Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2015

«ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Πάπυρος Westcar»

Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι λάτρευαν τις ιστορίες για μάγους και μαγικά κατορθώματα, φαντάσματα και δαιμονικά, υπερφυσικά πλάσματα και υπεράνθρωπες ικανότητες, ισχυρά ξόρκια, μαγικά φίλτρα και απόκρυφα βιβλία.

Η Αίγυπτος είχε την παλαιότερη και πλουσιότερη παράδοση φανταστικής λογοτεχνίας στον αρχαίο κόσμο.

Το αρχαιότερο γνωστό αιγυπτιακό κείμενο αυτού του είδους το διασώζει ο λεγόμενος «Πάπυρος Westcar».

Ο πάπυρος, που φυλάσσεται σήμερα στο Μουσείο του Βερολίνου γράφτηκε κατά τον 17ο αιώνα π.Χ., αλλά η σύνθεση που παραδίδει φαίνεται να δημιουργήθηκε ίσαμε διακόσια ή τριακόσια χρόνια πρωτύτερα.

Πρόκειται για την παλαιότερη συλλογή διηγημάτων στην παγκόσμια γραμματεία : πέντε επιμέρους φανταστικές ιστορίες τοποθετημένες μέσα σε ευρύτερη διήγηση-πλαίσιο.

Ο φαραώ Χέοπας, υποφέροντας από ανία, γυρεύει από τους γιους του να του αφηγηθούν τερπνές περιπέτειες, για να διασκεδάσει. Εκείνοι, παίρνουν κατά σειρά τον λόγο, και καθένας τους εξιστορεί το υπερφυσικό κατόρθωμα κάποιου σοφού μάγου.

Γι’αυτό και ο πάπυρος ονομάζεται από πολλούς «Παραμύθια του βασιλιά Χέοπα και των Μάγων»

Ο Πάπυρος, που αποτελείται από δώδεκα στήλες είναι γραμμένος στην ιερατική γραφή και έχει χρησιμοποιηθεί από τους ιστορικούς ως σημαντική λογοτεχνική πηγή.
Η κατάσταση του παπύρου δεν είναι διαίτερα καλή γι’αυτό για να περιοριστεί περαιτέρω φθορά του απαιτούνται αυστηρώς ελεγχόμενες συνθήκες φωτισμού.

Πήρε το όνομά του από τον βρετανό, Henry Westcar που το 1823 ανακάλυψε τον πάπυρο, χωρίς να γνωρίζουμε τις ακριβείς συνθήκες κάτω από τις οποίες απέκτησε το τεχνούργημα.

Μετά από πολλές περιπέτειες και ύποπτες και παράνομες ιστορίες ο πάπυρος βρέθηκε στα χέρια του πρώσου αρχαιολόγου Karl Richard Lepsius, που διέκρινε βασιλικά ονόματα στο διακοσμητικό πλαίσιο του παπύρου, συνδέοντάς τον έτσι και χρονολογικά με το παλαιό βασίλειο.

Από το γιο του πουλήθηκε το 1886 στον αιγυπτιολόγο Γιόχαν Άντολφ Έρμαν, που το άφησε στο Μουσείο του Βερολίνου.

Καθώς τα σύμβολα δεν έχουν αποκωδικοποιηθεί πλήρως, οι κατά καιρούς μεταφράσεις του παρουσιάζουν διαφορές, με αποτέλεσμα να αποτελεί έναν πάπυρο-μυστήριο και πρόκληση για πολλούς.

Ο πάπυρος του Westcar είναι χωρισμένος σε τρία μέρη και το κείμενο εξελίσσεται σε δώδεκα στήλες. Είναι γραμμένος και στις δυο όψεις του, πρόσθια και οπίσθια, πολύ εύθραυστος, ενώ το κοκκώδες υλικό του έχει υποστεί φθορά, με το χρώμα του σχεδόν υποκίτρινο και με πολλά τμήματα του κειμένου να λείπουν.

Γι’ αυτό τον βρίσκουμε τοποθετημένο μεταξύ υαλοπινάκων.

Η γραφή είναι καθαρή και καλλιγραφική , στοιχείο, που παραπέμπει στο ό,τι ο συντάκτης του είχε σπουδαία μόρφωση!

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου