Πόσο συχνά οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε απογοητευτεί από τον κόσμο που πηγαίνει κατά διαόλου.. Μη έχοντας την παραμικρή ελπίδα ότι η ανθρωπότητα θα σωθεί, ότι θα αλλάξουν κάποια στιγμή τα πράγματα προς το καλύτερο, ότι θα υπάρξει εξέλιξη, πρόοδος, ανθρωπιά..;
Είναι μέχρι να πάρεις ανάποδες, εάν κατορθώσεις ποτέ να ξυπνήσεις από τον καταστροφικό λήθαργο, και να γίνεις αποφασιστικός.. Ότι τουλάχιστον εσύ θα συμβάλλεις ώστε να γίνει ο κόσμος καλύτερος, όχι φωνάζοντας ή πιέζοντας ή επιβάλλοντας αλλά με το να γίνεις παράδειγμα προς μίμηση.
Ξεκινώντας με μικρά απλά βήματα και σταθερά.. δεν φαντάζεσαι πόσο θα επηρεαστούν οι γύρω σου.. Μην ξεχνάς ότι τα σπουδαία γεγονότα που συνέβησαν κάποτε στην ανθρωπότητα μπορεί να τα ξεκίνησε ένας αλλά είχε την αρετή της μεταδοτικότητας κι έτσι τα συνέχισαν πολλοί ή παρακινήθηκαν ώστε να είναι πρωτοπόροι της δικής τους ιδέας.
Βλέπω, ακούω, διαβάζω, παρατηρώ ακόμα και 35 χρονους να έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά λέγοντας
" Τώρα..; Ό,τι κάνουν τα παιδιά μας. Σε αυτά ελπίζω. " Είναι ποτέ δυνατόν, να εγκαταλείπεις από τόσο νέος, να βολεύεσαι και να περιμένεις όχι μόνο από τους άλλους αλλά και από τα ίδια σου τα παιδιά να φέρουν την αλλαγή, όταν εσύ δίνεις τόσο αρνητικό παράδειγμα; Αυτό το πρότυπο θέλεις να είσαι για το παιδί σου; Τέτοιες αξίες και ιδανικά θέλεις να του μεταδώσεις; Της παραίτησης;
Υπάρχει χρόνος για αλλαγή, ποτέ δεν είναι αργά.
Στο βίντεο που ακολουθεί, θα δείτε ένα πανέξυπνο κατά την γνώμη μου κοινωνικό πείραμα, ένα μάθημα που για ακόμα μία φορά δίνουν τα παιδιά στους γονείς τους και σε όλους ανεξαιρέτως.
Για κάποιους μπορεί να μην έχει σημασία, για άλλους θα είναι μια γροθιά στο στομάχι ή ένα γερό ταρακούνημα να αλλάξουν νοοτροπία..
Ο σκηνοθέτης Cleber Αlmeida θέλει να βοηθήσει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι για να γίνει μια αλλαγή, πρέπει να πιστέψουν ότι η αλλαγή αυτή είναι δυνατή. Με αυτό το κοινωνικό πείραμα αντιπαραβάλλει την απαισιοδοξία των γονέων με την αισιοδοξία των παιδιών τους.
Εάν υπήρχε αυτή η δυνατότητα να γίνει το
πείραμα πρώτα σε εσάς και ύστερα στα
παιδιά σας... τι θα αλλάζετε από όσα είπατε;;
Ρητορικό το ερώτημα.. οι απαντήσεις δικές σας!!
Είναι μέχρι να πάρεις ανάποδες, εάν κατορθώσεις ποτέ να ξυπνήσεις από τον καταστροφικό λήθαργο, και να γίνεις αποφασιστικός.. Ότι τουλάχιστον εσύ θα συμβάλλεις ώστε να γίνει ο κόσμος καλύτερος, όχι φωνάζοντας ή πιέζοντας ή επιβάλλοντας αλλά με το να γίνεις παράδειγμα προς μίμηση.
Ξεκινώντας με μικρά απλά βήματα και σταθερά.. δεν φαντάζεσαι πόσο θα επηρεαστούν οι γύρω σου.. Μην ξεχνάς ότι τα σπουδαία γεγονότα που συνέβησαν κάποτε στην ανθρωπότητα μπορεί να τα ξεκίνησε ένας αλλά είχε την αρετή της μεταδοτικότητας κι έτσι τα συνέχισαν πολλοί ή παρακινήθηκαν ώστε να είναι πρωτοπόροι της δικής τους ιδέας.
Βλέπω, ακούω, διαβάζω, παρατηρώ ακόμα και 35 χρονους να έχουν σηκώσει τα χέρια ψηλά λέγοντας
" Τώρα..; Ό,τι κάνουν τα παιδιά μας. Σε αυτά ελπίζω. " Είναι ποτέ δυνατόν, να εγκαταλείπεις από τόσο νέος, να βολεύεσαι και να περιμένεις όχι μόνο από τους άλλους αλλά και από τα ίδια σου τα παιδιά να φέρουν την αλλαγή, όταν εσύ δίνεις τόσο αρνητικό παράδειγμα; Αυτό το πρότυπο θέλεις να είσαι για το παιδί σου; Τέτοιες αξίες και ιδανικά θέλεις να του μεταδώσεις; Της παραίτησης;
Υπάρχει χρόνος για αλλαγή, ποτέ δεν είναι αργά.
Στο βίντεο που ακολουθεί, θα δείτε ένα πανέξυπνο κατά την γνώμη μου κοινωνικό πείραμα, ένα μάθημα που για ακόμα μία φορά δίνουν τα παιδιά στους γονείς τους και σε όλους ανεξαιρέτως.
Για κάποιους μπορεί να μην έχει σημασία, για άλλους θα είναι μια γροθιά στο στομάχι ή ένα γερό ταρακούνημα να αλλάξουν νοοτροπία..
Ο σκηνοθέτης Cleber Αlmeida θέλει να βοηθήσει τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι για να γίνει μια αλλαγή, πρέπει να πιστέψουν ότι η αλλαγή αυτή είναι δυνατή. Με αυτό το κοινωνικό πείραμα αντιπαραβάλλει την απαισιοδοξία των γονέων με την αισιοδοξία των παιδιών τους.
πείραμα πρώτα σε εσάς και ύστερα στα
παιδιά σας... τι θα αλλάζετε από όσα είπατε;;
Ρητορικό το ερώτημα.. οι απαντήσεις δικές σας!!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου