ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Ἀντιγόνη (1328-1353)

ΚΡ. ἴτω ἴτω, [ἀντ. β]

1330 φανήτω μόρων ὁ κάλλιστ᾽ ἐμῶν
ἐμοὶ τερμίαν ἄγων ἁμέραν
ὕπατος· ἴτω ἴτω,
ὅπως μηκέτ᾽ ἆμαρ ἄλλ᾽ εἰσίδω.

ΧΟ. μέλλοντα ταῦτα. τῶν προκειμένων τι χρὴ
1335 πράσσειν. μέλει γὰρ τῶνδ᾽ ὅτοισι χρὴ μέλειν.
ΚΡ. ἀλλ᾽ ὧν ἐρῶμεν ταῦτα συγκατηυξάμην.
ΧΟ. μή νυν προσεύχου μηδέν· ὡς πεπρωμένης
οὐκ ἔστι θνητοῖς συμφορᾶς ἀπαλλαγή.

ΚΡ. ἄγοιτ᾽ ἂν μάταιον ἄνδρ᾽ ἐκποδών, [ἀντ. γ]
1340 ὅς, ὦ παῖ, σέ τ᾽ οὐχ ἑκὼν κατέκανον
σέ τ᾽ αὖ τάνδ᾽, ὤμοι μέλεος, οὐδ᾽ ἔχω
πρὸς πότερον ἴδω, πᾷ κλιθῶ· πάντα γὰρ
1345 λέχρια τἀν χεροῖν, τὰ δ᾽ ἐπὶ κρατί μοι
πότμος δυσκόμιστος εἰσήλατο.

ΧΟ. πολλῷ τὸ φρονεῖν εὐδαιμονίας
πρῶτον ὑπάρχει· χρὴ δὲ τά γ᾽ ἐς θεοὺς
1350 μηδὲν ἀσεπτεῖν· μεγάλοι δὲ λόγοι
μεγάλας πληγὰς τῶν ὑπεραύχων
ἀποτείσαντες
γήρᾳ τὸ φρονεῖν ἐδίδαξαν.

***

ΚΡΕ. Ας ερθεί, ω ας ερθεί,
ας φανεί η πιο καλύτερη μοίρα μου εμένα
1330 στο στερνό να με φέρει
της ζωής μου το τέρμα·
ω ας ερθεί, ω ας ερθεί,
να μη ξαναδώ πια άλλη μέρα.

ΧΟΡ. Αυτά μελλούμενα είναι· τώρ᾽ ανάγκη
κάτι να γίνει για όσα έχομε μπρος μας·
για τ᾽ άλλα έχουν την έγνοια τους εκείνοι
που πρέπει να την έχουν. ΚΡΕ. Μα εγώ εκείνα
ευχήθηκα που λαχταρά η καρδιά μου.
ΧΟΡ. Καμιάν ευχή μην κάνεις και δεν είναι
στο χέρι των ανθρώπων ν᾽ αποφύγουν
τη συφορά που η μοίρα των τούς γράφει.

ΚΡΕ. Πάρετε τόν αχρείαστον
εμένα, πάρετ᾽ απ᾽ εδώ,
εμένα, που και σε, παιδί μου,
1340 χωρίς να θέλω σκότωσα
και σένα τη δυστυχισμένη·
σε ποιό να στρέψω από τους δυο
να βρω αποκούμπι; πάνε μου όλα,
που τέτοια πάνω στο κεφάλι μου
ασήκωτη πήδησε μοίρα.

ΧΟΡ. Και πολύ πιο πάνω απ᾽ όλα η φρόνηση
είναι της ευδαιμονίας το πρώτο,
1350 και στα θεία δεν πρέπει ν᾽ ασεβεί κανείς.
Τα μεγάλα τους τα λόγια οι ξιπασμένοι
με μεγάλα τα πλερώνουνε χτυπήματα
για να βάλουν στα γεράματά τους γνώση.