Να προσδοκάς το άφθαρτο, την καλοσύνη, τον Έρωτα...

"Και  όμως δεν είναι πόλεμος , αλλά αδράνεια & δράση του πιο γοργού . ..
Ο Γίγαντας κοιμάται ακόμη , λαβωμένος από τον τελευταίο πόλεμο, έχει πέσει σε αμνησία , δεν ενθυμείται Τίποτα . ...
Πριν καλά καλά προλάβει να εστιάσει τον προλαβαίνουν & τον περιορίζουν .... έναν ολόκληρο Γίγαντα ! ! !
& Απορεί ο Τρανός Αγέρωχος Γιγάντιος Βράχος ... "Ποιος είμαι , ... που Είμαι ;;;
τι να κάνω ώστε να βρω το κέντρο μου ;;;"...
Ειρήνη να επικρατεί στην καρδιά σου & Γαλήνη να επικρατεί στο Πνεύμα σου ....
Είμαστε Αντίληψη που βλέπουμε αγγίζουμε νιώθουμε Λειτουργούμε & Δημιουργούμε . .. Ένας Γίγαντας Τεράστιων Διαστάσεων που υλοποιεί . ... την Θέληση ...
Για να φθάσεις στο σημείο ..0 .. θα περάσεις από 40 ωκεανούς , θα ζήσεις καταστροφές θα δεις αγαπημένους σου να χάνονται & άλλους να σε προδίδουν . .. Θα σε σκοτώσουν & θα ξαναγεννηθείς , θα πέσεις & θα σηκωθείς Έως Ότου Γίνεις Τα Πάντα για το Ένα . ..
Έως ότου δεχτείς ποιο είναι το μάθημά Σου , ώστε να το περάσεις & να ενωθείς με το Σύνολο . ...
Ο χώρος σπανίζει από "άτομα" που να θυσιάζουν αυτό που έχουν ...
.................. την ΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ το Σύνολο Τους .........
Δεν θα κραδαίνω κανένα Σπαθί , σφηνωμένο μες στην θήκη του δεν θα χαράξει κανέναν Άνεμο Πλέον . ..
Ένα με τον Χώρο όλο Είμαι, ετοιμάζοντας το Άφθαρτο της Τόλμης όπου μόνο Αρετή χωρεί . ...
Όλος ο χώρος τραγουδά ένας ήμουν & χωρίστηκα για να γίνω δυο . .. τρεις εγίναμε & αφήσαμε το περίσσευμα να γίνει το 1 το άφθαρτο, εκείνο το σημείο της Νιότης όπου Λάμπει και  αναβλύζει από τον χώρο της Αίσθησης . ...
& όλα απλώθηκαν για να τρέξουν να δρουν την ισορροπία την Βάση του Άφθαρτου τον Λόγο να Δαμάσουν εμπρός σε όλη την Ανώτερη Κίνηση Του . ..
Δεν είμαι εγώ , είμαι η Θέληση . ..
 Ακροβατώ στις άκρες του ποταμού πολεμώντας την Θέληση του Δισταγμού διαμορφώνοντας την Αντίληψη του Δαμασμού της Κίνησης . ..
 Μπορώ να το ανυψώσω μη μπαίνοντας στην Ροή του ποταμού όπου όλα ΕΙΝΑΙ ;
Ποιο το μάθημα του πηγαιμού , το να ακροβατώ & να μην γευτώ ;
Γιατί με πολεμάς Αίσθηση μου ;; ;
 Άφησε με να νιώσω τρυφερά την σάρκα, να αγγίξω, να φέρω Σπόρο, να γίνω 2 , μόνος να μην είμαι μες στον Απέραντο Ωκεανό της Κίνησης Σου έως ότου όλα γίνουν Πάλι ΕΝΑ εμπρός στην δημιουργία του Άφθαρτου , όπου όλους μας Αγκαλιάζεις & τόσο τρυφερά μας χαμογελάς ....!
Δεν είναι πόλεμος η Αντίληψη, αλλά υπομονή δια την Κτήση του Άφθαρτου ... 
Η γνωριμία της κάθε Πτυχής των Άκρων μου δια την Ζεύξη της Λειτουργίας ...
Τώρα να γίνει , Τώρα . ... Κάθε που τρώγω , τελευταίο προσεύχομαι να είναι , ώστε όλα να Γίνουν ένα κάτω από το Πέπλο της Συνείδησης . ..
Μα πως θα γίνει , αφού χρειάζεται να είσαι Ένα & δεν είσαι ακόμη ολόκληρος ;
Ποιος πόλεμος θα σε ενώσει & θα φέρει στης μνημοσύνης σου αυτό που Χρειάζεσαι , το Λειψό να Γεμίσει με Φως του Χρώματος της Κίνησης να Γιάνει & να γελάσει κάθε "άτομο" ;
Δεν βλέπεις πως όλα είναι Ένα & ένας χορός πνευμάτων είναι ήδη πάνω στον λόφο δίπλα από το Δέντρο ;;; 
Τα χαμόγελα φτάνουν μέχρι εδώ , Ζωήρεψε Ψυχή μου , μην αφήνεσαι πουθενά .... λάβε καθάρια πνοή & νιώσε την Ζωή που εκφράζεις με το χαμόγελο Σου . ...
Εμείς το ετοιμάζουμε , μαζί , όλοι μαζί . ... 
Να προσδοκάς το άφθαρτο . ... την καλοσύνη , τον Έρωτα , την απλότητα , την Ενότητα . ...
Όλα θα σας δοθούν ... δεν είναι μυστικό η Κίνηση της Ύπαρξης . .
 Άφησε το Πνεύμα σου ελεύθερο να ξεμουδιάσει να τρέξει στο άλλο Άκρο να εφρανθεί όλη η κτίση σου αγαπημένε μου , να χορέψει με την Ψυχή σου να αναβλύσει χρώματα ζωηρά που γεμίζουν την Ανυπαρξία .... !
Στο κέντρο του ποταμού να βρίσκεσαι να Βλέπεις τα πάντα .
Να είσαι τα πάντα Να περπατήσεις τα Παντα . ... μην σαματάς την Κίνηση Σου . ...
Ιερή είναι τούτη η Στιγμή της Ζωής διότι υπομένει σμιλεύοντας μες στο Πυρ . ...
Σ ' αγαπώ Υπαρξή μου.."