Στον διάλογο του Πλάτωνα Τίμαιος και Κριτίας , η Σάις είναι η πόλη στην οποία ο Σόλωνας (που επισκέφτηκε την Αίγυπτο το 590 π.Χ.) έμαθε από έναν Αιγύπτιο ιερέα την ιστορία των παλαιών, δηλ. αυτών που έζησαν πριν από τους σύγχρονους (της εποχής εκείνης) Έλληνες, την πολεμική αντιπαράθεσή της Ατλαντίδας με την Ελλάδα και την Αίγυπτο, και την τελική ήττα της και τον αφανισμό της από φυσική καταστροφή.
Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι παρόμοια κείμενα για αρχαίους πολιτισμούς που καταστράφηκαν εξ' ολοκλήρου βρίσκουμε σε κάθε θρησκεία-μυθολογία.
Και αναφέρομαι σε θρησκείες γιατί ήταν ο τρόπος διάδοσης του προηγούμενου πολιτισμού στις επόμενες γενιές που δεν τον γνώριζαν. Για παράδειγμα αν υποθέσουμε ότι γινόταν ολοκληρωτική καταστροφή στον πλανήτη και ο άνθρωπος γυρνούσε στην λίθινη εποχή, μετά από 2-3 γενιές πως θα μπορούσες να εξηγήσεις σε ένα παιδί τι σήμαινε αεροπλάνο; Τι σήμαινε τηλέφωνο, ίντερνετ κλπ.
Φαίνεται λοιπόν από την μελέτη αρχαίων κειμένων ότι κάθε τόσο στην γη γίνεται ένα reboot, μια επανεκκίνηση, ώστε να γιατρευτούν οι πληγές που της ανοίγει ο άνθρωπος και να επιβιώσει στο χρονικό διηνεκές.
Η σημερινή γη έχει κορεστεί από το ανθρώπινο είδος, που έχει αλλοιώσει τελείως τον βιολογικό της κύκλο. Ο άνθρωπος έχει καταναλώσει τις προμήθειές της, οι φυσικοί πόροι όσο πάνε και λιγοστεύουν αλλά ο άνθρωπος όσο πάει και αυξάνεται και καταναλώνει ότι έχει απομείνει με γρηγορότερους ρυθμούς. Πόσο ακόμη θα αντέξει; Είναι έτοιμη για μία ακόμη επανεκκίνηση;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα Η πτήση 571 της Uruguayan Air Force που το 1972, αεροπλάνο συνετρίβη στις Άνδεις και οι επιζήσαντες, αφού κατανάλωσαν ότι προμήθειες είχαν, μην έχοντας άλλη πρόσβαση σε φαγητό και νερό, έγιναν κανίβαλοι για να επιβιώσουν.
Φαντάζει τρομακτικό, να χαθούν τόσα δισεκατομμύρια ζωές, να μείνουν ελάχιστοι, ώστε να πάρει ανάσα αυτός ο πλανήτης να ξαναβρεί την ταυτότητά του, μα δεν είναι παράλληλα εγωιστικό εκ μέρους μας, να θέλουν να ρουφήξουμε κάθε πόρο, κάθε ζωντανό οργανισμό, κάθε τι οργανικό και μη, απλά για να επιβιώσει η ματαιοδοξία μας;
Άλλωστε τι είναι το ανθρώπινο είδος, μέσα στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος; Συγκριτικά ούτε ένα μυρμήγκι σε όλο τον πλανήτη γη. Τι κι αν εξοντωθεί αυτό το μυρμήγκι; Ποια η σημαντικότητά του στο Σύμπαν;
Αλήθεια, πόσο κοντά είμαστε τελικά σε μια επανεκκίνηση; Κι αν γίνει, θα καταφέρει αυτή την φορά ο άνθρωπος να συνυπάρξει με την φύση; Θα καταφέρει στο μέλλον να δημιουργήσει τις συνθήκες αυτές ώστε να μην εξοντωθεί για μία ακόμη φορά, αλλά να συνυπάρξει αρμονικά και ελεγχόμενα όπως όλα τα υπόλοιπα είδη του πλανήτη μας;
Δεν είναι τυχαίο βέβαια ότι παρόμοια κείμενα για αρχαίους πολιτισμούς που καταστράφηκαν εξ' ολοκλήρου βρίσκουμε σε κάθε θρησκεία-μυθολογία.
Και αναφέρομαι σε θρησκείες γιατί ήταν ο τρόπος διάδοσης του προηγούμενου πολιτισμού στις επόμενες γενιές που δεν τον γνώριζαν. Για παράδειγμα αν υποθέσουμε ότι γινόταν ολοκληρωτική καταστροφή στον πλανήτη και ο άνθρωπος γυρνούσε στην λίθινη εποχή, μετά από 2-3 γενιές πως θα μπορούσες να εξηγήσεις σε ένα παιδί τι σήμαινε αεροπλάνο; Τι σήμαινε τηλέφωνο, ίντερνετ κλπ.
Φαίνεται λοιπόν από την μελέτη αρχαίων κειμένων ότι κάθε τόσο στην γη γίνεται ένα reboot, μια επανεκκίνηση, ώστε να γιατρευτούν οι πληγές που της ανοίγει ο άνθρωπος και να επιβιώσει στο χρονικό διηνεκές.
Η σημερινή γη έχει κορεστεί από το ανθρώπινο είδος, που έχει αλλοιώσει τελείως τον βιολογικό της κύκλο. Ο άνθρωπος έχει καταναλώσει τις προμήθειές της, οι φυσικοί πόροι όσο πάνε και λιγοστεύουν αλλά ο άνθρωπος όσο πάει και αυξάνεται και καταναλώνει ότι έχει απομείνει με γρηγορότερους ρυθμούς. Πόσο ακόμη θα αντέξει; Είναι έτοιμη για μία ακόμη επανεκκίνηση;
Χαρακτηριστικό παράδειγμα Η πτήση 571 της Uruguayan Air Force που το 1972, αεροπλάνο συνετρίβη στις Άνδεις και οι επιζήσαντες, αφού κατανάλωσαν ότι προμήθειες είχαν, μην έχοντας άλλη πρόσβαση σε φαγητό και νερό, έγιναν κανίβαλοι για να επιβιώσουν.
Φαντάζει τρομακτικό, να χαθούν τόσα δισεκατομμύρια ζωές, να μείνουν ελάχιστοι, ώστε να πάρει ανάσα αυτός ο πλανήτης να ξαναβρεί την ταυτότητά του, μα δεν είναι παράλληλα εγωιστικό εκ μέρους μας, να θέλουν να ρουφήξουμε κάθε πόρο, κάθε ζωντανό οργανισμό, κάθε τι οργανικό και μη, απλά για να επιβιώσει η ματαιοδοξία μας;
Άλλωστε τι είναι το ανθρώπινο είδος, μέσα στην απεραντοσύνη του Σύμπαντος; Συγκριτικά ούτε ένα μυρμήγκι σε όλο τον πλανήτη γη. Τι κι αν εξοντωθεί αυτό το μυρμήγκι; Ποια η σημαντικότητά του στο Σύμπαν;
Αλήθεια, πόσο κοντά είμαστε τελικά σε μια επανεκκίνηση; Κι αν γίνει, θα καταφέρει αυτή την φορά ο άνθρωπος να συνυπάρξει με την φύση; Θα καταφέρει στο μέλλον να δημιουργήσει τις συνθήκες αυτές ώστε να μην εξοντωθεί για μία ακόμη φορά, αλλά να συνυπάρξει αρμονικά και ελεγχόμενα όπως όλα τα υπόλοιπα είδη του πλανήτη μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου