Το συμπέρασμά μου είναι πως η παρούσα στιγμή είναι ένα αντίδοτο για τον πόνο και τις δυσκολίες που ζούμε και τα οποία συνήθως προσπαθούμε να καταπραϋνουμε με εκλογικεύσεις και εξηγήσεις.
Όταν βυθιζόμαστε 100 τοις εκατό στο παρόν, βιώνοντας αυτό και τίποτε άλλο, οδεύουμε στον δρόμο του Δικαιολογίες Τέλος!, χωρίς να έχουμε καμία απολύτως ανάγκη εκείνα τα παλιά, συνήθη πρότυπα σκέψης.
Ουσιαστικά, οι δικαιολογίες είναι ο τρόπος που έχετε αναπτύξει προκειμένου να εξηγείτε τις στιγμές του τώρα που εμπλέκονται με το παρελθόν ή το μέλλον. Αν όντως βρίσκεστε στη μακάρια παρουσία του τώρα, δεν υπάρχει καμία επιθυμία να αλλάξετε αυτό που υπάρχει.
Όταν τα λόγια σας εκφράζουν ότι «θα είναι δύσκολο… θα πάρει πολύ χρόνο… δεν είμαι αρκετά έξυπνος… είμαι πολύ μεγάλος», σπαταλάτε μια παρούσα στιγμή σε δικαιολογίες μιας όχι παρούσας στιγμής!
Όλες οι δικαιολογίες αποτελούν τεχνικές αποφυγής που σας εμποδίζουν να αναλάβετε τα ηνία και να αλλάξετε τις συνήθειες της σκέψης σας. Αντίθετα, αν δεν αναμασούσατε τις δικαιολογίες σας και βυθιζόσασταν στο τώρα, θα βιώνατε τη δική σας εκδοχή μακαριότητας και θεραπείας.
Το εγώ είναι ένας κίβδηλος εαυτός, ο οποίος πιστεύει στον διαχωρισμό του. Αγωνίζεται για να αποκτήσει και να επιτύχει και διαρκώς αναζητά κάτι περισσότερο. Η ουσία του να ζείτε στο παρόν είναι η απόλυτη αποδοχή αυτού ακριβώς που υπάρχει εδώ.
Παραμένοντας στο τώρα και σε κατάσταση ευγνωμοσύνης για όλα όσα υπάρχουν και για όλα όσα είστε, δαμάζετε το εγώ και εισέρχεστε σε μια κατάσταση όπου δεν μπορείτε καν να διανοηθείτε την ύπαρξη δικαιολογιών. Μην αναλώνετε το τώρα με σκέψεις τύψεων ή ανησυχίας. Η ανταμοιβή σας θα είναι η βίωση μιας υπέρτερης επίγνωσης.
Όταν συμφιλιωθείτε με την παρούσα στιγμή, θα αποχαιρετήσετε αυτό το εγώ που προξενεί τόσα προβλήματα. Αυτή είναι η μεγάλη αξία του να μάθετε να είστε ολοκληρωτικά παρόντες.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου