάτι που συμβαίνει συχνά όταν μεγάλα αντικείμενα περνούν κοντά από μαύρες τρύπες. Παράλληλα, τα αέρια στην επιφάνειά του θερμαίνονται από τους γειτονικούς αστέρες, δημιουργώντας έτσι ένα θεόρατο νέφος σκόνης και αερίων που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του.
Η ομάδα υποστηρίζει πως δεν θα μπορούσε να φτάσει στα συμπεράσματά της αν δεν είχει χρησιμοποιήσει τα δίδυμα επίγεια τηλεσκόπια Keck στη Χαβάη και την τεχνολογία στην οποία αυτά βασίζονται, που τους επιτρέπει να «βλέπουν» καλύτερα την περιοχή γύρω από τη μαύρη τρύπα, εξαλείφοντας σε πραγματικό χρόνο την παραμόρφωση που προκαλεί η γήινη ατμόσφαιρα.
«Χάρις στα τηλεσκόπια, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε για πρώτη φορά τόσο καλά αρκετά φυσικά φαινόμενα που σχετίζονται με τις μαύρες τρύπες», κατέληξε η Γκετζ.
Τώρα όμως, επιστήμονες από το πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες (UCLA) διατείνονται πως έλυσαν τον «γρίφο», εξιχνιάζοντας την ταυτότητα του αντικειμένου, το οποίο έχει ονομασθεί G2.
Η ομάδα, η οποία έχει επικεφαλής την Αντρέα Γκετζ, καθηγήτρια φυσικής και αστρονομίας στο UCLA, συμπέραναν πως σχεδόν σίγουρα το G2 είναι ένα διπλό αστρικό σύστημα που περιστρεφόταν γύρω από τη μαύρη τρύπα, με τους αστέρες του να συγχωνεύονται σε ένα εξαιρετικά μεγάλο άστρο λόγω του πανίσχυρου βαρυτικού πεδίου της μελανής οπής.
Σύμφωνα με τους αστρονόμους, αν το G2 ήταν ένα νέφος υδρογόνου, τότε το πεδίο θα είχα σαν συνέπεια να διαλυθεί. «Αντίθετα, το G2 επέζησε και συνέχισε την τροχιά του, παραμένοντας σχεδόν ανεπηρέαστο από τη μαύρη τρύπα», ανέφερε η Γκετζ στο σάιτ του πανεπιστημίου.
Οι μαύρες τρύπες, οι οποίες σχηματίζονται από την κατάρρευση γιγάντιων άστρων, έχουν τόσο μεγάλη πυκνότητα που τίποτε δεν μπορεί να διαφύγει από τη βαρυτική τους έλξη – ούτε καν το φως. Αν και δεν μπορούν να παρατηρηθούν άμεσα, οι ιδιότητές τους αποκαλύπτονται από την επίδραση που ασκούν σε γειτονικούς αστέρες.
Η Γκετζ, η οποία έχει μελετήσει χιλιάδες αστέρες στη «γειτονιά» τεράστιων μελανών οπών, λέει πως το G2 φαίνεται πως είναι απλώς ένα από τα «νεογέννητα» άστρα, που δημιουργήθηκαν επειδή η βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας έγινε η αιτία να συγχωνευθούν διπλά αστρικά συστήματα.
Στην περίπτωση μιας τέτοιας συγχώνευσης, τότε ο καινούριος αστέρας διαστέλλεται για περισσότερο από 1 δισ. χρόνια, πριν σταθεροποιηθεί. «Οι αστέρες στο κέντρο του γαλαξία μας είναι μεγάλοι και συχνά ανήκουν σε διπλά αστρικά συστήματα. Επομένως, είναι πιθανό πολλοί από αυτούς, για τους οποίους δεν κατανοούμε πλήρως τη συμπεριφορά τους, να προέρχονται από αυτό τον μηχανισμό και πλέον να είναι σταθεροί», συμπληρώνει η καθηγήτρια.
Σύμφωνα με την ομάδα, το G2 βρίσκεται ακόμη σε στάδιο διαστολής. Το συγκεκριμένο αντικείμενο έχει μπει στο στόχαστρο αρκετών αστρονόμων τα πρόσφατα χρόνια, ιδιαίτερα καθώς προσέγγιζε τη μαύρη τρύπα. «Στην καριέρα μου, λίγα φαινόμενα έχουν μελετηθεί σε τέτοιο βαθμό», λέει χαρακτηριστικά η Γκετζ.
Όπως συμπληρώνει, σε αυτή τη φάση το G2 επιμηκύνεται, κάτι που συμβαίνει συχνά όταν μεγάλα αντικείμενα περνούν κοντά από μαύρες τρύπες. Παράλληλα, τα αέρια στην επιφάνειά του θερμαίνονται από τους γειτονικούς αστέρες, δημιουργώντας έτσι ένα θεόρατο νέφος σκόνης και αερίων που καλύπτει το μεγαλύτερο μέρος του.
Η ομάδα υποστηρίζει πως δεν θα μπορούσε να φτάσει στα συμπεράσματά της αν δεν είχει χρησιμοποιήσει τα δίδυμα επίγεια τηλεσκόπια Keck στη Χαβάη και την τεχνολογία στην οποία αυτά βασίζονται, που τους επιτρέπει να «βλέπουν» καλύτερα την περιοχή γύρω από τη μαύρη τρύπα, εξαλείφοντας σε πραγματικό χρόνο την παραμόρφωση που προκαλεί η γήινη ατμόσφαιρα.
«Χάρις στα τηλεσκόπια, αρχίζουμε να καταλαβαίνουμε για πρώτη φορά τόσο καλά αρκετά φυσικά φαινόμενα που σχετίζονται με τις μαύρες τρύπες», κατέληξε η Γκετζ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου