ΑΙΣΧΥΛΟΣ - Ἀγαμέμνων (258-280)

ΕΠΕΙΣΟΔΙΟΝ ΠΡΩΤΟΝ

XO. ἥκω σεβίζων σόν, Κλυταιμήστρα, κράτος·
δίκη γάρ ἐστι φωτὸς ἀρχηγοῦ τίειν
260 γυναῖκ᾽ ἐρημωθέντος ἄρσενος θρόνου.
σὺ δ᾽ εἴ τι κεδνὸν εἴτε μὴ πεπυσμένη
εὐαγγέλοισιν ἐλπίσιν θυηπολεῖς,
κλύοιμ᾽ ἂν εὔφρων· οὐδὲ σιγώσῃ φθόνος.
ΚΛΥΤΑΙΜΗΣΤΡΑ
εὐάγγελος μέν, ὥσπερ ἡ παροιμία,
265 ἕως γένοιτο μητρὸς εὐφρόνης πάρα.
πεύσῃ δὲ χάρμα μεῖζον ἐλπίδος κλύειν·
Πριάμου γὰρ ᾑρήκασιν Ἀργεῖοι πόλιν.
ΧΟ. πῶς φῄς; πέφευγε τοὔπος ἐξ ἀπιστίας.
ΚΛ. Τροίαν Ἀχαιῶν οὖσαν· ἦ τορῶς λέγω;
270 ΧΟ. χαρά μ᾽ ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη.
ΚΛ. εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ.
ΧΟ. τί γὰρ τὸ πιστόν; ἔστι τῶνδέ σοι τέκμαρ;
ΚΛ. ἔστιν· τί δ᾽ οὐχί; μὴ δολώσαντος θεοῦ.
ΧΟ. πότερα δ᾽ ὀνείρων φάσματ᾽ εὐπειθῆ σέβεις;
275 ΚΛ. οὐ δόξαν ἂν λάκοιμι βριζούσης φρενός.
ΧΟ. ἀλλ᾽ ἦ σ᾽ ἐπίανέν τις ἄπτερος φάτις;
ΚΛ. παιδὸς νέας ὣς κάρτ᾽ ἐμωμήσω φρένας.
ΧΟ. ποίου χρόνου δὲ καὶ πεπόρθηται πόλις;
280 ΚΛ. τῆς νῦν τεκούσης φῶς τόδ᾽ εὐφρόνης λέγω.
***
ΧΟΡΟΣ Ήρθα με σέβας, Κλυταιμνήστρα, της αρχής σου,γιατί σα λείψει ο άρχοντας από το θρόνο,
260 δίκιο ᾽ναι τη γυναίκα του να προσκυνούμε·και τώρ᾽ αν έχεις τίποτε καλό ακουσμένο,ή κι έτσι για καλές ελπίδες θυσιάζεις,πρόθυμ᾽ ακούω· μα κι αν σωπάς, δικαίωμά σου.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Μάνας καλής κόρη καλή, που λέει ο λόγος,από τη νύχτα ας έβγει μέρα λαμπροφόρα·κι ανέλπιστη, χαρά ν᾽ ακούσεις ετοιμάσου,γιατί του Πρίαμου οι Έλληνες πήραν την πόλη.
ΧΟΡΟΣ Πώς λες; δεν άκουσα· τ᾽ αυτιά μου δεν πιστεύω!
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Πως είναι η Τροία δική μας· καθαρά δεν το ᾽πα;
ΧΟΡΟΣ 270 Πνίγει το στήθος μου η χαρά και δάκρυα φέρνει.
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Τα μάτια την καλή σου γνώμη μαρτυρούνε.
ΧΟΡΟΣ Μα να ᾽χεις και γι᾽ αυτό που λες βέβαιο σημάδι;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Έχω, πώς όχι; αν οι θεοί δεν μ᾽ απατούνε.
ΧΟΡΟΣ Μη σέβεσαι ευκολόπιστα φαντάσματα ύπνου;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Πίστη δε δίνω εγώ σ᾽ όψες μυαλού υπνωμένου.
ΧΟΡΟΣ Ή μήπως σε ξεσήκωσε μια άφτερη φήμη;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Βλέπω, μ᾽ αναγελάς, μωρού σα να είχα γνώση.
ΧΟΡΟΣ Κι από πότε λοιπόν είναι παρμένη η πόλη;
ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Σου είπα, τη νύχτα πὄχει αυτό το φως γεννήσει.
ΧΟΡΟΣ 280 Και ποιός θενά ᾽φταν᾽ έτσι ευτύς τα νέα να φέρει