Πολλές γνώμες άκουσα και πολλές κριτικές. Από κριτές γέμισε ο τόπος. Είναι πιο εύκολο να κρίνεις άλλωστε παρά να σκέφτεσαι.Και τι σημαίνει λοιπόν αυτό;
Πολλοί μου έλεγαν πως ανησυχούν για μένα έτσι όπως τα τινάζω όλα στον αέρα κάθε τόσο. Έτσι όπως βλέπω τη ζωή, θα πάει η ζωή μου στράφι. Τρόμαξα κάποιες φορές, το ομολογώ. Ιδίως στις πρώτες απόπειρες να μου δείξουν τον δρόμο τον σωστό ήμουν γεμάτη αμφιβολίες.
Να κάνω το σωστό, ναι ναι, να κάνω το σωστό. Μισό λεπτό, ποιο απ’ όλα;
Μου λέτε πολλά. Πώς θα διαλέξω; Να κάνω το σωστό το δικό σου; Να κάνω το σωστό το δικό σου «φίλε»; Να κάνω το σωστό το δικό σου «γνωστέ»; Δεν ξέρω ρε αδερφέ, μπερδεύτηκα. Θα τα κάνω όλα να μην χαλάσω το χατίρι σε κανέναν. Και τα έκανα. Όλα τα σωστά με σειρά προτεραιότητας. Και όσο πιο κοντά στον σωστό δρόμο, όλο και πιο μεγάλο το μπέρδεμα. Πολλά τα σωστά και από πολλούς. Κουβαλούσα μια ολόκληρη στρατιά εκεί μέσα. Μέχρι που βάρυνε τόσο το μέσα μου και άρχισα να λέω όχι. Δεν θέλω να σου χαλάσω το χατίρι έλεγα, μην με παρεξηγείς, κουρασμένος νιώθω. Όταν άρχισε να φεύγει από πάνω μου το πρώτο σωστό ένιωσα κάτι που αργότερα έμαθα πως ήταν ευτυχία.
Έψαξα λοιπόν και εκεί. Αναζητούσα την αλήθεια σε πνευματικά βιβλία για τον δρόμο τον σωστό και άρχισα να πορεύομαι ως φερέφωνο από τις λέξεις που διάβαζα και θαύμαζα. Πήγαινα λοιπόν και επιχειρούσα να έχω άποψη. Ζητούσαν συμβουλές μου και γελούσα. Όχι δεν θα σου γίνω εγώ φορτίο. Βρες την λύση μόνος σου.
Μα τι περίεργο συναίσθημα. Να λες όχι και να νιώθεις ανακούφιση. Μου έδωσε κουράγιο και άρχισα να τα ξεφορτώνομαι όλο και πιο πολλά σωστά. Μέχρι που στο τέλος δεν είχε απομείνει κανένα. Σκέφτηκα τότε και πάλι να ζητήσω καμιά συμβουλή. Ναι, μου πέρασε από το μυαλό. Δεν είχα συνηθίσει. Πώς θα το κάνω όμως αυτό χωρίς να πληγωθεί κανένας; Θα ψάξω στα βιβλία είπα. Δεν θα παρεξηγηθεί κανένας συγγραφέας αν αφήσω το βιβλίο του στη μέση.
Διάβασα, διάβασα πολύ, ένιωσα οικεία στις λέξεις τους. Αλήθεια πιστεύετε πως όσα λένε στα βιβλία οι συγγραφείς τα τήρησαν; Όχι βέβαια. Μια παρηγοριά είναι. Αυτός που γράφει, να ξεφύγει από την πραγματικότητα παλεύει, δημιουργώντας μιαν άλλη. Αυτός που γράφει έκανε ακριβώς τα αντίθετα από όσα γράφει και έτσι απέκτησε μιαν εμπειρία να μοιραστεί. Άλλωστε οι εμπειρίες είναι το όνομα που δίνουμε στα λάθη μας είχε πει κάποτε ο Όσκαρ Ουάιλντ.
Μην απορήσεις αν προσπαθήσεις να δοκιμάσεις τις συμβουλές τους και αποτύχεις. Αυτός είναι ο σκοπός τους.
Να κάνεις τόσα λάθη όσα χρειάζεται μέχρι να φτάσεις και εσύ στην δική σου εμπειρία. Μέχρι ότι επιθυμείς να το φωνάζεις δυνατά. Να είναι η δική σου φωνή. Να είναι η δική σου ζωή. Το μάθημα στο να επιμένεις στην αναζήτηση, είναι να σε φέρει αντιμέτωπο με την ευθύνη του εαυτού σου. Με τις αποφάσεις που εσύ θα πάρεις για σένα. Με τις λέξεις που εσύ θα διαλέξεις για να εκφράσεις τα θέλω σου. Το μάθημα είναι να γίνεις ο εαυτός σου μέχρι το σημείο που καμία υποχθόνια δύναμη κριτικής δεν θα έχει δύναμη πάνω σου. Μέχρι να αποδεσμευτείς από την ανάγκη σου να σε αποδέχονται.
Όταν αυτό συμβεί, είσαι ήδη νικητής. Δεν έχεις πια ανάγκη τίποτα περιττό, εκφράζεσαι με τον τρόπο που εσύ επέλεξες και πορεύεσαι με τις αποφάσεις που εσύ και μόνο εσύ αποφάσισες. Η ματαιοδοξία και τα υλιστικά σενάρια φεύγουν από το προσκήνιο μιας και στηρίζονται στην ανάγκη μας για αποδοχή. Αναζητάς πια την ουσία και το παρελθόν γίνεται δίοδος στο μέλλον. Βλέπεις. Βλέπεις ξεκάθαρα που ήταν οι προσκολλήσεις σου, αντιλαμβάνεσαι πως ο μοναδικός δρόμος για μια κάποια ευτυχία είναι η ζωή σου στο σήμερα.
Το τώρα είναι ο μόνος σύμμαχος. Η ζωή σου είναι τώρα. Δεν είναι αργότερα. Δεν είναι όταν θα μετακομίσεις σε ένα καινούριο σπίτι. Δεν είναι όταν θα έχεις καλύτερη δουλειά. Δεν είναι όταν θα φτάσει εκείνος ο «ένας». Η ζωή σου είναι τώρα. Και πάντα θα είναι τώρα. Μπορείς να αποφασίσεις να την ζήσεις τώρα γιατί δεν πρόκειται να είναι καλύτερη από τώρα αν δεν γίνει καλύτερη τώρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου