ἰώ,
δύστανος ἐγὼ μελέα τε πόνων,
ἰώ μοί μοι, πῶς ἂν ὀλοίμαν;
ΤΡ. τόδ᾽ ἐκεῖνο, φίλοι παῖδες· μήτηρ
κινεῖ κραδίαν, κινεῖ δὲ χόλον.
100 σπεύδετε θᾶσσον δώματος εἴσω
καὶ μὴ πελάσητ᾽ ὄμματος ἐγγὺς
μηδὲ προσέλθητ᾽, ἀλλὰ φυλάσσεσθ᾽
ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν
φρενὸς αὐθάδους.
105 ἴτε νυν, χωρεῖθ᾽ ὡς τάχος εἴσω.
δῆλον ἀπ᾽ ἀρχῆς ἐξαιρόμενον
νέφος οἰμωγῆς ὡς τάχ᾽ ἀνάψει
μείζονι θυμῷ· τί ποτ᾽ ἐργάσεται
μεγαλόσπλαγχνος δυσκατάπαυστος
110 ψυχὴ δηχθεῖσα κακοῖσιν;
ΜΗ. αἰαῖ,
ἔπαθον τλάμων ἔπαθον μεγάλων
ἄξι᾽ ὀδυρμῶν. ὦ κατάρατοι
παῖδες ὄλοισθε στυγερᾶς ματρὸς
σὺν πατρί, καὶ πᾶς δόμος ἔρροι.
115 ΤΡ. ἰώ μοί μοι, ἰὼ τλήμων.
τί δέ σοι παῖδες πατρὸς ἀμπλακίας
μετέχουσι; τί τούσδ᾽ ἔχθεις; οἴμοι,
τέκνα, μή τι πάθηθ᾽ ὡς ὑπεραλγῶ.
δεινὰ τυράννων λήματα καί πως
120 ὀλίγ᾽ ἀρχόμενοι, πολλὰ κρατοῦντες
χαλεπῶς ὀργὰς μεταβάλλουσιν.
τὸ γὰρ εἰθίσθαι ζῆν ἐπ᾽ ἴσοισιν
κρεῖσσον· ἐμοὶ γοῦν ἐπὶ μὴ μεγάλοις
ὀχυρῶς γ᾽ εἴη καταγηράσκειν.
125 τῶν γὰρ μετρίων πρῶτα μὲν εἰπεῖν
τοὔνομα νικᾷ, χρῆσθαί τε μακρῷ
λῷστα βροτοῖσιν· τὰ δ᾽ ὑπερβάλλοντ᾽
οὐδένα καιρὸν δύναται θνητοῖς,
μείζους δ᾽ ἄτας, ὅταν ὀργισθῇ
130 δαίμων οἴκοις, ἀπέδωκεν.
δύστανος ἐγὼ μελέα τε πόνων,
ἰώ μοί μοι, πῶς ἂν ὀλοίμαν;
ΤΡ. τόδ᾽ ἐκεῖνο, φίλοι παῖδες· μήτηρ
κινεῖ κραδίαν, κινεῖ δὲ χόλον.
100 σπεύδετε θᾶσσον δώματος εἴσω
καὶ μὴ πελάσητ᾽ ὄμματος ἐγγὺς
μηδὲ προσέλθητ᾽, ἀλλὰ φυλάσσεσθ᾽
ἄγριον ἦθος στυγεράν τε φύσιν
φρενὸς αὐθάδους.
105 ἴτε νυν, χωρεῖθ᾽ ὡς τάχος εἴσω.
δῆλον ἀπ᾽ ἀρχῆς ἐξαιρόμενον
νέφος οἰμωγῆς ὡς τάχ᾽ ἀνάψει
μείζονι θυμῷ· τί ποτ᾽ ἐργάσεται
μεγαλόσπλαγχνος δυσκατάπαυστος
110 ψυχὴ δηχθεῖσα κακοῖσιν;
ΜΗ. αἰαῖ,
ἔπαθον τλάμων ἔπαθον μεγάλων
ἄξι᾽ ὀδυρμῶν. ὦ κατάρατοι
παῖδες ὄλοισθε στυγερᾶς ματρὸς
σὺν πατρί, καὶ πᾶς δόμος ἔρροι.
115 ΤΡ. ἰώ μοί μοι, ἰὼ τλήμων.
τί δέ σοι παῖδες πατρὸς ἀμπλακίας
μετέχουσι; τί τούσδ᾽ ἔχθεις; οἴμοι,
τέκνα, μή τι πάθηθ᾽ ὡς ὑπεραλγῶ.
δεινὰ τυράννων λήματα καί πως
120 ὀλίγ᾽ ἀρχόμενοι, πολλὰ κρατοῦντες
χαλεπῶς ὀργὰς μεταβάλλουσιν.
τὸ γὰρ εἰθίσθαι ζῆν ἐπ᾽ ἴσοισιν
κρεῖσσον· ἐμοὶ γοῦν ἐπὶ μὴ μεγάλοις
ὀχυρῶς γ᾽ εἴη καταγηράσκειν.
125 τῶν γὰρ μετρίων πρῶτα μὲν εἰπεῖν
τοὔνομα νικᾷ, χρῆσθαί τε μακρῷ
λῷστα βροτοῖσιν· τὰ δ᾽ ὑπερβάλλοντ᾽
οὐδένα καιρὸν δύναται θνητοῖς,
μείζους δ᾽ ἄτας, ὅταν ὀργισθῇ
130 δαίμων οἴκοις, ἀπέδωκεν.
***
ΜΗΔΕΙΑ (από μέσα)Ωωω!
Είμαι τόσο δυστυχισμένη, τόσα τα πάθη μου!
Ωωω! Ας γινόταν να μ᾽ έπαιρνε ο θάνατος.
ΤΡ. Αυτό που έλεγα, λατρεμένα μου παιδιά.
Η μητέρα σας
αναταράζει την ψυχή της,
αναρριπίζει το μένος της.
100 Γρήγορα, γρήγορα μέσα,
και μην πλησιάσετε, μη σας πάρει το μάτι της,
μη βρεθείτε κοντά, φυλαχθείτε
από το άγριο φέρσιμο και την αποτρόπαιη φύση
της μονότροπης ψυχής.
105 Πηγαίνετε, γρήγορα μέσα.
Φαίνεται πια: Το σύννεφο του θρήνου της,
που παίρνει τώρα να υψώνεται, σε λίγο θα αστράψει
με σφοδρότερο πάθος.
Τί θα πράξει άραγε
η αγέρωχη και αδυσώπητη ψυχή της
110 τώρα που τη λογχίζουν οι συμφορές;
(Αποχωρεί ο Παιδαγωγός και εισέρχεται με τα παιδιά στο σπίτι.)
ΜΗ. Ααα!
Σήκωσα η δύσμοιρη πάθη και πάθη
άξια μεγάλων οδυρμών.
Να σας δω νεκρά, καταραμένα παιδιά
μάνας μισητής, και εσάς
και τον πατέρα σας μαζί·
και το σπίτι ολόκληρο να ρημάξει.
115 ΤΡ. Αλίμονο! Αλίμονο, ανελέητη γυναίκα!
Πού έφταιξαν τα παιδιά για τα έργα του πατέρα;
Γιατί τα μισείς;
Ωωω! Πονάω τόσο, παιδιά μου, για σας,
τρέμω μην πάθετε κάτι.
Με τρομάζει ο τρόπος που σκέφτονται οι άρχοντες.
120 Καθώς λίγες φορές υπακούουν
και πολύ συχνά επιτάσσουν,
η οργή τους πραΰνεται δύσκολα.
Πιο καλό να έχεις μάθει να ζεις ως ίσος με ίσους.
Εγώ πάντως το μόνο που θα ᾽θελα,
να γερνάω δίχως φόβο
μακριά από μεγαλεία.
125 Το μέτρο, και μόνο τη λέξη όταν λες,
είναι ανώτερο· όταν γίνεται πράξη,
οι θνητοί αξιώνονται τότε των αρίστων το άριστο.
Ό,τι πάνω απ᾽ το μέτρο υψώνεται,
για τον άνθρωπο κέρδος δεν είναι,
και όταν κάποιος θεός οργισθεί με το σπίτι,
130 πιο βαρύ καταβάλλεται της άτης το τίμημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου