Ο Ορθός Λόγος

Ο Ορθός Λόγος είναι ένα απόλυτα "προσωπικό" άθλημα. Δεν μαζοποιείται και δεν πρόκειται ποτέ να μαζοποιηθεί. Δεν είναι κτήμα καμιάς ιδεολογίας και κανενός πολιτικού συστήματος που βασίζεται στην συλλογικότητα και στην μαζοποίηση.

Δεν ανήκει σε καμία θρησκεία και σε κανένα θρησκευτικό σύστημα. Ο ορθός λόγος, εξισώνεται με την ίδια την έννοια της Ελευθερίας , αλλά φυσικά, ως αυτονόητος παρανομαστής, με την ίδια την πολυσυζητημένη έννοια της Λογικής.

Ο Ορθός Λόγος δεν είναι "εφεύρεση" και ανακάλυψη του Ευρωπαϊκού Διαφωτισμού, ούτε ανήκει σε κάποια δαρβινικής βάσεως υλιστική θεώρηση της ζωής. Ο Ορθός Λόγος ανήκει στον αιώνιο Ελληνισμό και στους πολλούς η λίγους εκείνους μεγάλους στοχαστές , που πριν πολλές χιλιετίες, έθεσαν τα θεμέλια της Ορθής Σκέψης και της ελευθερίας .

Ο Ορθός Λόγος είναι εκείνος που σχεδόν αυτόματα σε οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα για το σύμπαν, το περιβάλλον το οποίο ζούμε καθώς και την κοινωνική πραγματικότητα. Ο ορθός λόγος αυτόματα, σου "δείχνει" δίχως δεύτερες και τρίτες σκέψεις , πως το αχανές οικοδόμημα του σύμπαντος, δεν μπορεί να δημιουργήθηκε απο μόνο του, δίχως κάποια θεία πρόνοια και κάποια θεία βούληση να ορίσει κανόνες και σταθερές. Ο Ορθός Λόγος, δείχνει ξεκάθαρα τα μεγέθη και τις ισορροπίες.

Με μια απλή αναγωγή, σου μεταφράζει την ίδια την "ουσία" του ανθρώπου, ως ον μικρογραφία του σύμπαντος. Εκείνος σε κάνει να ατενίζεις το Άπειρο και είτε να μένεις έκθαμβος ενώπιων των χιλιάδων αποριών και της αδυναμίας σου προς εξήγηση, αλλά και να ερμηνεύσεις, να αναλύσεις και να κατηγοριοποιήσεις αντίστοιχα, τι ισχύει και τι οχι.

Κι όμως, αυτό το πολύτιμο δώρο στον άνθρωπο, δίχως το οποίο δεν θα ξεχωρίζαμε σε τίποτα απο τα άγρια θηρία της φύσης, ελάχιστοι άνθρωποι το κατέχουν κι ακόμα λιγότεροι το διατηρούν ως ατόφια φλόγα προσωπικής πυξίδας.

Ο Ορθός Λόγος αναιρείται εαν χρησιμοποιηθεί ως μέσον η ως όχημα μαζικών ιδεών. Ο Ορθός Λόγος αναιρείται ακόμα και σε ενα τραπέζι με πολλούς συνδαιτημόνες, απο ενα σημείο και μετά, ως φυσική εξέλιξη κυριαρχίας της ζωώδους φύσης του ανθρώπου. Είναι το κατεξοχήν και απόλυτο δώρο της Μονάδας (φύση), προς κάθε μονάδα ξεχωριστά (Άνθρωπος).

Είναι το δώρο εκείνο που κατέστησε ικανό τον άνθρωπο να εξερευνήσει την βιολογία και την φύση. Είναι το δώρο που μπόρεσε και έκανε τον άνθρωπο ικανό να φιλοσοφεί, να κρίνει αλλά και να εξελίξει το μόνο "όχημα" που έχει για να κάνει την ζωή του καλύτερη. Την Επιστήμη.

Ο Ορθός Λόγος είναι αυτός που μας απαλλάσει έστω και προσωρινά, απο την αιώνια μάστιγα της ηλιθιότητας και της αγριότητας, που μας δέρνει ως είδος.

Είναι εκείνος που σε απαλλάσσει απο την υστερία και τον πανικό και που σου δίνει την ικανότητα να πάρεις ώριμες αλλά και ουσιαστικές αποφάσεις για κάθε μικρό η μεγάλο ζήτημα της ζωής. Η ίδια η στρατηγική, είναι κόρη του Ορθού Λόγου.

Είναι αυτός που σε ωθεί σε αυτοπειθαρχία και αυτοσυγκράτηση οταν απαιτείται. Αλλά κι εκείνος που σε ενεργοποιεί να ερευνάς σε βάθος και με ψυχραιμία κάθε πρόβλημα που προκύπτει. Όλα γίνονται απλά, άπαξ και έχεις τον Ορθό Λόγο οδηγό.

Ο Ορθός Λόγος αναιρείται σε εμμονές, σε συνθήκες έντονων παθών και αδυναμίας συγκροτήσεως του Λογικού τμήματος. Ο Ορθός Λόγος, ως ο μόνος γνήσιος επαναστάτης, είναι εκείνος που μας έκανε να συλλάβουμε την υπερπολύτιμη έννοια της Ειρήνης και της αρμονικής συνύπαρξης, σε εναν κόσμο σύγκρουσης και αιωνίου πολέμου. Είναι εκείνος που μας κάνει να υποπτευόμαστε πως δεν είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν. Που μας κάνει ικανούς να αξιολογούμε και να οριοθετούμε.

Ο Ορθός Λόγος καταργείται σε εναν ερωτευμένο άνθρωπο. Καταργείται σε έναν οργισμένο και φανατικό άνθρωπο. Εκμηδενίζεται, σε καταστάσεις που υπερβαίνουν και σκοτίζουν το διανοητικό κέντρο της ψυχής.

Κι όμως, είναι εκείνος που μας διαχωρίζει απόλυτα απο τα ζώα της φύσεως και απο ολόκληρο το οικοσύστημα.

Δίχως τον Ορθό Λόγο δεν θα υπήρχε η παραμικρή ελπίδα εξελίξεως στο ανθρώπινο γένος. Ένα ζώο, μπορεί να είναι πονηρό, μπορεί να συλλάβει η και να σκεφτεί , αλλά δεν μπορεί να καταλάβει. Δεν μπορεί με λίγα λόγια, να αποκτήσει την πολυτιμότερη κόρη του Ορθού Λόγου, που δεν είναι άλλη απο την Γνώση.

Ο Ορθός Λόγος απο μόνος του, είναι ικανός να αναιρεί φόβους, να σπάει το φράγμα του χώρου και του χρόνου και να βλέπει εκεί που δεν μπορεί κανείς να δει.

Ο Ορθός Λόγος αναιρείται σε συνθήκες απολυτότητας, οπως συμβαίνει σε Νόμους και διατάγματα κρατών, γιατί ο Ορθός Λόγος, είναι εκείνος που κατανοεί, πως κάθε περίπτωση και κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστός και χρήζει ξεχωριστής αντιμετώπισης.

Ο Ορθός Λόγος αναιρείται σε συνθήκες δόγματος και φαινομενικής "συνέπειας". Η συνέπεια, δίνει την ψευδαίσθηση της σταθερότητας και της σιγουριάς, αλλά είναι η μεγαλύτερη ψευδαίσθηση και πλάνη που μπορεί να υποκύψει κανείς. Κι αυτό γιατί ο κόσμος στον οποίο ζούμε, κρύβει και αναιρεί διαρκώς τον εαυτό του και μόνο κατά τα φαινόμενα είναι συνεπής. Δηλαδή, ενώ η φύση , είναι σε μια κατάσταση διαρκούς μεταβολής και ρευστότητας, φαινομενικά μοιάζει "ίδια και απαράλλακτη". Αυτό μπορούμε να το δούμε σε κάθε επίπεδο και σε κάθε πλαίσιο. Ως άνθρωποι, είμαστε μόνο κατά το όνομα και το επώνυμο που μας δίνουν "ίδιοι". Σε οτιδήποτε άλλο, κάθε χρόνο βιώνουμε μεταβολές και εξελισσόμαστε. Κι όμως, οι άνθρωποι κρίνουμε και βλέπουμε τα πράγματα και τις καταστάσεις αλλά και τους ανθρώπους με γραμμικότητα, δίχως να αντιλαμβανόμαστε την ουσία των πραγμάτων. Συνέπεια, υπάρχει μόνο στους Νόμους που διέπουν τον κόσμο μας, αλλά κι αυτοί ακόμα οι Νόμοι, δείχνουν να προσαρμόζονται η να λειτουργούν διαφορετικά, κι ας είναι οι μόνες απόλυτες σταθερές. Κάποιος πεθαίνει νέος, άλλος στα βαθιά γεράμματα, άλλος στην μέση ηλικία της ζωής του. Ο ίδιος απόλυτος νόμος του θανάτου, "εφαρμόζεται" ξεχωριστά στον καθένα, αλλά για όλους παραμένει καθολικός. Το ίδιο ισχύει σε κάθε πλαίσιο της ζωής. Αλλά δίχως τον Ορθό Λόγο δεν θα είμασταν ποτέ ικανοί να το δούμε και να το αντιληφθούμε.

Σε συνθήκες μάζας, αλλά ακόμα και αγέλης, ο Ορθός Λόγος μεταβιβάζεται στην μονάδα εκείνη που οδηγεί και καθοδηγεί . Είναι σπάνιο, στην κοινωνία των ανθρώπων, όμοιοι άνθρωποι με όμοια αντίληψη να συννενοηθούν και να συμπορευτούν σε συνθήκες συνεργασίας και ισότητας.

Αντίστοιχα, πάντοτε η μάζα και η αγέλη, εξαναγκάζουν τον μέτοχο του Ορθού Λόγου να μειώσει την ικανότητα του αυτή, για το καλό της συνεννόησης, αλλά και επειδή δεν μπορεί να γίνει αντιληπτός απο το "κοινό" στο οποίο απευθύνεται.

Το να μιλάς, να εκφράζεσαι σωστά, η και να γράφεις , δεν συνεπάγεται πως κατέχεις η πως εχεις εξασκήσει τον Ορθό Λόγο μέσα σου. Ο Ορθός Λόγος για παράδειγμα δεν μπορεί ποτέ να ευδοκιμήσει σε ναρκισσιστικές ψυχές, η σε συνθήκες έντονων παθών. Όταν είσαι ψυχικά τραυματισμένος η και βιολογικά ακόμα, δύσκολα σκέφτεσαι λογικά. Όταν είσαι οργισμένος, δύσκολα σκέφτεσαι λογικά. Όταν παίρνεις αποφάσεις εν βρασμώ, δύσκολα σκέφτεσαι λογικά. Κι όμως, η πλειοψηφία των ανθρώπων, τους ανθρώπους που πράγματι συλλογίζονται με τον ατόφιο ορισμό της λογικής, τους θεωρεί τρελούς, δαιμονισμένους, διαβολικούς η απείθαρχους και ασυνεπείς με τον εαυτό τους.

Όλα οσα είναι οι ίδιοι δηλαδή, τα βλέπουν σε όσους δεν λειτουργούν όπως εκείνοι.

Ο Ορθός Λόγος είναι εκείνος που σχεδόν με παθιασμένη τάση διαταγής, μας ωθεί στο να αγαπήσουμε τους συνανθρώπους μας, η στο να εμπιστευτούμε. Δίχως τον Ορθό Λόγο με λίγα λόγια, ουδέποτε θα καταφέρναμε να κατακτήσουμε και να κατανοήσουμε την έννοια και την αίσθηση της Αγάπης, την αξία της συγχώρεσης και το μεγαλείο της μετάνοιας και της αναθεώρησης .

Εαν κάποιος με γνήσια σπίθα ορθού λόγου κυβερνούσε αυτόν τον τόπο για παράδειγμα, δεν θα σκεφτόταν ποτέ να θαλασσοπνίξει τους πρόσφυγες . Ο Ορθός Λόγος είναι εκείνος που μας ωθεί στο να "μπούμε στην θέση του άλλου" και να σκεφτούμε το ενδεχόμενο, πως κάποια μέρα, μπορεί κι εμείς να βρεθούμε στην θέση του αδυνάτου. Ο Ορθός Λόγος ομως παράλληλα, θα φρόντιζε να μην εξισώνει τον έχοντα ανάγκη και πραγματική βοήθεια, δηλαδή τον πρόσφυγα, απο τον οικονομικό μετανάστη, που είτε εκμεταλλεύεται, είτε τον εκμεταλλεύονται διάφορα συμφέροντα. Ο Ορθός Λόγος θα φρόντιζε , να μην επιτρέψει σε κανέναν να υποβαθμίσει και να απειλήσει την αξία της Ελευθερίας και του Πολιτισμού. Με απλά λόγια, ενας γνήσια ορθολογιστής άνθρωπος, ναι μεν θα έκανε τα πάντα για να βοηθήσει τους πρόσφυγες, αλλά δεν θα έδινε κανέναν "χώρο" στα πιστεύω ορισμένων απο αυτούς τους ανθρώπους να απειλήσουν τα θεωρητικά κεκτημένα της κοινωνίας του. Ο πρόσφυγας θα πρέπει να γνωρίζει, πως ο μισογυνισμός και η ανόητη κυριολεκτική πίστη του στο Κοράνι, δεν μπορεί για κανένα λόγο να γίνει αποδεκτή στον τόπο που απευθύνεται για βοήθεια, περίθαλψη η και αφομοίωση ακόμα.

Ο ίδιος ο Ορθός Λόγος απο μόνος του, εκτοπίζει, εκμηδενίζει και θεωρεί τις θρησκείες και τα οργανωμένα θρησκευτικά συμφέροντα, ως εκφράσεις ανορθολογικές και εστίες απειλής για το Ιδανικό της Ελευθερίας και της Αγάπης. Δεν εκμηδενίζει την ύπαρξη του Πνεύματος. Αυτό το κάνει η ιδεοληψία και μια θρησκευτικής έκφρασης και εκ του πονηρού τάση οριοθέτησης του Ορθού Λόγου, που σε τίποτα δεν διαφέρει απο τις χιλιάδες θρησκευτικές σέχτες. Ο Ορθός Λόγος απλά αναγνωρίζει το δικαίωμα στον κάθε άνθρωπο να πιστεύει, αλλά αναγνωρίζει αντίστοιχα, πως η φύση δεν παρεμβαίνει και δεν ασχολείται φανερά τουλάχιστον με τα των ανθρώπων προβλήματα και έγνοιες, οπότε, έχοντας την λογική σαν οδηγό μας, φροντίζουμε να κάνουμε τις κοινωνίες μας καλύτερες σε κάθε επίπεδο προκειμένου να προσπαθήσουμε έστω να εκμηδενίσουμε τα προβλήματα και τις απειλές που προκύπτουν εξαιτίας των ανθρωπίνων πράξεων και της ανθρώπινης μοχθηρίας , σε μια εγκόσμια αιώνια έκφραση πάλης και διαμάχης μεταξύ καλού και κακού.

Ο Ορθός Λόγος ουδέποτε θα επέτρεπε το χρήμα να κυβερνάει τις ζωές των ανθρώπων, ούτε θα επέτρεπε τις κοινωνίες των ανθρώπων να καταντήσουν τόσο ρηχές, άνευ νοήματος και υλιστικές.

Ο ίδιος ο Ορθός Λόγος, απλοποιεί, ταξινομεί και δίνει λύσεις, σε σύνθετα και δυσεπίλυτα πολλές φορές προβλήματα. Κι όμως, ο Ορθός Λόγος είναι που λείπει παντού.

