Είναι φυσιολογικό να θέλετε να τους ευχαριστείτε όλους, όμως είναι λάθος να ξεχνάτε τον εαυτό σας προκειμένου να το πετύχετε.Μία από τις κύριες αιτίες που υποφέρουμε χωρίς λόγο είναι αναμφίβολα το γεγονός ότι θέλουμε να μας συμπαθούν όλοι.
Ίσως λέτε στον εαυτό σας αυτή τη στιγμή ότι κάτι τέτοιο δεν ισχύει για σας και ότι δεν σας ενδιαφέρει καθόλου να προσαρμόζεστε στα γούστα και στις προτιμήσεις των άλλων ανθρώπων απλώς για να ενταχθείτε στην κοινωνία.
Όμως με κάποιον τρόπο αυτό είναι κάτι που όλοι έχουμε κάνει κάποια στιγμή και συνεχίζουμε να το κάνουμε σε μικρή κλίμακα.
Οι άνθρωποι, για να γίνουν μέρος του κοινωνικού και του συναισθηματικού τους περιβάλλοντος, είναι προγραμματισμένοι να εναρμονίζονται, να συντονίζονται με τους άλλους. Και αυτό συχνά απαιτεί το να πρέπει να ευχαριστούν τους άλλους, να είναι ευγενικοί, ακόμα και να λένε «ναι» όταν θέλουν να πουν «όχι».
Το κλειδί βρίσκεται στην επίτευξη ισορροπίας και στην ισχύ της συναισθηματικής νοημοσύνης μας. Όλοι θέλουμε να ευχαριστούμε τους άλλους και να γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι μας θεωρούν προσιτούς, όμως αυτό δεν πρέπει ποτέ να μας κάνει να αισθανόμαστε παγιδευμένοι στην υποχρέωση να τους ευχαριστούμε όλους συνεχώς.
Στο σημερινό άρθρο θα σκεφτούμε πάνω σε αυτό.
Η απελπισμένη ανάγκη να τους ευχαριστούμε όλους και να μας συμπαθούν όλοι
Οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να είναι «αρεστοί» -όποιος πιστεύει το αντίθετο, κάνει λάθος. Για να γίνετε αρεστοί, χρησιμοποιείτε τη γοητεία σας για να προσελκύσετε τον πιθανό σύντροφο που σας αρέσει, για παράδειγμα.
Το να γίνετε αρεστοί σημαίνει ότι προβάλλετε μια καλή εικόνα κατά τη διάρκεια μιας επαγγελματικής συνέντευξης έτσι ώστε να εξασφαλίσετε το μέλλον που επιθυμείτε.
Συμπαθείτε τους ανθρώπους που σας μοιάζουν και θέλετε να γίνετε φίλοι, ενώ δεν μπορείτε να αρνηθείτε ότι μερικές φορές πρέπει να υποχωρείτε λίγο με την οικογένειά σας για να διατηρείτε την αρμονία.
Όμως, το να υποχωρείτε λίγο δεν σημαίνει ότι χάνετε πολλά. Απλώς σημαίνει ότι διατηρείτε μια υγιή ισορροπία έτσι ώστε όλοι να μπορούν να συνυπάρχουν. Αν ο καθένας μας ενεργούσε μονάχα σύμφωνα με το προσωπικό συμφέρον, για παράδειγμα θέτοντας μονάχα όρια και υψώνοντας τείχη, θα χανόταν το νόημα της κοινωνίας.
Το ερώτημα που πιθανώς έχετε στο νου σας αυτή τη στιγμή είναι το εξής: Ποια είναι τα όρια; Πού βρίσκεται το όριο ανάμεσα στην ταυτότητά μου και εκείνο που απαιτεί η κοινωνία από μένα για να ενταχθώ σε αυτή;
Θα το εξηγήσουμε παρακάτω.
Η προσωπική διαδικασία της αυτοανακάλυψης
Όλοι έχουν τη δική τους ουσία και η ουσία αυτή δεν είναι κάτι άλλο από τις προσωπικές αποσκευές τους που περιέχουν τις αξίες, τα συναισθήματα, την αυτοεκτίμηση και την αυτεπίγνωσή τους.
Αυτό το προσωπικό ταξίδι κατά το οποίο ανακαλύπτετε ποιοι είστε είναι μια διαδικασία που κρατάει μια ολόκληρη ζωή.
Κατά την εφηβεία είναι συνηθισμένο να αναπτύσσεται η ανάγκη να τους ευχαριστείτε όλους. Βρεθήκατε σε έναν κόσμο ως κοινωνικό ον που αναζητά τις πρώτες εμπειρίες του και έχετε πάνω απ’όλα την ανάγκη να αισθάνεστε ότι ανήκετε κάπου.
Αυτό μπορεί να κάνει ένα νεαρό άτομο να αισθάνεται μερικές φορές αποσυνδεδεμένο σε μεγάλο βαθμό από αυτό που είναι ή αισθάνεται και από εκείνο που οι άλλοι επιθυμούν από αυτό.
Η κοινωνία ζητάει από σας να είστε ελκυστικοί, τέλειοι και ανεξάρτητοι. Η μόδα ομογενοποιεί αφαιρώντας τη μοναδικότητα και την ουσία σας. Αυτό είναι λάθος.
Όλοι έχουν περάσει από αυτά τα στάδια μέχρι τελικά να βρουν την εσωτερική ισορροπία τους, όταν ανακαλύπτουν ότι τους αρέσει να είναι μοναδικοί, ξεχωριστοί και να διαφέρουν από τους υπόλοιπους.
Η περιπέτεια του να είστε ο εαυτός σας
Απέχοντας πολύ από αυτό που πολλοί άνθρωποι πιστεύουν, το να είναι κανείς ο εαυτός του δεν είναι εύκολο. Καταρχάς, υπάρχουν οι προσδοκίες του περιβάλλοντος, της οικογένειας, της κοινωνίας και της εργασίας σας.
Αναμένεται από εσάς να είστε καλά παιδιά, στοργικοί γονείς και αποτελεσματικοί εργαζόμενοι.
Αν και μερικές φορές απλώς πειραματίζεστε με αυτό που είστε, οι εκβιασμοί και οι προσδοκίες των άλλων μπορούν να σας κάνουν να πάτε ενάντια στις αξίες σας.
Η περιπέτεια του να είστε ο εαυτός σας απαιτεί από εσάς να βιώνετε μικρές αντιπαραθέσεις, είτε σας αρέσει είτε όχι. Ωστόσο αυτό δεν πρέπει να θεωρείται ως κάτι κακό.
Δεν έχουν όλοι το «καλό γούστο» για να σας εκτιμήσουν
Ο κόσμος δεν θα τελειώσει με ένα «όχι, δεν σε συμπαθώ». Μάλιστα αυτό ανοίγει καλύτερες ευκαιρίες.
Αν κάθε μέρα αγωνίζεστε να κάνετε τους πάντες να σας συμπαθήσουν, απομακρύνεστε από τον εαυτό σας και από το προσωπικό σας ταξίδι, που περιλαμβάνει την αυτοεκτίμηση, την ισορροπία και την ταυτότητά σας.
Αν κάποιος δεν έχει το «καλό γούστο» για να εκτιμήσει το χαρακτήρα σας, το πληθωρικό γέλιο σας, την αίσθηση του χιούμορ σας, το σαρκασμό σας και το πάθος σας για τη ζωή, μην ανησυχείτε.
Για κάθε άτομο που μορφάζει με απέχθεια, υπάρχουν δεκάδες άλλα που κατανοούν αυτό που είστε -τη ζωτικότητα που σας χαρακτηρίζει και σας κάνει μοναδικούς. Μη διστάζετε λοιπόν να απολαμβάνετε κάθε μέρα για την περιπέτεια του να είστε ο εαυτός σας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου