Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάνει λάθη στην ζωή του. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει φτάσει έστω και μία στιγμή σε κατάσταση τέτοια που να κρίνει και να κατηγορήσει τους άλλους ανθρώπους, ακόμη και τους πολύ δικούς του. Αφού όλοι μας γνωρίζουμε πώς και με ποιο τρόπο λειτουργεί το εγώ, είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, ας δοκιμάσουμε να περπατήσουμε ένα μονοπάτι αγάπης και κατανόησης.Το κακό υπάρχει γιατί το συντηρούμε εμείς με τις σκέψεις μας και με τις συμπεριφορές μας.
Το κακό για να σταματήσει να υπάρχει χρειάζεται να ακολουθήσουμε σιγά σιγά τα παρακάτω βήματα:
Μείνε μαζί μου στα λάθη μου. Εκεί σε χρειάζομαι. Εκεί χρειάζομαι ένα χέρι, έτσι απλώς να με κρατήσει, χωρίς να μου πει τίποτε.
Μείνε μαζί μου στις αποτυχίες μου. Πες μου ότι η αποτυχία δεν είναι δεδομένο. Ότι η αποτυχία δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη, γιατί προσπάθησα.
Μείνε μαζί μου κάθε φορά που πέφτω, συναισθηματικά, νοητικά, σωματικά και πρακτικά.
Εξήγησε μου ότι δεν χρειάζεται να νιώθω άσχημα και πως κάθε πέσιμο γεννά σοφία.
Μείνε στο πλάι μου, όταν πληγώνομαι. Κράτα μου το χέρι και πες μου πως κάθε πληγή θεραπεύεται με την αγκαλιά.
Μείνε στο πλάι μου και θύμισέ μου ότι άνθρωπος θα πει κατανοώ, αποδέχομαι, αναγνωρίζω, συγχωρώ, απελευθερώνω, αγαπώ με απλότητα χωρίς όρους και όρια.
Αυτό το μονοπάτι, μη το φοβάστε, δεν ενισχύει το εγώ του άλλου, αλλά τον βοηθάει να βγάλει από πάνω του το πανωφόρι του πόνου.
Μην την φοβάστε την τόση αγάπη, άλλωστε Εκείνος μας τη δίδαξε και μας είπε πως όταν αγαπάμε με τέτοιο μεγαλείο ψυχής και καρδιάς, βιώνουμε την Ανάσταση.
Πόσο όμορφο είναι να έχουμε στο πλευρό μας τέτοια αντιμετώπιση και να μην έχουμε ανάμεσά μας πια βλέμματα επικριτικά και αυστηρά.
Η αυστηρότητα δεν μας οδήγησε πουθενά, δεν μας έδειξε ότι μας κάνει καλό, μα ακριβώς το αντίθετο. Η αύξηση σε θυμούς, οργή κλπ, είναι εξαιτίας της αυστηρότητας.
Ο δρόμος της αγάπης είναι στρωμένος με αποδοχή, μας περιμένει να τον βιώσουμε όλοι μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου