Νους και καρδιά – Η σχέση τους
Ποιος ο ρόλος του νου και της καρδιάς στην ανθρώπινη εμπειρία; Μπορούμε να θεωρήσουμε κάποιο πιο σημαντικό από το άλλο;
Συνεργάζονται μεταξύ τους ή τσακώνονται ποιο θα υπερισχύσει;
Πρόκειται για μια σχέση μεταξύ “κομματιών” του εαυτού μας.
Όπως τα ζευγάρια μαθαίνουν μέσα από συγκρούσεις, μέσα από τριβές και μέσα από το τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν να συνεργάζονται και να συμβιβάζονται, έτσι και τα σώματα μας, νους και συναίσθημα μαθαίνουν μέσα από την ανθρώπινη εμπειρία και το χρόνο να συνεργάζονται καλύτερα. Ο νους είναι το αρσενικό στοιχείο σ’ αυτή τη σχέση. Είναι ο άντρας του εαυτού. Είναι ο οργανωτής και διεκπεραιωτής των υποθέσεων. Για να γίνει οτιδήποτε θα πρέπει να το έχει μελετήσει και να το έχει οργανώσει ο νους. Το συναίσθημα είναι το θηλυκό στοιχείο αυτής της σχέσης. Είναι εκείνο το στοιχείο που θα θελήσει να αισθανθεί, να αφεθεί, να ονειροπολήσει και να βάλει τις ποιότητες σε αυτό που ο νους ορίζει να γίνει.
Όπως και στις καλύτερες σχέσεις, έτσι και σε αυτή, το αρσενικό και θηλυκό στοιχείο θα πρέπει να σέβονται, να αποδέχονται το ένα το άλλο και να εκφράζονται και τα δυο. Και ο διαιτητής σε αυτό το παιχνίδι είμαστε εμείς. Ποιοι εμείς; Ας πούμε η προσωπικότητα. Όταν ο διαιτητής δεν μπορεί να κρατήσει τις ισορροπίες, τότε το συναίσθημα και ο νους μπορεί να λειτουργούν ανταγωνιστικά το ένα με το άλλο και πότε να κυριαρχεί το ένα και πότε το άλλο. Είναι αυτές οι περιπτώσεις των ανθρώπων που την μια μπορεί να είναι άκρως διαχυτικοί και την άλλη στιγμή να θέλουν να έχουν τον έλεγχο σε ότι συμβαίνει γύρω τους. Όταν αυτά τα δύο είναι πολύ ανταγωνιστικά μεταξύ τους ή το ένα έχει σχεδόν υποτάξει το άλλο, οι άνθρωποι μοιάζουν δυστυχισμένοι, ανέκφραστοι ή οξύθυμοι και θυμωμένοι και η ζωή τους μοιάζει μηχανική. (πολλές φορές δεν το μπορούν να το καταλάβουν καν)
Πρόκειται για μια πολύ λεπτή ισορροπία και για μια πολύ ιερή σχέση. Και είναι η πρώτη σχέση που πρέπει να κάνει κανείς με τον εαυτό του για να μπορεί να συνάψει μετά ορθές ανθρώπινες σχέσεις.
Οι ρόλοι του καθενός στη σχέση
Ο νους είναι αυτός που μας υπενθυμίζει τις συνθήκες που επικρατούν, τις συνθήκες που συμβαίνουν γύρω μας. Είναι εκεί για να κρατάει σταθερά το πέπλο του φόβου, το πέπλο της ανθρώπινης εμπειρίας. Όμως η καρδιά μας μιλάει, η καρδιά δίνει την ελπίδα, η καρδιά αφουγκράζεται κάτι που ο νους δεν μπορεί να συλλάβει, γιατί εκτός του ότι είναι περιορισμένος λειτουργεί με τα συγκεκριμένα δεδομένα που έχει. Ο νους λειτουργεί με τις εμπειρίες και τις ενθυμήσεις από γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν. Η καρδιά μπορεί να πάει πέρα από αυτά και να τολμήσει να ονειρευτεί νέες εμπειρίες που θα ήθελε να υλοποιήσει.
Ο νους λέει ότι αυτό πρέπει να γίνει έτσι και πρέπει να γίνει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Την καρδιά δεν την ενδιαφέρει ο χρόνος, ούτε και το πρέπει, εκείνο που την νοιάζει είναι το συναίσθημα με το οποίο θα πραγματοποιήσει αυτό που είναι να γίνει.
Η καρδιά λαχταρά μια υπέροχη σχέση με ένα σύντροφο που θα είχε κάποιες ποιότητες που την συγκινούν, ο νους λέει, βολέψου με αυτά που έχεις, μην ονειροπολείς, μεγάλωσες πια.
Η καρδιά θέλει να ασχοληθεί με ένα χόμπυ. Ο νους φέρνει όλα τα προβλήματα στο τραπέζι, το χρόνο, το χρήμα, τα παιδιά, τις υποχρεώσεις.
Η καρδιά ζητάει να πλησιάσει ένα άλλο άτομο πιο στενά χωρίς να κρατάει πισινές. Ο νους τις υπενθυμίζει διάφορες αποτυχημένες απόπειρες στο παρελθόν και πως το αποτέλεσμα τους ήταν να πληγωθεί και να πονέσει. Ο νους θέλει να μας προστατεύσει από νέο πόνο, αλλά συγχρόνως μας εμποδίζει και από μια νέα εμπειρία.
Η καρδιά μας οδηγεί σε μια πληρέστερη ζωή, σε μια νέα πραγματικότητα. Ο νους μας θέλει να κινούμαστε στην πεπατημένη, μέσα σε πλαίσια και κανόνες που έχουν αποδειχτεί ότι δουλεύουν. Ο νους μας θέλει να λειτουργούμε μέσα σε ασφαλείς κύκλους.
Αυτό που ο νους ερμηνεύει σαν ανασφάλεια και αβεβαιότητα η καρδιά το ονομάζει έκπληξη και ελευθερία.
Η καρδιά βλέπει την ζωή σαν ένα παιχνίδι και θέλει να ευχαριστηθεί την κάθε του στιγμή, ενώ ο νους προσπαθεί συνεχώς να αξιολογεί την κάθε στιγμή με δεδομένα από το παρελθόν και να προβλέπει το μέλλον.
Έχουμε σκεφτεί ποια η σχέση του δικού μας νου με την δική μας καρδιά; Ποιον ακούμε πιο πολύ και πότε; Συνεργάζονται αρμονικά;
Η αρμονική συνεργασία των δυο
Όμως για μια πληρέστερη ζωή θα πρέπει τόσο η καρδιά όσο και ο νους να συνεργάζονται. Γιατί η καρδιά είναι αυτή που μας κάνει να ζούμε με νόημα τη ζωή, να αισθανόμαστε να ερχόμαστε σε επαφή με την ουσία μας, με την ουσία των πάντων, να μπορούμε να θαυμάζουμε και να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη, να μπορούμε να λέμε σ’ αγαπώ και σε ευχαριστώ. Ο νους όμως είναι αυτός που σαν πιστός σύμβουλος της επιχείρησης που ονομάζουμε ζωή είναι αυτός που θα αναλύσει, θα ερμηνεύσει, όποια απόφαση της καρδιάς και με συγκεκριμένα βήματα θα μας οδηγήσει στο στόχο. Η καρδιά βάζει το στόχο και ο νους αναλαμβάνει την στρατηγική και το σχεδιασμό της υλοποίησης του.
Με άλλα λόγια ο νους είναι αυτός που μας κρατάει στην γή και μας επιτρέπει να ζούμε την ανθρώπινη εμπειρία μας ενώ η καρδιά μας θυμίζει την πνευματική μας καταγωγή και τις άπειρες δυνατότητες μας ως πνεύμα. Και είναι αυτή που δίνει χαρά και πληρότητα στην ανθρώπινη εμπειρία και βοηθάει και το νου να εμπλουτίζει την βάση δεδομένων του με όμορφες ανθρώπινες εμπειρίες.
Ας ενεργοποιήσουμε την καρδιά μας περισσότερο και ας εμπλουτίζουμε καθημερινά το νου μας με όμορφα και χρήσιμα δεδομένα που τρέφουν την καρδιά μας και είναι αυτά που θα βοηθήσουν τελικά στην ομαλή συνεργασία των δυο.
Το τέκνο τους. Η τέχνη της υλοποίησης
Όταν η αγάπη των δυο είναι τόσο μεγάλη και τόσο δυνατή τότε μπορούν να επηρεάσουν και την ύλη, το κόσμο γύρω τους και να δημιουργηθεί ένα τέκνο σαν παράγωγο της αγάπης τους. Το τέκνο αυτό έχει μια μορφή στην ύλη. Μπορεί να είναι μια επιθυμία στην οποία και οι δυο θέλουν πάρα πολύ και ο καθένας βάζει τα δυνατά του και παίζει με το καλύτερο τρόπο το ρόλο του. Επιπλέον όμως και η συνεργασία τους είναι σταθερή και ομαλή καθ’ όλη την περίοδο της κυοφορίας της επιθυμίας-στόχου. Είναι αυτή η επιθυμία που ο νους απεικονίζει στην οθόνη του, την οραματίζεται συνεχώς με επιμονή και υπομονή. Η καρδιά αναλαμβάνει και την ντύνει με ποιότητες και αισθήματα. Η καρδιά συνεχώς την “ζεσταίνει” και ο νους φτιάχνει τις λεπτομέρειες ακούραστα και δυναμικά. Και όταν η αγάπη αυτή είναι σταθερή και συνεχής θα έρθει η ώρα που το τέκνο θα προβάλλει στον υλικό κόσμο.
Πρακτικές συμβουλές για μια αρμονική σχέση νου και συναισθήματος
Ας επιλέγουμε να ακούμε, να διαβάζουμε και να βλέπουμε πληροφορίες ευχάριστες και χαρμόσυνα νέα. Έτσι τρέφουμε την καρδιά μας και εμπλουτίζουμε την βάση δεδομένων του νου μας με δεδομένα που θέλουμε να έχει.
Ας λαμβάνουμε υπόψη μας τα συναισθήματα μας σαν οδηγό και καθοδηγητή. Ο νους πρέπει να ακούει τα συναισθήματα και μετά να αναλύει τα στοιχεία για να γίνει μια εργασία.
Ας αποφεύγουμε οποιαδήποτε είδηση μας προκαλεί φόβο. Εδώ επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το νου μας να αναλύσει λογικά την είδηση του φόβου. Πολλές φορές όμως οι φόβοι δεν έχουν λογική και δεν βοηθάει, άλλες πάλι μπορεί ο νους να απαλύνει λίγο το συναίσθημα του φόβου και αυτό εξαρτάται από το τι τον τροφοδοτούμε.
Ας εστιαζόμαστε σε αυτά που θέλουμε και όχι σε αυτά που δεν θέλουμε.
Ας ανταλλάσσουμε κουβέντες χαράς και ικανοποίησης με τους ανθρώπους που συναντάμε. Ας μην δίνουμε ενέργεια και προσοχή σε καταστάσεις που δεν μας αρέσουν.
Ας μην ανακυκλώνουμε δυσάρεστες ειδήσεις.
Ας ανακυκλώνουμε ευχάριστα νέα που συμβαίνουν στο κόσμο βοηθώντας έτσι και άλλους να εστιάζονται θετικά.
Ας προσπαθούμε να βρούμε κάτι θετικό σε οποιαδήποτε κατάσταση ή περιστατικό ή ανατροπή μας συμβαίνει. Πάντα υπάρχει.
Με λίγα λόγια αν σκεφτόμαστε θετικά τότε η σχέση των δυο δεν θα μπορεί παρά να είναι αρμονική. Η καρδιά είναι προορισμένη να αισθάνεται θετικά συναισθήματα, να τρέφεται και να γεμίζει με αυτά, οπότε αν καταφέρουμε να εστιάσουμε και το νου σε θετικά δρώμενα και καταστάσεις, τότε η σχέση θα είναι καλή. Οπότε αν θέλουμε ισορροπία στην σχέση των σωμάτων μας αρκεί να γεμίσουμε την βάση δεδομένων του μυαλού μας με θετικά δεδομένα.
Ποιος ο ρόλος του νου και της καρδιάς στην ανθρώπινη εμπειρία; Μπορούμε να θεωρήσουμε κάποιο πιο σημαντικό από το άλλο;
Συνεργάζονται μεταξύ τους ή τσακώνονται ποιο θα υπερισχύσει;
Πρόκειται για μια σχέση μεταξύ “κομματιών” του εαυτού μας.
Όπως τα ζευγάρια μαθαίνουν μέσα από συγκρούσεις, μέσα από τριβές και μέσα από το τρόπο με τον οποίο επικοινωνούν να συνεργάζονται και να συμβιβάζονται, έτσι και τα σώματα μας, νους και συναίσθημα μαθαίνουν μέσα από την ανθρώπινη εμπειρία και το χρόνο να συνεργάζονται καλύτερα. Ο νους είναι το αρσενικό στοιχείο σ’ αυτή τη σχέση. Είναι ο άντρας του εαυτού. Είναι ο οργανωτής και διεκπεραιωτής των υποθέσεων. Για να γίνει οτιδήποτε θα πρέπει να το έχει μελετήσει και να το έχει οργανώσει ο νους. Το συναίσθημα είναι το θηλυκό στοιχείο αυτής της σχέσης. Είναι εκείνο το στοιχείο που θα θελήσει να αισθανθεί, να αφεθεί, να ονειροπολήσει και να βάλει τις ποιότητες σε αυτό που ο νους ορίζει να γίνει.
Όπως και στις καλύτερες σχέσεις, έτσι και σε αυτή, το αρσενικό και θηλυκό στοιχείο θα πρέπει να σέβονται, να αποδέχονται το ένα το άλλο και να εκφράζονται και τα δυο. Και ο διαιτητής σε αυτό το παιχνίδι είμαστε εμείς. Ποιοι εμείς; Ας πούμε η προσωπικότητα. Όταν ο διαιτητής δεν μπορεί να κρατήσει τις ισορροπίες, τότε το συναίσθημα και ο νους μπορεί να λειτουργούν ανταγωνιστικά το ένα με το άλλο και πότε να κυριαρχεί το ένα και πότε το άλλο. Είναι αυτές οι περιπτώσεις των ανθρώπων που την μια μπορεί να είναι άκρως διαχυτικοί και την άλλη στιγμή να θέλουν να έχουν τον έλεγχο σε ότι συμβαίνει γύρω τους. Όταν αυτά τα δύο είναι πολύ ανταγωνιστικά μεταξύ τους ή το ένα έχει σχεδόν υποτάξει το άλλο, οι άνθρωποι μοιάζουν δυστυχισμένοι, ανέκφραστοι ή οξύθυμοι και θυμωμένοι και η ζωή τους μοιάζει μηχανική. (πολλές φορές δεν το μπορούν να το καταλάβουν καν)
Πρόκειται για μια πολύ λεπτή ισορροπία και για μια πολύ ιερή σχέση. Και είναι η πρώτη σχέση που πρέπει να κάνει κανείς με τον εαυτό του για να μπορεί να συνάψει μετά ορθές ανθρώπινες σχέσεις.
Οι ρόλοι του καθενός στη σχέση
Ο νους είναι αυτός που μας υπενθυμίζει τις συνθήκες που επικρατούν, τις συνθήκες που συμβαίνουν γύρω μας. Είναι εκεί για να κρατάει σταθερά το πέπλο του φόβου, το πέπλο της ανθρώπινης εμπειρίας. Όμως η καρδιά μας μιλάει, η καρδιά δίνει την ελπίδα, η καρδιά αφουγκράζεται κάτι που ο νους δεν μπορεί να συλλάβει, γιατί εκτός του ότι είναι περιορισμένος λειτουργεί με τα συγκεκριμένα δεδομένα που έχει. Ο νους λειτουργεί με τις εμπειρίες και τις ενθυμήσεις από γεγονότα που έχουν συμβεί στο παρελθόν. Η καρδιά μπορεί να πάει πέρα από αυτά και να τολμήσει να ονειρευτεί νέες εμπειρίες που θα ήθελε να υλοποιήσει.
Ο νους λέει ότι αυτό πρέπει να γίνει έτσι και πρέπει να γίνει σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Την καρδιά δεν την ενδιαφέρει ο χρόνος, ούτε και το πρέπει, εκείνο που την νοιάζει είναι το συναίσθημα με το οποίο θα πραγματοποιήσει αυτό που είναι να γίνει.
Η καρδιά λαχταρά μια υπέροχη σχέση με ένα σύντροφο που θα είχε κάποιες ποιότητες που την συγκινούν, ο νους λέει, βολέψου με αυτά που έχεις, μην ονειροπολείς, μεγάλωσες πια.
Η καρδιά θέλει να ασχοληθεί με ένα χόμπυ. Ο νους φέρνει όλα τα προβλήματα στο τραπέζι, το χρόνο, το χρήμα, τα παιδιά, τις υποχρεώσεις.
Η καρδιά ζητάει να πλησιάσει ένα άλλο άτομο πιο στενά χωρίς να κρατάει πισινές. Ο νους τις υπενθυμίζει διάφορες αποτυχημένες απόπειρες στο παρελθόν και πως το αποτέλεσμα τους ήταν να πληγωθεί και να πονέσει. Ο νους θέλει να μας προστατεύσει από νέο πόνο, αλλά συγχρόνως μας εμποδίζει και από μια νέα εμπειρία.
Η καρδιά μας οδηγεί σε μια πληρέστερη ζωή, σε μια νέα πραγματικότητα. Ο νους μας θέλει να κινούμαστε στην πεπατημένη, μέσα σε πλαίσια και κανόνες που έχουν αποδειχτεί ότι δουλεύουν. Ο νους μας θέλει να λειτουργούμε μέσα σε ασφαλείς κύκλους.
Αυτό που ο νους ερμηνεύει σαν ανασφάλεια και αβεβαιότητα η καρδιά το ονομάζει έκπληξη και ελευθερία.
Η καρδιά βλέπει την ζωή σαν ένα παιχνίδι και θέλει να ευχαριστηθεί την κάθε του στιγμή, ενώ ο νους προσπαθεί συνεχώς να αξιολογεί την κάθε στιγμή με δεδομένα από το παρελθόν και να προβλέπει το μέλλον.
Έχουμε σκεφτεί ποια η σχέση του δικού μας νου με την δική μας καρδιά; Ποιον ακούμε πιο πολύ και πότε; Συνεργάζονται αρμονικά;
Η αρμονική συνεργασία των δυο
Όμως για μια πληρέστερη ζωή θα πρέπει τόσο η καρδιά όσο και ο νους να συνεργάζονται. Γιατί η καρδιά είναι αυτή που μας κάνει να ζούμε με νόημα τη ζωή, να αισθανόμαστε να ερχόμαστε σε επαφή με την ουσία μας, με την ουσία των πάντων, να μπορούμε να θαυμάζουμε και να αισθανόμαστε ευγνωμοσύνη, να μπορούμε να λέμε σ’ αγαπώ και σε ευχαριστώ. Ο νους όμως είναι αυτός που σαν πιστός σύμβουλος της επιχείρησης που ονομάζουμε ζωή είναι αυτός που θα αναλύσει, θα ερμηνεύσει, όποια απόφαση της καρδιάς και με συγκεκριμένα βήματα θα μας οδηγήσει στο στόχο. Η καρδιά βάζει το στόχο και ο νους αναλαμβάνει την στρατηγική και το σχεδιασμό της υλοποίησης του.
Με άλλα λόγια ο νους είναι αυτός που μας κρατάει στην γή και μας επιτρέπει να ζούμε την ανθρώπινη εμπειρία μας ενώ η καρδιά μας θυμίζει την πνευματική μας καταγωγή και τις άπειρες δυνατότητες μας ως πνεύμα. Και είναι αυτή που δίνει χαρά και πληρότητα στην ανθρώπινη εμπειρία και βοηθάει και το νου να εμπλουτίζει την βάση δεδομένων του με όμορφες ανθρώπινες εμπειρίες.
Ας ενεργοποιήσουμε την καρδιά μας περισσότερο και ας εμπλουτίζουμε καθημερινά το νου μας με όμορφα και χρήσιμα δεδομένα που τρέφουν την καρδιά μας και είναι αυτά που θα βοηθήσουν τελικά στην ομαλή συνεργασία των δυο.
