Τα ενέσιμα έκδοχα φωσφορικού ασβέστιου (CPC) υπάρχουν σχεδόν εκατό χρόνια και χρησιμοποιούνται συχνά στην ορθοπεδική και την τραυματολογία σαν υποκατάστατα οστών κατα τη διάρκεια χειρουργείων.
Αυτά τα βιο-υλικά επιτρέπουν στους χειρουργούς να επιδιορθώσουν επιτόπου ελαττωματικά οστά με μια σχετική ευκολία. Επιπρόσθετα είναι βιοσυμβατά και αντιτοξικά, έτσι ώστε να ενσωματώνονται πιο εύκολα και χωρίς παρενέργειες στον οργανισμό.
Εδώ και αρκετό καιρό οι ειδικοί και οι εταιρίες παραγωγής αυτών των υλικών μελετούσαν το ενδεχόμενο για το αν αυτό το βιο-υλικό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη γρήγορη ανάπτυξη των οστών και στην θεραπεία εκφυλιστικών ασθενειών όπως η οστεοπόρωση.
Μία ασθένεια που επιβαρύνει πολύ την υγεία και την ευκολία κίνησης των ηλικιωμένων και ιδίως των γυναικών που πλήττονται συνηθέστερα από την οστεοπόρωση.
Σύμφωνα με αναφορές του James Urquhart στο Chemistry World, οι επιστήμονες μέχρι σήμερα δεν είχαν τη δυνατότητα να εξελίξουν επαρκώς το συγκεκριμένο υλικό έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης και των λοιπών εκφυλιστικών ασθενειών των οστών.
Το πρόβλημα ήταν ότι τα ενέσιμα αυτά έκδοχα δεν είχαν την απαραίτητη σύσταση έτσι ώστε να εισχωρούν στα εκφυλισμένα οστά, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να λειτουργούν ανασταλτικά στην εξέλιξη της οστεοπόρωσης ή των άλλων εκφυλίσεων των οστών.
Ο Pierre Weiss και οι συνεργάτες του, του Πανεπιστήμιου της Nantes, πέτυχαν μια σημαντική ανακάλυψη σε αυτόν τον τομέα δημιουργώντας εναν εξελιγμένο αφρό ο οποίος επικάθεται στα κενά των οστών με εντυπωσιακή βελτίωση στην λειτουργικότητα τους.
Το νέο αυτό υλικό όντας αφρώδες μπορεί και εισχωρεί έως και στα πιο απομακρυσμένα και επιβαρυμένα σημεία των οστών, καλύπτοντας τα αδύναμα σημεία και βελτιώνοντας μακροπρόθεσμα την αντοχή του οστού.
Τα αποτελέσματα αυτής της νέας μεθόδου που δημοσιεύτηκαν στο Ολλανδικό ιατρικό περιοδικό Acta Biomaterialia έχουν δημιουργήσει μεγάλη αισιοδοξία στον ιατρικό χώρο αλλά και στους ασθενείς οι οποίοι βλέπουν πλέον μία αχτίδα φωτός στην θεραπεία όλων αυτών των πολύπλοκων όσο και πολύ επίπονων εκφυλιστικών ασθενειών των οστών στον άνθρωπο.
Αυτά τα βιο-υλικά επιτρέπουν στους χειρουργούς να επιδιορθώσουν επιτόπου ελαττωματικά οστά με μια σχετική ευκολία. Επιπρόσθετα είναι βιοσυμβατά και αντιτοξικά, έτσι ώστε να ενσωματώνονται πιο εύκολα και χωρίς παρενέργειες στον οργανισμό.
Εδώ και αρκετό καιρό οι ειδικοί και οι εταιρίες παραγωγής αυτών των υλικών μελετούσαν το ενδεχόμενο για το αν αυτό το βιο-υλικό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί στη γρήγορη ανάπτυξη των οστών και στην θεραπεία εκφυλιστικών ασθενειών όπως η οστεοπόρωση.
Μία ασθένεια που επιβαρύνει πολύ την υγεία και την ευκολία κίνησης των ηλικιωμένων και ιδίως των γυναικών που πλήττονται συνηθέστερα από την οστεοπόρωση.
Σύμφωνα με αναφορές του James Urquhart στο Chemistry World, οι επιστήμονες μέχρι σήμερα δεν είχαν τη δυνατότητα να εξελίξουν επαρκώς το συγκεκριμένο υλικό έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η καλύτερη δυνατή αντιμετώπιση της οστεοπόρωσης και των λοιπών εκφυλιστικών ασθενειών των οστών.
Το πρόβλημα ήταν ότι τα ενέσιμα αυτά έκδοχα δεν είχαν την απαραίτητη σύσταση έτσι ώστε να εισχωρούν στα εκφυλισμένα οστά, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνουν να λειτουργούν ανασταλτικά στην εξέλιξη της οστεοπόρωσης ή των άλλων εκφυλίσεων των οστών.
Ο Pierre Weiss και οι συνεργάτες του, του Πανεπιστήμιου της Nantes, πέτυχαν μια σημαντική ανακάλυψη σε αυτόν τον τομέα δημιουργώντας εναν εξελιγμένο αφρό ο οποίος επικάθεται στα κενά των οστών με εντυπωσιακή βελτίωση στην λειτουργικότητα τους.
Το νέο αυτό υλικό όντας αφρώδες μπορεί και εισχωρεί έως και στα πιο απομακρυσμένα και επιβαρυμένα σημεία των οστών, καλύπτοντας τα αδύναμα σημεία και βελτιώνοντας μακροπρόθεσμα την αντοχή του οστού.
Τα αποτελέσματα αυτής της νέας μεθόδου που δημοσιεύτηκαν στο Ολλανδικό ιατρικό περιοδικό Acta Biomaterialia έχουν δημιουργήσει μεγάλη αισιοδοξία στον ιατρικό χώρο αλλά και στους ασθενείς οι οποίοι βλέπουν πλέον μία αχτίδα φωτός στην θεραπεία όλων αυτών των πολύπλοκων όσο και πολύ επίπονων εκφυλιστικών ασθενειών των οστών στον άνθρωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου