Σε τι σειρά προτεραιότητας βάζει ο άνθρωπος τη ζωή του; Ποιος φροντίζει, ώστε να υλοποιηθούν οι μικροί ή μεγάλοι στόχοι που έχει ο καθένας για τον εαυτό του;
Οι αναβολές, οι καθυστερήσεις,οι δυσκολίες και οι δικαιολογίες είναι συχνές προφάσεις, στην καθημερινότητα κάποιου, που βάζει την προσωπική του ζωή σε παύση.
Δεν είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν επιθυμίες, στόχους και όνειρα για τον εαυτό τους, είναι όμως, κάποιοι βαθύτεροι λόγοι που παρεισφρέουν και κάνουν πιο δύσκολη την υλοποίηση τους.
Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στο «όλα ή τίποτα». Είναι τελειομανείς, που αυτό σημαίνει ότι περιμένουν έως ότου, όλες οι συνθήκες να είναι ιδανικές για να ασχοληθούν με τη ζωή τους και τον εαυτό τους, αλλιώς προτιμούν να μην κάνουν κάποιο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Μόνο που οι συνθήκες δεν θα είναι ποτέ ιδανικές.
Ένας ακόμα λόγος που οι άνθρωποι βάζουν στην άκρη τον εαυτό τους, είναι επειδή πάντα υπάρχουν άλλα θέματα που προέχουν στη ζωή τους, όπως το μεγάλωμα των παιδιών, η επαγγελματική αποκατάσταση, η ολοκλήρωση των σπουδών. Η ζωή τους περικλείεται από έναν και μοναδικό στόχο, δίχως να αντιλαμβάνονται ουσιαστικά πως η ζωή υπάρχει και πέρα από αυτόν.
Κάποια άτομα τείνουν να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στη γνώμη των άλλων, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται στα «πιστεύω» των υπολοίπων, πορεύονται σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις επιταγές των πολλών, μη αναγνωρίζοντας τον δικό τους πραγματικό εαυτό.
Υπάρχουν ακόμα, πολλοί που δεν μπορούν να επιλέξουν το καλύτερο για τη ζωή τους. Αναλύουν εξονυχιστικά όλα τα ενδεχόμενα, με αποτέλεσμα να παραμένουν αναποφάσιστοι, ακινητοποιημένοι, περιμένοντας να νιώσουν σίγουροι και βέβαιοι για την απόφαση τους.
Το κοινό συμπέρασμα όλων των παραπάνω περιπτώσεων είναι η αναβολή της ζωής.
Η ουσιαστική συμμετοχή στα απλά ή σημαντικότερα γεγονότα που θα είχαν τη δυνατότητα να ζήσουν, εάν επέτρεπαν στον εαυτό τους να δοκιμάσει να ζήσει.
Οι άνθρωποι που λειτουργούν με ανάλογους τρόπους, κρύβονται πίσω από τους φόβους τους και κάποια βαθύτερα προσωπικά τους θέματα που δεν έχουν τη δύναμη να διαχειριστούν.
Η διατήρηση της ασφάλειας και του ελέγχου είναι σημαντικός παράγοντας που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν σαν ισχυρό επιχείρημα, για να μην δοκιμάσουν το καινούργιο, το άγνωστο, το όποιο θα τους προσφέρει νέες εμπειρίες και συναισθήματα. Επιλέγουν να ζήσουν σε κάτι που τους είναι γνώριμο, οικείο, που ξέρουν πώς να το διαχειριστούν και ας μην τους ικανοποιεί.
Ο φόβος της αποτυχίας αλλά και της επιτυχίας είναι ένας ακόμα λόγος που εμποδίζει κάποια άτομα από το να προχωρήσουν τη ζωή τους. Φοβούνται να ρισκάρουν, να επιχειρήσουν, να προσπαθήσουν για όσα επιθυμούν. Αιτία είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση τους, η μη πίστη στον εαυτό τους και τις δυνατότητες τους. Σε ένα φανταστικό σενάριο, πάντα επιλέγουν να σκεφτούν τον εαυτό τους ως αποτυχημένο και χαμένο, μία κατάσταση που νομίζουν πως δεν είναι ικανοί να διαχειριστούν.
Φοβούνται πως μία ενδεχόμενη αποτυχία θα τους παρασύρει και θα τους καταβάλει. Στον αντίποδα, μία πιθανή επιτυχία, είναι μία άγνωστη έννοια για τους συγκεκριμένους ανθρώπους, όντας συνηθισμένοι να θεωρούν τον εαυτό τους, άτυχο, αδύναμο, γεμάτο απογοήτευση και δυσαρέσκεια για τη ζωή. Η συνθήκη της επιτυχίας φαντάζει στο μυαλό τους κάτι ξένο, τόσο ποθητό, που φοβούνται και να το πλησιάσουν.
Για πόσο όμως οι άνθρωποι θα παραμένουν δέσμιοι μίας εικόνας εαυτού, που ίδιοι έφτιαξαν για τον εαυτό τους;
Είτε νωρίτερα, είτε αργότερα, όλοι έρχονται αντιμέτωποι με τις πραγματικές τους ανάγκες. Θα τις συναντήσουν κάπου στο δρόμο τους και θα είναι αδύνατον να τις αποφύγουν. Δεν γίνεται οι άνθρωποι να κρατάνε το μέλλον τους, τη ζωή τους και τις επιθυμίες τους, στην αφάνεια εφ’ όρου ζωής.
Είναι προτιμότερο λοιπόν, όλοι άνθρωποι να έρθουν σε επαφή με τον πραγματικό τους εαυτό και να ακούσουν τις πραγματικές τους ανάγκες δίχως δισταγμούς και υπεκφυγές.
Ας πάψουν να σχεδιάζουν τη ζωή τους. Ας αρχίσουν να την ζουν. Με ό, τι συνεπάγεται αυτό.
Στη ζωή υπάρχει ισορροπία, υπάρχει το θετικό και το αρνητικό.
Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές, ευχάριστες και δυσάρεστες.
Το μέλλον είναι απρόβλεπτο και αυτό είναι γοητευτικό.
Ο μόνος όρος είναι να υπάρχει πίστη και θέληση για μία ζωή γεμάτη προσωπικό νόημα.
Οι αναβολές, οι καθυστερήσεις,οι δυσκολίες και οι δικαιολογίες είναι συχνές προφάσεις, στην καθημερινότητα κάποιου, που βάζει την προσωπική του ζωή σε παύση.
Δεν είναι ότι οι άνθρωποι δεν έχουν επιθυμίες, στόχους και όνειρα για τον εαυτό τους, είναι όμως, κάποιοι βαθύτεροι λόγοι που παρεισφρέουν και κάνουν πιο δύσκολη την υλοποίηση τους.
Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στο «όλα ή τίποτα». Είναι τελειομανείς, που αυτό σημαίνει ότι περιμένουν έως ότου, όλες οι συνθήκες να είναι ιδανικές για να ασχοληθούν με τη ζωή τους και τον εαυτό τους, αλλιώς προτιμούν να μην κάνουν κάποιο βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Μόνο που οι συνθήκες δεν θα είναι ποτέ ιδανικές.
Ένας ακόμα λόγος που οι άνθρωποι βάζουν στην άκρη τον εαυτό τους, είναι επειδή πάντα υπάρχουν άλλα θέματα που προέχουν στη ζωή τους, όπως το μεγάλωμα των παιδιών, η επαγγελματική αποκατάσταση, η ολοκλήρωση των σπουδών. Η ζωή τους περικλείεται από έναν και μοναδικό στόχο, δίχως να αντιλαμβάνονται ουσιαστικά πως η ζωή υπάρχει και πέρα από αυτόν.
Κάποια άτομα τείνουν να δίνουν ιδιαίτερη προσοχή στη γνώμη των άλλων, με αποτέλεσμα να εγκλωβίζονται στα «πιστεύω» των υπολοίπων, πορεύονται σύμφωνα με τις επιθυμίες και τις επιταγές των πολλών, μη αναγνωρίζοντας τον δικό τους πραγματικό εαυτό.
Υπάρχουν ακόμα, πολλοί που δεν μπορούν να επιλέξουν το καλύτερο για τη ζωή τους. Αναλύουν εξονυχιστικά όλα τα ενδεχόμενα, με αποτέλεσμα να παραμένουν αναποφάσιστοι, ακινητοποιημένοι, περιμένοντας να νιώσουν σίγουροι και βέβαιοι για την απόφαση τους.
Το κοινό συμπέρασμα όλων των παραπάνω περιπτώσεων είναι η αναβολή της ζωής.
Η ουσιαστική συμμετοχή στα απλά ή σημαντικότερα γεγονότα που θα είχαν τη δυνατότητα να ζήσουν, εάν επέτρεπαν στον εαυτό τους να δοκιμάσει να ζήσει.
Οι άνθρωποι που λειτουργούν με ανάλογους τρόπους, κρύβονται πίσω από τους φόβους τους και κάποια βαθύτερα προσωπικά τους θέματα που δεν έχουν τη δύναμη να διαχειριστούν.
Η διατήρηση της ασφάλειας και του ελέγχου είναι σημαντικός παράγοντας που οι άνθρωποι χρησιμοποιούν σαν ισχυρό επιχείρημα, για να μην δοκιμάσουν το καινούργιο, το άγνωστο, το όποιο θα τους προσφέρει νέες εμπειρίες και συναισθήματα. Επιλέγουν να ζήσουν σε κάτι που τους είναι γνώριμο, οικείο, που ξέρουν πώς να το διαχειριστούν και ας μην τους ικανοποιεί.
Ο φόβος της αποτυχίας αλλά και της επιτυχίας είναι ένας ακόμα λόγος που εμποδίζει κάποια άτομα από το να προχωρήσουν τη ζωή τους. Φοβούνται να ρισκάρουν, να επιχειρήσουν, να προσπαθήσουν για όσα επιθυμούν. Αιτία είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση τους, η μη πίστη στον εαυτό τους και τις δυνατότητες τους. Σε ένα φανταστικό σενάριο, πάντα επιλέγουν να σκεφτούν τον εαυτό τους ως αποτυχημένο και χαμένο, μία κατάσταση που νομίζουν πως δεν είναι ικανοί να διαχειριστούν.
Φοβούνται πως μία ενδεχόμενη αποτυχία θα τους παρασύρει και θα τους καταβάλει. Στον αντίποδα, μία πιθανή επιτυχία, είναι μία άγνωστη έννοια για τους συγκεκριμένους ανθρώπους, όντας συνηθισμένοι να θεωρούν τον εαυτό τους, άτυχο, αδύναμο, γεμάτο απογοήτευση και δυσαρέσκεια για τη ζωή. Η συνθήκη της επιτυχίας φαντάζει στο μυαλό τους κάτι ξένο, τόσο ποθητό, που φοβούνται και να το πλησιάσουν.
Για πόσο όμως οι άνθρωποι θα παραμένουν δέσμιοι μίας εικόνας εαυτού, που ίδιοι έφτιαξαν για τον εαυτό τους;
Είτε νωρίτερα, είτε αργότερα, όλοι έρχονται αντιμέτωποι με τις πραγματικές τους ανάγκες. Θα τις συναντήσουν κάπου στο δρόμο τους και θα είναι αδύνατον να τις αποφύγουν. Δεν γίνεται οι άνθρωποι να κρατάνε το μέλλον τους, τη ζωή τους και τις επιθυμίες τους, στην αφάνεια εφ’ όρου ζωής.
Είναι προτιμότερο λοιπόν, όλοι άνθρωποι να έρθουν σε επαφή με τον πραγματικό τους εαυτό και να ακούσουν τις πραγματικές τους ανάγκες δίχως δισταγμούς και υπεκφυγές.
Ας πάψουν να σχεδιάζουν τη ζωή τους. Ας αρχίσουν να την ζουν. Με ό, τι συνεπάγεται αυτό.
Στη ζωή υπάρχει ισορροπία, υπάρχει το θετικό και το αρνητικό.
Η ζωή είναι γεμάτη ανατροπές, ευχάριστες και δυσάρεστες.
Το μέλλον είναι απρόβλεπτο και αυτό είναι γοητευτικό.
Ο μόνος όρος είναι να υπάρχει πίστη και θέληση για μία ζωή γεμάτη προσωπικό νόημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου