Η γλώσσα μας δεν αναγνωρίζει μόνο το γλυκό, το πικρό, το αλμυρό και το ξινό
Αρχικά, γνωρίζαμε την γλυκιά, την πικρή, την ξινή και την αλμυρή γεύση. Το 1985 η επιστημονική κοινότητα αναγνώρισε και μια πέμπτη, γνωστή ως «ουμάμι», την οποία αισθανόμαστε κατά την κατανάλωση τροφίμων που διαθέτουν το L-γλουτανιμικό, όπως είναι οι ντομάτες και το χοιρομέρι.
Πρόσφατα, το επιστημονικό περιοδικό «Chemical Senses» υποστηρίζει πως αγνοούμε μια ακόμα γεύση, την... «oleogustus». Πρόκειται στην ουσία για την αίσθηση που μας δίνει η κατανάλωση καθαρού λίπους.
Ο καθηγητής επιστήμης τροφίμων Richard D. Mattes από το Πανεπιστήμιο Purdue των ΗΠΑ διεξήγαγε πείραμα προκειμένου να διερευνήσει το κατά πόσο υπάρχει η λεγόμενη «λιπαρή γεύση» ως ξεχωριστή κατηγορία. Πιο συγκεκριμένα, έδωσε σε ομάδα ανθρώπων να δοκιμάσουν διάφορα τρόφιμα και στην συνέχεια τους παρότρυνε να τα κατατάξουν σε κατηγορίες με βάση την γεύση τους. Οι άνθρωποι τότε πράγματι έφτιαξαν μια ξεχωριστή κατηγορία για τα τρόφιμα που έχουν λιπαρά οξέα, παρόλο που η «oleogustus» δεν αναγνωρίζεται ως ξεχωριστή γεύση.
Όπως επισημαίνει ο καθηγητής Mattes, η συγκεκριμένη γεύση δεν είναι ευχάριστη σε μεγάλες ποσότητες, όμως, όπως ακριβώς απολαμβάνουμε την πικρία του κρασιού, της σοκολάτας και του καφέ, με τον ίδιο τρόπο η συγκεκριμένη γεύση μπορεί να μας ευχαριστήσει. Ένα παράδειγμα είναι τα τυριά με έντονη μυρωδιά, που συνήθως είναι υψηλά σε λιπαρά.
Αξίζει να σημειωθεί πως σύμφωνα με τους επιστήμονες, η αναγνώριση μιας ακόμα γεύσης θα βοηθήσει στην κατανόηση του πως λειτουργούν οι τροφές, στην βελτίωσης της ποιότητάς τους και στην εξάλειψη ασθενειών που σχετίζονται με την κατανάλωση ανθυγιεινών τροφίμων.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου