ΠΛΑΤΩΝ: Μενέξενος (249d-249e)

Επίλογος

[249d] ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Οὗτός σοι ὁ λόγος, ὦ Μενέξενε, Ἀσπασίας τῆς Μιλησίας ἐστίν.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Νὴ Δία, ὦ Σώκρατες, μακαρίαν γε λέγεις τὴν Ἀσπασίαν, εἰ γυνὴ οὖσα τοιούτους λόγους οἵα τ᾽ ἐστὶ συντιθέναι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Ἀλλ᾽ εἰ μὴ πιστεύεις, ἀκολούθει μετ᾽ ἐμοῦ, καὶ ἀκούσῃ αὐτῆς λεγούσης.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Πολλάκις, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ ἐντετύχηκα Ἀσπασίᾳ, καὶ οἶδα οἵα ἐστίν.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Τί οὖν; οὐκ ἄγασαι αὐτὴν καὶ νῦν χάριν ἔχεις τοῦ λόγου αὐτῇ;
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Καὶ πολλήν γε, ὦ Σώκρατες, ἐγὼ χάριν ἔχω τούτου [249e] τοῦ λόγου ἐκείνῃ ἢ ἐκείνῳ ὅστις σοι ὁ εἰπών ἐστιν αὐτόν· καὶ πρός γε ἄλλων πολλῶν χάριν ἔχω τῷ εἰπόντι.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Εὖ ἂν ἔχοι· ἀλλ᾽ ὅπως μου μὴ κατερεῖς, ἵνα καὶ αὖθίς σοι πολλοὺς καὶ καλοὺς λόγους παρ᾽ αὐτῆς πολιτικοὺς ἀπαγγέλλω.
ΜΕΝΕΞΕΝΟΣ. Θάρρει, οὐ κατερῶ· μόνον ἀπάγγελλε.
ΣΩΚΡΑΤΗΣ. Ἀλλὰ ταῦτ᾽ ἔσται.

***
[249d] ΣΩ. Αυτός είναι, Μενέξενε, ο λόγος της Ασπασίας της Μιλησίας.
ΜΕΝ. Μα το Δία, Σωκράτη, μακαρία είναι η Ασπασία στα μάτια σου, αν έχει τη δύναμη, αν και γυναίκα, να συνθέτει τέτοιους λόγους.
ΣΩ. Αλλ᾽ αν δεν πιστεύεις, ακολούθα με, και θ᾽ ακούσεις κι εσύ ο ίδιος με τ᾽ αυτιά σου την ίδια να μιλάει.
ΜΕΝ. Πολλές φορές στη ζωή μου Σωκράτη, έχω συναντήσει την Ασπασία και ξέρω καλά ποιά είναι και τί αξίζει.
ΣΩ. Τί λοιπόν; Δεν τηνε θαυμάζεις και δεν της χρωστάς ευγνωμοσύνη για το λόγο της αυτό;
ΜΕΝ. Βεβαιότατα, Σωκράτη, και πολύ μεγάλη μάλιστα ευγνωμοσύνη χρωστώ [249e] για το λόγο αυτό στην Ασπασία ή σ᾽ εκείνον που στον είπε. Προπάντων όμως ευγνωμονώ αυτόν που μου τον είπε.
ΣΩ. Θαυμάσια! Άλλα πρόσεξε, αν αγαπάς, και μην πεις σε κανένα τίποτα για μένα, για να μπορώ και στο μέλλον να σου απαγγέλλω πολλούς και ωραίους πολιτικούς λόγους της.
ΜΕΝ. Ησύχασε, και δε θα ειπώ λέξη σε κανένα· φτάνει μονάχα να μου απαγγέλεις τους λόγους της.
ΣΩ. Πολύ καλά, κι αυτό θα γίνει.