Το τέκνο τους. Η τέχνη της υλοποίησης
Όταν η αγάπη των δυο είναι τόσο μεγάλη και τόσο δυνατή τότε μπορούν να επηρεάσουν και την ύλη, το κόσμο γύρω τους και να δημιουργηθεί ένα τέκνο σαν παράγωγο της αγάπης τους. Το τέκνο αυτό έχει μια μορφή στην ύλη. Μπορεί να είναι μια επιθυμία στην οποία και οι δυο θέλουν πάρα πολύ και ο καθένας βάζει τα δυνατά του και παίζει με το καλύτερο τρόπο το ρόλο του. Επιπλέον όμως και η συνεργασία τους είναι σταθερή και ομαλή καθ’ όλη την περίοδο της κυοφορίας της επιθυμίας-στόχου. Είναι αυτή η επιθυμία που ο νους απεικονίζει στην οθόνη του, την οραματίζεται συνεχώς με επιμονή και υπομονή. Η καρδιά αναλαμβάνει και την ντύνει με ποιότητες και αισθήματα. Η καρδιά συνεχώς την “ζεσταίνει” και ο νους φτιάχνει τις λεπτομέρειες ακούραστα και δυναμικά. Και όταν η αγάπη αυτή είναι σταθερή και συνεχής θα έρθει η ώρα που το τέκνο θα προβάλλει στον υλικό κόσμο.
Πρακτικές συμβουλές για μια αρμονική σχέση νου και συναισθήματος
Ας επιλέγουμε να ακούμε, να διαβάζουμε και να βλέπουμε πληροφορίες ευχάριστες και χαρμόσυνα νέα. Έτσι τρέφουμε την καρδιά μας και εμπλουτίζουμε την βάση δεδομένων του νου μας με δεδομένα που θέλουμε να έχει.
Ας λαμβάνουμε υπόψη μας τα συναισθήματα μας σαν οδηγό και καθοδηγητή. Ο νους πρέπει να ακούει τα συναισθήματα και μετά να αναλύει τα στοιχεία για να γίνει μια εργασία.
Ας αποφεύγουμε οποιαδήποτε είδηση μας προκαλεί φόβο. Εδώ επίσης μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το νου μας να αναλύσει λογικά την είδηση του φόβου. Πολλές φορές όμως οι φόβοι δεν έχουν λογική και δεν βοηθάει, άλλες πάλι μπορεί ο νους να απαλύνει λίγο το συναίσθημα του φόβου και αυτό εξαρτάται από το τι τον τροφοδοτούμε.
Ας εστιαζόμαστε σε αυτά που θέλουμε και όχι σε αυτά που δεν θέλουμε.
Ας ανταλλάσσουμε κουβέντες χαράς και ικανοποίησης με τους ανθρώπους που συναντάμε. Ας μην δίνουμε ενέργεια και προσοχή σε καταστάσεις που δεν μας αρέσουν.
Ας μην ανακυκλώνουμε δυσάρεστες ειδήσεις.
Ας ανακυκλώνουμε ευχάριστα νέα που συμβαίνουν στο κόσμο βοηθώντας έτσι και άλλους να εστιάζονται θετικά.
Ας προσπαθούμε να βρούμε κάτι θετικό σε οποιαδήποτε κατάσταση ή περιστατικό ή ανατροπή μας συμβαίνει. Πάντα υπάρχει.
Με λίγα λόγια αν σκεφτόμαστε θετικά τότε η σχέση των δυο δεν θα μπορεί παρά να είναι αρμονική. Η καρδιά είναι προορισμένη να αισθάνεται θετικά συναισθήματα, να τρέφεται και να γεμίζει με αυτά, οπότε αν καταφέρουμε να εστιάσουμε και το νου σε θετικά δρώμενα και καταστάσεις, τότε η σχέση θα είναι καλή. Οπότε αν θέλουμε ισορροπία στην σχέση των σωμάτων μας αρκεί να γεμίσουμε την βάση δεδομένων του μυαλού μας με θετικά δεδομένα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου