Ναι στη Θετική Συμπεριφορά
Όχι στην Καταπολέμηση της Αρνητικής Συμπεριφοράς
Είναι πιο εύκολο να πετύχουμε μια αλλαγή κάνοντας κάτι θετικό, παρά αποφεύγοντας να κάνουμε κάτι αρνητικό. Είναι σαφέστατα πιο αποτελεσματικό να κάνουμε κάτι καλό, απ’ το να μην κάνουμε κάτι κακό. Κατά συνέπεια, και όσο αυτό είναι δυνατό, η αλλαγή που επιθυμούμε θα ήταν καλύτερο να εκφράζεται με όρους που δηλώνουν τι είναι αυτό που θέλουμε, και όχι αυτό που δεν θέλουμε. Είναι προτιμότερο να πούμε "Θα ήθελα, κάθε Σάββατο, να βάζεις σκούπα", παρά "Μην περιμένεις από μένα κάθε Σάββατο να σου πω ότι πρέπει να βάλεις σκούπα". Ο αποδέκτης του μηνύματός σας θα ακούσει ένα αίτημα που τον ωθεί προς μια θετική ενέργεια, και όχι ένα αίτημα που τον ωθεί να σταματήσει μια αρνητική συμπεριφορά του.
Παρόλο που αυτή η φιλική συμβουλή να εκφράζετε τα αιτήματά σας με θετικό τρόπο είναι, σε γενικές γραμμές, χρήσιμη, κάποιες άλλες φορές, μπορεί να αποδειχτεί τελείως άχρηστη. Ο Λουκ παραπονιέται ότι η Κέτλιν είναι "υπερβολικά αρνητική", και ότι θα ένιωθε καλύτερα αν εκείνη δεν τον έκρινε τόσο αυστηρά. Θα ήταν πιο εύκολο για την Κέτλιν ν’ αλλάζει κάνοντας κάτι θετικό για τον Λουκ, επαινώντας τον, π.χ., συχνότερα, παρά προσπαθώντας να τον επικρίνει λιγότερο. Παρόλ’ αυτά, κάτι τέτοιο ίσως να μην ικανοποιούσε απόλυτα τον Λουκ. Φυσικά, δεν θα τον ενοχλούσαν λίγες παραπάνω καλές κουβέντες, αλλά έτσι κι αλλιώς, η Κέτλιν είναι πάντα γεναιόδωρη στους επαίνους. Εκείνο που τον ενοχλεί είναι η κριτική της, και θα εξακολουθήσει να τον ενοχλεί, ακόμα κι αν η Κέτλιν αρχίσει να τον επαινεί συχνότερα. Έτσι, παρόλο που για την Κέτλιν είναι πιο εύκολο να ενισχύσει μια θετική συμπεριφορά της, αντί να περιορίσει μια αρνητική, η αλλαγή που περιμένει ο Λουκ από αυτήν είναι να του ασκεί λιγότερη κριτική.
Πάντως, τις περισσότερες φορές, οι αλλαγές που χρειαζόμαστε απ’ τους συντρόφους μας είναι συγκεκριμένες χειρονομίες καλής θέλησης. Τις στιγμές, βέβαια, που απελπιζόμαστε μαζί τους, μπορεί να εστιάσουμε την προσοχή μας σ’ εκείνο που δεν πρέπει να κάνουν. Αυτό, όμως, που στ’ αλήθεια χρειαζόμαστε απ’ αυτούς είναι να κάνουν κάποιες συγκεκριμένες θετικές κινήσεις. Για παράδειγμα, η Κέτλιν μπορεί να μαλώνει τον Λουκ που είναι λίγο τεμπέλης, και να τον συμβουλεύει να πάψει "να φέρεται σαν μωρό". Κι όμως, αυτό που πραγματικά χρειάζεται απ’ τον Λουκ ίσως να είναι κάποιες συγκεκριμένες ενέργειες: Να τον δει, π.χ., να ξυπνάει νωρίτερα ένα Σαββατοκύριακο, και ν’ ασχολείται με τα παιδιά, για να της δώσει την ευκαιρία να κοιμηθεί λίγο παραπάνω. Είναι πολύ πιο πιθανό να της κάνει ο Λουκ το χατήρι, αν του ζητήσει ευθέως αυτό που περιμένει απ’ αυτόν, χωρίς να θίξει εκείνα τα στοιχεία που την ενοχλούν σ’ αυτόν.
Αλλάζω τη Σχέση πον Έχεις Μαζί μου,
και 'Οχι τη Σχέση πον Εχεις με τον Υπόλοιπο Κόσμο
Υπάρχουν δύο ειδών αλλαγές που μπορεί να ζητάμε απ’ τους συντρόφους μας: Μια αλλαγή στον τρόπο που μας φέρονται ή που επικοινωνούν μαζί μας, και μια αλλαγή στον τρόπο που συμπεριφέρονται απέναντι σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Ένα παράδειγμα του πρώτου είδους αλλαγής είναι η παράκληση της Κέτλιν απέναντι στον Λουκ "Θέλω να με προσέχεις πιο πολύ", ενώ ένα παράδειγμα του δεύτερου είδους αλλαγής είναι η συμβουλή της στον Λουκ "Δείξε λίγη παραπάνω φιλοδοξία στη δουλειά σου". Βέβαια, υπάρχουν και κάποιες παραινέσεις για αλλαγή, όπως: "Προσπάθησε ν’ ανοίγεσαι και να επικοινωνείς περισσότερο", που έχουν να κάνουν με το πώς είναι οι σύντροφοί μας απέναντι σ’ εμάς και σ’ όλους τους υπόλοιπους. Ωστόσο, η διάκριση ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο είδη αλλαγής είναι σημαντική, για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, επειδή είναι πιο δίκαιο να ζητάμε απ’ τους συντρόφους μας ν’ αλλάξουν τη συμπεριφορά τους απέναντι σ’ εμάς. Όταν εκείνο που μας απασχολεί είναι ο τρόπος που οι σύντροφοί μας μάς μιλούν, αστειεύονται ή συνεργάζονται μαζί μας, σαφώς και "μας αφορά". Η Κέτλιν, για παράδειγμα, έχει κάθε δικαίωμα να συζητήσει με τον Λουκ το θέμα του ενδιαφέροντος που της δείχνει. Αν, όμως, ζητάμε απ’ τους συντρόφους μας να συμπεριφέρονται διαφορετικά στη δουλειά τους, ή με τους συγγενείς και τους φίλους τους, μπορούν κάλλιστα να μας ξεκαθαρίσουν ότι κάτι τέτοιο "δεν μας αφορά". Μπορεί να σχεδιάζουμε την κοινή μας ζωή παρέα με τους συντρόφους μας, αλλά δεν έχουμε το δικαίωμα να επεμβαίνουμε στο κομμάτι της ζωής τους που δεν έχει να κάνει με μας.
Όχι στην Καταπολέμηση της Αρνητικής Συμπεριφοράς
Είναι πιο εύκολο να πετύχουμε μια αλλαγή κάνοντας κάτι θετικό, παρά αποφεύγοντας να κάνουμε κάτι αρνητικό. Είναι σαφέστατα πιο αποτελεσματικό να κάνουμε κάτι καλό, απ’ το να μην κάνουμε κάτι κακό. Κατά συνέπεια, και όσο αυτό είναι δυνατό, η αλλαγή που επιθυμούμε θα ήταν καλύτερο να εκφράζεται με όρους που δηλώνουν τι είναι αυτό που θέλουμε, και όχι αυτό που δεν θέλουμε. Είναι προτιμότερο να πούμε "Θα ήθελα, κάθε Σάββατο, να βάζεις σκούπα", παρά "Μην περιμένεις από μένα κάθε Σάββατο να σου πω ότι πρέπει να βάλεις σκούπα". Ο αποδέκτης του μηνύματός σας θα ακούσει ένα αίτημα που τον ωθεί προς μια θετική ενέργεια, και όχι ένα αίτημα που τον ωθεί να σταματήσει μια αρνητική συμπεριφορά του.
Παρόλο που αυτή η φιλική συμβουλή να εκφράζετε τα αιτήματά σας με θετικό τρόπο είναι, σε γενικές γραμμές, χρήσιμη, κάποιες άλλες φορές, μπορεί να αποδειχτεί τελείως άχρηστη. Ο Λουκ παραπονιέται ότι η Κέτλιν είναι "υπερβολικά αρνητική", και ότι θα ένιωθε καλύτερα αν εκείνη δεν τον έκρινε τόσο αυστηρά. Θα ήταν πιο εύκολο για την Κέτλιν ν’ αλλάζει κάνοντας κάτι θετικό για τον Λουκ, επαινώντας τον, π.χ., συχνότερα, παρά προσπαθώντας να τον επικρίνει λιγότερο. Παρόλ’ αυτά, κάτι τέτοιο ίσως να μην ικανοποιούσε απόλυτα τον Λουκ. Φυσικά, δεν θα τον ενοχλούσαν λίγες παραπάνω καλές κουβέντες, αλλά έτσι κι αλλιώς, η Κέτλιν είναι πάντα γεναιόδωρη στους επαίνους. Εκείνο που τον ενοχλεί είναι η κριτική της, και θα εξακολουθήσει να τον ενοχλεί, ακόμα κι αν η Κέτλιν αρχίσει να τον επαινεί συχνότερα. Έτσι, παρόλο που για την Κέτλιν είναι πιο εύκολο να ενισχύσει μια θετική συμπεριφορά της, αντί να περιορίσει μια αρνητική, η αλλαγή που περιμένει ο Λουκ από αυτήν είναι να του ασκεί λιγότερη κριτική.
Πάντως, τις περισσότερες φορές, οι αλλαγές που χρειαζόμαστε απ’ τους συντρόφους μας είναι συγκεκριμένες χειρονομίες καλής θέλησης. Τις στιγμές, βέβαια, που απελπιζόμαστε μαζί τους, μπορεί να εστιάσουμε την προσοχή μας σ’ εκείνο που δεν πρέπει να κάνουν. Αυτό, όμως, που στ’ αλήθεια χρειαζόμαστε απ’ αυτούς είναι να κάνουν κάποιες συγκεκριμένες θετικές κινήσεις. Για παράδειγμα, η Κέτλιν μπορεί να μαλώνει τον Λουκ που είναι λίγο τεμπέλης, και να τον συμβουλεύει να πάψει "να φέρεται σαν μωρό". Κι όμως, αυτό που πραγματικά χρειάζεται απ’ τον Λουκ ίσως να είναι κάποιες συγκεκριμένες ενέργειες: Να τον δει, π.χ., να ξυπνάει νωρίτερα ένα Σαββατοκύριακο, και ν’ ασχολείται με τα παιδιά, για να της δώσει την ευκαιρία να κοιμηθεί λίγο παραπάνω. Είναι πολύ πιο πιθανό να της κάνει ο Λουκ το χατήρι, αν του ζητήσει ευθέως αυτό που περιμένει απ’ αυτόν, χωρίς να θίξει εκείνα τα στοιχεία που την ενοχλούν σ’ αυτόν.
Αλλάζω τη Σχέση πον Έχεις Μαζί μου,
και 'Οχι τη Σχέση πον Εχεις με τον Υπόλοιπο Κόσμο
Υπάρχουν δύο ειδών αλλαγές που μπορεί να ζητάμε απ’ τους συντρόφους μας: Μια αλλαγή στον τρόπο που μας φέρονται ή που επικοινωνούν μαζί μας, και μια αλλαγή στον τρόπο που συμπεριφέρονται απέναντι σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο. Ένα παράδειγμα του πρώτου είδους αλλαγής είναι η παράκληση της Κέτλιν απέναντι στον Λουκ "Θέλω να με προσέχεις πιο πολύ", ενώ ένα παράδειγμα του δεύτερου είδους αλλαγής είναι η συμβουλή της στον Λουκ "Δείξε λίγη παραπάνω φιλοδοξία στη δουλειά σου". Βέβαια, υπάρχουν και κάποιες παραινέσεις για αλλαγή, όπως: "Προσπάθησε ν’ ανοίγεσαι και να επικοινωνείς περισσότερο", που έχουν να κάνουν με το πώς είναι οι σύντροφοί μας απέναντι σ’ εμάς και σ’ όλους τους υπόλοιπους. Ωστόσο, η διάκριση ανάμεσα σ’ αυτά τα δύο είδη αλλαγής είναι σημαντική, για δύο βασικούς λόγους. Πρώτον, επειδή είναι πιο δίκαιο να ζητάμε απ’ τους συντρόφους μας ν’ αλλάξουν τη συμπεριφορά τους απέναντι σ’ εμάς. Όταν εκείνο που μας απασχολεί είναι ο τρόπος που οι σύντροφοί μας μάς μιλούν, αστειεύονται ή συνεργάζονται μαζί μας, σαφώς και "μας αφορά". Η Κέτλιν, για παράδειγμα, έχει κάθε δικαίωμα να συζητήσει με τον Λουκ το θέμα του ενδιαφέροντος που της δείχνει. Αν, όμως, ζητάμε απ’ τους συντρόφους μας να συμπεριφέρονται διαφορετικά στη δουλειά τους, ή με τους συγγενείς και τους φίλους τους, μπορούν κάλλιστα να μας ξεκαθαρίσουν ότι κάτι τέτοιο "δεν μας αφορά". Μπορεί να σχεδιάζουμε την κοινή μας ζωή παρέα με τους συντρόφους μας, αλλά δεν έχουμε το δικαίωμα να επεμβαίνουμε στο κομμάτι της ζωής τους που δεν έχει να κάνει με μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου