πρὸς στέρνα πατρὸς στέρνα τἀμὰ περιβαλῶ.
ΚΛ. ὦ σέβας ἐμοὶ μέγιστον, Ἀγαμέμνων ἄναξ,
ἥκομεν, ἐφετμαῖς οὐκ ἀπιστοῦσαι σέθεν.
635 ΙΦ. [ἐγὼ δὲ βούλομαι τὰ σὰ στέρν᾽, ὦ πάτερ,
ὑποδραμοῦσα προσβαλεῖν διὰ χρόνου·]
ποθῶ γὰρ ὄμμα δὴ σόν. ὀργισθῇς δὲ μή.
ΚΛ. ἀλλ᾽, ὦ τέκνον, χρή· φιλοπάτωρ δ᾽ ἀεί ποτ᾽ εἶ
μάλιστα παίδων τῷδ᾽ ὅσους ἐγὼ ᾽τεκον.
640 ΙΦ. ὦ πάτερ, ἐσεῖδόν σ᾽ ἀσμένη πολλῷ χρόνῳ.
ΑΓΑ. καὶ γὰρ πατὴρ σέ· τόδ᾽ ἴσον ὑπὲρ ἀμφοῖν λέγεις.
ΙΦ. χαῖρ᾽· εὖ δέ μ᾽ ἀγαγὼν πρὸς σ᾽ ἐποίησας, πάτερ.
ΑΓΑ. οὐκ οἶδ᾽ ὅπως φῶ τοῦτο καὶ μὴ φῶ, τέκνον.
ΙΦ. ἔα·
ὡς οὐ βλέπεις ἕκηλον, ἄσμενός μ᾽ ἰδών.
645 ΑΓΑ. πόλλ᾽ ἀνδρὶ βασιλεῖ καὶ στρατηλάτῃ μέλει.
ΙΦ. παρ᾽ ἐμοὶ γενοῦ νῦν, μὴ ᾽πὶ φροντίδας τρέπου.
ΑΓΑ. ἀλλ᾽ εἰμὶ παρὰ σοὶ νῦν ἅπας κοὐκ ἄλλοθι.
ΙΦ. μέθες νυν ὀφρὺν ὄμμα τ᾽ ἔκτεινον φίλον.
ΑΓΑ. ἰδού, γέγηθά σ᾽ ὡς γέγηθ᾽ ὁρῶν, τέκνον.
650 ΙΦ. κἄπειτα λείβεις δάκρυ᾽ ἀπ᾽ ὀμμάτων σέθεν;
ΑΓΑ. μακρὰ γὰρ ἡμῖν ἡ ᾽πιοῦσ᾽ ἀπουσία.
ΙΦ. †οὐκ οἶδ᾽ ὅ τι φῄς, οὐκ οἶδα, φίλτατ᾽ ἐμοὶ πάτερ.†
ΑΓΑ. συνετὰ λέγουσα μᾶλλον εἰς οἶκτόν μ᾽ ἄγεις.
ΙΦ. ἀσύνετά νῦν ἐροῦμεν, εἰ σέ γ᾽ εὐφρανῶ.
655 ΑΓΑ. παπαῖ. τὸ σιγᾶν οὐ σθένω· σὲ δ᾽ ᾔνεσα.
ΙΦ. μέν᾽, ὦ πάτερ, κατ᾽ οἶκον ἐπὶ τέκνοις σέθεν.
ΑΓΑ. θέλω γε· τὸ θέλειν δ᾽ οὐκ ἔχων ἀλγύνομαι.
ΙΦ. ὄλοιντο λόγχαι καὶ τὰ Μενέλεω κακά.
ΑΓΑ. ἄλλους ὀλεῖ πρόσθ᾽ ἃ ἐμὲ διολέσαντ᾽ ἔχει.
660 ΙΦ. ὡς πολὺν ἀπῆσθα χρόνον ἐν Αὐλίδος μυχοῖς.
ΑΓΑ. καὶ νῦν γέ μ᾽ ἴσχει δή τι μὴ στέλλειν στρατόν.
ποῦ τοὺς Φρύγας λέγουσιν ᾠκίσθαι, πάτερ;
ΑΓΑ. οὗ μήποτ᾽ οἰκεῖν ὤφελ᾽ ὁ Πριάμου Πάρις.
ΙΦ. μακράν ἀπαίρεις, ὦ πάτερ, λιπὼν ἐμέ.
665 ΑΓΑ. †εἰς ταὐτόν, ὦ θύγατερ, ἥκεις σῷ πατρί.†
ΙΦ. φεῦ·
εἴθ᾽ ἦν καλόν μοι σοί τ᾽ ἄγειν σύμπλουν ἐμέ.
ΑΓΑ. ἔτ᾽ ἔστι καὶ σοὶ πλοῦς, ἵνα ἀμμνήσῃ πατρός.
ΙΦ. σὺν μητρὶ πλεύσασ᾽ ἢ μόνη πορεύσομαι;
ΑΓΑ. μόνη, μονωθεῖσ᾽ ἀπὸ πατρὸς καὶ μητέρος.
670 ΙΦ. οὔ πού μ᾽ ἐς ἄλλα δώματ᾽ οἰκίζεις, πάτερ;
ΑΓΑ. ἐατέ᾽· οὐ χρὴ τοιάδ᾽ εἰδέναι κόρας.
ΙΦ. σπεῦδ᾽ ἐκ Φρυγῶν μοι, θέμενος εὖ τἀκεῖ, πάτερ.
ΑΓΑ. θῦσαί με θυσίαν πρῶτα δεῖ τιν᾽ ἐνθάδε.
ΙΦ. ἀλλὰ ξὺν ἱεροῖς χρὴ τό γ᾽ εὐσεβὲς σκοπεῖν.
675 ΑΓΑ. εἴσῃ σύ· χερνίβων γὰρ ἑστήξῃ πέλας.
ΙΦ. στήσομεν ἄρ᾽ ἀμφὶ βωμόν, ὦ πάτερ, χορούς;
***
ΙΦΙΓΕΝΕΙΑΝαι, μάνα, πρώτη κιόλα· μη θυμώσεις·
θα τρέξω τον πατέρα ν᾽ αγκαλιάσω.
ΚΛΥ. Τρισέβαστέ μου βασιλιά Αγαμέμνονα,
ήρθαμε δω, στο μήνυμά σου υπάκουες.
ΙΦΙ. [Στην αγκαλιά σου θέλω εγώ να τρέξω·
πόσον καιρό, πατέρα μου, μας λείπεις!]
Σε πόθησα πολύ· μη μου θυμώσεις.
ΚΛΥ. Σωστά δα κιόλα· απ᾽ όλα τα παιδιά μας
πιότερο εσύ τον αγαπούσες πάντα.
ΙΦΙ. Με τί χαρά, πατέρα μου, σε βλέπω
640 έπειτ᾽ από καιρό. ΑΓΑ. Κι εγώ, παιδί μου·
αυτό που λες ταιριάζει και στους δυο μας.
ΙΦΙ. Καλά έκαμες και μ᾽ έφερες, πατέρα·
χαίρε. ΑΓΑ. Καλά; Κακά; Δεν ξέρω, κόρη μου.
ΙΦΙ. Αλλά τί τρέχει; Χάρηκες που με είδες,
το βλέμμα σου όμως πόσο ανήσυχο είναι!
ΑΓΑ. Ο βασιλιάς, ο στρατηγός, έχει έγνοιες.
ΙΦΙ. Άσ᾽ τες· σ᾽ εμένα ας είναι τώρα ο νους σου.
ΑΓΑ. Δεν είναι αλλού· σ᾽ εσένα είναι μονάχα.
ΙΦΙ. Γαλήνεψε λοιπόν· μην κατσουφιάζεις.
ΑΓΑ. Νά, με χαρά —με ποιά χαρά!— σε βλέπω.
650 ΙΦΙ. Και μ᾽ όλα αυτά τα μάτια σου δακρύζουν;
ΑΓΑ. Γιατί πολύν καιρό μακριά μου θα ᾽σαι.
ΙΦΙ. Τί θες να πεις, πατέρα μου, δεν ξέρω.
ΑΓΑ. Με θλίβεις πιο πολύ, ως μιλείς με γνώση.
ΙΦΙ. Μα αν θα χαρείς, τρελά θα σου μιλήσω.
ΑΓΑ. Πώς να σωπάσω; — Ευχαριστώ, παιδί μου.
ΙΦΙ. Μένε, πατέρα, σπίτι, στα παιδιά σου.
ΑΓΑ. Θέλω, μα δεν μπορώ, κι αυτό με θλίβει.
ΙΦΙ. Χαθείτε, λόγχες, του Μενέλαου έγνοιες.
ΑΓΑ. Χάθηκα εγώ, και θα χαθούνε κι άλλοι.
660 ΙΦΙ. Πόσο άργησες στους κόλπους της Αυλίδας!
ΑΓΑ. Και τώρα ακόμα η εκστρατεία σκοντάφτει.
ΙΦΙ. Πού πέφτει η Τροία, πατέρα; ΑΓΑ. Εκεί που ο Πάρης
να μην έσωνε νά ᾽βρει ένα κονάκι.
ΙΦΙ. Μ᾽ αφήνεις και μακριά από με μισεύεις.
ΑΓΑ. Όπως εγώ, κι εσύ, παιδί μου, το ίδιο.
ΙΦΙ. Αχ να βολούσε και στους δυο, μαζί σου
να μ᾽ έπαιρνες. ΑΓΑ. Κι εσύ θα πας ταξίδι
κι εκεί στο νου σου θα έχεις το γονιό σου.
ΙΦΙ. Θα πάω με την μητέρα μου ή μονάχη;
ΑΓΑ. Μόνη, χωρίς πατέρα, χωρίς μάνα.
670 ΙΦΙ. Τί! Σ᾽ άλλο σπιτικό να μένω ορίζεις;
ΑΓΑ. Αυτά οι κοπέλες δεν τα ξέρουν· άσ᾽ τα.
ΙΦΙ. Νά ᾽ρθεις ευθύς, την Τροία σα θα νικήσεις.
ΑΓΑ. Πρέπει εδώ πρώτα μια θυσία να κάμω.
ΙΦΙ. Πρέπει σωστά να γίνεται η λατρεία.
ΑΓΑ. Θα το δεις· στο βωμό κοντά θα στέκεις.
ΙΦΙ. Θα στήσουμε χορούς εκεί τριγύρω;
ΙΦΙ. Καλά έκαμες και μ᾽ έφερες, πατέρα·
χαίρε. ΑΓΑ. Καλά; Κακά; Δεν ξέρω, κόρη μου.
ΙΦΙ. Αλλά τί τρέχει; Χάρηκες που με είδες,
το βλέμμα σου όμως πόσο ανήσυχο είναι!
ΑΓΑ. Ο βασιλιάς, ο στρατηγός, έχει έγνοιες.
ΙΦΙ. Άσ᾽ τες· σ᾽ εμένα ας είναι τώρα ο νους σου.
ΑΓΑ. Δεν είναι αλλού· σ᾽ εσένα είναι μονάχα.
ΙΦΙ. Γαλήνεψε λοιπόν· μην κατσουφιάζεις.
ΑΓΑ. Νά, με χαρά —με ποιά χαρά!— σε βλέπω.
650 ΙΦΙ. Και μ᾽ όλα αυτά τα μάτια σου δακρύζουν;
ΑΓΑ. Γιατί πολύν καιρό μακριά μου θα ᾽σαι.
ΙΦΙ. Τί θες να πεις, πατέρα μου, δεν ξέρω.
ΑΓΑ. Με θλίβεις πιο πολύ, ως μιλείς με γνώση.
ΙΦΙ. Μα αν θα χαρείς, τρελά θα σου μιλήσω.
ΑΓΑ. Πώς να σωπάσω; — Ευχαριστώ, παιδί μου.
ΙΦΙ. Μένε, πατέρα, σπίτι, στα παιδιά σου.
ΑΓΑ. Θέλω, μα δεν μπορώ, κι αυτό με θλίβει.
ΙΦΙ. Χαθείτε, λόγχες, του Μενέλαου έγνοιες.
ΑΓΑ. Χάθηκα εγώ, και θα χαθούνε κι άλλοι.
660 ΙΦΙ. Πόσο άργησες στους κόλπους της Αυλίδας!
ΑΓΑ. Και τώρα ακόμα η εκστρατεία σκοντάφτει.
ΙΦΙ. Πού πέφτει η Τροία, πατέρα; ΑΓΑ. Εκεί που ο Πάρης
να μην έσωνε νά ᾽βρει ένα κονάκι.
ΙΦΙ. Μ᾽ αφήνεις και μακριά από με μισεύεις.
ΑΓΑ. Όπως εγώ, κι εσύ, παιδί μου, το ίδιο.
ΙΦΙ. Αχ να βολούσε και στους δυο, μαζί σου
να μ᾽ έπαιρνες. ΑΓΑ. Κι εσύ θα πας ταξίδι
κι εκεί στο νου σου θα έχεις το γονιό σου.
ΙΦΙ. Θα πάω με την μητέρα μου ή μονάχη;
ΑΓΑ. Μόνη, χωρίς πατέρα, χωρίς μάνα.
670 ΙΦΙ. Τί! Σ᾽ άλλο σπιτικό να μένω ορίζεις;
ΑΓΑ. Αυτά οι κοπέλες δεν τα ξέρουν· άσ᾽ τα.
ΙΦΙ. Νά ᾽ρθεις ευθύς, την Τροία σα θα νικήσεις.
ΑΓΑ. Πρέπει εδώ πρώτα μια θυσία να κάμω.
ΙΦΙ. Πρέπει σωστά να γίνεται η λατρεία.
ΑΓΑ. Θα το δεις· στο βωμό κοντά θα στέκεις.
ΙΦΙ. Θα στήσουμε χορούς εκεί τριγύρω;
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου