Οι Ρώσοι ετοιμάζονται να ζήσουν και να εργαστούν στη Σελήνη

Ρώσοι επιστήμονες θα ζήσουν στη Σελήνη –εκεί προβλέπεται να δημιουργηθεί πολύ σύντομα επανδρωμένος Σταθμός. Για αυτό τον σκοπό θα εκτοξευτούν ως το 2020 δύο συσκευές καθόδου – οι Luna-Resource" και "Luna-Glob", ανακοίνωσε ο επικεφαλής της Υπηρεσίας Διαστήματος της Ρωσίας (Ροσκόσμος).

Και συμπλήρωσε :

«Η τεχνική δημιουργία σεληνιακού Σταθμού θα είναι δυνατή την τρίτη δεκαετία του αιώνα μας. Στην αρχή στη Σελήνη θα εγκατασταθούν επιστήμονες, οι οποίοι θα την μελετούν, όπως λένε «επί τόπου». Στη συνέχεια στο δορυφόρο της Γης θα κατασκευάζονται σιγά-σιγά τα απαραίτητα για τη ζωή έργα υποδομής, μαζί και της τουριστικής. Οι άνθρωποι, όπως πιστεύουν οι ειδικοί, θα μπορούν να περνούν τις διακοπές τους στη Σελήνη ύστερα από 20 κιόλας χρόνια. Οι επιστήμονες μετά την ανακάλυψη στο δορυφόρο της Γης δεδομένων που μαρτυρούν την ύπαρξη του νερού εκεί, είδαν νέες προοπτικές αξιοποίησης της Σελήνης.

Πρέπει να εκπληρώσουμε μιά σειρά ουσιαστικά διαστημικά σχέδια για να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε τέτοια βάση. Σαν πρώτο βήμα προβλέπεται να γίνει η εκτόξευση δύο συσκευών καθόδου – των "Luna-Resource" και "Luna-Glob". Θα κάνουμε πειράματα, τα οποία θα μας επιτρέψουν να προχωρήσουμε πιο πέρα στην αξιοποίηση της Σελήνης και των πόρων της. Οι συνθήκες στους πόλους της Σελήνης διαφέρουν σημαντικά από περιοχή του ισημερινού και τα εύκρατα γεωγραφικά της πλάτη, όπου προηγουμένως είχαν αποσταλεί οι σοβιετικές και οι αμερικανικές αποστολές. Ακριβώς στους πόλους της Σελήνης έχουν βρεθεί μαρτυρίες ύπαρξης του νερού.

Οι άνθρωποι θα μπορούν να ζήσουν κάτω από την επιφάνεια της Σελήνης. Εκεί δεν υπάρχει εκείνη η θανάσιμα επικίνδυνη για τον άνθρωπο διαστημική ακτινοβολία, και η δύναμη βαρύτητας είναι ανάλογη με αυτή, στην οποία συνήθισαν οι γήινοι. Στην σεληνιακή δε επιφάνεια θα μπορούν να βγαίνουν αποκλειστικά με σκάφανδρα.

Η σεληνιακή βάση θα κάνει δυνατή την επεξεργασία, καθώς επίσης και τις δοκιμές νέων διαστημικών συστημάτων για πτήσεις στον Άρη και άλλους πλανήτες και οι αστροναύτες θα έχουν τη δυνατότητα να μελετήσουν καλύτερα τον Ήλιο και τα άστρα. Με την πάροδο του χρόνου η ανθρωπότητα θα φτάσει ως την βιομηχανική αξιοποίηση του φυσικού δορυφόρου της Γης. Εκεί θα εξορύσσονται ορυκτά, θα κατασκευάζονται διάφορα εργοστάσια και το κυριότερο – το σεληνιακό κοσμοδρόμιο, απ’ όπου θα εκτοξεύονται διαστημικές συσκευές στις πιο απομακρυσμένες γωνιές του Σύμπαντος.

Η εκτόξευση από το σεληνιακό κοσμοδρόμιο διαστημικών οχημάτων, π.χ., προς τον Άρη μπορεί να γίνει πολύ πιο επικερδής μιά και η συναρμολόγηση αυτών των συσκευών σε περίγεια τροχιά ή η αντιμετώπιση του βαρυτικού πεδίου της Γης είναι πολύ πιο δύσκολες διαδικασίες από τον εφοδιασμό τέτοιων αποστολών από την επιφάνεια της Σελήνης».