Όλοι θέλουμε να έχουμε μια ευτυχισμένη ζωή μέσα από την οποία θα εξελισσόμαστε συνεχώς και αυτή μας η εξέλιξη θα επικυρώνεται από τους άλλους. Δεν υπάρχει γρήγορος και εύκολος τρόπος να φτάσουμε στην αυτοπραγμάτωση, αλλά μπορούμε να ξεκινήσουμε από ένα υπέροχο μέσο: την εκπαίδευση. Φυσικά, η εκπαίδευση δεν σταματά όταν τελειώνουμε το σχολείο ή αποφοιτούμε από το πανεπιστήμιο.
Η δια βίου μάθηση θα οξύνει το νου σας, θα σας βοηθήσει να συγκεντρωθείτε περισσότερο σε σημαντικά πράγματα στη ζωή και να έρθετε σε επαφή με τα συναισθήματά σας.
Κι όμως, η κοινωνία έχει δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο που συχνά αποτυγχάνει να εκμεταλλευτεί τον κάθε διαφορετικό νου στον κόσμο μας. Όλοι γνωρίζουν ότι η εκπαίδευση είναι σημαντική, αλλά αδυνατούμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον ενσωμάτωσης στο οποίο να επιτρέπουμε στους ανθρώπους με διαφορετικές εμπειρίες και μοτίβα μάθησης να διαπρέψουν.
Ένα τέτοιο διάσημο παράδειγμα είναι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος δεν «χωρούσε» στο τότε σύστημα εκπαίδευσης. Ή ο Alan Turing, ο εφευρέτης των σύγχρονων υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης, που ήταν κακός μαθητής.
Διάφοροι στοχαστές, λοιπόν, αποδέχτηκαν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν διαθέτει όλα τα μέσα για ν’ ανταποκριθεί επαρκώς στην κάθε περίπτωση. Αποδεχόμενοι αυτό, ανακάλυψαν και έχτισαν φιλοσοφίες και στρατηγικές για να κάνουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα όσο πιο αποτελεσματικό γίνεται. Αν και οι περισσότερες από αυτές τις θεωρίες φτιάχτηκαν για να βελτιώσουν το σχολικό σύστημα, μπορούν επίσης να εφαρμοστούν σε ατομικό επίπεδο για να αναπτύξουμε ισχυρότερες μαθησιακές συνήθειες, που με τη σειρά μπορούν να οδηγήσουν σε έναν πιο παραγωγικό τρόπο ζωής.
Η αυτοεξερεύνηση είναι το πιο αξιόπιστο μονοπάτι προς την ευεξία και την αυτοβελτίωση. Αν αφιερώσουμε χρόνο στο να σκεφτούμε πώς μπορούμε να μάθουμε αποτελεσματικότερα και πώς οι δεξιότητες και τα δυνατά μας σημεία μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό, τότε η δυναμική μας θα βελτιωθεί κατά πολύ.
Ο Howard Gardner ήταν ένας ακαδημαϊκός που δίδασκε στο Harvard και εισήγαγε μια έννοια που ονομάζεται «Πολλαπλή νοημοσύνη». Η ιδέα είναι ότι η παραδοσιακή έννοια του IQ είναι περιορισμένη και ότι δεν μπορεί να περιγράψει επακριβώς τα ιδιαίτερα στοιχεία του κάθε ατόμου, ούτε και τις εμπειρίες του. Σημαίνει επίσης ότι όλοι διαθέτουμε δυνατά σημεία και μπορούμε να συνεισφέρουμε στον κόσμο κάτι ενδιαφέρον και πάνω απ’ όλα μοναδικό. Η θεωρία του Gardner χωρίζεται σε διάφορες ξεχωριστές κατηγορίες:
Οπτικο- χωρική: Την διαθέτουν οι άνθρωποι που μαθαίνουν καλύτερα παρατηρώντας πράγματα και αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον τους. Λατρεύουν να εξερευνούν νέα μέρη και να οπτικοποιούν έννοιες.
Σωματική-κιναισθητική: Την έχουν οι άνθρωποι που μαθαίνουν καλύτερα μέσα από πράξεις και δραστηριότητες. Είναι βαθιά εναρμονισμένοι και συνδεδεμένοι με το σώμα τους και μαθαίνουν χρησιμοποιώντας το. Μπορεί να περιλαμβάνονται εδώ καλλιτέχνες, γιατροί και τεχνίτες.
Μουσική: Αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν μια βαθύτερη σύνδεση με τη μουσική. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι είναι οι ίδιοι μουσικοί, αλλά επίσης σημαίνει ότι δουλεύουν καλύτερα ακούγοντας μουσική ή σκεπτόμενοι ρυθμικά.
Διαπροσωπική: Είναι εκείνοι που λειτουργούν καλύτερα αλληλεπιδρώντας με τους άλλους. Λατρεύουν να μιλούν σε άλλους για τα συναισθήματα και τα προβλήματά τους και μπορούν να γίνουν καταπληκτικοί πωλητές ή πολύτιμα μέλη μιας ομάδας.
Ενδοπροσωπική: Αυτοί οι άνθρωποι συνδέονται πολύ με τις δικές τους διαδικασίες σκέψεις και τα δικά τους συναισθήματα. Χρησιμοποιούν τη διαίσθησή τους πολύ για να επιλύσουν προβλήματα και λατρεύουν την περισυλλογή και το διάβασμα. Είναι πολύ καλοί συγγραφείς.
Γλωσσική: Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη γλώσσα για την επίλυση προβλημάτων. Είναι επίσης πολύ καλοί συγγραφείς και τους αρέσει να μαθαίνουν διαβάζοντας και αναλύοντας κείμενα.
Λογική-μαθηματική: Την διαθέτουν όσοι είναι πολύ καλοί στην κατανόηση θεωριών, εννοιών και μοτίβων και χρησιμοποιούν αποτελεσματικά την επαγωγική σκέψη και τη λογική για την επίλυση προβλημάτων.
Διακρίνοντας διαφορετικές κατηγορίες μέσα στην ίδια τη νοημοσύνη, ο Gardner μας αποκαλύπτει άπειρες κρυμμένες δυνατότητες. Δοκιμάστε να σκεφτείτε ποια κατηγορία σας περιγράφει καλύτερα και φυσικά μην ξεχνάτε ότι μπορεί να ανήκετε σε πάνω από μία.
Αντί να παλεύετε να αλλάξετε τα δυνατά σας σημεία και να προσπαθείτε να χωρέσετε σε ένα κουτί, εξερευνήστε τα και εκμεταλλευτείτε τα. Εξερευνώντας τα μοτίβα σκέψης σας μπορείτε επίσης να επεξεργαστείτε και να καταλάβετε άλλα μοτίβα και συμπεριφορές στη ζωή σας. Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι εξίσου σημαντική όσο και οι πιο παραδοσιακοί ορισμοί της νοημοσύνης και ορισμένοι θεωρητικοί έχουν μάλιστα ισχυριστεί ότι είναι και η πιο σημαντική.
Η ανακάλυψη της κατηγορίας ή των κατηγοριών οι οποίες σας εκφράζουν περισσότερο συνδέονται και με το πώς μπορείτε να εξελιχθείτε συναισθηματικά. Για παράδειγμα, αν σας εκφράζει καλύτερη η ενδοπροσωπική κατηγορία, σημαίνει ότι μαθαίνετε καλύτερα όταν εργάζεστε μόνοι σας, και οι ατομικές δραστηριότητες βελτιώνει την ψυχική σας ευεξία – οπότε εδώ μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τη γραφή ή τις μοναχικές βόλτες και τα ταξίδια.
Η δια βίου μάθηση θα οξύνει το νου σας, θα σας βοηθήσει να συγκεντρωθείτε περισσότερο σε σημαντικά πράγματα στη ζωή και να έρθετε σε επαφή με τα συναισθήματά σας.
Κι όμως, η κοινωνία έχει δημιουργήσει ένα εκπαιδευτικό πλαίσιο που συχνά αποτυγχάνει να εκμεταλλευτεί τον κάθε διαφορετικό νου στον κόσμο μας. Όλοι γνωρίζουν ότι η εκπαίδευση είναι σημαντική, αλλά αδυνατούμε να δημιουργήσουμε ένα περιβάλλον ενσωμάτωσης στο οποίο να επιτρέπουμε στους ανθρώπους με διαφορετικές εμπειρίες και μοτίβα μάθησης να διαπρέψουν.
Ένα τέτοιο διάσημο παράδειγμα είναι ο Άλμπερτ Αϊνστάιν, ο οποίος δεν «χωρούσε» στο τότε σύστημα εκπαίδευσης. Ή ο Alan Turing, ο εφευρέτης των σύγχρονων υπολογιστών και της τεχνητής νοημοσύνης, που ήταν κακός μαθητής.
Διάφοροι στοχαστές, λοιπόν, αποδέχτηκαν ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν διαθέτει όλα τα μέσα για ν’ ανταποκριθεί επαρκώς στην κάθε περίπτωση. Αποδεχόμενοι αυτό, ανακάλυψαν και έχτισαν φιλοσοφίες και στρατηγικές για να κάνουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα όσο πιο αποτελεσματικό γίνεται. Αν και οι περισσότερες από αυτές τις θεωρίες φτιάχτηκαν για να βελτιώσουν το σχολικό σύστημα, μπορούν επίσης να εφαρμοστούν σε ατομικό επίπεδο για να αναπτύξουμε ισχυρότερες μαθησιακές συνήθειες, που με τη σειρά μπορούν να οδηγήσουν σε έναν πιο παραγωγικό τρόπο ζωής.
Η αυτοεξερεύνηση είναι το πιο αξιόπιστο μονοπάτι προς την ευεξία και την αυτοβελτίωση. Αν αφιερώσουμε χρόνο στο να σκεφτούμε πώς μπορούμε να μάθουμε αποτελεσματικότερα και πώς οι δεξιότητες και τα δυνατά μας σημεία μπορούν να βοηθήσουν σε αυτό, τότε η δυναμική μας θα βελτιωθεί κατά πολύ.
Ο Howard Gardner ήταν ένας ακαδημαϊκός που δίδασκε στο Harvard και εισήγαγε μια έννοια που ονομάζεται «Πολλαπλή νοημοσύνη». Η ιδέα είναι ότι η παραδοσιακή έννοια του IQ είναι περιορισμένη και ότι δεν μπορεί να περιγράψει επακριβώς τα ιδιαίτερα στοιχεία του κάθε ατόμου, ούτε και τις εμπειρίες του. Σημαίνει επίσης ότι όλοι διαθέτουμε δυνατά σημεία και μπορούμε να συνεισφέρουμε στον κόσμο κάτι ενδιαφέρον και πάνω απ’ όλα μοναδικό. Η θεωρία του Gardner χωρίζεται σε διάφορες ξεχωριστές κατηγορίες:
Οπτικο- χωρική: Την διαθέτουν οι άνθρωποι που μαθαίνουν καλύτερα παρατηρώντας πράγματα και αλληλεπιδρώντας με το περιβάλλον τους. Λατρεύουν να εξερευνούν νέα μέρη και να οπτικοποιούν έννοιες.
Σωματική-κιναισθητική: Την έχουν οι άνθρωποι που μαθαίνουν καλύτερα μέσα από πράξεις και δραστηριότητες. Είναι βαθιά εναρμονισμένοι και συνδεδεμένοι με το σώμα τους και μαθαίνουν χρησιμοποιώντας το. Μπορεί να περιλαμβάνονται εδώ καλλιτέχνες, γιατροί και τεχνίτες.
Μουσική: Αυτοί οι άνθρωποι νιώθουν μια βαθύτερη σύνδεση με τη μουσική. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι είναι οι ίδιοι μουσικοί, αλλά επίσης σημαίνει ότι δουλεύουν καλύτερα ακούγοντας μουσική ή σκεπτόμενοι ρυθμικά.
Διαπροσωπική: Είναι εκείνοι που λειτουργούν καλύτερα αλληλεπιδρώντας με τους άλλους. Λατρεύουν να μιλούν σε άλλους για τα συναισθήματα και τα προβλήματά τους και μπορούν να γίνουν καταπληκτικοί πωλητές ή πολύτιμα μέλη μιας ομάδας.
Ενδοπροσωπική: Αυτοί οι άνθρωποι συνδέονται πολύ με τις δικές τους διαδικασίες σκέψεις και τα δικά τους συναισθήματα. Χρησιμοποιούν τη διαίσθησή τους πολύ για να επιλύσουν προβλήματα και λατρεύουν την περισυλλογή και το διάβασμα. Είναι πολύ καλοί συγγραφείς.
Γλωσσική: Αυτοί οι άνθρωποι χρησιμοποιούν τη γλώσσα για την επίλυση προβλημάτων. Είναι επίσης πολύ καλοί συγγραφείς και τους αρέσει να μαθαίνουν διαβάζοντας και αναλύοντας κείμενα.
Λογική-μαθηματική: Την διαθέτουν όσοι είναι πολύ καλοί στην κατανόηση θεωριών, εννοιών και μοτίβων και χρησιμοποιούν αποτελεσματικά την επαγωγική σκέψη και τη λογική για την επίλυση προβλημάτων.
Διακρίνοντας διαφορετικές κατηγορίες μέσα στην ίδια τη νοημοσύνη, ο Gardner μας αποκαλύπτει άπειρες κρυμμένες δυνατότητες. Δοκιμάστε να σκεφτείτε ποια κατηγορία σας περιγράφει καλύτερα και φυσικά μην ξεχνάτε ότι μπορεί να ανήκετε σε πάνω από μία.
Αντί να παλεύετε να αλλάξετε τα δυνατά σας σημεία και να προσπαθείτε να χωρέσετε σε ένα κουτί, εξερευνήστε τα και εκμεταλλευτείτε τα. Εξερευνώντας τα μοτίβα σκέψης σας μπορείτε επίσης να επεξεργαστείτε και να καταλάβετε άλλα μοτίβα και συμπεριφορές στη ζωή σας. Η συναισθηματική νοημοσύνη είναι εξίσου σημαντική όσο και οι πιο παραδοσιακοί ορισμοί της νοημοσύνης και ορισμένοι θεωρητικοί έχουν μάλιστα ισχυριστεί ότι είναι και η πιο σημαντική.
Η ανακάλυψη της κατηγορίας ή των κατηγοριών οι οποίες σας εκφράζουν περισσότερο συνδέονται και με το πώς μπορείτε να εξελιχθείτε συναισθηματικά. Για παράδειγμα, αν σας εκφράζει καλύτερη η ενδοπροσωπική κατηγορία, σημαίνει ότι μαθαίνετε καλύτερα όταν εργάζεστε μόνοι σας, και οι ατομικές δραστηριότητες βελτιώνει την ψυχική σας ευεξία – οπότε εδώ μπορείτε να εκμεταλλευτείτε τη γραφή ή τις μοναχικές βόλτες και τα ταξίδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου