Να περιμένω το θαύμα;

Γίνονται θαύματα τελικά; Θαύματα που αλλάζουν τη ζωή μας; Αξίζει να τα περιμένουμε; Να ελπίζουμε; Μήπως αυτά γίνονται μόνο σε ταινίες ή γράφονται σε βιβλία; Μήπως δε γίνονται ακριβώς όταν δεν τα πιστεύεις; Μήπως πιστεύοντάς τα είσαι απλά ονειροπόλος;

Σε πολλούς από μας, αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινής, υπήρξαν περίοδοι που όχι μόνο δε μας άρεσε η ζωή μας αλλά τα βλέπαμε και όλα ...σκουρόχρωμα. Ξέραμε τι μας φταίει σαφώς και τι ακριβώς θέλαμε να αλλάξει. Το να μεταβληθεί όμως η κατάσταση που ζούσαμε και κυρίως να πάρουν σάρκα και οστά τα όσα επιθυμούσαμε, έμοιαζε με θαύμα.

Ελπίζοντας
Μέσα μας βαθιά όσο κι αν δε θέλουμε ή αν δεν το δείχνουμε, πάντα υποβόσκει ζωντανή η σπίθα της ελπίδας, ακόμη και στις πιο δύσκολες φάσεις μας. Κι ευτυχώς δηλαδή που συμβαίνει αυτό, αφού το ρητό των Λατίνων τα λέει όλα: DUM SPIRO SPERO.

Η ελπίδα είναι η κινητήριος δύναμη που μας κρατά στα πόδια μας. Εξαρτάται βέβαια και για το τι ελπίζουμε ακριβώς. Κι εδώ υπηρσέρχονται τα θαύματα.

Γίνονται θαύματα;
Η ζωή ούτως ή άλλως έχει δείξει πόσο απρόβλεπτη είναι και πως είναι επίσης ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης και σεναριογράφος. Υπάρχουν περιπτώσεις που μας έχει εκπλήξει πραγματικά με καταστάσεις που έμοιαζαν με θαύμα. Ωστόσο το κατά πόσο είναι ορθό να ζεις περιμένοντας αυτό το θαύμα, σηκώνει πολλή συζήτηση. Αν απλά το εύχεσαι κι ωστόσο κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς με ό,τι έχεις ή πιστεύεις σε πιο γήινα πράγματα, κανένα κακό. Αν όμως σου γίνει εμμονή αυτό το θαύμα που περιμένεις και δε συμβιβάζεσαι με εναλλακτικές, υπάρχει πρόβλημα. Άλλωστε τα θαύματα ακόμη κι όταν συμβαίνουν,το κάνουν απροειδοποίητα.

Η αλήθεια είναι πως δεν είναι συχνό φαινόμενο γι'αυτό άλλωστε και το αποκαλούμε έτσι.

Διαχείριση θαύματος
Ας υποθέσουμε ότι συμβαίνει λοιπόν το θαύμα που προσδοκούσαμε. Καταρχήν πόσο αληθινό ή μόνιμο θα είναι, μένει να αποδειχτεί. Κι αυτό το κάνει μοναχά ο χρόνος. Ας είμαστε λοιπόν αισιόδοξοι αφού αυτό βοηθά μα ας πατάμε και στη γη μια που αυτό βοηθά περισσότερο.

Τα θαύματα γι'αυτό ονομάζονται έτσι, ακριβώς επειδή εμπεριέχουν ακραίες αλλαγές σε πρόσωπα και καταστάσεις.

Κατανοητό λοιπόν ότι οι πιθανότητες είναι ελάχιστες. Σαφώς παίζει ένα ρόλο και ο παράγοντας τύχη ενδεχομένως μα περισσότερο οι δικές μας επιλογές καθορίζουν τα πάντα. Έπειτα, σημασία έχει και η χρονική στιγμή που τελικά συντελείται το θαύμα. Αν ακόμη μας αφορά η μεγάλη αυτή αλλαγή όταν πραγματωθεί. Πόσο είμαστε σε θέση τελικά να διαχειριστούμε όλο αυτό που επιθυμούσαμε διακαώς;
Διότι άλλο να ονειρεύεσαι κάτι και τελείως διαφορετικό να είναι πια η πραγματικότητά σου.

Ονειροπόλος, απαισιόδοξος ή ρεαλιστής;
Τι από αυτά τα τρία χαρακτηριστικά είναι κάποιος που πιστεύει ή δεν πιστεύει στα θαύματα; Ποιος το ορίζει αυτό και ποια τα όρια; Λεπτά σαφέστατα τα όρια και είναι μάλλον θέμα οπτικής ή χαρακτήρα. Το υγειέστερο εννοείται πως είναι να είσαι ρεαλιστής και να ακροβατείς με σωστή ισσοροπία ανάμεσα στην απαισιοδοξία και στο όνειρο.

Πόσο να προσμένω;
Σε αυτό το ερώτημα κανένας δε μπορεί να απαντήσει. Αυτό είναι καθαρά προσωπική υπόθεση. Έχει να κάνει με τις αντοχές μας,την υπομονή μας και πολλά άλλα.

Τουλάχιστο ας ζούμε ό,τι μπορούμε αν είναι η απόφασή μας να το περιμένουμε. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε. Μα αν είναι να συμβεί, ας έχουμε υπόψιν πως θα συμβεί ακόμη και αν εμείς πια εγκαταλείψαμε. Γίνονται καμιά φορά και τα θαύματα...

Θαύματα, ρεαλισμός, όνειρα, υπομονή, διαχείριση, ελπίδα, αλλαγές, χρόνος...