Εκείνος είναι που "γελάει" στην θέα της ιδεοληψίας και της αφαίρεσης της ελεύθερης βούλησης απο οργανωμένα συμφέροντα πάσης φύσεως κι είναι εκείνος που μας δίνει την δυνατότητα της εξήγησης για οτιδήποτε συμβαίνει στις ζωές μας.

Σε οτιδήποτε κι αν δώσω την πίστη μου κι αν αφαιθώ σε αυτό, αυτόματα η πίστη μου , συνυπολογίζοντας τα πιστεύω και των υπολοίπων ανθρώπων που τροφοδοτούν αυτή μου την πίστη, δομούν ενα οργανωμένο ανατροφοδοτούμενο σύστημα πεποιθήσεων, κι αυτό το ενεργειακό πλέγμα της κοινής πεποίθησης, εκτός του οτι αναιρεί το Λογικό μου και με εκμηδενίζει ως αυτόνομη μονάδα στον χώρο και στον χρόνο με ξεχωριστή αξία και υπόσταση, μου δίνει έτοιμες λύσεις και απαντήσεις για κάθε ζήτημα, ορατό και αόρατο, επι του βίου μου αλλά και επι του σύμπαντος. Για παράδειγμα η αστρολογία .

Έστω πως 1000 άνθρωποι πιστεύουν στην αστρολογία και στις αυθαιρεσίες της, αυτή η πίστη ελέγχεται και καθοδηγείται απόλυτα απο τους ερμηνευτές της και τους "εμπνευστές" της. Σε συνδυασμό με την μαζικότητα της πίστης στο αντικείμενο αυτό, αυτή η πίστη αποκτάει την υπόσταση θρησκείας και οργανωμένης σέχτας, με αποτέλεσμα, το αληθές των λόγων της αστρολογίας, να επιβεβαιώνεται η να αναιρείται μόνο αν πιστέψεις σε αυτήν, η μόνο αν βρίσκεσαι σε περίοδο αδυναμίας ψυχικά κι έχεις ανάγκη "απο κάπου να πιαστείς" για να ερμηνεύσεις και να δώσεις εξηγήσεις στο παρελθόν σου, στο παρόν σου η στο μέλλον σου. Κάθε οργανωμένο σύστημα πίστεως, είτε είναι ιδεολογικής κοσμικής φύσεως, είτε πνευματικής και θρησκευτικής φύσεως, εξυπηρετεί τα συμφέροντα των "ηγετών" του και δίνει ερμηνείες - λύσεις και εξηγήσεις που ουδεμία σχέση έχουν με τον Ορθό Λόγο και την πραγματικότητα, αλλά είναι εξηγήσεις σε πλαίσια μαζικής πίστεως και πεποιθήσεων, που τείνουν να επιβεβαιώνουν τον εαυτό τους λόγο μαζικής υποβολής (ανατροφοδοτούμενες προφητείες -προβλέψεις κ.α) .

Ο Ορθός Λόγος είναι ένα απόλυτα "προσωπικό" άθλημα. Κι είναι προσωπικό, γιατί μόνο σαν μονάδες μπορούμε να διακρίνουμε την Θέα της Αλήθειας απο την κυρίαρχη Θέα του Ψεύδους, κι αυτό γιατί η φυσική κατάσταση του ειδους μας, είναι η ζωϊκή.

Ας μην περιμένουμε καμία θεϊκή παρέμβαση η επέμβαση στο σύντομο η στο μακροπρόθεσμο μέλλον. Κι αυτό, γιατί, μας έδωσε αυτό το υπέροχο και τόσο πολύτιμο εργαλείο και με αυτό μπορούμε, εαν το θελήσουμε πραγματικά, τόσο να ελευθερωθούμε απο τα δεσμά της διανοητικής και πνευματικής σκλαβιάς και τύφλωσης στην οποία βρισκόμαστε, οσο και να γιατρέψουμε τις τόσο ταλαίπωρες και άγριες κοινωνίες μας, γιατρεύοντας πρώτα και πάνω απο όλα, εμάς τους ίδιους .