Αυτές τις μέρες δίνω σημασία στα όμορφα που μου λένε.
Πάντα τα άκουγα αλλά όχι τόσο προσεχτικά γιατί το μυαλό μου πετούσε κάπου αλλού. Και από την άλλη ένιωθα και λίγο άβολα.
Αυτές τις μέρες όμως τα απολαμβάνω όπως και κάθε όμορφο που έρχεται και με βρίσκει.
Αποβάλλω την αρνητική ενέργεια. Ιδιαίτερη αυτή που έρχεται από ανθρώπους που τους είχα σε προνομιακή θέση στη ζωή μου. Αυτούς που ανέβαζα, όμως με τη σειρά τους με έριχναν. Μου ρουφούσαν βλέπεις όλα τα καλά.
Δεν μπορείς πια να με φτάσεις όσο και να το θες. Όποια προσπάθεια και αν κάνεις για να παίξεις και να χειριστείς το μυαλό μου. Ούτε κι εγώ δεν το βρίσκω πια για να του ασκήσω έλεγχο…
Είναι χαμένο σε όμορφες στιγμές, σε ανθρώπους που απολαμβάνουν όπως εμένα τη ζωή. Πετάει σε όλα αυτά που έχω θέσει στόχο να απολαύσω. Στα καινούρια μου θέλω…
Αισθάνομαι να με κατακλύζει η χαρά, η αισιοδοξία. Έχω και λίγα vibes αναισθησίας… Δεν στο κρύβω…
Αυτό το διάστημα λοιπόν επιλέγω να είμαι χαρούμενη. Να βλέπω εμένα και να με γεμίζω με όσα με ευχαριστούν. Αποβάλλω κάθε αρνητική σκέψη, κάθε τι που έχει στόχο να μου χαλάσει τη διάθεση.
Ό,τι ζεις το χρωστάς στον εαυτό σου. Για αυτό να προσέχεις πολύ καλά τις επιλογές σου και να εμπιστεύεσαι πάντα το ένστικτο σου. Η ζωή δεν μας χαρίζεται. Άρα, για ποιο λόγο να επαναλαμβάνεις κάτι που σου χαλάει τη ψυχολογία και τη διάθεση, όταν μπορείς πολύ απλά να το αλλάξεις; Γιατί να περιμένεις κάτι που δεν δείχνει να νοιάζεται και να ασχολείται; Γιατί να μην την δεις αλλιώς και αν είναι να τρέξεις πίσω από κάτι, να είναι αυτά που σε κάνουν αληθινά χαρούμενη!
Να ζεις την κάθε ανεκτίμητη στιγμή και ότι κάνεις, να το κάνεις με πάθος, ένταση και αγάπη… Όπως κι εγώ.
Πάντα τα άκουγα αλλά όχι τόσο προσεχτικά γιατί το μυαλό μου πετούσε κάπου αλλού. Και από την άλλη ένιωθα και λίγο άβολα.
Αυτές τις μέρες όμως τα απολαμβάνω όπως και κάθε όμορφο που έρχεται και με βρίσκει.
Αποβάλλω την αρνητική ενέργεια. Ιδιαίτερη αυτή που έρχεται από ανθρώπους που τους είχα σε προνομιακή θέση στη ζωή μου. Αυτούς που ανέβαζα, όμως με τη σειρά τους με έριχναν. Μου ρουφούσαν βλέπεις όλα τα καλά.
Δεν μπορείς πια να με φτάσεις όσο και να το θες. Όποια προσπάθεια και αν κάνεις για να παίξεις και να χειριστείς το μυαλό μου. Ούτε κι εγώ δεν το βρίσκω πια για να του ασκήσω έλεγχο…
Είναι χαμένο σε όμορφες στιγμές, σε ανθρώπους που απολαμβάνουν όπως εμένα τη ζωή. Πετάει σε όλα αυτά που έχω θέσει στόχο να απολαύσω. Στα καινούρια μου θέλω…
Αισθάνομαι να με κατακλύζει η χαρά, η αισιοδοξία. Έχω και λίγα vibes αναισθησίας… Δεν στο κρύβω…
Αυτό το διάστημα λοιπόν επιλέγω να είμαι χαρούμενη. Να βλέπω εμένα και να με γεμίζω με όσα με ευχαριστούν. Αποβάλλω κάθε αρνητική σκέψη, κάθε τι που έχει στόχο να μου χαλάσει τη διάθεση.
Ό,τι ζεις το χρωστάς στον εαυτό σου. Για αυτό να προσέχεις πολύ καλά τις επιλογές σου και να εμπιστεύεσαι πάντα το ένστικτο σου. Η ζωή δεν μας χαρίζεται. Άρα, για ποιο λόγο να επαναλαμβάνεις κάτι που σου χαλάει τη ψυχολογία και τη διάθεση, όταν μπορείς πολύ απλά να το αλλάξεις; Γιατί να περιμένεις κάτι που δεν δείχνει να νοιάζεται και να ασχολείται; Γιατί να μην την δεις αλλιώς και αν είναι να τρέξεις πίσω από κάτι, να είναι αυτά που σε κάνουν αληθινά χαρούμενη!
Να ζεις την κάθε ανεκτίμητη στιγμή και ότι κάνεις, να το κάνεις με πάθος, ένταση και αγάπη… Όπως κι εγώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου